Printable View
Μαγδα...συμφωνω απολυτα....ειμαι ακρως εσωστρεφης....το να κρατάω τα οσα αισθανομαι για μενα για πολυ καιρο με εγκλώβισε...μολις αρχισα να δινω χώρο στο συναισθημα μου κ να δινω (και) λογο σ αυτο με εκανε να αισθανθω πολυ περισσοτερο πληρης...και πιο αληθινη...εκφραστικη...πραγμ ατική
[quote]Originally posted by Kleiw
Quote:
Originally posted by alexandros3
Ή να σε πιάσει και να σε φιλήσει;
Αχ, που είναι αυτοί οι άντρες ????????
Οχι να με πιάσει ! Να με αρπάξει ! :P :D
[όχι να με αρπάξει απλώς, ούτε αναπνοή να μην προλάβω να πάρω :)
Αν μπορούσε να της πει απλά θυμώνω, σημαίνει οτι μπορεί να ελέγξει τα συναισθήματα του .......... Μπορεί ?Quote:
Originally posted by Sofia
η αγαπη δεν κερδιζεται με παρακαλια, ουτε ο έρωτας....απαιτουν εκθεση ομως...τουλάχιστον για μενα. Και αυτο συνεπάγεται ρίσκο! Χωρίς αυτο δεν πας πουθενα,μα παραμονο στα στενα όρια του \"εγώ\" σου......
Τί θα πάθει αν της πει οτι θυμώνει με τον τρόπο που του συμπεριφέρθηκε? Αν το νιωθει ας το κανει...Ολοι οι άλλοι,γονεις κ κουραφεξαλα δεν τους αφορα...
Η κοπελιά κοίτα τι έκανε : τον κατηγόρησε ! του φόρτωσε την ευθύνη της πράξης της !
Ο leo θα μπορέσει να κρατήσει την ψυχραιμία του ή θα πράξει παρόμοια για να της μεταθέσει όλη την ευθύνη ?
Αυτες ολες τις απαντησεις δεν μπορει να τις δώσει κανεις παρα μονο ο ιδιος.
Σωστο !
Σας ευχαριστω για την συμπαρασταση..διαβαζω με προσοχη τα οσα μου γραφετε&ομολογω οτι ειμαι σε αδιεξοδο.απο την μια λεω να σιωπησω απο την αλλη λεω να εκφρασω τα συναισθηματα μου.
οταν μου ζητησε να χωρισουμε ηταν πολυ σκεφτικη&βουρκωμενη.το εκανε με πονο(ετσι εδειχνε).μου ειπε απλα οτι το πηρε αποφαση,οτι το κανει συνηδητα&οτι ηθελε να μεινει μονη&κουραστηκε..οτι μπορει να της περασει αλλά να μην την περιμενω,οτι μαγαπαει..
μετα εγω για 1βδομαδα την πιεζα με μηνυματα,πηγα απο το σπιτι της να μιλησουμε κτλ.τοτε εδειχνε πολυ θυμωμενη.μου ειπε οτι της εφυγε η αγαπη,οτι με βλεπει αδερφικα,νιωθει ενα κενο για μενα,μου ενεφερε την ιστορια που ειχα εγω με την αλλη,οτι με συγχωρεσε πολλες φορες κ.α.εγω την παρακαλουσα,εκλαιγα&δεν μπορουσα να πιστεψω αυτα που ακουγα.πως γινεται ο ανθρωπος που με φιλουσε πριν λιγο,που ειμασταν διακοπες αγκαλια ερωτευμενοι,ξαφνικα μου ελεγε οτι με βλεπει αδερφικα!!
