Κοίταξε, όσον αφορά το άν πρέπει να πάρεις αγωγή ή να κάνεις ψυχοθεραπεία αυτο το ξέρεις εσύ, δηλαδή αντέχεις αυτες τις εμμονές? Εγώ μέχρι που ζήτησα να με κρατήσουν σε ψυχιατρείο απο το φόβο μου να μήν είμαι ψυχοπαθής πλάκα κανεις, αν δεν έπαιρνα φάρμακα δεν ξέρω πώς θάμουν τώρα.., κοινώς δεν άντεχα αυτη τη κατάσταση, ή έπρεπε να πάρω φάρμακα ή έπρεπε να κλειστώ σε νοσοκομείο, σε τέτοιο σημείο είχα φτάσει. Οι Γιατροι που πήγα εγώ δεν ήταν ψυχολόγοι ή ψυχοθεραπευτές, ήταν ψυχίατροι, δλδ κάναμε μια κουβεντούλα και μου έδωσαν φάρμακα, δεν μπορώ να σε συμβουλέψω δυστηχώς για κάτι παραπάνω απο όσα μου είπαν ( τα ανέφερα ήδη ). Εντομεταξύ όπως τα λές μου συνέβησαν και μένα, είχα απίστευτα νεύρα και θυμό για έναν άνθρωπο, κρίσεις πανικού και άγχος-πιεση και μετά το έπαθα όλο αυτο με τις εμμονές, λές να πάθαμε το ίδιο πράγμα? Εγω έχω περάσει τις κρίσεις πανικού τώρα, άγχος δεν έχω όπως έιχα τότε επίσης και ο θυμός μου για το συγκεκριμένο άτομο έχει μετριαστεί, το κακό είναι πως έμειναν οι εμμονές, σαν να έχει κολλήσει το μυαλό μου σε αυτές ρε γαμώτο, τελικά όπως πολύ σωστα μου είπε ένας φίλος, ένα ρολόϊ ειμαστε, μια λάθος στροφή των γραναζιών και τινάζονται όλα στον αέρα..
