201

Γεια κι από μένα.
Διάβαζα το ποστ για την αντιμετώπιση που είχες από τον γιατρό και έχει γυαλίσει το μάτι μου. Πραγματικά έχω θυμώσει πάρα πολύ.
Ως πότε θα έχουμε αυτήν την ρατσιστική αντιμετώπιση? Και πώς να αγαπήσουμε τον εαυτό μας, όταν καταβάλλουμε τεράστια ψυχολογική προσπάθεια για να το καταφέρουμε και βρίσκεται ένας, άντε να μην πω, που με ένα σχόλιό του, μια ματιά του, καταφέρνει να μας ρίξει στα πατώματα?
Κοριτσάκι μου, μη μασάς. Να λες στον εαυτό σου ότι είσαι μια κούκλα και ότι θα γίνεις ακόμα καλύτερη σιγά σιγά και θα το κάνεις για την πάρτη σου και μόνο και για κανέναν άλλο.
Και να θυμάσαι. Δεν είσαι εσύ το "τέρας" που νομίζεις. Τέρατα είναι όλοι αυτοί που το μόνο που ξέρουν να κάνουν είναι να μας χλευάζουν και δεν έχουν μπει καν στον κόπο να σκεφτούν πώς νιώθουμε, γιατί γίναμε έτσι και τι προσπάθειες έχουμε κάνει για να αλλάξουμε.
Μην απογοητεύεσαι. Γιατροί υπάρχουν πολλοί και μην το αφήνεις το θέμα. Ψάξτο τώρα που έχεις αρχίσει να το σκέφτεσαι και μην το αφήσεις να "κρυώσει".

Quote:

---

Originally posted by Medousa
Σωστά Μαρία. Και πάλι σωστά. Ηθικόν ακμαίον και επέλασις των νέων... :) έστω μεσηλίκων... Ευχαριστώ για το link.
Εσύ πού βρίσκεσαι με το δικό σου δρόμο;

---

Εγώ που βρίσκομαι: όπως σου σημείωσα παραπάνω, σιχτίρισα τον γιατρό στον Ευαγγελισμό (στο μυαλό μου έγινε αυτό έτσι; ) και βρήκα άλλον γιατρό. Μου τον σύστησε μια φίλη μου, πλήρωσα την επίσκεψη στο ιδιωτικό του ιατρείο, έκανα τις εξετάσεις που μου ζήτησε, έστρωσα και τις ορμόνες μου (αυτές με καθυστέρησαν λιγάκι) και κατέθεσα τα χαρτιά μου στο ΙΚΑ. Τώρα περιμένω έγκριση. Ελπίζω εντός του Νοεμβρίου να έχω απάντηση, διαφορετικά θα την λάβω Δεκέμβρη!

Το'χω σημειώσει πολλές φορές: αν είχα ακούσει την φίλη μου απ'την αρχή που μου πρότεινε τον γιατρό της, τώρα δεν θα περίμενα έγκριση αλλά ειδοποίηση για την ημερομηνία του χειρουργείου!

Δυστυχώς στα μεγάλα δημόσια νοσοκομεία κοιτάνε να κόβουν ταρίφα απ'τα χειρουργεία παχυσαρκίας. Και "πατάνε" πάνω στο γεγονός πως ο περισσότερος κόσμος με πρόβλημα βάρους δεν γνωρίζει πως το ΙΚΑ καλύπτει τα έξοδα όλα.

Όπως και να'χει μην απελπίζεσαι, μην το βάζεις κάτω... μπορείς με μικρά βήματα την φορά να βελτιώσεις λίγο την κατάσταση. Γράφε τι τρως καθημερινά, πως αισθάνεσαι, τι δεν σου "κάθεται" καλά, τι θες να βελτιώσεις... Αυτό που μας χρειάζεται είναι λίγος χρόνος για εμάς. Αφιερώνουμε πάντα για τους άλλους αλλά όχι για εμάς. Ξεκίνα έτσι. Δώσε χρόνο και σε σένα. Το οφείλεις. Γράψε τι προβλήματα υγείας σου προκύπτουν λόγω κιλών. Όλα αυτά, σε ένα δικό σου τετράδιο, για να τα διαβάσεις μετά και να τα ξαναδιαβάζεις πάντα ώστε να επαγρυπνείς για σένα και την υγεία σου.