μου ειπε&αλλα πολλα..οτι θα βρει&αλλον για βολτες&εκδρομες,οτι ετσι που κανω&την πιεζω δεν της αρεσω ακομα περισσοτερο,οτι δεν θα την φερω πισω με δωρα κ.α.,οτι τελικα να την αφησω ησυχη γιατι θελει να κανει την ζωαρα της!!!:o
αυτα τα λεω για να δειτε μεχρι που εφτασα&τα λογια που μου ειπε.αυτα τα λογια της με πληγωσαν πιο πολυ&απο τον χωρισμο.&επειτα εμαθα οτι η μοναξια της κρατησε λιγες μερες αφου ετρεξε κατευθειαν στην αγκαλια του αλλου.του σλλου που ηταν συναδελφος της απο την δουλεια&μου τον ανεφερε συχνα.που να φανταστω!&αντι να πει οτι θελει καποιον αλλον,εσπευσε να με κατηγορησει παντου,για οτι την ενοχλουσε τοσα χρονια&δεν ειχε πει τιποτα σε κανεναν.(για την επικοινωνια μου με την αλλη κοπελα,οτι δηθεν κατηγορουσα την αδερφη της-ψεματα-οτι ετρεχα με το αυτοκινητο-80ιππους-)!αυτα ειναι μικροτητες&με πειραξαν πολυ.αν ειχε προβλημα μαζι μου επρεπε να τα πει τοσο καιρο&οχι να περιμενει να χωρισουμε.πως ειναι δυνατον να ηταν μαζι μου τοσο καλα,να περνουσε καλα&μετα απο λιγες μερες να βγαζει τετοιο μενος εναντιον μου λες&με μισουσε;αυτο δεν μπορω να το χωνεψω.οκ να χωρισουμε αλλα αυτα που εκανε&ειπε μετα ηταν αδικαιολογητα.οτι&να της εκανα,δεν επρεπε να πει τοσο σκληρα λογια.ομως ηταν τοση η βιασυνη της για να φυγει που δεν υπολογισε τιποτα.πληγωσε εναν ανθρωπο που την αγαπησε πιο πολυ απο την ζωη του.η ιδια ελεγε πως ηξερε ποσο πολυ την αγαπαω.πως μπορεσε να ξεστομισει τετοιες σκληρες κουβεντες;σας κουρασα μα τα αναφερω ολα αυτα για να καταλαβετε γιατι τωρα ειμαι τοσο θυμωμενος&νοιωθω αδικημενος.την αγαπησα,νομιζα οτι περνουσε καλα μαζι μου&τουλαχιστον αυτο το καλοκαιρι με εκανε να πιστευω οτι δεθηκαμε τοσο πολυ&ξαφνικα με πεταξε,με εκανε να νοιωσω ενα τιποτα,ενα σκουπιδι..ευχαριστω για την υπομονη σας&συγνωμη για την καταχρηση.
Leo πρέπει να σκεφτείς και κατι ακόμα ........... θα σου είναι χρήσιμο στην επόμενη σχέση σου , οταν με το καλό είσαι έτοιμος για επόμενη ..........
Προφανώς η συγκεκριμένη κοπέλα κράταγε αρκετά μέσα της και τα ξεφούρνισε μαζεμένα ...........
τα κράταγε μέσα της και γιαυτο δεν μαλώνατε .............
Το έχω ξαναδεί το έργο .
Πρεπει να σκεφτείς τι είναι αυτό που θέλεις απο την επόμενη ........... για εμενα σε μια υγιή σχέση πρέπει ο καθένας να εκφράζει τα συναισθήματα του .......... με τρόπο μεν, αλλα να μην τα κρατάει και μέσα του ............
Και οι διαφωνίες θα υπάρξουν ......... και οι συγκρούσεις κάποιες φορές .......... αλλα τουλάχιστον ο καθένας θα είναι ειλικρινής και ενδεχόμενα να βρεθεί λύση μέσα απο συζήτηση ............ λύση που θα ικανοποιεί και τους δύο ...................
Στην σχέση σου με την κοπελιά , οταν εσένα σου ήρθε η ιδέα της τηλεφωνικής σχέσης , πόσο υπολόγισες τα δικά της συναισθήματα ? Η ίδια δεν είχε παρόμοιες ανάγκες ? Δεν αναρωτήθηκες ποτέ ?
Δεν ξέρω αν αυτά που έχω να σου πω μπορείς να τα αφομοιώσεις.
