Originally Posted by
Spi01
Γυναίκες από γυναίκες διαφέρουν, όπως και Άντρες από άντρες άλλωστε.
Οι κότες ας πάνε στο κοτέτσι όπου θα βρουν και κόκορες, αλλά και διάφορα άλλα προβοκατόρικα ερωτήματα όπως αυτό του τίτλου του νήματος που συν τοις άλλοις αποδεικνύονται και άκρως πιασάρικα…
Οι υπόλοιποι, ας θυμηθούμε το Νικολαίδη, τη Γλυκιά Συμμορία, τα Κουρέλια και τις Γυναίκες τους που είχαν «κάποιες προδιαγραφές θανάτου» και υπάρχουν ακόμα εκεί έξω κόντρα στο πνεύμα των καιρών –όπως όλα τα αληθινά φαντάσματα…
Και κάπως έτσι ξεπροβάλει στο βάθος του ορίζοντα και η Πολυδούρη που θρηνεί τον Χαμό του Αγαπημένου της σαν σήμερα πριν 96 χρόνια με το συγκλονιστικό «Μόνο γιατί μ’ αγάπησες» - Κώστας Καρυωτάκης [30.10.1896 - 21.07.1928]:
Δεν τραγουδώ παρά γιατί μ' αγάπησες στα περασμένα χρόνια. Και σε ήλιο, σε καλοκαιριού προμάντεμα και σε βροχή, σε χιόνια, δεν τραγουδώ παρά γιατί μ' αγάπησες. Μόνο γιατί με κράτησες στα χέρια σου μια νύχτα και με φίλησες στο στόμα, μόνο γι' αυτό είμαι ωραία σαν κρίνο ολάνοιχτο κι έχω ένα ρίγος στην ψυχή μου ακόμα, μόνο γιατί με κράτησες στα χέρια σου. Μόνο γιατί τα μάτια σου με κοίταξαν με την ψυχή στο βλέμμα, περήφανα στολίστηκα το υπέρτατο της ύπαρξής μου στέμμα, μόνο γιατί τα μάτια σου με κοίταξαν. Μόνο γιατί όπως πέρναα με καμάρωσες και στη ματιά σου να περνάει είδα τη λυγερή σκιά μου, ως όνειρο να παίζει, να πονάει, μόνο γιατί όπως πέρναα με καμάρωσες. Γιατί δισταχτικά σα να με φώναξες και μου άπλωσες τα χέρια κι είχες μέσα στα μάτια σου το θάμπωμα -μια αγάπη πλέρια, γιατί δισταχτικά σα να με φώναξες. Γιατί, μόνο γιατί σε σέναν άρεσε γι' αυτό έμεινεν ωραίο το πέρασμά μου. Σα να μ' ακολουθούσες όπου πήγαινα, σα να περνούσες κάπου εκεί σιμά μου. Γιατί, μόνο γιατί σε σέναν άρεσε. Μόνο γιατί μ' αγάπησες γεννήθηκα, γι' αυτό η ζωή μου εδόθη. Στην άχαρη ζωή την ανεκπλήρωτη μένα η ζωή πληρώθη. Μόνο γιατί μ' αγάπησες γεννήθηκα. Μονάχα για τη διαλεχτήν αγάπη σου μου χάρισε η αυγή ρόδα στα χέρια. Για να φωτίσω μια στιγμή το δρόμο σου μου γέμισε τα μάτια η νύχτα αστέρια, μονάχα για τη διαλεχτήν αγάπη σου. Μονάχα γιατί τόσο ωραία μ' αγάπησες έζησα, να πληθαίνω τα ονείρατά σου, ωραίε που βασίλεψες κι έτσι γλυκά πεθαίνω μονάχα γιατί τόσο ωραία μ' αγάπησες.