EIMAI ANIKANOS

δεν υποστηριζω στην παρουσα φαση να μιλησει ο ανθρωπος σε οποιον βρει μπροστα του. ουτε φυσικα σε ανθρωπους που τον χαρακτηριζουν ως ανικανο.

οικογενειακο περιβαλλον ή μη για μενα δεν εχει σημασια. σημασια εχει να μπορουμε να εμπιστευομαστε ανθρωπους. καποιους που ξερουμε πώς θα μας μιλησουν καλοπροαιρετα, οχι χαριστικα. αλλα μια τετοια σχεση, θελει σιγουρα εναν χρονο να αναπτυχθει. κ θελει κ ανοιγμα.

ναι κ εγω καταλαβαινω οτι στην παρουσα φαση δεν υπαρχει τετοιο ατομο. καπου, καπως ομως υπάρχει ο χρονος για μια νεα αρχη.

Quote:

---

Originally posted by John11


Ανοησία. Τα άτομα που γνωρίζουμε καλά συνήθως είναι άτομα που διαλέγουμε. Θα πας να ρωτήσεις τα άτομα που έχεις επιλέξει την γνώμη τους για σένα; Μα η επιλογή είναι τέτοια που να έχεις αποκλείσει αυτούς που δεν θες. Έτσι πώς θα πάρεις άποψη σωστή, θα πάρεις την άποψη που έχουν γιατί είναι κοντά σου.


- δεν διαλεγουμε μονο τζων, μας διαλεγουν κιολας.
Και στην ζωη μας υπαρχουν φιλοι και \"φιλοι\"





Δημιούργησε τον κύκλο σου, ώστε να σου λένε αυτό που θες να ακούσεις (αφού θα τον έχεις δημιουργήσει). Εντάξει, ακούς κάποια λίγο διαφορετικά πράγματα από κάποιους και νομίζεις ότι ακούς την κριτική. Θα τρελαθούμε εντελώς;
Και σε τελική ανάλυση, να το πω κι αλλιώς: ο άνθρωπος είπε ότι ρώτησε (ίσως να μην ρώτησε αλλά του το είπαν), οι δικοί του του λένε ότι είναι ανίκανος (διάβασέ το σε παραπάνω μήνυμα).


- οι αληθινοι φιλοι δεν λενε αυτο που θες να ακουσεις.
Αυτο σημαινει οτι χρειαζεται αλλαγη φιλων.





Απλά εδώ θα το επαναλάβω. Λες ρώτησε τους κοντινούς να σου πουν. Και του είπαν. Και το εμπέδωσε και το πίστεψε. Αυτό που του λες αυτό έκανε.


- και να το ξανακανει,
με νεους φιλους.

---

Το αντίθετο της χαμηλής αυτοιδέας δεν είναι η υψηλή αυτοιδέα.Eίναι η αυτοαποδοχή.Το να αποδεχόμαστε τον εαυτό μας δε σημαίνει να μην αναγνωρίζουμε τις αδυναμίες και τα ελαττώματά μας,σημαίνει να με ξέρω,να ξέρω τα ψηλά και τα χαμηλά μου,αλλά να μπορώ να τροφοδοτούμαι από την απόδοσή μου σε τομείς που είναι ψηλά,\"αποσοβώντας\"τις επιπτώσεις από τα χαμηλά μου σκορ.Κάπως έτσι.

Είναι ένα είδος εσωτερικής ζυγαριάς αυτό,που στις εποχές που ισορροπεί αισθανόμαστε καλά με τον εαυτό μας,στις εποχές που μπαλαντζάρει από τη μία ή την άλλη δημιουργούνται θεματάκια.Αλλά σε κανέναν άνθρωπο δεν είναι απόλυτα σταθερή,όμως το ζητούμενο δεν είναι να είναι πάντα σταθερή,το ζητούμενο είναι η σούμα από τα ζυγίσματα μέσα στο χρόνο να είναι θετική για την αίσθηση του εαυτού μας.

Από την άλλη,μαθαίνοντας να επεξεργαζόμαστε τις σκέψεις μας,να τις αναλύουμε,μαθαίνουμε να αναγνωρίζουμε λάθη που κάνουμε συχνά.Πχ,είμαι ανίκανος.Γενίκευση.Κανένας άνθρωπος δεν είναι ανίκανος παντού και πάντα.Σε ποιον τομέα εστιάζεται η αίσθηση της ανικανότητας;Στην εικόνα που έχει ο Γιάννης για το σώμα του και στις κοινωνικές σχέσεις,φιλικές και ερωτικές.

