x2.
παμε καμια Ολλανδια για ναρκωτικα και σεξ μεχρι τελικης πτωσεως ?
Printable View
πόσο ωραιο ειναι να εισαι παιδι..φτυνεις τον αλλον στα μουτρα κ λενε αχ τι χαριτωμενο λες βρωμολέξεις κ λενε α το χρυσό μου τι πλακα εχει χοροπηδας σαν σουστα στο δρομο κ ολοι σε χαζευουν με λατρεια ...εισαι θεικο πλασμα για ολους ο κοσμος σου ανήκει
"local slut wants to fuck"
μου το βγαζει αυτο διαρκως σε καποια σαιτ εδω και λιγες μερες
Καλησπέρα σε όλους!!
Δεν εχει τυχει να ξαναγραψω σε τέτοιου είδους forum αλλα αυτή την περίοδο ζω πολυ άσχημες καταστάσεις και είπα να τις μοιραστώ μαζί σας να μου δώσετε καμιά συμβουλή - γνώμη.
Με το αγόρι μου είμασταν μαζί δυο χρόνια και είχαμε μια απολύτως φυσιολογική, καλή και υγιή σχέση. Τα περνούσαμε πολύ καλά, κάναμε πολλά πράγματα μαζί, περνούσαμε ωραίες στιγμές, εκδρομές, ταξίδια, κτλ. Ο,τι δηλαδή κάνει ένα ζευγάρι... Δεν είχαμε ούτε προβλή,ματα, ούτε καβγάδες.. ίσα ισα που μας κορόιδευαν σε εισαγωγικά γτ είμασταν συνέχεια αγαπημένοι. Γενικά να σας πω σε αθυτό το σημείο οτι έχω κάνει σχέσεις στη ζωή μου και μακροχρόνιες και πιο σύντομες και μπορώ να κρίνω πότε μια σχέση πάει καλά και πότε οχι. Με τον φίλο μου έχουμε 2 χρόνια διαφορά ηλικίας. Εγώ είμαι μεγαλύτερη. Δεν ήμουν συνηθισμένη σε κάτι τέτοιο, όμως τελικά κατάλαβα οτι ήταν αρκετά ώριμος για την ηλικία του και η διαφορά δεν ήταν πρόβλημα.
Για να μην σας κουράσω πριν λιγες μέρες και ενω δεν μου είχε πει οτι ηθελε να μιλήσουμε, πήγαμε μια βόλτα με το αυτοκίνητο και εκεί που καθόμασταν (ανίδεη για το τι θα ακολουθούσε) με αγκάλιασε κλαίγοντας και μου είπε οτι με αγαπάει και είναι ανώριμος γιατί συγχρόνως θέλει να με χάσει. Του είπα οτι κι εγώ οτι τον αγαπάω και τι εννουσε και μέσα σε πολύ άσχημο κλίμα μου είπε οτι έχει αναλύσει, εχει σκεφτεί τα [πράγματα και προτιμά να με πληγώσει τώρα παρά πιο μετά αν τυχόν έχει πάρει σοβαρότερη τροπή η σχέση μας. Είναι 26 δεν είχε πολλές εμπειρίες από σχέσεις στη ζωή του (είμαι η μεγαλύτερη σχέση του) και όλο αυτο τον φοβίζει οτι αν δεν ζήσει πράγματα στη ζωή του μπορεί να του βγουν στο μέλλον σαν απωθημένα και να με πληγώσει ακόμα περισσότερο. Δεδομένου της δοιαφοράς ηλικίας αν εγώ σε δυο χρόνια πχ θέλω να προχωρήσουμε τη σχέση μας εκείνος μπορέι να μην είναι έτοιμος και δεν θέλει να με εκθέσει. Η αν οντως προχωρήσουμε την σχέση μας μετά από κάποιο διάστημα φοβάται μήπως του βγει σαν απωθημένο το οτι δεν εχει ζήσει κι αλλες εμπειρίες. Δεν είναι άνθρωπος που επιδιώκει να γνωρίζει συνέχεια κι άλλες, ούτε θέλει να είναι κάθε μέρα και με διαφορετική. Η γνώμη μου είναι οτι υπεραναλύει τα πράγματα και οτι εν όψει καλοκαιριού φοβήθηκε με τα δυο χρόνια και σου λεει που παω? τι κάνω? τι χάνω?
