Περί σχεσεων

Quote:

---

Originally Posted by GoldenM

Όχι, σε καμία περίπτωση δεν της ζήτησα να συνεισφέρει περισσότερα χρήματα, Και χωρίς την προαγωγή μπορούσαμε να ζήσουμε πολύ καλά. Πραγματικά πολύ καλά. Απλά άρχισε να γίνεται πολύ ανταγωνιστική.

Ξέρεις ποιο είναι το πρόβλημα;

Σε τέτοια πολυεθνικά περιβάλλοντα σου κάνουν ένα brainwashing ότι μπορείς να τα πετύχεις όλα. Έτσι βλέπεις νέα παιδιά με πολύ μικρή εμπειρία, ξαφνικά να εγείρουν απαιτήσεις για μισθούς, μπόνους, προαγωγές, benefits και ότι άλλο μπορείς να φανταστείς. Σε πολλές περιπτώσεις χωρίς να τα αξίζουν - όχι γιατί δεν αξίζουν ως άνθρωποι - αλλά γιατί απλά ακόμα δεν είναι έτοιμοι.

Ξέρεις τι με πληγώνει Αποστολία;

Ότι η γυναίκα που αγάπησα άρχισε να με ανταγωνίζεται ξαφνικά χωρίς λόγο. Δεν ζήτησα να με υποστηρίξει στο έργο μου. Προαγωγή σημαίνει περισσότερες ευθύνες και σκοτούρες - όχι μόνο περισσότερα χρήματα. Αλλά όχι να συμπεριφέρεται τόσο ανταγωνιστικά. Λες και είμαστε εχθροί. Ήμουν προϊστάμενος της, όχι μόνο σύντροφος της, και έπρεπε να δουλέψουμε μέσα σε μια ομάδα ανθρώπων η οποί επιδρούσε με τις υπόλοιπες ομάδες στην εταιρεία, τόσο σε τοπικό αλλά και σε global level. Το να βγάζουμε εγωισμούς και ανώριμες συμπεριφορές μου δημιούργησε τεράστια προβλήματα.

Μέχρι την άλλη εβδομάδα θα είμαι Ελλάδα. Μετά επιστρέφω πίσω. Πλέον σκέφτομαι να φύγω από τη συγκεκριμένη πόλη και χώρα. Θέλω να κάνω μια νέα αρχή αλλού. Να μην σκέφτομαι και να μην θυμάμαι όλα αυτά που με πλήγωσαν τόσο πολύ.

Είμαι πολύ τυχερός, μέσα στην ατυχία μου, γιατί κατάφερα να βρω μια καταπληκτική ψυχολόγο με την οποία έκανα ψυχοθεραπεία (πλέον κάνω κάποιες συνεδρίες σε μηνιαία βάση) και με βοήθησε πάρα πολύ.

Διαλογισμός, γράψιμο (journaling - self authoring) και η εξαιρετική ψυχοθεραπευτική σχέση που έχω με την ψυχολόγο μου με βοήθησε πάρα πολύ. Πλέον είμαι καλά. Απλά πολύ απογοητευμένος κάποιες φορές...

Για αυτό σου λέω Αποστολία μου,

Το μέλλον είναι αβέβαιο. Ακόμα και αν βρεθεί κάποιος άντρας και σου πει "Αποστολία, εγώ είμαι εδώ!!! Στηρίξου πάνω μου!!! Μη φοβάσαι τίποτα!!!", θα είναι πλάνη. Κανείς δεν μπορεί να σου εγγυηθεί ότι ο ίδιος θα είναι πάντα καλά για να τηρήσει τη δέσμευση του απέναντι σου.

Για αυτό το λόγο καλή μου, φρόντισε να αντιμετωπίσεις τη φοβία σου. Βρες ένα ψυχοθεραπευτή που θα εμπιστεύεσαι. Δοκίμασε διαλογισμό. Πίστεψε με βοηθάει απίστευτα πολύ. Αντιμετώπισε το φόβο σου. Νίκησε τον!!! Βγες δυνατότερη από αυτή την εμπειρία.

Η γνώμη μου είναι να αποφύγεις τη συγκατοίκηση τώρα. Δεν είσαι έτοιμη, ανεξάρτητα από τα οικονομικά ζητήματα που υπάρχουν. Θεωρώ ότι η προτεραιότητα σου πρέπει να είναι να νοιώσεις πλέον σίγουρη και δυνατή για τον εαυτό σου. Αν ο σύντροφος σου το καταλαβαίνει και σε αγαπάει θα σου σταθεί και θα περιμένει. Φρόντισε τον εαυτό σου. Δυνάμωσε!!! Αυτό είναι που μετράει τώρα.

Να περνάς όμορφα.

