Tην μεταλαμπαδευσα την ιδεα μου... Την πηρε αλλος στα σοβαρα και θα την υλοποιησει! Εμενα δε με βλεπω, αν και δεν εχω αποφασισει οριστικα ακομα... Εγω επρεπε να το ειχα κανει επαγγελμα τελικα να πουλαω ιδεες.. θα ειχα κονομησει χρονια τωρα....
Printable View
Tην μεταλαμπαδευσα την ιδεα μου... Την πηρε αλλος στα σοβαρα και θα την υλοποιησει! Εμενα δε με βλεπω, αν και δεν εχω αποφασισει οριστικα ακομα... Εγω επρεπε να το ειχα κανει επαγγελμα τελικα να πουλαω ιδεες.. θα ειχα κονομησει χρονια τωρα....
γιατί καταλήγουμε να είμαστε μηχανές ενώ είμαστε καρδια κ ψυχή?
Ότι αν δεν ανατρέψει τα δεδομένα ένας θάνατος, τίποτα δε θα εξελιχτεί μέσα στο βάλτο μου.
σκεφτομαι πως θα επρεπε να γραφτει και πανω στο ταφο μου “αυτοκτονια λογο οικογενειακης καταπιεσης” για να ξερουν τι αλλο δημιουργει η ανεργια. ειναι οπως ειπα κι εχτες, εχουμε καταντησει να ζουμε λες και παντρευτηκαμε τις μανες μας, με τη γκρινια καθε ωρα και στιγμη, να σε βριζει για οτι συμβαινει και μπορει να της φταιει, για τα σκατα που σε ταϊζε τοσα χρονια κι εγινες γομαρι, να μη μπορεις κι εσυ να φερεις ουτε ανθρωπο στο σπιτι να πεις μια κουβεντα γιατι σε κανει ρεζιλι, να μην εχεις λεφτα να πας πουθενα και να μη θες να ζητησεις για να μη γινεσαι βαρος και ζητουλας και σου λενε μετα οτι σκορπας, να κυκλοφορεις σαν την αδικη καταρα περα δωθε να περασουν οι ωρες να ξαναπεσεις για υπνο, να μη μπορεις ουτε να κοιμηθεις το βραδυ και να κανεις παρεα στα φαντασματα λες και εισαι βρυκολακας, γενικα να μη μπορεις. ειναι η γενια που τα βρηκε ολα ετοιμα βλεπετε και καλοπερναει. να τη χαιρεστε!
... ποτέ κανένας δε χεζότανε... και ξέρεις καλά πως οι ελάχιστοι που ουδέποτε ήμασταν "καταναλωτικά" όντα, που βλέπαμε παραπέρα, που νοιαζόμασταν για τα οποιαδήποτε "κακώς κείμενα", που υποφέραμε όταν δε γινόμασταν "κοινωνικά αποδεκτοί", που η συλλογική συνείδηση μας διέπει από μικρά παιδιά - εμένα τουλάχιστον με ταλαιπωρεί από τότε που θυμάμαι τον εαυτό μου - πάντα ήμασταν στο περιθώριο, στην "απ' έξω"... και σήμερα που ξαφνικά όλοι άρχισαν να μιλούν για... συνειδησιακά ταρακουνήματα, για επιστροφή στην... απλότητα, για νοιάξιμο στον διπλανό - μόνο αν έχει δυο πόδια ασφαλώς, γιατί για να φτάσει κάποιος να νοιαστεί για κάτι παραπάνω θα πρέπει να κάνει... υπέρβαση μιλάμε, λολ - πάλι οι ελάχιστοι υποφέρουν και τώρα ακόμη περισσότερο από πριν... ζούμε την απόλυτη... υπερπαραγωγή, κομπάρσοι όλοι και πού θα πάει, θα έρθει ο Χάρυ Πότερ με το μαγικό ραβδί...
