Για τον γονιό όμως με φτωχή κρίση, υπάρχει η "barbie-έχω-αναλογίες-που-θα-σε-κάνουν-να πεθάνεις-από-ασιτία" και "cindy-κοιτάξου-στον-καθρέφτη-και-αυτοκτόνα". Κατά συνέπεια τα - μάλλον άτυχα - παιδιά αυτών των γονιών θα εκτεθούν στη μ****** του αμερικανού σχεδιαστή του "παιχνιδιού". Επί σκανδάλου SIEMENS και αφού είχαν αυτοκτονήσει τον τεχνικό της εταιρείας [Τσαλικίδης νομίζω] που θα παντρευόταν σε έξι μήνες, μάθαμε ότι με τα κινητά τηλέφωνα, δεν είχε σημασία αν τα έχουμε κλειστά ή όχι. Αν δεν έχεις αφαιρέσει την μπαταρία μπορούσαν να παρακολουθήσουν τις συνομιλίες σου ζωντανά και να κατεβάσουν ότι πληροφορίες είχε αποθηκευμένες η συσκευή. Δεν συνέβη σε μένα προσωπικά αλλά στην ανώτατη στρατιωτική ηγεσία και τον τότε πρωθυπουργό οι οποίοι έχουν τα μέσα και τις γνώσεις (υποτίθεται) για να τα προλάβουν αυτά.Quote:
Originally Posted by περαστικός
Γιατί σου προκαλεί εντύπωση η πιθανότητα τα παιχνίδια αυτά να έχουν δυνατότητες όπως αυτές τις οποίες προανέφερα; Να το θέσω αλλιώς: Για κάποιον ο οποίος είναι γονιός, γιατί είναι λογικό να πάρει το ρίσκο εκθέτωντας το παιδί τους σε τέτοιους αφανείς κινδύνους; Τους εμφανείς κινδύνους τους συζητήσαμε (barbie, cindy). Τους αφανείς γιατί τους αγνοείς; Δεν υπάρχουν νομίζεις; Αν είναι έτσι, τότε γιατί πέθανε εκείνο το παιδί μετά από 24+ ώρες συνεχόμενου ηλεκτρονικού παιχνιδιού;
Βλέπεις, ζούμε σε μια εποχή που οι γονείς δουλεύουν 24/7 και αν δουν τα παιδιά αυτό είναι το ΣΚ. Στο μεταξύ διάστημα την διαπαιδαγώγιση τους έχει αναλάβει το επιμορφωτικότατο πρόγραμμα της τηλεόρασης... Μετά τα τούρκικα, τώρα έχουμε και τα κολομβιανά. "Πως να μάθει το παιδί σας να πατά επι πτωμάτων και να παράγει κόκα σε μια οικονομικά γονατισμένη χώρα"!
Οι παπάδες μπορεί λοιπόν να μην καταλαβαίνουν την τεχνολογία, αλλά - πίστεψε με - δεν υπάρχουν πολλά "καινούργια" ΄πράγματα στον κόσμο μας. Υπάρχει η ύλη, ή σκέψη, το ήθος, η τιμή και μερικές ακόμα βαθυστόχαστες έννοιες οι οποίες ΔΕΝ αποτελούν το περίγραμμα οποιουδήποτε εκπαιδευτικού συστήματος.