Νευρίασα πάρα πολύ και τυπικά χωρίσαμε.... Από εκεινη την ημέρα (2 βδομάδες περίπου) δεν έχουμε μιλήσει παρα μόνο μια φορά για 2 λεπτά επειδή τον πήρα να δω τι κανει. Από την μια θέλω να μιλήσουμε από την άλλη είμαι πολύ εγωίστρια και δεν θελω να ξανακανω κινηση. Θελω να ειμαστε μαζι αλλα δεν θελω να εχω διπλα μου εναν ανθρωπο που δεν ξερει τι θελει. Τι λετε να κανω?
Ευχαριστω παρα πολυ ολους!
Exeis dikio alla den xerw pws na to kanw... :(
πήγαινε στην ενότητα "Οικογένεια/σχέσεις/σεξουαλικότητα", πάνω γράφει "δημοσιευση νεου θεματος".
http://www.e-psychology.gr/forum/for...B7%CF%84%CE%B1
se euxaristw para polu...to ekana idi.
πωπω μολις μου ηρθε η καταπληκτικοτερη ιδεα για τατοο!! τη λεξη "remember" στον πηχη μου, ωστε να καλυφθουν οι χαρακιες, η μαλλον για να μη μπω στον πειρασμο να τις ξανακανω...
ναι κι εντομα μπορεις να δεις και τερατα, συνηθως οταν εισαι καλα γινεσαι καλυτερα θεος, οταν εισαι χαλια εχεις bad trip.
δε ξερω αν ειναι μονο στα χερια σου ή κι αλλου στο κορμακι σου, αλλα δεν ειναι σεξυ για γλυψιμο οι χαρακιες ?
οτι για αλλη μια φορα ξεσπανε τα νευρα επανω μου οι γονεις και αλλη μια φορα εχω ξεσπασει σε κλαματα.
σε καταλαβαινω, δεν εχουν 3 μερες που γυρισαν και οι δικοι μου, κι εχω γινει παλι κουρελι. να δω πως θα αντεξω ολη τη χρονια μαζι τους. κι ενω εχουν κι αλλα σπιτια μικροτερα τα οποια θα μπορουσαν να με στειλουν, τσιγκουνευονται τα λεφτα και προτιμουν να τα δωσουν σε αλλοδαπους και να με τρελανουν. το μονο που μπορεις να κανεις κι εσυ ειναι υπομονη, και να δειξεις οτι σε επηρεαζουν αρνητικα. κλεισου πχ στο δωματιο σου ή εξαφανισου για λιγο απ'το σπιτι (αν εχεις καπου αλλου να πας).
...δεκαρα δε δινουν.
μακαρι να μν ειχα αδερφο.
δεν με μισουν, σε καμια περιπτωση, απλα δεν ασχολουνται κιολας...ξερουν οτι το παιδι τους εχει προβλημα, παιρνει ψυχοφαρμακα και αναθεμα αν κατσουν να συζητησουν λιγο μαζι μου....παντα βρισκουν με κατι αλλο να ασχοληθουν.
δλδ οταν θελεις να προκαλεσεις μια συζητηση τι γινεται?
απ'τα 19 μου χρονια σκεφτομαι τη μεταναστευση. τοτε δεν υπηρχε καν κριση ουτε ειχα καταντησει οπως σημερα, απλα δεν μ'αρεσε η ελλαδα σαν χωρα, με ολους τους κλειστομυαλους κι οπισθοδρομικους. τωρα το θελω περισσοτερο, να προλαβω τουλαχιστον τον πολεμο που ερχεται...
μπα οσο πιο νεος ειναι κανεις, τοσο πιο πολυ δεν νιωθουν αυτοι, και δεν τον παιρνουν σοβαρα. πρεπει να σε δουν να αρρωσταινεις, να κανεις αποπειρα, και τοτε ισως συμμορφωθουν. που και παλι για λιγο αλλαζουν, και μετα ξαναγυρνανε στα ιδια. ολη αυτη η γενια ειμαστε σακατεμενοι, μας γαμησαν σαν καρκινος τις ζωες, κι ακομα συνεχιζουν. μονο η φυγη με το ζορι ειναι η λυση.