Ένας μαχητής (μια μαχήτρια στην περίπτωσή σου), πρέπει να έχει πρώτα απ' όλα στρατηγική. Και κάτι άλλο: Ηθικόν ακμαιότατον!
Απογοητευμένη να μην είσαι... Γοητευμένη από τις προκλήσεις της ζωής, να είσαι!
Printable View
Ένας μαχητής (μια μαχήτρια στην περίπτωσή σου), πρέπει να έχει πρώτα απ' όλα στρατηγική. Και κάτι άλλο: Ηθικόν ακμαιότατον!
Απογοητευμένη να μην είσαι... Γοητευμένη από τις προκλήσεις της ζωής, να είσαι!
positivewave εχεις κ συ ψυχωση?σπουδαζεις κατι η δουλευεις?πως τα πας?
Καλησπέρα και εδώ...Θα ήθελα να πω και εγώ τη γνώμη μου πάνω σε αυτό το θέμα..Σε γενικές γραμμές πριν την πάθηση είχα ευχέρεια λόγου, ήμουν πολύ τυπική στις σπουδές μου και στην εργασία μου όσο πρόλαβα, αλλά μετά την έλευση της ασθένειας ειδικά στην αρχή, είχα μεάλη δυσκολία στο να εκφραστώ αλλά και να κατανοήσω αυτά που μου έλεγαν οι άλλοι. Με τα χρόνια και τη βοήθεια των φαρμάκων αυτό αντιμετωπίστηκε κάπως και τώρα είμαι στο καλύτερο δυνατό επίπεδο για εμένα προσωπικά...Σίγουρα όμως δεν είμαι όπως ήμουν κάποτε...Ωστόσο αυτό το θεωρώ λεπτομέρεια γιατί τα χειρότερα συμπτώματα της ψύχωσης έχουν εξαφανιστεί...Και πιστεύω ότι πρέπει να κάνουμε ένα εσωτερικό διάλογο μέσα μας και να δούμε ότι παρόλα τα απομεινάρια της ασθένειας μπορούμε να έχουμε μία σχεδόν φυσιολογική ζωή και να νιώσουμε συναισθήματα όμορφα..Γιατί κανείς δεν είναι τέλειος, ούτε η ζωή είναι, αλλά δεν χρειάζεται και να γίνουμε...
Είχα πάθει ερωτική ψύχωση (έκανα και stalking), αλλά ήρθα στα ίσια μου και πλεόν δεν σκέφτομαι πια το "αντικείμενο του πόθου" μου... Και με έφερε στα ίσα το γεγονός ότι το "αντικείμενο του πόθου" μου παντρεύτηκε και φοβήθηκα νομικές (και μη νομικές από τον άντρα της) συνέπειες για το stalking που έκανα. Είμαι νέος, οπότε προσπάθησα να το ξεχάσω και το αντιμετώπισα αλλιώς. Σπουδάζω και τα καταφέρνω σιγά σιγά...
Όχι ευτυχώς δεν χρειάστηκα φάρμακα... Απλά συνεχώς σκεφτόμουν το "αντικείμενο του πόθου" μου και άκουγα μέσα μου ξανά και ξανά τη φωνή της και τους διαλόγους μας. Την ακολουθούσα παντού (και στο ίντερνετ και στην πραγματική ζωή) και όταν έμαθα ότι παντρεύτηκε, μαζεύτηκα λίγο... Το σοκ αυτό της είδησης ότι παντρεύτηκε με έφερε στα συγκαλά μου.
Για τρεις μήνες ήμουν ένα εξαρτημένο πραγματάκι που ξυπνούσε και κοιμόταν με μια και μόνο σκέψη. Τους επόμενους πέντε μήνες, απλά απείχα από το stalking και ως γνωστόν, μάτια που δεν βλέπονται, γρήγορα λησμονιούνται...!
α καλη φαση τη γλιτωσες :D
ειχα το ιδιο πρόβλημα μην ανυσηχεις από την ψυχωση είναι, εγω κανω θεραπεια 2 χρονια και ακομα δεν μου εχει φυγει, προσπαθησε να μην το σκέφτεσαι και κανε υπομονη θα ερθουν και καλυτερες μερες
πρεπει να προσπαθήσεις από μονο του δεν λυνεται το θεμα. Διαβασε κανενα βιβλιο βοηθαει πολύ στη μνημη κανε σωστη διατροφή, πολλα φρουτα, νερο, λιγο κρεας, γυμναστικη, επισης σημαντικο είναι να εχεις ατομα στο πλαι σου που σε στηριζουν και με τα οποια να βγαινεις λιγο εξω να μην απομονονεσαι αγνοησε τι λενε οι αλλοι για σενα ολος ο κοσμος εχει και από ένα πρόβλημα...