Αυχενικό και ψυχολογικά

Quote:

---

Originally Posted by blackcrow

Νιώθω ότι δεν έχω λόγο να ξυπνώ το πρωί. Αν και έχω ανθρώπους γύρω μου, νιώθω ότι οι παρηγορητικές κουβέντες τους δεν με αγγίζουν καθόλου. Τα βλέπω όλα μάταια. Ξυπνώ και το μόνο που κάνω είναι να κάθομαι στον υπολογιστή και να σκέφτομαι τα συμπτώματα. Οι φίλοι με κοιτούν σα να λένε δεν ξέρω τι άλλο να κάνω. Το ίδιο και η σύντροφος μου. Είναι σαν αργός θάνατος. Νιώθω ότι δε θα σηκώσω ποτέ κεφάλι. Φοβάμαι μην περάσω στην άλλη πλευρά. Του να μη με ενδιαφέρει αν θα ζήσω. Δεν μπορώ να φάω. Δεν έχω όρεξη. Τρώω με το ζόρι για να μπορώ να παίρνω τα φάρμακα. Μου λείπουν οι δικοί μου, η οικογένεια μου. Είναι μακριά από εδώ. Μιλώ αλλά νιώθω ότι επαναλαμβάνομαι και κουράζω.

---

Σε καταλαβαινω απολυτα! Δεν μου κανει εντυπωση οτι υποφερεις. Εχει σωματοποιηθει σε τετοιο βαθμο η καταθλιψη που ποναει το σωμα. Ειναι λογικο. Κανε λιγο υπομονη να αρχισουν να δρουν τα αντικαυαθλιπτικα και μιλα...μιλα στη συντροφο σου και οποιον αλλον εμπιστευεσαι. Εξεφρασε τις φοβιες σου, το αγχος σου και τις σκεψεις σου. Κλεισε τον υπολογιστή και μιλα σε αυτους που εχεις διπλα σου. Δεν εχεις τιποτα παθολογικο και δεν προκειται να σου συμβει τιποτα κακο. Ειναι ανθρωπινο ολο αυτο που περνας. Βγες αποτο φαυλο κυκλο των γιατρων και των νοσοκομειων. Αυτα σε ριχνουν περισσοτερο. Μπορεις και θα τα καταφερεις να το ξεπερασεις. Λιγο υπομονη. Και αν δεις οτι σε τρεις εβδομαδες δεν εχει βελτιωθει η διαθεση σου μιλα με τον ψυχιατρο να σου αλλαξει τα φαρμακα. Ολα θα πανε καλα.

Quote:

---

Originally Posted by ΕΡΙΚΑ

Σε καταλαβαινω απολυτα! Δεν μου κανει εντυπωση οτι υποφερεις. Εχει σωματοποιηθει σε τετοιο βαθμο η καταθλιψη που ποναει το σωμα. Ειναι λογικο. Κανε λιγο υπομονη να αρχισουν να δρουν τα αντικαυαθλιπτικα και μιλα...μιλα στη συντροφο σου και οποιον αλλον εμπιστευεσαι. Εξεφρασε τις φοβιες σου, το αγχος σου και τις σκεψεις σου. Κλεισε τον υπολογιστή και μιλα σε αυτους που εχεις διπλα σου. Δεν εχεις τιποτα παθολογικο και δεν προκειται να σου συμβει τιποτα κακο. Ειναι ανθρωπινο ολο αυτο που περνας. Βγες αποτο φαυλο κυκλο των γιατρων και των νοσοκομειων. Αυτα σε ριχνουν περισσοτερο. Μπορεις και θα τα καταφερεις να το ξεπερασεις. Λιγο υπομονη. Και αν δεις οτι σε τρεις εβδομαδες δεν εχει βελτιωθει η διαθεση σου μιλα με τον ψυχιατρο να σου αλλαξει τα φαρμακα. Ολα θα πανε καλα.

---

Ευχαριστώ για την υποστήριξη...

Χθες, ένας φίλος μου πρότεινε να βγούμε έξω. Ξέρει την κατάσταση μου και ένιωθα ασφαλής. Πήγαμε για φαγητό. Δεν μπόρεσα να καθίσω για πάνω από μία ώρα. Πόνος στα γόνατα, κάψιμο στα χέρια και αίσθημα μεγάλης εξάντλησης. Αποχώρησα. Δεν μπορούσα άλλο. Στο δρόμο ένιωθα τα γόνατα να πονάνε και φοβόμουν ότι θα έπεφτα. Ήμουν ασταθής.