Μια και μιλήσαμε προηγουμένως για ψυχικές νόσους και διαταραχές πες μου πόσο "όμορφα" νιώθει μια γυναίκα ανοίγοντας ένα περιοδικό μόδας και συγκρίνοντας τον εαυτό της με το 1/1.000.000 του πληθυσμού της χώρας της; Θες το αίτιο της νευρικής ανορεξίας; Δες τι κυκλοφορούσε στα ράφια των περιπτέρων (πλεόν δεν τα αγοράζουν ακόμα και αν συσκευάσουν 17 αποχρώσεις κραγιόν, τσάντα Luis Vuiton και 15ποντες γόβες Prada). Οι γυναίκες που τα αγόραζαν αυτά σήμερα είναι μητέρες. Νομίζεις ότι θεωρούν λάθος η κόρη τους να θέλει να είναι αδύνατη, ψηλή με πόδια ένα χιλιόμετρο και αναλογίες να ψάχνεσαι; Πως φτάσαμε την πλαστική χειρουργική - την οποία την είχαν για φτύσιμο ως ειδικότητα επειδή βοηθούσε να αποκαταστήσει ανθρώπους που επιβίωσαν χωρίς πρόσωπο - να είναι από τα πιο επικερδή επαγγέλματα;
Ο κόσμος, ανεξαρτήτως ηλικίας, είναι δυστυχισμένος. Ακόμα - αλλά και κυρίως - τα παιδιά. Οι γονείς τους είναι άφαντοι, κοινωνικά είναι αποκλεισμένα, το σχολείο δεν τους μαθαίνει τίποτα και μόλις μεγαλώσουν λίγο διαπιστώνουν ότι η ανεργία είναι ο στατιστικός προορισμός τους. Ούτε όνειρα για οικογένεια, σχέση, σπίτι. καριέρα, τίποτα. Αν ονειρευεται κανένα από αυτά, ίσως είναι το παιδί με αθλητικές διακρίσεις που ελπίζει σε επαγγελματική καριέρα στίβου/ποδοσφαίρου ή "το φυτό" της τάξης. ΘΑ ΕΠΡΕΠΕ όμως να ονειρεύονται όλα τους... και όχι μόνο το 5%.
Ούτε την ελευθερία ΑΝΕΞΑΡΤΗΤΗΣ επιλογής ερωτικού συντρόφου δεν έχουν μιας και τα αγόρια βομβαρδίζονται από το "ψηλή-ξανθιά-με-μεγάλα-βυζιά" πρότυπο πολύ πριν φτάσουν στην εφηβεία και φυσικά καθ' όλη τη διάρκεια αυτής. Το αποτέλεσμα; Οι γυναίκες δυστυχούν κάτα κύριο λόγο και αδυνατούν - πλην εξαιρέσεων - να αγαπήσουν τον εαυτό τους, ενώ τα αγόρια συνεχίζουν ως "ζομπι" να ζητάνε το προιόν του οποίου το ποίημα τους μάθανε από μικρά "ψηλή-ξανθια-με-μεγάλα-βυζιά". Να η εφαρμογή των εξαρτημένων αντανακλαστικών του Ivan Pavlov στην πράξη. Δεν σου τρέχουν τα σάλια όποτε ακούς κουδούνι αλλά όποτε κ****νεις λες το ποιηματάκι.
Μια χαρά τα έλεγε ο κληρικός κατά τη γνώμη μου. Μπορεί να μην καταλαβαίνει όσα καταλαβαίνεις εσύ και εγώ από τεχνολογία, αλλά προειδοποιεί και συμβουλεύει. Ίσως να είναι υπερβολικός, αλλά επειδή δεν το πιστεύω αυτό θα σε ρωτήσω το εξής:
Θα ήταν έξυπνο εκ μέρους σου να μοιραστείς την MAC address της κάρτας δικτύου σου με κάποιον; Αν μου πεις "όχι" θα σου θυμίσω ότι η κατασκευάστρια εταιρεία κρατάει αρχείο όλων των MAC address των καρτών που πουλάει, ΠΡΙΝ αυτά πάνε στο ράφι του καταστήματος Η/Υ ή στον κατασκευαστή της μητρικής.
Σκέψου ακόμα ότι η παρακολούθηση των κινητών τηλεφώνων που προανέφερα έγινε όχι επειδή ήταν συσκευές "ιδιαίτερες" αλλά επειδή η τεχνολογία αυτή είναι σχεδιασμένη με αυτές τις πίσω πόρτες προκειμένου να μπορούν να το κάνουν αυτό στον καθένα μας.
Τώρα πες μου αν ο παπάς είναι υπερβολικός.