Πρώτον κάνεις ένα λάθος. Εχεις θεοποιήσει τον άνθρωπο αντί να σκεφτείς οτι αυτό το οποίο είχατε δεν ήταν παρά ένα γεγονός που έτυχε να το φτιάξετε εσύ και εκείνη. Το ίδιο αυτό γεγονός δηλαδή η σχέση και το πόσο καλά περνούσατε, σου δημιουργούσε μια χαρά την οποία αυτή ακριβώς αποζητάς. Τα δεδομένα σου είναι τώρα διαφορετικά. Εκείνη δεν μπορεί να συμμετέχει σ αυτή τη σχέση με τον τρόπο που το έκανε μέχρι τώρα για τους λόγους της που πρέπει να σου γίνουν σεβαστοί.
Δες το σαν ένα παιχνίδι επιτραπέζιο και άλλαξε τρόπο πλεύσης ώστε να κερδίσεις αυτό που έχασες. Μάθε να ξεχωρίζεις ποιός είναι ο άλλος, τι σου προσφέρει, τι προσφέρει στη σχέση, και μη χάνεις το μπούσουλα από το αποτέλεσμα.
Σκοπός του παιχνιδιού είναι να ξαναγίνεις χαρούμενος και τίποτα άλλο. Δεν ξέρω πόσο χρόνο θα σου πάρει να ξεκολλήσεις από τη σκέψη της ιδανικοποίησης, αλλά μέσα σου οφείλεις να δουλεύεις την ιδέα μιας καινούργιας κατάστασης, ίσως διαφορετικής, και να αφεθείς να σε ταξιδέψει σε καινούργια μέρη.
Αποδοχή λοιπόν των νέων όρων, εστίαση στο τι θέλεις να κερδίσεις, προγραμματισμός στο πως θα το πετύχεις, και το σημαντικότερο αν και θα επαναληφθώ, η σχέση είναι ένα παιδί που το γεννούν δύο άνθρωποι. Να μάθεις να έχεις αυτό το παιδί σαν ιδανικό σου, άσχετα με το πως και με ποιον θα το πετύχεις.
Οκ?
Επομένως
Λιμπερ όμορφη η ιδέα του παιχνιδιού ........
Ομως να συμπληρώσω οτι πρέπει να σεβόμαστε και τον συμπαίκτη μας !
Αυτον που μαζί του κατεφέραμε τόσες νίκες ! :P
Quote:
Originally posted by liberchild
η σχέση είναι ένα παιδί που το γεννούν δύο άνθρωποι. Να μάθεις να έχεις αυτό το παιδί σαν ιδανικό σου, άσχετα με το πως και με ποιον θα το πετύχεις.
Υ.γ
Πρόσεξε μη μείνεις σ αυτή τη ζωή με μοναχοπαίδι. Τους δίνουμε την αποκλειστική μας αγάπη και χάνουμε το μοίρασμα και σε άλλα παιδιά.
:P
κλειω μου οταν εγω ειχα την τηλεφωνικη επικοινωνια με την αλλη δεν ημουν σε θεση να καταλαβω ποσο πολυ πληγωνα την κοπελα μου.νομιζα οτι με το να ξερει οτι καποια αλλη ενδιαφερεται για μενα,με το να την αφηνω να διαβαζει τα μηνυματα μου ειμαι ενταξει μαζι της αφου δεν την κοροιδευω!στην αρχη εκλαψε 1-2 φορες μου ειπε να διακοψω.εγω διεκοπτα για λιγο μετα ξανααρχιζα.εγινε συνηθεια,μετα η κοπελα μου δεν ελεγε τιποτα&εκανε οτι της αρεσει που εχει&καποια αλλη να ανταγωνιζεται.δεν ξερω τι ειχα παθει.προφανως ημουν τυφλωμενος απο το παθος μου.δεν ειχα πρωτερες εμπειρειες&μου αρεζε που μια αλλη ενδιαφερεται για μενα.δεν καταλαβαινα ποσο πολυ πληγωνα την κοπελα που αγαπουσα τοσο.νομιζα οτι με το να ειμαι απεναντι της οπως παντα στοργικος,τρυφερος,να την αγαπαω,να της ειμαι ειλικρινης ημουν οκ.δεν με σταματουσε αλλα με αφηνε να σταματησω μονος μου χωρις μεγαλη πιεση.εγω μια εκοβα εποικινωνια,μια αρχιζα.ηξερε οτι την αγαπαω πολυ&οτι θα ξεκοβα απο την αρχη μου εδινε πιο εντονα να καταλαβω.ανωριμοτητα&καπ ου θεωρουσα δεδομανη τη κοπελα μου..τιποτα αλλο δεν μπορω ναπω.τωρα καταλαβαινω ποσο την πληγωσα&εγω αλλα..
