Originally Posted by
Sonia
creepy= τρομακτικός, ανατριχιαστικός
Βασικά εμένα μου ακούγονται λιγάκι ανώριμα όλα αυτά αν το σκεφτείς. Για να το πω λιγάκι χύμα, κοτζάμ μαντραχαλέας καυλάντιζε με 13 ετών κοριτσάκι, που είναι λογικό να κολλήσει και να επηρεαστεί από το ενδιαφέρον ενός τόσο μεγαλύτερου άντρα. Μετά από χρόνια και καιρούς που είχατε σποραδικές επαφές, τον είδες πριν λίγους μήνες, αυτός παντρεμένος με παιδιά και αποφασίσατε ότι είσαστε ερωτευμένοι δεκαετίες κι ότι ταιριάζετε. Μάλλον με την ιδέα κάποιου ιδανικού άντρα που μπορεί να ήταν και ο πρώτος που αισθάνθηκες κάτι σαν έρωτα είσαι ερωτευμένη παρά με αυτόν τον ίδιο. Καταρχήν πόσο ξέρεις έναν άνθρωπο που έχετε βρεθεί ελάχιστες φορές μέσα στα χρόνια και μιλάτε κυρίως από απόσταση; Ξέρεις αυτά που σου παρουσιάζει και εδώ που τα λέμε δεν είναι και τα καλύτερα. Βγάλε την συγγένεια από την μέση. Αν ήταν άσχετος, πραγματικά θα ενθουσιαζόσουν έτσι με έναν παντρεμένο που συμπεριφέρεται με αυτόν τον τρόπο και σου προτείνει τέτοια πράγματα; Δεν νομίζω, εκτός κι αν ήσουν σε μια φάση της ζωής σου που είσαι πραγματικά απελπισμένη από άλλα πράγματα.
Τώρα στα συγγενικά, πέρα από τα σόγια κτλ, ουσιαστικά εξ αρχής είναι σαν να τα εγκαταλείπεις όλα μα όλα για να ζήσεις απομονωμένη μόνο με αυτόν και για αυτόν. Μεγάλο ρίσκο για ένα άτομο που δεν σου έχει δώσει και τα καλύτερα διαπιστευτήρια. Έχω δύο κοντινά μου παραδείγματα. Το πρώτο, 20 χρονών αυτός, 17 η κοπέλα, τα είχανε φιάξει, γίναν τα σόγια κώλος, οι περισσότεροι φίλοι κόψαν πέρα, τους κρεμάσανε κουδούνια στο χωριό, μετά από 2-3 χρόνια χώρισαν διότι τους τελείωσε η κάβλα ήδη από τον πρώτο χρόνο και τσακωνόντουσαν όλη την ώρα και το σέρνανε άλλον εναμιση-δυο χρόνια πιο πολύ από αντίδραση στους άλλους παρά για τους ίδιους. Το αγόρι δεν λέω σώνει καλά ότι φταίει μόνο αυτό, αλλά τώρα είναι κοντά 40 χρονών, παρέες δεν έχει, κοπέλα δεν έχει σταυρώσει και έχει γίνει αλκοολικό. Η κοπέλα έφυγε για σπουδές, έκανε περιστασιακές σχέσεις, γύρισε μετά από χρόνια, βρήκε έναν τύπο, γκαστρώθηκε, παντρεύτηκε, έκανε δυο παιδιά και μέσα σε 6-7 χρόνια έχει χωρήσει και τα έχει ξανβρεί 3-4 φορές με τον άντρα της. Νορμάλ καταστάσεις δεν τις λες.
Δεύτερο παράδειγμα, ζευγάρι γύρω στα 55-60 πλεόν, πρωτοξάδερφα με μια κόρη, την κάναν και σχετικά μεγάλοι. Με μαθησιακές δυσκολίες το παιδί, ίσως και στα όρια του αυτισμού, το προσέξανε πολύ σε αυτό με επισκέψεις σε ειδικούς κτλ και είναι αρκετά νορμάλ όσο την βλέπω, πολύ κλειστό παιδί, πλέον φοιτήτρια. Κοινωνικές σχέσεις σαν οικογένεια ελάχιστες, ο άντρας μεθοκοπάει κατα καιρούς στο καφενείο, η γυναίκα μονίμως στο σπίτι, η κόρη είχε 2-3 φίλες που δεν την αφήναν να πηγαίνει σχεδόν πουθενά, σχολείο σπίτι και ποιός ξέρει τι έχει περάσει με αυτούς, ίσως τώρα που σπουδάζει να είναι καλύτερα. Είναι ευτυχισμένοι; Δεν ξέρω, άμα περάσει ο πρώτος έρωτας και καλά να τα πηγαίνεις με τον άλλον, είναι αρκετό στην ζωή; Να μην μιλάς με άνθρωπο παραέξω, να σε κοιτάνε και να σχολιάζουν όλοι και να έχεις γίνει κατσούφης και καχύποπτος; Θα μπορούσαν να είναι αλλιώς τα πράγματα; Δεν ξέρω, αυτά που βλέπω λέω...