Koιτα εγω ημουν παντα ο τυπος που ετρεμε αυτο που δεν υπηρχε. Απο πολυ μικρος (ουτε 6 χρονων) θυμαμαι οτι στην γειτονια πηρε φωτια ενα αμαξι κι εγω για μηνες μετα καθε μερα ειχα μεσα μου μια φοβια οτι θα αρπαξουμε φωτια να καουμε. Μετα ειχα δει σε ενα βιντεο που βλεπανε οι γονεις μου μια τυπισα να ξεθαβει τον εραστη της που ειχε σκοτωθει κι αυτη τον ηθελε πολυ.. ε μετα που να μεινω μονος μου στο σκοταδι...φανταζομουνα νεκροκεφαλες... φλας μπακ πολλα χρονια μετα, στον στρατο, ημουν απο τους πιο αγχωδεις.... σε σημειο που μου κανανε πλακα... και ενω οι περισσοτεροι ηταν καλα παιδια εγω νομιζα οτι με κοροιδευανε με κακια...τωρα καταλαβα πως απλα με πειραζανε... παιδακι στις αντιδρασεις μου, μυστηρια καχυποπτος και πανω απο ολα απλα παρανοικος... ο στρατος προς το τελος με ειχε γαμησει αλλα ΧΩΡΙΣ συγκεκριμενο λογο... υπηρετουσα στην πολη μου, τα παιδια ηταν καλα απλα εγω ημουν ζηλιαρης και κομπλεξικος και τεμπελης..ισως ειχα παρα πολλα απωθημενα και ζηλευα τους αλλους...ισως ημουν υπερβολικα self conscious για το θεμα γκει... (ενα εξαμηνο πριν παω φανταρος ειχα μια αποτυχημενη συνευρεση σε οικο ανοχης οπου ημουν πανικοβλημενος αλλα ενα τριμηνο πριν παω φανταρος, ενω επασχα απο φοβερη καταθλιψη - η χειροτερη περιοδος της ζωης μου με διαφορα - πηρα τα πανω μου και απλα το εκανα στην ακρη το θεμα για να επιβιωσω εκει που πηγαινα)
Για το θεμα γκει ομως θυμαμαι μια ψυχολογος μου ειχε πει "δεν θα το ειχες καταλαβει μεσα στον στρατο με τοσους αντρες??".... κι εγω απαντησα... "ελα ντε" ομως της εκρυψα δυο περιστατικα... πρωτον την πρωτη φορα στα μπανια που ειδα πεος ειχα αναμικτα συναισθηματα που ομως δεν ηταν με τπτ αδιαφορια πληρης... και μια αλλη φορα θυμαμαι που κοιμομασταν στον θαλαμο και ξαφνικα ειχα στυση και ορμες και πηγα και τον επαιξα στο μπανιο. εχω την εντυπωση χωρις βεβαιοτητα πως καποιος απο κει μεσα μου το προκαλεσε... μηπως λοιπον λεω μηπως αν αφησουμε στην ακρη τις μπουρδολογιες φτασουμε στο συμπερασμα πως η καταθλιψη μου τοσα χρονια απλα βασιζεται στο οτι καταπιεζω με βια και μανια ενα μεγαλο μερος του εαυτου μου? Επισης να πω πως για τις κοπελες δεν εχω αδιαφορια - το αντιθετο - ομως επρεπε να πιεσω τον εαυτο μου ξεπερασει πολλες φοβιες πρωτου πλησιασω μια και της κανω ερωτα (κατι το οποιο εγινε αυτοματα οταν ξεκινησε)... πιστευα την εχω μικρη, πως δεν ειμαι αρκετα πλακατζης ή λεφτας ή κοινωνικός... οσο κοιταω πισω ολα αυτα ηταν κολοκυθια... ημουν και ειμαι μια χαρα παιδι που ομως δερνεται απο φοβερο αγχος... μηπως λοιπον ολα αυτα ηταν δικαιολογιες για να αποφυγω κατι που δεν μου αρεσε (δλδ το μο....νι) ... Καποιες στιγμες σκεπτομενος δε οτι ειχα δει παρα πολυ αντρικο πορνο τα τελευταια ξερω γω 2 χρονια, ημουν σιγουρος 100% οτι ειμαι 100% ομοφυλοφιλος και μαλιστα παθητικος... κι οταν ηρεμησω σαν να εξαφανιζονται ολα αυτα και οι γυναικες με αναβουν παλι κανονικα... Ετσι και με την κοπελα μου... σκεφτομουν σκεφτομουν ολα με επιανε πανικος που κρατουσε κανα 2ωρο και μετα ηρεμουσα...
Οταν καναμε ερωτα υπηρξε και φορα που δεν μπορουσε να με αναψει με τπτ...οκ ειχα στυση αλλα ηταν ανευ εσωτερικης καυλας.... απλα την πηδουσα και τελειωνα χωρις να μαρεσει... αλλες φορες ηταν το αντιθετο... τελειωνα σε 30 δευτερολεπτα... Οποτε δεν ξερω...ισως ειμαι αμφισεξουαλικος τελικα... Δεν μπορει ΟΛΑ αυτα να ειναι αποτελεσμα ocd.... Αν ειναι ΟΛΑ ΟΛΑ ΟΛΑ αυτα ocd που με ταλαιπωρει απο την ημερα που γενηθηκα ε τοτε τι να πω...ή εχω καποιο ΣΟΒΑΡΟ προβλημα που ειναι undiagnosed ή απλα ειμαι γκει και ψαχνω χιλιους μυριους τροπους να το εκλογικευσω αντι να το αποδεκτω να τελειωνουμε.