Οπότε θα χρειαστεί από τη μια να διδαχτείς τα λάθη στη σκέψη,καθώς και μεθόδους να αποκτήσεις κοινωνικές δεξιότητες.

Επίσης,σκέψου κάτι άλλο.Όταν βλέπουμε τον κόσμο ως απειλητικό για μας,για την αίσθηση του εαυτού μας,τι κάνουμε;Mαζευόμαστε.Σαν το παιδί που πήγε να πάρει ένα λουκούμι και ο γονιός του το χτύπησε στο χέρι(σαν εσένα που όταν ήθελες να δοκιμάσεις τις ανθρώπινες επαφές κάποιοι σε βάφτιζαν κάπως).Όμως η επιθυμία να το πάρεις το γλυκό υπάρχει.Και πρέπει να μάθεις πώς θα το αρπάξεις το γαμ...νο και να το απολαύσεις,άσχετα με τα βαφτίσια των άλλων.
:P
Να μάθεις να είσαι πιο ουδέτερος στην αρνητική κριτική των άλλων και να σε κρίνεις ηπιότερα,στη δική σου περίπτωση αυτό.Σε άλλες περιπτώσεις η συνταγή μπορεί να είναι διαφορετική φυσικά.Εσύ όμως σε ακινητοποιείς με την αυτοκριτική σου,που σε βολεύει να ξέρεις,καθώς σε κρατάει μακριά απ\'ό,τι έχεις αξιολογήσει ως \"επικίνδυνο\"για την αίσθηση του εαυτού σου(τους αυστηρούς άλλους που μπορεί να συναντήσεις στις κοινωνικές επαφές).

Θα χρειαστεί να δεχτείς πως δίχως ρίσκο δεν αποκτάται εμπειρία,για να συγκεντρώσεις εμπειρίες και να πάψεις να φοβάσαι θα τολμήσεις,θα δοκιμάσεις,θα φας τα μούτρα σου,μία δύο τρεις,μέσα σε αυτές όμως θα υπάρξει και μία που θα πας στην αρχή μέτρια,μετά καλύτερα,μετά σούπερ.Έτσι λειτουργεί η ίδια η ζωή.Ανοιγόμαστε στις δυνατότητες,δίχως κανένας μας να ξέρει α πριόρι το αποτέλεσμα.Σιγά σιγά θα σου αρέσει το ταξίδι στις δυνατότητες και μόνο γι αυτές,δίχως τη σίγουρη \"νίκη\".
;)

Δούλεψε με έναν καλό ψυχολόγο τα θέματα που σε προβληματίζουν.Μη σε τιμωρείς και σου βάζεις ταμπελίτσες λες κι είσαι κρέας στην αγορά και θα σε μυρίζει ο πελάτης να δει αν είσαι φρέσκος.Αδικείς τον εαυτό σου,γιατί έμαθες/σε έμαθαν να τον αδικείς.Αλλά τώρα είσαι ενήλικας και είσαι εσύ υπεύθυνος για ό,τι εσύ κουβαλάς στο σβέρκο σου,μπορείς να επιλέξεις να μην το κουβαλάς πια.:)

Φιλε μην το κουράζεις αδικα. Παρτο απόφαση αυτο που εχεις δεν εχει γιατρεια. Θα βλέπεις τα χρονια να περνανε χωρις να κανεις τιποτα ουσιαστικό. Δεν θα καταλαβεις ποτε θα φτασεις 30 ή 40 και θα σαι στα ιδια σκατα μεσα. Εγω χτες θυμαμαι που ημουν 15-16 και δεν καταλαβα ποτε εφτασα τοσο που ειμαι χωρις να εχω κανει τιποτα επι της ουσιας. Ολα ειναι μια ζαρια στη ζωη. Σου τυχε ασοδυο τι να κανουμε, δεν μπορει να φερνει ο καθενας 5ρες και 6ρες. Οσο για τους \"ειδικους\" να πανε να γαμηθουν ολοι τους. Κανεις δεν θα σε κανει καλα, ολοι κοιτανε ποσα θα κονομησουνε. Αν δεν μπορεις να βοηθηθεις μονος σου αστο καλυτερα. Εχω δωσει εκατομυρια και ειμαι οπως ξεκιναγα. Μην σκορπιζεις τζαμπα τα λεφτα σου. Φατα καλυτερα. Στο λεω απο την εμπειρια μου, τζαμπα θα τα δωσεις αν πας σε \"ειδικους\". Καλη συνεχεια.