απλα πιστευω οτι αυτο το γεγονος απο μονο του δεν ηταν αρκετο για να φτασουμε ως εδω τωρα.αν ηταν θα με χωριζε απο την αρχη.τι περιμενε τοσο καιρο;υποθετω την επιβεβαιωση οτι εγω θελω μονο αυτην.μου ελεγε εξαλλου οτι δεν θα με χωρισει για βλακειες&πως θα κανει τα παντα για να με κερδισει&θα καταλαβω μονος μου τι πρεπει να κανω.ετσι εγινε τελικα.αυτη η ανοητη κατασταση σταματησε.η αλλη κοπελα ηρθε εδω την ειδα&την εδιωξα.τα ειπα ολα στην κοπελα μου&της ζητησα συγνωμη.γιατι δεν εφυγε τοτε;επειτα δεν αναφερθηκε κανεις μας σε αυτο το θεμα.απο τοτε μεσολαβησε ενας αραβωνας&ενα καλοκαιρι(το καλιτερο της σχεσης μας).
εγω ημουν αποκλειστικα δικος της&το ηξερε.μολις με κερδισε ικανοποιησε τον γυναικειο εγωισμο της,εχασε το ενδιαφερον της για μενα.αρχισε να ξενερωνει με την καθημερινοτητα,κουραστηκε με ολα αυτα,δεν ηθελε δεσμευσεις&συγκατοικησε� �ς&απο την στιγμη που της εδειξε ενδιαφερον καποιος αλλος τελειωσα εγω.αυτος της προσφερι κατι που εγω δεν μπορω.μια νεα εμπειρια,εναν νεο ερωτα.εγω της προσεφερα μια ζωη ππου ειχε συνιθησει,βαρεθει τοσα χρονια.αν&απο την φυση μου επειδη δεν μαρεσει να καθομαι στο σπιτι μου η ζηω που καναμε δεν ηταν καθολου βαρετη.ομως δεν ηταν μια καινουρια σχεση..κουραστηκε,βαρεθηκε, ξενερωσε&με χωρισε.εμενα που εκανε τοσα πολλα για να με κερδισει.με αγαπησε παρα πολυ,εκανε τα παντα.με διεκδικησε μια στηναρχη,οπου με κερδισε με δωρακια,καρτουλες κ.α.
και μια μετα οταν εγω επικοινωνουσα με την αλλη(παραλληλη σχεση οπως μου ειπε οτι ειχα),με την υπομονη της,με την αγαπη της.με κερδισε&ολα αυτα γιατι τα εκανε αν ηθελε να με χωρισει;εγω δεθηκα μαζι της,εκτιμησα ολα αυτα που εκανε,της εδωσα&εγω παρα πολλα,την αγαπησα με ολη μου την καρδια&τωρα κενο.θλιψη,πονος,μοναξια,ζω η διχως νοημα.
εδωσε τα παντα για να καταλαβει στο τελος οτι δεν με θελει&ξενερωσε.τοτε αδικος κοπος..δεν εφτανε που της δωθηκα αποκλειστικα;δεν φτανει που ηθελα να ειναι η μοναδικη στη ζωη μου;δεν φτανει ολα οσα εκανα&τον τελευταιο καιρο για να περναει&να νιωθει καλα;δεν προλαβε να μου πει τι εκανα στραβα τωρα&με χωρισε..δεν μου ειπε τι αλλο ηθελε.μονο να καναει την ζωη της.