... ναι, δε κουνιέται φύλλο, η υποκρισία έχει πάρει τη θέση των... ριζοσπαστικών αλλαγών, το βολεματάκι μεταλλάχθηκε σε... εξισορρόπηση αξιών - συναισθημάτων, και οι συνειδητές επιλογές γίνανε χειρότερες απ' τις ξεπέτες για να έχουμε έναν ήσυχο ύπνο μετά από τρελλό μαμήσι...
"... μπαμπά, γιατί ο κόσμος πάει απ' το κακό στο χειρότερο;... γιατί παιδί μου ήρθα για να ζήσω σα μαλάκας, να βοηθήσω εσένα να με ξεπεράσεις και αφού εμποδίσω αυτούς που πραγματικά θά 'θελαν ν' αλλάξουν τον κόσμο, να φύγω ήσυχος, καταφερτζής και... ευυπόληπτος..."...
... γεια σου ρε Φλου... αν αποφασίσεις για τα βουνά και τα λαγκάδια, έλα για παρέα... εσύ το τσακάλι κι εγώ ο λύκος... τέλος πάντων, διάλεξε ό,τι θες!...:)...
... ίσως δε πιστεύεις ότι γράφω όπως ακριβώς μιλάω, αλλά είναι ακόμη ένα μεγάλο πρόβλημα που με ταλαιπωρεί...:)... και τώρα αφήνω τη... ζωγραφική και επιστρέφω στη... σφουγγαρίστρα... τα τρία κουτάβια έγιαναν και μεγάλωσαν και δε ξέρω τί θα απογίνω, λολ!... αυτή τη στιγμή κάνουν καλλιτεχνικό πατινάζ στο σφουγγαρισμένο πάτωμα κυνηγώντας τη μια γάτα που εισήλθε κρυφά στο δωμάτιο, λολ!... πάω κι εγώ για ένα διπλό άξελ με παρτενέρ τον κουβά και όπλο τη σκούπα για να επιβάλλω την ησυχία, την τάξη και την ασφάλεια...:)...
http://1.1.1.5/bmi/comps.fotosearch....ting_~6096.jpg
οχι επεστρεψα τη δευτερα, το ειπα προχτες και στο αλλο τοπικ "Πώς αισθάνεστε τώρα", γιατι δεν αντεχα αλλο εκει. το θεμα δουλεια πραγματικα ποναει, οποτε ας το αφησουμε για αλλη φορα.
Τι δεν άντεξες ΚΕΝΟ; Τη μοναξιά και την έλλειψη υποδομών; Προτιμότερο δεν ήταν να τα υποφέρεις από την γκρίνια των γονιών;
και τα δυο ναι. οι γονεις τωρα φευγουν παλι για καμια βδομαδα, οποτε θα εχω το σπιτι εδω δικο μου για λιγο. αντε να το συντηρισεις ομως ολοκληρο και να τα βγαλεις περα μονος σου, ενω το εχουν κι αυτοι παρατημενο.
στην Αθηνα δε κυκλοφορω τοσο οσο εκει, εχει και φασαρια πολυ εδω και δεν αντεχετε το εξω. εκει ειχα τη θαλασσα απεναντι ακριβως, αν και τις δυο τελευταιες μερες πριν φυγω δε πηγα καθολου γιατι δεν ημουν καλα ψυχολογικα. επισης το σπιτι εκει ειναι δυο δωματια μονο, εδω ειναι μεγαλυτερο κι εχει κι air condition.
το αν περνανε καλα ή οχι δε μπορω να το ξερω. τουλαχιστον καλυπτουν τις αναγκες τους, και εχουν βοηθεια ο ενας τον αλλον. εμενα μονος μου ποιος θα με βοηθησει ?
Συμφωνώ με τη void. Η γνώμη μου είναι όταν γυρίσουν οι γονείς σου, να ξαναπάς πίσω. Δεν είναι δυνατόν εσείς μαζί να μην κάνετε και χώρια να μην μπορείτε. Θέλεις να ανεξαρτητοποιηθείς; Ιδού η ευκαιρία σου, μην τη κλωτσάς.