Κάνε και την έρευνά σου για το χειρουργείο παχυσαρκίας και μακάρι όλα να πάνε κατ'ευχήν. Κάθε εμπόδιο για καλό, λένε!

Πραγματικά νιώθω να παίρνω στήριξη με τα όσα σοφά κι όμορφα μου γράφετε. Σήμερα είδα την ψυχολόγο του νοσοκομείου και προς το παρόν αποφάσισα να δω μια διαιτολόγο λίγο εναλλακτική - στο μυαλό μου περισσότερο, θα λεγα. Ανακοίνωσα και πως θέλω στήριξη επίσημη και σταθερή στο σπίτι μου -γιατί ζω με την Λωξάντρα που βρίσκει λόγο να ζει μέσα απ' τις μαγειρικές της. Ναι. Με αγαπώ κάπως... λίγο περισσότερο από παλιά. Είναι μακρύς ο δρόμος για να πω ανώδυνα πως έχω κάνει κάποια βήματα. Ωστόσο οι παλινδρομήσεις είναι καμιά φορά και το περιθώριο για να πάρουμε φόρα και να πάμε πιο μακριά. Αυτή τη φορά θέλω να απολαμβάνω και την κάθε μου μέρα. Δε μου αρκεί να ζω για τη μέρα που δε θα μαι νοσηρά παχύσαρκη... αλλά να χαρώ και τη διαδρομή.
Σας ευχαριστώ όλους όσοι μου στέκεστε.
Και ναι, δεν γκρεμίζομαι από χαμηλής ενσυναίσθησης άτομα αλλά σίγουρα δε χάνω και την ευκαιρία να τα βάζω λίγο στη θέση τους.
Με το καλό Μαρία. Ναι. Έχω την αίσθηση πως κάποιες φορές αντί να χτυπάμε το κεφάλι μας στον τοίχο, απλά αλλάζουμε κατεύθυνση και βρίσκουμε διέξοδο.
Τέλος ... ναι κούκλα δε θα μ΄έλεγα... αλλά πάντα ξεχώριζα λόγω του ύψους μου και της θεωρίας μου με ευχάριστο τρόπο. Ευτυχώς και σ΄αυτά τα κιλά υπάρχουν άνθρωποι που τους αρέσω και το εισπράττω.
:) :) :)

medousa , πράγματικά μέσα από την ψυχή μου, σου εύχομαι να αντλείς δύναμη από την ομορφιά της ψυχής και του μυαλού σου, να δέχεσαι τη βοήθεια όσων θέλουν να σε στηρίξουν και πιστεύουν σε σένα, είναι καλό να έχουμε συνοδοιπόρους, η αγάπη τους και το ενδιαφέρον τους είναι βάλσαμο, να κρατήσεις την εμπειρία με τον οποιοδήποτε -άνευ ενσυναίσθησης- γιατρό ως απλή μνήμη και όχι ως τραύμα. Οι μνήμες μας κάνουν καλό , πάνω τους μπορούμε να βασίσουμε μελλοντικά πιο ορθά βήματα ,επιλογές και κρίσεις. Τα τραύματα μας ταλαιπωρούν και μας ρίχνουν σε μια διαρκή ομφαλοσκόπηση (γιατι, πως, κτλ) που μάλλον πίσω μας κρατάνε...
Ακούγεσαι πολύ αξιόλογος άνθρωπος, χρησιμοποίησε τα αποθέματα υπομονής, ευθυκρισίας και αισιοδοξίας και θα τη βρεις τη λύση, και το σωστό γιατρό, και το σωστό άνθρωπο..