Σήμερα το πρωί, σηκώθηκα αποφασισμένος να μη το βάλω κάτω. Πήρα το λεωφορείο, κατέβηκα στο κέντρο. Έκανα κάποια ψώνια έως ότου να εμφανιστούν τα συμπτώματα, οπότε πήρα ταξί και επέστρεψα στο σπίτι. Ο πόνος και το κάψιμο στα μήλα των δαχτύλων ανυπόφορο. Φαίνονταν φλέβες που χτυπούσαν. Η κόπωση έγινε εξάντληση. Δεν μπορώ ούτε να καπνίσω. Μόλις καπνίζω κουράζομαι.

Πήρα τον ψυχίατρο τηλέφωνο. Τον ρώτησα αν το cymbalta προκαλεί πόνο στις αρθρώσεις. Μου είπε ότι είναι πολύ πιθανόν και να κάνω υπομονή μια εβδομάδα και βλέπουμε.

Νιώθω ότι έχω χάσει την ελευθερία μου. Την ανεξαρτησία μου. Δεν μπορώ να προγραμματίσω και πολλά πια. Δεν ξέρω ποια στιγμή θα πονέσουν τα χέρια ή ποια στιγμή θα έρθει η κόπωση. Δεν μπορώ ούτε να κλάψω. Δε θέλω να κλάψω.

Quote:

---

Originally Posted by blackcrow

Ψυχολογία και σωματικά συμπτώματα έχουν γίνει αχταρμάς και δεν ξέρω τι συμβαίνει.

---

Μπορώ να σε ρωτήσω; Είσαι ειλικρινής; Ποιά είναι η γνώμη σου για το ψέμα και την ειλικρίνεια;

Quote:

---

Originally Posted by John11

Μπορώ να σε ρωτήσω; Είσαι ειλικρινής; Ποιά είναι η γνώμη σου για το ψέμα και την ειλικρίνεια;

---

Τι εννοεις; Αυτο που θελω να πω ειναι οτι δεν μπορω να διακρινω ποια απο αυτα που νιωθω ειναι καθαρα παθολογικα και ποια προερχονται απο την ασχημη ψυχολογικη κατασταση. Ειλικρινης ειμαι οσο μπορω. Το ξερω οτι δε βλεπω καθαρα. Αλλα αυτα που καταγραφω ειναι οσα νιωθω. Μπορει να ειναι υπερβολικα λογω πανικου η ιδιοσυγκρασιας αλλα αυτα νιωθω

Quote:

---

Originally Posted by blackcrow

Ειλικρινης ειμαι οσο μπορω. Το ξερω οτι δε βλεπω καθαρα. Αλλα αυτα που καταγραφω ειναι οσα νιωθω.

---

Δεν σε ρωτάω σε σχέση με τα προβλήματα που έχεις (και γενικά τα προβλήματα που έχουμε). Εννοώ γενικά πόσο ειλικρινής είσαι στη ζωή σου. Μπορείς να πεις περισσότερα? Δηλαδή, πόσο χρησιμοποιείς το ψέμα, πού, πότε? Π.χ. για ποιά θέματα θα πεις ψέμα, για ποιά εξαιρετικά λίγο, για ποιά ποτέ και καθόλου?
Και το πώς βλέπεις το θέμα ειλικρίνεια και το θέμα ψέμα? Αλλά ακόμα και σε σχέση με τα προβλήματα, το ψέμα μειώνεται ή αυξάνει?

Να σας ρωτήσω κάτι επειδή έχω και εγώ αυχενικό. Φεύγει αυτό ή σου μένει για μια ζωή ...εγώ είμαι πολλά κιλά αν αδυνατήσω και κάνω πολύ γυμναστική αυτό θα παραμείνει;;;;;

Quote:

---

Originally Posted by John11

Δεν σε ρωτάω σε σχέση με τα προβλήματα που έχεις (και γενικά τα προβλήματα που έχουμε). Εννοώ γενικά πόσο ειλικρινής είσαι στη ζωή σου. Μπορείς να πεις περισσότερα? Δηλαδή, πόσο χρησιμοποιείς το ψέμα, πού, πότε? Π.χ. για ποιά θέματα θα πεις ψέμα, για ποιά εξαιρετικά λίγο, για ποιά ποτέ και καθόλου?
Και το πώς βλέπεις το θέμα ειλικρίνεια και το θέμα ψέμα? Αλλά ακόμα και σε σχέση με τα προβλήματα, το ψέμα μειώνεται ή αυξάνει?