αφησε εναν ανθρωπο που ηθελε να της δωσει τα παντα,να κανω οτι μπορω για να ειναι ευτυχισμενηαπλα για να κανει την ζωη που δεν εκανε παλια.παντα ελεγε οτι καποτε θα ξεσπασει,γιατι ειμασταν απο μικροι μαζι&δεν ειχαμε εμπειριες.εγω ποτε δεν προβληματιστηκα απο αυτο.μου βγηκε βεβαια αλλα το ξεπερασα&ειχα καταστακαξει στο τι θελω στη ζωη μου.ας κανει&αυτη το ιδιοαφου το ειχε απωθημενο.εγω ομως γυρισα σε αυτην&δεν ημουν βεβαια με αλλη παρα μονο μιλουσα τηλεφωνικα.αυτη ζει τωρα με καποιον αλλο.αν ομως μαγαπαει οσο μου ελεγε&οσο την αγαπαω εγω θα καταλαβει&αυτη οπως καταλαβα&εγω..αν με αγαπαει,που οπως δειχνει τωρα με εχει ξεγραψει ή δεν ειναι σε θεση τωρα να με σκεφτει.με ξεχασε σε μια στιγμη,ενω εγω σκεφτομαι ακομα τις διακοπες μας&ποσο τελεια ηταν ολα.πως μου ελεγε τετοια λογια αγαπης&ηταν τοσο τρυφερη τοτε&μετα απο 2-3βδομαδες μουειπε τετοια λογια..πως γινεται να αλλαξει ο ανθρωπος χαρακτηρα;εγω ποτε δεν αλλαξα αυτη ομως αλλαξε.δεν αναγνωριζω αυτο το ατομο τωρα.νομιζω οτι 7χρονια ειχα σχεση με καποια αλλη που πεθανε.&με τρελαινει η σκεψη οτι θα μεινει για παντα αυτη.οτι δεν θα μου ξαναμιλησει ποτε,λες&ειμασταν ξενοι.που ειναι τα λογια,τα ονειρα,οι χαρες,τοση αγαπη τι εγινε εσβησε ολη;;εγω την αγαπαω ακομα&ας ξερω οτι ειναι με αλλον τοσο γρηγορα.γιαυτην πεθανα;
:p
Τα άλλα παιδιά με ποιον θα τα κάνεις ?
Μπορεί να τα κάνεις με τον ίδιον. Δεν είναι αναγκαστικό να έχουν άλλον πατέρα . :P
Το παζλ έχει πολλά κομμάτια leo !
Προσπάθησε να μάθεις απο αυτήν την εμπειρία όσα περισσότερα μπορείς !
Θα σου είναι χρήσιμα σε μια επόμενη σχέση σου !
Καταλαβαίνω τον πόνο σου .......... αλλα πρέπει να τον ξεπεράσεις και να φανείς δυνατός ! Αν το θέλεις πραγματικά , με τον καιρό θα τα καταφέρεις !
Απο οτι κατάλαβα, σου έστειλε \'\'μηνύματα\'\' , που δεν ήθελες να δείς ............
Ζούσες στον δικό σου κόσμο .............
Ηξερε οτι θα χωρίσετε κάποια στιγμή , αλλα δεν ήταν έτοιμη .........
Κάποια πράγματα την προβλημάτιζαν , αλλα δεν είχες γνώση ...............
Δεν ήταν λοιπον ιδανική σχέση !!!!!!!!
Δεν συζητήσατε μαζι για να βρείτε λύσεις στους προβληματισμούς σας !
Εσυ έδωσες την δική σου λύση, μέσω της τηλεφωνικής σχέσης, και εκείνη -αργότερα- έδωσε την δική της : ένα τέλος !
Θα έπρεπε να βρείτε μια κοινή , απο τη στιγμή που υπήρχαν ανάγκες ανεκπλήρωτες στη σχέση .......... (αν μπορούσε να υπάρξει κοινή λύση βέβαια )
Διαφορετικά πρέπει να σεβαστείς την δική της λύση, οπως εκείνη σεβάστηκε τη δική σου ....