medousa δείχνεις γυναίκα με τρελό ταμπεραμέντο κ πάθος για όλα! η λέξη τέρας δν με τρομάζει,προσωπικά την αγαπώ μιας κ έτσι με φώναζε η αγαπημένη μου δασκάλα χαιδευτικά όταν τις έσπαγα τα νεύρα. εσύ όμως της έδωσες μια άσχημη χροιά κ σε παρακαλώ να την διορθώσεις γιατί δν σου αξίζει,ούτε σε σένα ούτε στην λέξη. είσαι μια μεδουσάρα θεάρα, φόβος κ τρόμος των μιχμιχσένιων ,καλά τον χασάπη πολυτελείας τον ρούμπωσες τον βλάκα! προσβλήθηκε κιόλας ο μα..κας. χαχαχ θα σε σκεφτεται για πολύ καιρό ακόμα μη σου πω θα σε ερωτευτεί κιόλας.

νομίζω οτι σου αξίζουν τα καλύτερα, γιαυτό μην τα φοβηθείς. δώσε ένα γκράντε τέλος στο βάσανο των κιλών, όποιο δρόμο κ να επιλέξεις, με σταθερά βήματα και αποφασιστικά , με αλλαγές από μέσα προς τα έξω. καιρός είναι η λωξάνδρα να περιορίσει την ανάγκη της αυτή. κ εσύ να σταματήσεις να την σαπορτάρεις για να νιώθει αυτή καλύτερα. όλοι θα ωριμάσετε από αυτό το ταξίδι
περιμένω τις εξελίξεις

Φιλικά

Να ΄στε καλά Μακ και Μαντάμ σου σου! Θα πάρουν και τα μυαλά μου αέρα και θα με δείξει η ζυγαριά πολύ ελαφρύτερη...
;)

Δεν αξιολογώ τους ανθρώπους απ' το εξώφυλλο αλλά απ' το περιεχόμενο και αυτό αποτελεί κριτήριο που επιθυμώ να ισχύει και για όσους είναι κοντά μου. Αλλιώς ούτε τα βασικά δεν μπορούμε να 'κοινωνήσουμε΄!

Αύριο θα δω νέα διαιτολόγο. Ξηγήθηκα και της Λωξάντρας... Άντε να δούμε... :)

Μέδουσά μου καλησπέρα!
Πώς είσαι;
Πώς προχωράει η διατροφή;

Καλησπέρα μοσχοβολιστή Μαντζουράνα... Συνεχίζω απτόητη... αν και σήμερα Σάββατο, που σημαίνει μένω στο σπίτι να ξεκουραστώ μέχρι τη Δευτέρα το πρωί. Επικίνδυνο όμως, αφού με την ξεκούραση βγαίνουν κι άλλα πραγματάκια που όλη τη βδομάδα δεν προλαβαίνω να πολυεπεξεργαστώ με αποτέλεσμα να είμαι με το μυαλό στο ψυγείο και τα ντελίβερι απ' τη μια και την καταθλιψούλα μου να με περιμένει στη γωνία. Προς το παρόν έχω και μελέτη ( η αιώνια φοιτήτρια ένα πράμα :crazy: ) για να μην έχω και πολλά να σκέφτομαι... Άρα, καλά είμαι. Εσύ;

ps: Τη Δευτέρα θα ζυγιστώ να δω τι χαμπάρια μάστορα. Ωστόσο με νιώθω λίγο να σουλουπώνομαι και ο αυτοσεβασμός μου ενισχύεται όσο δεν κάνω υπερφαγικά επεισόδια.

Καλησπέρα Μέδουσα!

Χαίρομαι ειλικρινά που πηγαίνεις καλύτερα!!
Σου εύχομαι την Δευτέρα να πάρεις μεγάλη χαρά με το ζύγισμα! :wink1:

Και εγώ καλά πηγαίνω, αν και ξέφυγα λίγο αυτές τις μέρες,
αλλά ξαναμπαίνω στην διατροφή μου κανονικά...