Quote:

---

Originally posted by Winston_man
Κοιτα φιλε η εμφανιση η εξωτερικη ειναι η αρχη του παντος. Θελω να πω δεν μπορει απο τη μια να σαι σκατα εμφανισιακα και να αισθανεσαι καλα για να προχωρησεις ή να σε παρουν οι αλλοι στα σοβαρα. Αν τωρα εισαι σκατα και επιπλεον δεν μιλας και καθολου... Γαμησε τα. Δεν νομιζω να υπάρχει σωτηρια για αυτο που εχεις. Αισθανομαι ετσι απο τα 15 και ειμαι 27-28 αισιως και εχω δοκιμασει ολα τα φαρμακα και ενα καρο θεραπευτες χωρις να δω φως. Οσο γιαυτα που σου λενε οι αλλοι του στυλ \"αξιζεις - παρε τη δυναμη στα χερια σου, κτλ, κτλ\", τα ιδια εχουν πει και σε μενα αλλα αν πιστευεις κατι αυτο δεν αλλαζει με τιποτα οσο και αν στο πουν οι αλλοι. Στο λεω απο ιδια πειρα. Δεν ξερω τι να σου πω. Εγω παντος αισθανομαι καλυτερα βριζοντας τη μανα μου γιατι με γεννησε ετσι και τη θεωρω υπευθυνη. Και επίσης χαιρομαι με τις κακοτυχιες της. (Οχι να παθει τιποτα σοβαρο βεβαια καθως την εχω αναγκη εμμεσως) Σημερα π.χ ειχε παει για μπανιο και νομιζε εχασε το πορτοφολι της. Δεν ξερεις ποσο χαρηκα. Μετα ομως η χαρα εγινε λυπη οταν με πηρε παλι και μου ειπε οτι το βρηκε - το ειχε σε αλλη τσαντα δυστυχως... :( :(

---

ψυχοθεραπεια εχεις κανει?
δεν ειμαι σιγουρη οτι ειναι ετσι οπως τα λες, αλλα βεβαια αν εσυ τα βλεπεις ετσι σεβαστο.

Quote:

---

Originally posted by Winston_man
Φιλε μην το κουράζεις αδικα. Παρτο απόφαση αυτο που εχεις δεν εχει γιατρεια. Θα βλέπεις τα χρονια να περνανε χωρις να κανεις τιποτα ουσιαστικό. Δεν θα καταλαβεις ποτε θα φτασεις 30 ή 40 και θα σαι στα ιδια σκατα μεσα. Εγω χτες θυμαμαι που ημουν 15-16 και δεν καταλαβα ποτε εφτασα τοσο που ειμαι χωρις να εχω κανει τιποτα επι της ουσιας. Ολα ειναι μια ζαρια στη ζωη. Σου τυχε ασοδυο τι να κανουμε, δεν μπορει να φερνει ο καθενας 5ρες και 6ρες. Οσο για τους \"ειδικους\" να πανε να γαμηθουν ολοι τους. Κανεις δεν θα σε κανει καλα, ολοι κοιτανε ποσα θα κονομησουνε. Αν δεν μπορεις να βοηθηθεις μονος σου αστο καλυτερα. Εχω δωσει εκατομυρια και ειμαι οπως ξεκιναγα. Μην σκορπιζεις τζαμπα τα λεφτα σου. Φατα καλυτερα. Στο λεω απο την εμπειρια μου, τζαμπα θα τα δωσεις αν πας σε \"ειδικους\". Καλη συνεχεια.

---

πολυς κοσμος εχει βοηθηθει παντως. τωρα, εσυ το βρισκεις σωστο να μπαινει ενας νεος ανθρωπος εδω μεσα κ να του λες οτι δεν υπαρχει λυση για τιποτα? κ αν υπαρχει λυση?

Quote:

---

Originally posted by Lou!..
κ αν υπαρχει λυση?