---

Δεν καταλαβαίνω γιατί με ρωτάς κάτι τέτοιο σε ένα τέτοιο thread

Quote:

---

Originally Posted by blackcrow

Δεν καταλαβαίνω γιατί με ρωτάς κάτι τέτοιο σε ένα τέτοιο thread

---

Δεν θέλω να σου απαντήσω σε αυτή την ερώτηση. Υπάρχει ένα ολόκληρο σκεπτικό γύρω από αυτό, αρκετά μεγάλο. Πάντως όλα που συμβαίνουν γύρω μας, όλα που επιλέγουμε, είναι αλληλένδετα το ένα με το άλλο. Επίσης έχω κάποια δεύτερη σκέψη, που επίσης δεν θέλω να πω. Το forum είναι δημόσιο, και δεν είναι εύκολο να πούμε οτιδήποτε θέλουμε.
Αν θες απαντάς σε αυτό που σε ρωτάω, και σε όση έκταση θες.

Quote:

---

Originally Posted by blackcrow

Σήμερα το πρωί, σηκώθηκα αποφασισμένος να μη το βάλω κάτω. Πήρα το λεωφορείο, κατέβηκα στο κέντρο. Έκανα κάποια ψώνια έως ότου να εμφανιστούν τα συμπτώματα, οπότε πήρα ταξί και επέστρεψα στο σπίτι.

---

Νομίζω ότι δεν πρέπει να επικεντρωνόμαστε σε αυτό που συμβαίνει που είναι το αποτέλεσμα. Να ξεκινήσουμε από αυτό αλλά να δούμε τις αιτίες που δημιουργούν μια δυσάρεστη κατάσταση. Θα το συνδέσω με κάποιο άλλο thread για να δεις το σκεπτικό μου. Διάβασε αυτό. Η Γεωργία προσπαθούσε να αντέξει και να διώξει αυτό που υπάρχει. Εσύ από τη μεριά σου το ίδιο, να το αντέξεις και να το διώξεις. Και εγώ κατά καιρούς το ίδιο έκανα. Αλλά η λύση δεν είναι στο να προσπαθούμε να διώξουμε κάτι, αλλά να μείνουμε με αυτό, να δούμε βήμα-βήμα ή ίσως και γρήγορα τις λεπτομέρειές του, και να φτάσουμε στο γιατί. Για να γίνει αυτό δεν είναι καλό να το αντιμαχόμαστε. Η εναντίωση σε αυτό φέρνει περισσότερο κόπο.
Παράκληση, απάντησε στην ερώτηση, ψέματα, ειλικρίνεια, κλπ, όπως τη ρώτησα σε προηγούμενο μήνυμα.

Είμαι ειλικρινής αλλά σε κάποιες περιπτώσεις όταν πιστεύω ότι μπορεί να πληγώσω κάποιον δε λέω την άποψη μου ή απλά τη λέω με προσοχή. Ή όταν ο άλλος είναι σε δύσκολη θέση δεν μπορώ να πω ότι είμαι απόλυτα ειλικρινής. Όσον αφορά το ψέμα, δεν μπορώ να πω μεγάλα ψέμματα. Μικρά ψέματα, αθώα, λέω κάποιες φορές. Δε λέω μεγάλα ψέματα όχι λόγω ηθικής αλλά λόγω του ότι δεν μπορώ να τα βγάλω πέρα με το ψέμα. Αγχώνομαι πολύ και γίνομαι χειρότερα. Έτσι προτιμώ να πω την αλήθεια ή να αποκρύψω την αλήθεια. Να μην πω τίποτα. Πολλές φορές χρησιμοποιώ τη φράση "Δεν μπορώ να πω". Παλιά δεν ήμουν έτσι αλλά δεν ήμουν και στην άλλη άκρη. Άλλαξα μέσα στη θεραπεία. Κατάλαβα ότι η αλήθεια ωφελεί εμένα και μόνο. Δεν το κάνω για τον άλλον μόνο. Το κάνω για μένα.

Μικρά ψέματα όμως λέω. Ψέματα που δε θα με βάλουν σε μπελάδες αλλά θα με ωφελήσουν. Για παράδειγμα έχω πει ψέματα στη δουλειά ότι είμαι άρρωστος ή σε κάποιον που με πιέζει για κάτι ότι έχω πολύ δουλειά, ότι είμαι απασχολημένος και τέτοια.

John εκτιμώ ότι θες να με βοηθήσεις αλλά δεν είναι αυτή η ανάγκη μου αυτή τη στιγμή και θέλω να το σεβαστείς. Η ανάγκη μου είναι απλά να εξιστορήσω τα όσα βιώνω έστω και αν όπως λες είναι σε επιφανειακό επίπεδο.

Quote:

---

Originally Posted by blackcrow

John εκτιμώ ότι θες να με βοηθήσεις αλλά δεν είναι αυτή η ανάγκη μου αυτή τη στιγμή και θέλω να το σεβαστείς. Η ανάγκη μου είναι απλά να εξιστορήσω τα όσα βιώνω έστω και αν όπως λες είναι σε επιφανειακό επίπεδο.