Αφού ψάχνεις αποκλειστικά για Δημόσιο Νοσοκομείο,μη λυπηθείς τον κόπο και πήγαινε στο Πανεπιστημιακό Νοσοκομείο του Ρίο στην Πάτρα. Έχουν τη μεγαλύτερη εμπειρία, καλύτερα μακροχρόνια αποτελέσματα και θα στα καλύψει όλα ο φορέας σου. Συνέχισε και την προσπάθεια καθώς όσο χάσεις είναι κέρδος για το χειρουργείο,μιας και όπως ξέρεις,ο αγώνας είναι άνισος.

Ευχαριστώ Στέλιο... πάντως βαθειά μέσα μου πιστεύω πως ίσως και τη γλιτώσω την επέμβαση ως τότε... Οψόμεθα... :bisou:

Καλησπέρα!
Μέδουσά μου,
το χειρουργείο δεν είναι πάντα απαραίτητο!
Αφού έχεις αρχίσει να πιστεύεις στις δυνάμεις σου και έχεις ήδη ξεκινήσει σιγά-σιγά και ομαλά να βελτιώνεις την διατροφή σου, τότε συνέχισέ το!
Είτε πιστεύεις ότι μπορείς να τα καταφέρεις,
είτε πιστεύεις ότι δεν μπορείς,
έχεις δίκιο!
Τα πάντα μπορούμε να πετύχουμε αν το θελήσουμε και το πιστέψουμε!
Και εννοείται ότι μπορούμε να χάσουμε το περιττό μας βάρος χωρίς χειρουργείο, αν το θέλουμε πραγματικά και το πιστέψουμε!

Όταν ήμουν 140 κιλά είχαν πέσει όλοι πάνω μου και με πίεζαν να κάνω επέμβαση.
Δεν ήθελα, φοβόμουν.
Δεν έκανα. Και τώρα είμαι κάτω από 110 κιλά και συνεχίζω! Χωρίς χειρουργείο.

Δεν λέω σε καμία περίπτωση ότι το χειρουργείο είναι κακό!
Είναι πολύτιμο εργαλείο σε περιπτώσεις που επείγει η γρήγορη απώλεια βάρους για θέματα υγείας ή σαν μια καλή αρχική ώθηση για υιοθέτηση υγιεινότερου τρόπου ζωής.

Απλά εμένα δεν μου ταίριαζε!
Και από τις απαντήσεις σου καταλαβαίνω ότι δεν ταιριάζει ούτε σε σένα!
Οπότε συνέχισε την διατροφή σου και κυρίως αγάπησε τον εαυτό σου για να τα καταφέρεις μέχρι τέλους χωρίς καταπιέσεις και στερήσεις! :wink1:
:thumbup:

Α!
Μιας και ξημερώνει Δευτέρα...
(τί γαιδούρα που είμαι και ξενυχτάω!! :smilegrin: )
...σου εύχομαι καλά αποτελέσματα στο ζύγισμά σου! :thumbup:

τερας?ποτεεεεε,οσα κιλα και να ειναι ενας ανθρωπος αμα ειναι καλος δεν μπορει να αποκαλειται με αυτον τον τροπο.οποια αποφαση και να παρεις για την απωλεια κιλων σου ευχομαι καλη επιτυχια και υπομονη.ολα μπορουν να γινουν αρκει να πιστεψουμε στον εαυτο μας.

κοριτσακι μου να αρχισεις με μικρα βηματα, σιγα σιγα αφου θες να ξεκινησεις το γυμναστηριο γιατι θα επρεπε να ντρεπεσαι ,εκει μεσα δεν ειναι ολοι καλλιγραμμοι.Μπορεις να ξεκινησεις με περπατημα,στην αρχη για 20-25 λεπτα κανοντας μια βολτα ας πουμε στην γειτονια σου,σιγουρα θα νιωσεις καλυτερα.