---

Και αν η γιαγια μου ειχε καρουλια??? Μηπως θατανε πατινι???

μα δεν ειναι το ιδιο!

δεν ειπα \"κ αν υπηρχε...\", ειπα \"αν υπαρχει!\"

Τωρα οι χρονοι ειναι το προβλημα σου?

εσυ δεν ησουνα που τις προαλλες ποσταρες ενα θεμα, που ειχες βγει με παρεα για καφε? κ εψαχνες τροπους να βελτιωσεις ακομα περισσοτερο την επικοινωνια σου με τους αλλους? τι σε επιασε τωρα? το προβλημα μου, φυσικα κ δεν ειναι οι χρονοι. αναρωτιεμαι αν μπορω να κατανοησω γιατι τοση μαυριλα.

Δεν μπορεις οποτε μην το κουραζεις.-

ok, σεβαστο.-

Quote:

---

Originally posted by gian90

Τι με λέτε τωρα? Ότι δε μπορώ να χαρακτηρίσω τον εαυτό μου? Θα μπορούσα να τον χαρακτηρίσω κοινωνικό άλλα δεν είμαι γιατί δεν εχω ούτε φίλους, ούτε κοπέλα. Άρα είμαι αντίκοινωνικός. Θα μπορούσα να τον χαρακτηρίσω ομιλητικό, άλλα δεν είμαι, είμαι αλαλος. Εχω επίγνωση των αδυναμιών μου. Και δεν εχω αδυναμίες παντού. Είπαμε εχω στο θέμα δουλειάς, σχέσεων, επίτευξη στόχων και μερικών άλλων...

---

gian90 , δεν ξέρω αν έχει τύχει ποτέ να δεις στην τι-βι έναν τύπο αλέξη ( νομίζω τον λένε ) αυτόν που σατιρίζει συχνά ο λαζόπουλος.
αυτός ο τύπος πιστεύεις πως μπορεί να κρίνει τον ευατό του ?
νομίζει πως είναι έξυπνος και θεογκόμενος ενώ στην ουσία είναι ένα ψώνιο.
δεν ξέρω αν το παίζει βλάκας γιατί έτσι του ζητούν , αλλά από εμφάνιση είναι χάλια!
κι ας πιστεύει πως είναι ομορφάντρας!

Quote:

---

Originally posted by gian90

Quote:

---

Originally posted by Winston_man
Και αν η γιαγια μου ειχε καρουλια??? Μηπως θατανε πατινι???

---

Θα συμφωνήσω με τις απόψεις του Winstonman. Τοποθέτησα αυτό το πρόβλημα μου στο φόρουμ όχι να με χάιδεψουν τα αυτιά, ή να δω Λύσεις,εξάλλου υπάρχουν πολλές. Ξέρω και γω κάποιες λύσεις. Και στο φόρουμ αυτό ειπώθηκαν πολλές λύσεις. Το θέμα είναι να αξιοποιηθούν! Και αν δεν μπορείς Είναι σαν να γράφεις διαγώνισμα, να έχεις ανοικτό βιβλίο,άλλα επειδή δε ξέρεις τιποτα να σου είναι άχρηστο.Και αν μπορείς να θεραπευτείσ! Και κυρίως να ακούγεται η άποψη ομοιοπαθών αν μπόρεσαν να θεραπευτούν και με ποιο τρόπο ή ότι δεν έγινε τιποτα.. Αν είσαι έξω από το χορό, πολλά τραγούδια λες. Αν δεν έχει βιώσει κάποιος την κατάσταση μου Ή έστω να τη δει σε κάποιο κοντινό του πρόσωπο, δεν μπορεί να ξέρει. Έχει Άλλη ψυχολογία,άλλο τρόπο σκέψης, δεν είναι όλοι οι άνθρωποι ιδιοι!. Σεβαστές οι απόψεις και ευχαριστώ θέρμα για το ενδιαφέρον, άλλα έτσι είναι τα πράγματα

