Originally Posted by
nickgr
Η στάση του φίλου μου ήταν αυθόρμητη και αληθινή. Έκλαιγε σαν μικρό παιδί. Την αγάπησε και την αγαπάει πραγματικά. Ποτέ δεν θα καταλάβω πότε θαναι ευχαριστημένη μια γυναίκα. Ότι και να γίνει πάντα θα βρούν κάποιο ψεγάδι ενώ οι ίδιες είναι αψεγάδιαστες στην συμπεριφορά τους.
Kαταρχας, οπως ειπε και καποιο μελος απο πανω, αυτο που θα επρεπε να ειχε γινει ηταν η γυναικα να φυγει απο το γαμο της πριν αρχισει να απαταει τον αντρα της, αφου προφανως δεν ηταν ευχαριστημενη μεσα στη σχεση της. ΤΩΡΑ ΟΜΩΣ, που εγινε ο,τι εγινε, ειναι ματαιο να καθομαστε να μοιραζουμε κατηγοριες και αφορισμους, καθως δεν λυνεται ετσι το θεμα! Ουτε κανει καλο σε κανεναν, ουτε στο συζυγο, ουτε στη συζυγο, ουτε στα παιδια, ουτε σε εσενα, ουτε σε κανεναν. Και κανεις δεν ειναι αψεγαδιαστος, ουτε οι γυναικες ουτε οι αντρες. Απλα οι γυναικες κανανε ιστορικα την μεγαλυτερη υπομονη και αντεχανε τα κερατα και διαφορα δεινα απο τους αντρες τους, τωρα αλλαξανε οι καιροι, τα περνατε κι εσεις αυτα και σας κακοφαινεται
Θα ήταν ενδιαφέρον να μα πουν την άποψή τους αν μια μέρα το ταίρι τους τους έλεγε: Χωρίζουμε γιατί θα ζήσω με μια άλλη γυναίκα που περιμένει και το παιδί μου. Τότε τι στάση θα κρατουσε η οσιομαρτυρας σύζυγος που του πλενε, του μαγείρευε κλπ?
Λιγα τετοια εχεις δει ή ακουσει;; Εγω ξερω αρκετα, οπως ξερω και για γυναικες που ηταν αλλου τα παιδια και τα παρουσαιζανε οτι ηταν του συζυγου, ξερω και για αντρες που σπερνανε παιδια απο δω κι απο κει. Ξερω μαλιστα και μια κοπελα η οποια ηταν και αμορφωτη, και που την εβαλε ο αντρας της να υπογραψει και καλα κατι χαρτια περιουσιακα μια μερα, και ηταν χαρτια διαζυγιου, και την αφησε στο δρομο με ενα παιδι για να παντρευτει μια πλουσια που της ειχε κανει κι αυτηνης παιδι. Αμα θες να ανταλλαζουμε τετοιες ιστοριες απο την μεν και απο τη δε πλευρα, θα μας παρει το ξημερωμα, συμπερασμα, αγυτα γινονται και απο τα δυο φυλα, και οι εποχες αλλαζουν, αλλα γινονταν παλιοτερα, αλλα τωρα, και καποια εχουν μεινει ιδια. Το θεμα ειναι να κοιταμε ΕΜΕΙΣ τι κανουμε, και ποιον συντροφο επιλεγουμε, και τι σχεση εχουμε, και να εχουμε τα ματια μας ανοιχτα.
Δυστυχώς έχω αρχίσει και πιστεύω ότι τις οικογένειες τις κρατανε οι άντρες.
Γιατι;; μας το εξηγεις;; Μηπως ειναι επειδη οπως λεει ο θειος μου, με οσες γυναικες κι αν πηγαινει παντα στην γυναικα του γυριζει; Τα δυο φυλα ειναι πολυ διαφορετικα, στο πως αντιλαμβανονται το φυλο τους, τον ερωτα, το σεξ, την αγαπη, το χρονο το χωρο, νομιζω οτι δεν ειμαστε σε θεησ να αρχιζουμε να μοιραζουμε ευθυνες. Αν το παρεις παντως ανθρωπολογικα, η γυναικα εχει τις χαρες του μητρικου ενστικτου, της παρηγοριας, της υποστηριξης, της υπομονης, της τρυφεροτητας κτλ, γιαυτο η φυση της εδωσε το ρολο της τροφου, ενω στον αντρα εδωσε το ρολο του κυνηγου. Βεβαια εχουν ερθει τα πανω κατω στους ρολους, οποτε ναι τωρα, μπορουμε να τα δουμε ολα, γυναικες να πινουν και να βαρανε τους αντρες τους και αντρες να κανουν φασινα και μπειμπι σιττινγκ.
Δεν λέω ότι δεν κάνουν λάθη. Αλλά όταν προσπαθείς, εργάζεσαι και δρας θα κάνεις λάθη. Το σωστό είναι να ανγνωρίζεις τα λάθη σου, να τα λαμβάνεις υπόψη σου και να κάνεις διορθωτικές κινήσεις. Ούτως ή άλλως τα πράγματα έχουν πάρει την πορεία τους. Τα δύσκολα τώρα αρχίζουν και για τους δυο.