Οι φρικεσ ειναι το δυσκολο μπου αλλιωσ με τα φαρμακα δε θα ειχαμε κανενα προβλημα εγω ψηφιζω γυμναστικη ετσι νομιζω περνανε κ με καλη διατροφη μη στεναχωριεσαι περνανε κ ξαναερχονται
Printable View
Οι φρικεσ ειναι το δυσκολο μπου αλλιωσ με τα φαρμακα δε θα ειχαμε κανενα προβλημα εγω ψηφιζω γυμναστικη ετσι νομιζω περνανε κ με καλη διατροφη μη στεναχωριεσαι περνανε κ ξαναερχονται
Κι η γιογκα πρεπει να βοηθαει απο οτι λενε
Aυτό που σε πιάνει ονομάζεται παράνοια και είναι μέρος της πάθησης. Ερμηνεύουμε διαφορετικά τα ερεθίσματα του περιβάλλοντός μας.
Πχ εγώ έβγαινα έξω και πολλές φορές ήταν άδειοι οι δρόμοι και φυσούσε δυνατά και πίστευα πως αυτό ήταν κάποιο σημάδι.
Ή οταν ήμουν σε καφετέρια και άκουγα γέλια αναρωτιόμουν αν γελούσαν με μένα.
Γνωρίζω ότι είναι λυπηρό για τον καθένα μας να διαπιστώνει ότι το μυαλό του του παίζει παιχνίδια που ίσως δεν αντιλαμβάνεται.
Αναρωτιέσαι από που να κρατηθείς όταν έχεις χάσει τον έλεγχο ενός βασικού οργάνου όπως ο εγκέφαλος.
Ο φόβος επίσης είναι απόρροια του μετατραυματικού στρες και της πάθησης που στην ουσία βιώνεις τρόμο και νιώθεις συνεχώς ανυπεράσπιστος κ αντιμέτωπος με δυνάμεις που δεν μπορείς να καθορίσεις και να ελέγξεις.
Το ότι οι γονείς σου δεν είναι σωστά ενήμεροι για το πρόβλημα σου είναι πρόβλημα γιατί μπορεί να αντιδρούν με λάθος τρόπο.
Λίγοι γονείς το αποδέχονται και το αντιμετωπίζουν σωστά νομίζω.
Προσοχή, η γιόγκα είναι πλάνη, είναι σύστημα φιλοσοφικο-θρησκευτικο, μια παράνοια θα το χαρακτήριζα σε εισαγωγικά... δεν είναι για Ευρωπαίους... σκετος μεσαίωνας είναι ....χάος αμάθειας. Σε σχέση με την χριστιανική θρησκεία, είναι χιλιόμετρα πίσω, μάλλον χιλιετηρίδες.... Η πολύ μπροστά, όπως το πάρει κανείς.... Την γνώμη μου λέω, δεν θέλω να στεναχωρώ κανένα, ούτε τους Αθεϊστές ούτε τους τζιχαντιστές...ούτε τους χριστιανιστες....δεν μου αρέσει ο φανατισμός και τα κολλήματα....και το άγχος έχει υποτιμηθεί, το άγχος είναι πηγή ενέργειας, άλλο αν κρύβει από κάτω ψυχικές συγκρούσεις και συμπλέγματα..
Εγώ προσωπικά όταν με παρακολουθούν , σκέφτομαι ότι πρέπει να είμαι ένα πολύ σημαντικό πρόσωπο, αλλά δεν το ξέρω γιατί είμαι μετριόφρων γενικά σαν προσωπικότητα, αυτοί που με παρακολουθούν, το έχουν καταλάβει όμως.... Λόγω της παρακολούθησης με ψυχολόγησαν για πολύ υψηλή προσωπικότητα. Καμαρώνω λίγο. Δεν αγχώνομαι.εξαιτιας τους. Καθόλου. Εξάλλου, εμείς οι λίγοι σημαντικές προσωπικότητες, θέλουν ο καθένας από 20-30 ασήμαντους για ...παρακολούθηση... Στο καθισιο δηλαδή...