---

ευχαριστω για τις συμβουλες σου.μονικη συγκατοικηση ξερω οτι δεν ειμαι ετοιμη ακομη γι αυτο την αποφευγω.μενω μερικες μερες σπιτι και τις υπολοιπες στο δικο μου.ετσι ειπαμε για αρχη γιατι και ο συντροφος μου συμμεριζεται την κατασταση μου.οσο για σενα πραγματι ειναι λυπηρο που σου φερθηκε ανταγωνιστηκα.ενας ανθρωπος που σε αγαπαει χαιρεται πιο πολυ με την χαρα σου.ειναι δυσκολο να δουλευεις στον ιδιο χωρο με τον συντροφο σου και μελλοντικα με τον συζυγο σου.εμενα θα μου αρεσε αλλα απο οσους εχω ακουσει δημιουργουνται καυγαδες οταν ειναι τοσες ωρες μαζι ενα ζευγαρι.τωρα τι σκεφτεσαι να κανεις?θα φυγεις παλι για εξωτερικο και μαλιστα σε αλλη χωρα γιατι ακομη σε ποναει ο χωρισμος?δεν ειναι λυση η φυγη εκτος αν εχεις την δυνατοτητα να αλλαζεις πολεις και να βρισκεις ευκολα δουλεια?στην ελλαδα με τους δικους σου μενεις?

Quote:

---

Originally Posted by Αποστολια

ευχαριστω για τις συμβουλες σου.μονικη συγκατοικηση ξερω οτι δεν ειμαι ετοιμη ακομη γι αυτο την αποφευγω.μενω μερικες μερες σπιτι και τις υπολοιπες στο δικο μου.ετσι ειπαμε για αρχη γιατι και ο συντροφος μου συμμεριζεται την κατασταση μου.οσο για σενα πραγματι ειναι λυπηρο που σου φερθηκε ανταγωνιστηκα.ενας ανθρωπος που σε αγαπαει χαιρεται πιο πολυ με την χαρα σου.ειναι δυσκολο να δουλευεις στον ιδιο χωρο με τον συντροφο σου και μελλοντικα με τον συζυγο σου.εμενα θα μου αρεσε αλλα απο οσους εχω ακουσει δημιουργουνται καυγαδες οταν ειναι τοσες ωρες μαζι ενα ζευγαρι.τωρα τι σκεφτεσαι να κανεις?θα φυγεις παλι για εξωτερικο και μαλιστα σε αλλη χωρα γιατι ακομη σε ποναει ο χωρισμος?δεν ειναι λυση η φυγη εκτος αν εχεις την δυνατοτητα να αλλαζεις πολεις και να βρισκεις ευκολα δουλεια?στην ελλαδα με τους δικους σου μενεις?

---

Η κατάσταση στην Ελλάδα είναι τραγική. Μακάρι να υπήρχε μέλλον εδώ αλλά δυστυχώς... Ειδικά στην επαρχία, όπως είμαι εγώ είναι πού άσχημα. Αναγκαστικά θα ξαναφύγω. Όπως έκανα και την προηγούμενη φορά.

Ναι ήρθα εδώ στο πατρικό μου λίγες εβδομάδες να ηρεμήσω. Ξέρω όμως ότι εργασιακά δεν γίνεται να έχω μέλλον εδώ.

Αναφορικά με το γεγονός ότι θέλω να αλλάξω χώρα, έχει να κάνει με τις πολύ άσχημες αναμνήσεις που έχω από το μέρος που ζω. Δεν έχω συγγενείς εκεί. Δεν είναι ο τόπος μου. Είναι ένα ξένο μέρος, στο οποίο έχω πολύ άσχημες αναμνήσεις.

Θα επιχειρήσω μια νέα αρχή από το μηδέν σε κάποια άλλη χώρα. Πίστεψε με δουλειές υπάρχουν. Το δύσκολο είναι να αποδεχτείς την μοναξιά, όταν μεταναστεύεις. Όλα τα άλλα αντιμετωπίζονται...

Πλέον στο επαγγελματικό περιβάλλον μόνο τυπικές σχέσεις. Ούτε καν φιλίες. Πολύ δε περισσότερο πιο προσωπικές σχέσεις. Τέτοιου είδους περιβάλλοντα ενθαρρύνουν τις λυκοφιλίες, όχι τις γνήσιες ανθρώπινες σχέσεις.

Quote:

---

Originally Posted by GoldenM

Η κατάσταση στην Ελλάδα είναι τραγική. Μακάρι να υπήρχε μέλλον εδώ αλλά δυστυχώς... Ειδικά στην επαρχία, όπως είμαι εγώ είναι πού άσχημα. Αναγκαστικά θα ξαναφύγω. Όπως έκανα και την προηγούμενη φορά.

Ναι ήρθα εδώ στο πατρικό μου λίγες εβδομάδες να ηρεμήσω. Ξέρω όμως ότι εργασιακά δεν γίνεται να έχω μέλλον εδώ.

Αναφορικά με το γεγονός ότι θέλω να αλλάξω χώρα, έχει να κάνει με τις πολύ άσχημες αναμνήσεις που έχω από το μέρος που ζω. Δεν έχω συγγενείς εκεί. Δεν είναι ο τόπος μου. Είναι ένα ξένο μέρος, στο οποίο έχω πολύ άσχημες αναμνήσεις.