---

Εντάξει, αφού αυτή είναι η ανάγκη σου όπως λες το αποδέχομαι και δεν συνεχίζω αυτή την κουβέντα.

Σήμερα πήγα στη νευρολόγο.
Μου έκανε κλινική εξέταση και ένα νευροφυσιολογικό έλεγχο μου είπε ότι τα νεύρα των άκρων είναι σε καλή κατάσταση.

Να πω ότι τις τελευταίες μέρες έχω εμφανίσει κάψιμο στο πρόσωπο και εξάνθημα. Εντωμεταξύ το κάψιμο και το εξάνθημα στα δάχτυλα των χεριών δεν έχει βελτιωθεί.
Ζήτησε να δει τις ρευματολογικές εξετάσεις και εκεί είδε ότι μια παράμετρος (παράγων c4) ήταν πολύ κάτω από το όριο.
Μου είπε ότι απαιτείται επανεξέταση και να με δει πάλι ο ρευματολόγος.
Κόπηκαν τα πόδια μου.
Βγαίνοντας από το ιατρείο έκανα αναζήτηση και είδα ότι το συγκεκριμένο εμφανίζεται χαμηλό σε περίπτωση "Λύκου".
Ήμουν σας χαμένος.
Πήρα ένα ρευματολόγο τηλέφωνο και δέχτηκε να με δει Σάββατο (αύριο).
Ήρθα στο σπίτι και η ταχυπαλμία χτύπησε κόκκινο.
Πήρα μισό ζάναξ μετά από πάρα πολύ καιρό.
Δεν ξέρω που θα βγει αυτό.
Την Δευτέρα έχω προγραμματισμένη μικροεπέμβαση που θα έχει μια ανάρρωση μιας έως δύο εβδομάδες.
Όλα μαζί.

To αυχενικό είναι κάτι που φαίνεται με γυμνό μάτι....???

Quote:

---

Originally Posted by blackcrow

Νιώθω ότι δεν έχω λόγο να ξυπνώ το πρωί. Αν και έχω ανθρώπους γύρω μου, νιώθω ότι οι παρηγορητικές κουβέντες τους δεν με αγγίζουν καθόλου. Τα βλέπω όλα μάταια. Ξυπνώ και το μόνο που κάνω είναι να κάθομαι στον υπολογιστή και να σκέφτομαι τα συμπτώματα. Οι φίλοι με κοιτούν σα να λένε δεν ξέρω τι άλλο να κάνω. Το ίδιο και η σύντροφος μου. Είναι σαν αργός θάνατος. Νιώθω ότι δε θα σηκώσω ποτέ κεφάλι. Φοβάμαι μην περάσω στην άλλη πλευρά. Του να μη με ενδιαφέρει αν θα ζήσω. Δεν μπορώ να φάω. Δεν έχω όρεξη. Τρώω με το ζόρι για να μπορώ να παίρνω τα φάρμακα. Μου λείπουν οι δικοί μου, η οικογένεια μου. Είναι μακριά από εδώ. Μιλώ αλλά νιώθω ότι επαναλαμβάνομαι και κουράζω.

---

Κάθησα και σκέφτηκα κάποιο περιστατικό. Και συνειδητοποίησα ότι όταν πήγα να σου μιλήσω έκανα λάθος. Συνηθίζουμε οι άνθρωποι -στην ανοησία μας- να μην αισθανόμαστε τον άλλο και αυτό να μην το καταλαβαίνουμε. Το σημαντικότερο που μπορεί να κάνει κάποιος για οποιονδήπτε συνάνθρωπό του είναι να αισθανθεί τι αισθάνεται εκείνος. Τότε μου φαίνεται παύουμε να μιλάμε.

Όταν κάποιος βλέπει αδιέξοδο, έχει δίκιο. Οι άλλοι γύρω του συνήθως δεν το βλέπουν. Και έτσι κάνουν τα πράγματα χειρότερα.
Βλέπω και εγώ αντίστοιχο αδιέξοδο. Με διαφορετικά θέματα, αλλά νομίζω ότι όλα τα αδιέξοδα είναι στην ουσία το ίδιο πράγμα. Δυστυχώς δεν μπορώ να σου τα πω δημόσια, ακριβώς γιατί φοβάμαι την ανοησία του κόσμου. Προσωπικά σε εσένα ή σε ένα άτομο -όχι δύο- θα μπορούσα.
Πάντως το χειρότερο πράγμα είναι όσοι είναι γύρω, και καταλαβαίνουν με τη λογική αλλά όχι με το συναίσθημα. Αυτό είναι μισή κατανόηση, και η μισή κατανόηση είναι χειρότερη από την καθόλου. Μακάρι να υπήρχε κάποιος να καταλαβαίνει με όλο του το είναι, με την καρδιά και το μυαλό ταυτόχρονα.