---

Με συγχωρείς Γιάννη, αλλά σε βλέπω λίγο διαφορετικό σήμερα. Αν έγραψες τόσα πράματα για να καταλήξεις στο να συμφωνείς με το \'έτσι θα μείνεις πάντα και δέξου τη μαύρη σου τη μοίρα\', τότε δε καταλαβαίνω γιατί τόσος προβληματισμός. Υπάρχει αντίφαση εδώ. Επίσης νομίζω ότι προηγήθηκαν αρκετά γραπτά και δε βλέπω να δίνεις σημασία ιδιαίτερη, γιατί μόνο τα αυτιά δε σου χαϊδεύτηκαν. Σου έχω θέσει κι εγώ προσωπικά ένα θέμα στο οποίο δε βλέπω να τοποθετείσαι και νομίζω ότι είναι σημαντικό. Έγραψα αυτό:

\'... Γειά σου βρε Γιάννη. Όντως σωστά αναρωτιέσαι, γιατί ισχύει το αντίστροφο. Ότι μόνο εσύ δηλαδή μπορείς/είσαι σε θέση να χαρακτηρίσεις τον εαυτό σου, και το ίδιο φυσικά ισχύει για τον καθένα. Μη μπερδεύεσαι όμως. Για να γίνει αυτό - απ\' τον καθένα από μας για τον εαυτό του - χρειάζεται βρε Γιάννη μας να... γνωρίζεις τον εαυτό σου. Και με σένα εδώ, αυτό είναι το πρόβλημα ή έστω μέρος του προβλήματος. Έχεις πλήρη άγνοια, που δικαιολογείται σε μικρό βαθμό από τη νεαρή σου ηλικία. Το θέμα λοιπόν δεν είναι το ποιός είναι αρμόδιος να σε χαρακτηρίσει - είπαμε, εσύ - αλλά το τί χαρακτηριστικά αποδίδεις στον εαυτό σου...\'

Επαναλαμβάνω λοιπόν. Βρε καλό μου παιδί, πώς είναι δυνατόν να φτάνεις σε συμπεράσματα για σένα αφού δε σε γνωρίζεις καθόλου; Αφού δεν έχεις δοκιμάσει τίποτα σχεδόν; Ας μη ξαναπώ τα ίδια. Κατάλαβε ότι αυτό που κάνεις έχει τα αίτιά του πολύ πιο μέσα απ\' όσο ενδεχομένως πιστεύεις. Δε γίνεται έτσι, πίστεψέ με. Ο αυτοχαρακτηρισμός χρειάζεται να έχει την ανάλογη διαδικασία και να περνά μέσα απ\' την πράξη/δράση για να είναι ανάλογος και να ταιριάζει με αυτό που πραγματικά είσαι. Κάνεις μόνο ΥΠΟΘΕΣΕΙΣ και φτάνεις επίσης σε ΥΠΟΘΕΣΕΙΣ... δες τί γράφεις παραπάνω... το θέμα λες δεν είναι οι λύσεις, αλλά να... αξιοποιηθούν. Μα πάλι το ίδιο λάθος κάνεις.
Πώς είναι δυνατόν να σε απασχολεί το πώς θα αξιοποιηθούν οι λύσεις, εφόσον ακόμη ΔΕΝ ξέρεις από πού πηγάζει όλο αυτό το πρόβλημα; Δεν είναι δυνατόν να ξέρεις λύσεις λοιπόν αν δεν ξέρεις το πρόβλημα και τα αίτιά του. Με λίγα λόγια, δε μπορεί να σταθεί αυτό που λες. Όσο για το παράδειγμα με τον... ασπροδόντη κύριο της τιβί - λολ, τί μαλάκας! - συμβαίνει κάτι παρόμοιο με αυτό που κάνεις και συ. Κάνει και αυτός χαρακτηρισμούς για τον εαυτό του που δεν ισχύουν ούτε για αστείο και μάλιστα σε βαθμό υπερβολής. Μα είναι αυτό που είπα και πριν. Ο τύπος όπως και ο Γιάννης εδώ, ΔΕΝ ΓΝΩΡΙΖΟΥΝ όχι μόνο τον εαυτό τους, αλλά και τί τους γίνεται. Φυσικά αυτός ο τύπος δείχνει να μην έχει καν αίσθηση της πραγματικότητάς του και αυτογελοιοποιείται εννοείται. Είναι πάνω - κάτω ο ίδιος μηχανισμός όμως. Η υπερβολική αυτοπεποίθηση που στην ουσία είναι μεταμφιεσμένα κόμπλεξ.
Επιμένω ότι ο καθένας και μόνο ο ίδιος είναι αυτός που μπορεί να χαρακτηρίσει τον εαυτό του. Αρκεί να τον γνωρίζει καλά και σε βάθος για να υπάρχει αντικειμενικότητα και ορθότητα. Να ταιριάζει το πώς φαίνεται στους άλλους σε σχέση με το πώς είναι πραγματικά.
Ποτέ δε γίνεται να χαρακτηριζόμαστε απ\' τους άλλους. Αν αυτό που πιστεύουμε για μας ισχύει όντως, τότε και μόνο αν ισχύει θα το καταλάβουν και οι άλλοι ότι \'ναι\' είμαστε πχ. ικανοί. Εν ολίγοις, ΑΥΤΟπροσδιοριζόμαστε, δεν ετεροκαθοριζόμαστε ποτέ.
Με τη διαφορά ότι χρειάζεται να ξέρουμε οι ίδιοι το ποιόν μας και όχι να πιστεύουμε για τους εαυτούς μας πράγματα αν δεν υφίστανται. Γιάννη εύχομαι να δεις γρήγορα πού κάνεις το λάθος γιατί είσαι μικρός και σαφώς μπορείς να κάνεις πολλά πράγματα αν θέλεις. Αρκεί να δοκιμάσεις χωρίς να μένεις σε σεναριακές καταστάσεις. Καλό απόγεμα!...

