Έχετε δει το Groundhog Day? (η μέρα της μαρμότας) Για μένα σημασία έχει να εξελίσσεσαι σαν άτομο σε αυτή τη ζωή. Εξάλλου πώς να υπάρξει επίγνωση για ένα 'πριν' κι ένα 'μετά', αν αυτή η επίγνωση δεν υπάρχει στο 'τώρα'?
Printable View
Έχετε δει το Groundhog Day? (η μέρα της μαρμότας) Για μένα σημασία έχει να εξελίσσεσαι σαν άτομο σε αυτή τη ζωή. Εξάλλου πώς να υπάρξει επίγνωση για ένα 'πριν' κι ένα 'μετά', αν αυτή η επίγνωση δεν υπάρχει στο 'τώρα'?
Εν οιδα οτι ουδεν οιδα!
Αν ξεραμε ,η αν θυμομασταν που ημασταν ,δεν θα γεννιομασταν. Εδω πεσαμε εδω θα τη βγαλουμε ,οπως λεει κ η Μαρινα ,τουλαχιστον στο τωρα ασ ΕΙΜΑΣΤΕ με επιγνωση του ΕΙΜΑΙ!!!!
Σκέφτομαι και αγαπημένα μου πρόσωπα που έχουν φύγει από τη ζωή και τότε ακόμη περισσότερο θέλω να πιστεύω ότι κάπου υπάρχουμε μετά από εδώ..
Η περίπτωση της μετενσάρκωσης δεν μ'αρέσει καθόλου πάντως και ελπίζω να μην γίνεται αυτό..
Ναι συμφωνώ, όσο πιο πολυ βρισκομαστε στο παρον επικεντρωμενοι και συντονισμενοι, τοσο περισσοτερο συνειδητοποιουμε την υπαρξη μας. Ειμαι εγώ και Είμαι εδώ τώρα με όλη την ουσία της υπαρξης μου..
το εχω δει εγω αυτο, με τον Βασιλη Murray και μια αγνωστη ειναι. πολυ καλη ταινια, αν και παλια (του 93). και θυμιζει λιγο αυτο που ζουμε σημερα, οταν εχουμε μπλεξει σε μιζερες πραγματικοτητες, και δεν εχουμε επιλογη για να ξεκολλησουμε και να κανουμε κατι διαφορετικο, με αποτελεσμα καθε μερα να μοιαζει η ιδια.Quote:
Originally Posted by marina38
τα αγαπημενα σου προσωπα που φυγαν απ'τη ζωη, μπορει να ειναι γυρω σου με αλλη μορφη. οσοι πιστευουν ακραδαντα στην ιδεα της μετενσαρκωσης, κατι τετοιο ισχυριζονται.Quote:
Originally Posted by Korina12
ολα ειναι ανακυκλωσιμα και δεν εχει σημασια αν μας χαλαει αυτο, αφου στην επομενη ζωη δε θα θυμομαστε τιποτα. ο κοσμος που στενοχωριεται επειδη δε προκειται να καταφερει να παρει μαζι του οσα κι αν προσπαθει να βγαλει σημερα, καλο θα ηταν να αφησει κατι δημιουργικο πισω του που αντεχει στο χρονο. κοινως τα λεφτα ειναι για χαλασμα κι οχι για να τα κανεις μασουρι.
Το θεμα δν ειναι τι υπαρχει μετα. Το θεμα ειναι τι υπαρχει ΤΩΡΑ. Κατι π δν καταλαβαινουμε κ δν μπορουμε λογικα να προσεγγισουμε, απλα να εχουμε τν υποκειμενικη μας αποψη επι του θεματος, δν πρεπει να μας εμποδιζει κ να ειναι τροχοπεδη στο παρον. Μ θυμιζει τη μοιρολατρικη σταση ορισμενων " Γιατι να δουλεψω/ σπουδασω/ κανω/ ρανω, αφου θα πεθανω μια μερα κ μπορει τοτε να ειμαι αλλιως" ενταξει με τετοιες αποψεις απλα γελαω.
Το αν υπάρχει κάποια μορφή ύπαρξης μετά το θάνατο
μάλλον καθορίζεται από το αν πιστεύουμε ή όχι στο θεό
οποιουδήποτε θρησκεύματος
κι αφού τίποτα δεν αποδεικνύεται με τη λογική
κι αυτή η ζωή κάθε άλλο παρά δίκαιη είναι,
μάλλον είμαι μ' αυτούς που πιστεύουν
ότι μετά το θάνατο υπάρχει σήψη και αποσύνθεση και τίποτα άλλο.
Όμως θαυμάζω πολύ περισσότερο από τους υλιστές
τους ανθρώπους που από ειλικρινή πίστη
και όχι από ανάγκη ή από θρησκοληψία
δημιούργησαν,
π.χ. αγιογραφίες
ή ταινίες όπως το "Μιχαήλ Ρουμπλιόφ"
(μοναχός αγιογράφος που έζησε στη Ρωσία το 15ο αιώνα),
το αριστούργημα του μέγιστου Ταρκόφσκι.
Με εκφράζει το
"...ένας δεδηλωμένος άθεος όπως ο υποφαινόμενος,
υποκλίνεται στη θρησκευτική μεταφυσική του καλλιτέχνη..."
από εδώ
http://kersanidis.wordpress.com/2009...CE%BC%CF%80%CE
%BB%CE%B9%CF%8C%CF%86-%CE%AD%CE%BD%CE%B1-%CE%B1%CF%81%CE%B9%CF%83%CF%84%CE%BF%CF%8D%CF%81%C E%B3%CE
%B7%CE%BC%CE%B1-%CF%84/