επρεπε να μου ειχε μιλησει.δεν ξερω αν θα καταφερναμε κατι παντως θα ηξερα τι την απασχολουσε.αντιθετα κλειστηκε στον εαυτο της,προκειμενου να μην με στεναχωρησει ή δεν ξερω γιατι,εδειχνε οτι περναει καλα ενω μεσα της παλευε αδικως να κρατηθει σε μια σχεση που ειχε τελειωσει γιαυτην.
αυτο ηταν το λαθος της.το μονο που ειχαμε συζητησει τελευταια ηταν οτι βαρεθηκαμε να βλεπομαστε καθημερινα.εγω της ειπα οτι αυτο αλλαζει,ειχα&ειχε τοσες ασχολιες που δεν θα προλαβεναμε να βρισκομαστε.μετα της προτεινα να μεναμε μαζι(μεγα λαθος) για να την βλεπω μονο το βραδυ&αυτο οχι καθε μερα.εκει ξεσπασε,δεν ηταν ετοιμη ή δεν ηθελε να μεινει μαζι μου.τωρα μαθαινω οτι στο σπιτι που ηταν να μεινουμε μετακομισε&μενει μονη της.ειρωνεια..
δεν συζητησαμε,δεν μου αφησε κανενα περιθωριο..εφυγε τοσο ξαφνικα.ετσι οπως μπηκε στην ζωη μου&της εδωσε νοημα.
δεν προλαβα να της μιλησω ηρεμα,να της πω τι ηθελα πραγματικα,τι νοιωθω.δεν ηθελα ουτε αραβωνες,ουτε συγκατοικησεις τιποτα.ηθελα μονο να ειμαστε μαζι,ερωτευμενοι ξανα γιατι εγω ετσι νοιωθω.δεν εσβησε μεσα μου ο ποθος γιααυτην.
ναι με τα χρονια&εγω βαρεθηκα&εγω ενοιωσα κενο μερικες φορες&αναζητησα το παθος σε εναν τηλεφωνικο ερωτα..
ομως καταλαβα ποσο την θελω..και τωρα την θελω ακομα περισσοτερο..
γιαυτην ομως μαλλον πεθαναν ολα μεσα της για μενα..δεν ξερω γιατι,νομιζα οτι ημουν πολυ καλος(εκτος απο το λαθος μου)&την προσεχα σαν τα ματια μου.δεν της απεμεινε κανενα συναισθημα&πιστευω ουτε εαν πεθανω μπροστα της δεν θα συγκινηθει πια.τοσο πολυ την πληγωσα που αυτο το γεγονος καλυψε ολα τα καλα που εκανα γιαυτην;εμενα που μαγκαλιαζε μεχρι χτες τωρα με βλεπει σαν ενα ξενο.
χωρισαμε σαν ξενοι&αυτο με πνιγει.θελω να μαθει ποσο την αγαπαω..μπορει να μην την νοιαζει.δεν σκεφτεται ουτε μια στιγμη πως νοιωθω;ξερει ποσο πολυ την αγαπουσα.δεν παιθανα ειμαι εδω,στην ιδια πολη,κοντα της,με κοινους φιλους..πως να κανω οτι συνεχιζω την ζωη μου σαν να μην συνεβει τιποτα;αυτη δεν ξερω πως το κανει.εγω ειμαι αδυναμος..οσο&να προσπαθω εχουν περασει 3μηνες&την σκεφτομαι καθε μερα.παντου.κανεις δεν μπορει να με βοηθησει..της αφιερωνω ενα ταγουδι που της αρεζε&ακουγε πριν χωρισουμε.μακαρι να με ακουγε.μακαρι να γινοταν ενα θαυμα&να αλλαζαν τα αισθηματα της.αλλα τωρα ουτε αυτη δεν αναγνωριζει τον εαυτο της οπως ειπε καπου..την αγαπαω με ολη μου την καρδια..
..με πνιγει τουτη η σιωπη,τουτη η στεναχωρια,
στο δρομο να\'χουνε γιορτη&εμεις να ζουμε χωρια..