:)

Quote:

---

Originally posted by gian90

Θα συμφωνήσω με τις απόψεις του Winstonman. Τοποθέτησα αυτό το πρόβλημα μου στο φόρουμ όχι να με χάιδεψουν τα αυτιά, ή να δω Λύσεις,εξάλλου υπάρχουν πολλές. Ξέρω και γω κάποιες λύσεις. Και στο φόρουμ αυτό ειπώθηκαν πολλές λύσεις. Το θέμα είναι να αξιοποιηθούν! Και αν δεν μπορείς Είναι σαν να γράφεις διαγώνισμα, να έχεις ανοικτό βιβλίο,άλλα επειδή δε ξέρεις τιποτα να σου είναι άχρηστο.Και αν μπορείς να θεραπευτείσ! Και κυρίως να ακούγεται η άποψη ομοιοπαθών αν μπόρεσαν να θεραπευτούν και με ποιο τρόπο ή ότι δεν έγινε τιποτα.. Αν είσαι έξω από το χορό, πολλά τραγούδια λες. Αν δεν έχει βιώσει κάποιος την κατάσταση μου Ή έστω να τη δει σε κάποιο κοντινό του πρόσωπο, δεν μπορεί να ξέρει. Έχει Άλλη ψυχολογία,άλλο τρόπο σκέψης, δεν είναι όλοι οι άνθρωποι ιδιοι!. Σεβαστές οι απόψεις και ευχαριστώ θέρμα για το ενδιαφέρον, άλλα έτσι είναι τα πράγματα

---

καλα, πολλα ατομα εδω εχουν περασει αλλα κ ξεπερασει καποιο ψυχολογικο πακετο, οποτε πολλοι κουβαλανε κ βιωματικες εμπειριες απο τετοιου ειδους προβληματα. οποτε οτι ξεπερνιωνται ξεπερνιωνται, αλλα παιρνουν το χρονο τους.

ναι, οντως ενα ανοιχτο βιβλιο την ωρα της εξετασης δε λεει κ πολλα, αν δεν εχεις διαβασει τπτ προηγουμενως, αν εχεις διαβασει ομως?

επισης αν κατι το προδικαζεις τοσο αρνητικα οσο η φραση \"δεν γινεται τπτ\" κ εισαι τοσο κλειστος απεναντι σε καθε προσπαθεια, καθε αλλαγη, καθε νεο τροπο σκεψης, ε, ναι στο τελος θα επιβεβαιωθεις κ οντως δε θα γινει τπτ. υπαρχει κ ενα φαινομενο στην ψυχολογια που λεγεται αυτοεκπληρουμενες προσδοκιες.

τελος, πραγματι ο τροπος σκεψης παιζει τεραστιο ρολο, αλλα γιατι κ εσυ να μην αλλαξεις τον δικο σου με εναν που θα σε βοηθησει περισσοτερο στη ζωη σου? (αν θελεις φυσικα). τι σε εμποδιζει να αλλαξεις τον εαυτο σου?