Μερικοι αν η βλακεια ηταν κεντημα θα ειχατε κανει την προικα σασ
κοιμηθηκα 16 ωρες.ενας κομπος.εντονη θλιψη.ουτε συζητηση για διαβασμα.εβαλα μια σειρα αλλα δε μπορουσα να συγκεντρωθω.ολη μερα μουσικη και κοιταω το κενο και σκεφτομαι τι κανω λαθος και δε γινομαι καλα.κουραστηκα
Αυτό έχει φανεί 11267 φορές..
Τι κανεις μπου? Πώς εισαι σημερα?
ευχαριστω savatage που ρωτας..
τα ιδια εδω.κενο
Μηπως το ηρεμιστικο πρεπει να το παιρνεις πριν εκτεθεις σε στρεσογονο περιβαλλον και οχι οταν εχει ηδη πια ξεκινησει η κριση? Το εχεις συζητησει με τη γιατρο σου?
η γιατρος μου εχει δωσει το ελευθερο να παιζω με 1-1.5mg xanax οποτε το εχω αναγκη με την προυποθεση να το κανω με μετρο.δε γινεται να το παιρνω καθε μερα ή οποτε βγαινω εξω.θα ηταν καταχρηση.
θελω να περασω ενα "φυσιολογικο" μηνα να παρω μια ανασα και να αναπτερωθει το ηθικο μου αλλα δεν το βλεπω.
εχω και διαφορα που με πιεζουν και 0περιμενω να ερθει καλοκαιρι μπας και χαλαρωσω λιγο.γι αυτο και μου ειπε η γιατρος οτι μεχρι να τελειωσω αυτο που κανω δε μειωνουμε τα χαπια.τα κραταμε αυξημενα.
θελω να ξαναξεκινσω ψυχοθεραπεια αλλα φοβαμαι να εμπιστευτω καποιον ψυχολογο νιωθω οτι με παρακολουθουν και οτι αυτα που θα τους ελεγα θα τα πουν στους απο πανω..
Καλημέρα μπου!
Εχεις δίκιο, χρειάζεσαι ένα διάστημα ηρεμίας μετά από όλη αυτή την ταλαιπωρία που τράβηξες, προσπάθησε να κάνεις ακριβώς ο, τι νιώθεις χωρίς να ζορίζεις τον εαυτό σου.
Για την ψυχοθεραπεία ένιωσες την ανάγκη να το κάνεις; Σου έλειψε η διαδικασία, ένιωθες πως σε βοηθούσε να μιλάς; Ξέχνα τι υποτίθεται πως πρέπει να κάνεις ή τι λένε οι άλλοι ή εμείς, εσύ μέσα σου πώς νιώθεις; Αν ένιωσες αυτή την ανάγκη από μόνη σου το θεωρώ καλό σημάδι αλλά και πάλι μη βιαστείς. Άσε τον φόβο να ξεθωριάσει από μόνος του πρώτα.
γεια σου elisabet!
που λες για τη ψυχοθεραπεια το σκεφτομαι γιατι βλεπω πως μονη μου δε μπορω να ξεπερασω καποια κοληματα μου.τα φαρμακα βοηθανε ως ενα βαθμο αλλα ως εκει.στην καθημερινοτητα μου θελω να βοηθηθω.
για παραδειγμα οταν ειχα παει τωρα σ αυτην την ομιλια και περασα τη φρικη μου θα ηθελα καποιος να μου ειχε δωσει ενα τροπο αντιμετωπισης εκεινη την ωρα απο το να αναστατωνομαι και μαλιστα να με επηρεαζει για μερες.
τα παιζω ολα για ολα.ή που θα νιωσω ανετα και θα κανουμε μια κουβεντα ή που θα ξανακυλησω το οποιο ομως δε θα μου ειναι κατι καινουριο.οποτε δε χανω κατι να δοκιμασω.
φυσικα μιλαω για αλλη ψυχολογο βεβαια.αυτη που πηγαινα δεν την εμπιστευομαι ξανα παρολο που σε καποια πραγματα με ειχεβοηθησει οπως για παραδειγμα στις φωνες.
να της πω οτι εχω κολημα με τους ψυχολογους?
αυριο ειναι το ραντεβου