Θα επιχειρήσω μια νέα αρχή από το μηδέν σε κάποια άλλη χώρα. Πίστεψε με δουλειές υπάρχουν. Το δύσκολο είναι να αποδεχτείς την μοναξιά, όταν μεταναστεύεις. Όλα τα άλλα αντιμετωπίζονται...

Πλέον στο επαγγελματικό περιβάλλον μόνο τυπικές σχέσεις. Ούτε καν φιλίες. Πολύ δε περισσότερο πιο προσωπικές σχέσεις. Τέτοιου είδους περιβάλλοντα ενθαρρύνουν τις λυκοφιλίες, όχι τις γνήσιες ανθρώπινες σχέσεις.

---

Είναι δύσκολο να πας ένα μέρος και να μην έχεις ούτε έναν γνωστό. Και πόσο εύκολο είναι να βρεις δουλειά εκεί? Εγώ θα επεστρεφα στον τόπο που γνώριζα και ας με πονάει. Ξέρεις καμία φορά πρέπει να αντιμετωπίσεις τις φοβιες σου για να τις ξεπεράσεις ουσιαστικά.

Δεν μπορω να καταλαβω γιατι σε ανταγωνιστηκε @GoldenM, αλλα αν σε αγαπουσε και την αγαπουσες επρεπε να βρεις αλλη λυση, οπως το να φυγει ο ενας απο τους δυο απο τη δουλεια...........ΑΝ σε αγαπουσε λεω...........τεσπα τωρα δεν αλλαζει κατι παντως να ξερεις λαθη γινονται, και ο εγκεφαλος τραβαει τα ζορια του ωρες ωρες και κανει πραγματα σε μια σχεση που ουτε καν θα το φανταζοταν σε καποια αλλη. Μπορει κι εσυ να φερθεις ετσι στην επομενη ποιος ξερει...........πρεπει να συγχωρουμε οταν αγαπαμε αρκει να ξερουμε πως και ο αλλος ενδιαφερεται!!!!!!

Quote:

---

Originally Posted by Αποστολια

Είναι δύσκολο να πας ένα μέρος και να μην έχεις ούτε έναν γνωστό. Και πόσο εύκολο είναι να βρεις δουλειά εκεί? Εγώ θα επεστρεφα στον τόπο που γνώριζα και ας με πονάει. Ξέρεις καμία φορά πρέπει να αντιμετωπίσεις τις φοβιες σου για να τις ξεπεράσεις ουσιαστικά.

---

Δεν είναι πλέον φοβία. Απλά δεν έχω κάτι να με δένει με αυτό το μέρος. Αντιθέτως έγιναν άσχημα πράγματα. Αν το ίδιο είχε γίνει στην Ελλάδα δεν θα έφευγα για κανένα λόγο.

Βασικά πρώτα θα βρω δουλειά και μετά θα αποχωρήσω.

Έχω ανάγκη να αλλάξω παραστάσεις. Να ανανεωθώ κάνοντας μια νέα αρχή.

Quote:

---

Originally Posted by GoldenM

Δεν είναι πλέον φοβία. Απλά δεν έχω κάτι να με δένει με αυτό το μέρος. Αντιθέτως έγιναν άσχημα πράγματα. Αν το ίδιο είχε γίνει στην Ελλάδα δεν θα έφευγα για κανένα λόγο.

Βασικά πρώτα θα βρω δουλειά και μετά θα αποχωρήσω.

Έχω ανάγκη να αλλάξω παραστάσεις. Να ανανεωθώ κάνοντας μια νέα αρχή.

---

Εσύ ξέρεις καλύτερα.σου εύχομαι να είσαι καλά και να περνάς καλά με τις επιλογές σου.

Quote:

---

Originally Posted by λουλούδι

Δεν μπορω να καταλαβω γιατι σε ανταγωνιστηκε @GoldenM, αλλα αν σε αγαπουσε και την αγαπουσες επρεπε να βρεις αλλη λυση, οπως το να φυγει ο ενας απο τους δυο απο τη δουλεια...........ΑΝ σε αγαπουσε λεω...........τεσπα τωρα δεν αλλαζει κατι παντως να ξερεις λαθη γινονται, και ο εγκεφαλος τραβαει τα ζορια του ωρες ωρες και κανει πραγματα σε μια σχεση που ουτε καν θα το φανταζοταν σε καποια αλλη. Μπορει κι εσυ να φερθεις ετσι στην επομενη ποιος ξερει...........πρεπει να συγχωρουμε οταν αγαπαμε αρκει να ξερουμε πως και ο αλλος ενδιαφερεται!!!!!!

---

Λουλούδι προσπάθησα πολλές φορές να βρω λύση. Όμως πέρα από τις απαιτήσεις της σχέσης, υπήρχε και η ιδιαιτερότητα της δουλειάς. Και μεταναστεύσαμε και οι δύο για να δουλέψουμε. Δυστυχώς αν αρχίσουν οι ανταγωνισμοί, σπάνια βγαίνουν σε καλό.