δεν ειναι στο χερι μου ομως, δικο τους το σπιτι, κανουν οτι θελουν. δε παιρνω τα κλειδια και φευγω χωρις να τους ρωτησω. αυτο μεχρι να πεθανουνε και να μου το αφησουνε τουλαχιστον.
Αυτό είναι το μόνο σου εμπόδιο; Μας έλεγες ότι δεν αντέχεις εκεί. Δηλαδή το μετάνιωσες;
εμποδιο ειναι τα λεφτα, γιατι ξερεις ακομα κι αν τους πεισω οτι θελω να παω να μεινω μονιμα στο αλλο σπιτι τους, θα πρεπει να πληρωνω το ρευμα, το νερο, τα παντα που ξοδευω εκει. χειμωνιατικα ειδικα θα χρειαστει και θερμανση, γιατι ειναι κοντα στη θαλασσα και κανει κρυο, οποτε επιπλεον εξοδα. ολα αυτα πως θα πληρωθουν ?
Άλλος ένας λόγος που σου ανέφερα για τη δουλειά. Τουλάχιστον για τους λογαριασμούς θα φτάνουν τα λεφτά. Δε μου είπες, έχεις ξαναδουλέψει;
ναι δουλειες του κωλου. που να τη βρω ομως τη δουλεια τωρα πια ? ολοι μου λενε βρες μια δουλεια βρες μια δουλεια, αλλα κανεις δε μου προτεινει κατι, κι εχω βαρεθει να τους ακουω, λες κι εγω θα τη γεννησω τη δουλεια απ'το τπτ. γνωστους να με βοηθησουν δεν εχω, οι γονεις ειναι συνταξιουχοι καμια επαφη με συναδερφους οποτε δε μπορουν ουτε αυτοι να με βολεψουν, εδω απολυουν ανθρωπους που αξιζουν με καμποσα πτυχια, εμενα θα προτιμησουν ? γι'αυτο σου λεω το θεμα δουλεια ποναει, το αφηνουμε. καληνυχτα δουλεια, στην επομενη ζωη.
σκεφτομαι ποση αναρχια υπαρχει. καθε ειδος με καθε ονομασια. ακομα αυτους που συνεχιζουν να πραγουν μαεστρικα με χαμενες αξιες ετοιμοπολεμες κοινωνιες οπως η δικη μας.
φανταστικος φιλος η φανταστικος εχθρος;
γκρινιαξτε εδω γιατι αλλου δεν μας παιρνει ;)
"εχω αναγκη τα ξαναξ για να αποδοσω καλυτερα στη δουλεια..."
Σουζανα
πως το εννοεις το "να τα παρει"; εχει πολλες σημασιες η φραση αυτη. λοιπον βασικα δεν ξερω αν το πιασες. η σουζανα ειναι η πρωταγωνιστρια στην ταινια μπιγκ. οταν λοιπον εχει μια συζητηση στο ασανσερ με ενα παιδακι που μοιαζει με ενιληκας αρχιζει να λεει για τη δουλεια της το αγχος και τα ξαναξ! χαχα
"δεν εισαι ποτε αρκετα μεγαλος για να μην τρελαθεις"
Μαθιου
"μενω στα ορυχεια και ακομα πλενω πετσετες"
Νομιζω παραεφαγα καλαμποκι.. (τι γραφω Θεε μου!!!)
ιδια εννοια. λοιπον μπορει να ενδιαφερει. ειναι απο μια αγαπημενη μου ταινια (αρκετα ερωτικη ταινια) οπου δυο πενηνταρηδες πανε διακοπες με τις κορες τους. σε καποια φαση ο ενας πατερουλης κανει σεξ με του φιλου του την κορη και μαλιστα ερωτευεται. εκεινη τον προκαλει ερωτικα διαρκως και γινεται μια μπερδεμενη κατασταση με μπολικο χιουμορ (και γυμνες εικοσαχρονες σε διαφορες σκηνες!). δες το αν θες
http://www.imdb.com/title/tt0086973/
μαζι τα φαγαμε!!