Ο φίλος μου, μου φέρεται απαίσια...

Ακομα και βιζιτου να ησουν, ο ανθρωπος που θαταν μαζι σου θα σε αγαπουσε για ΟΤΙ εισαι. Δεν σαγαπαει. Και εχει και προβληματα το παλικαρι που δεν τα βλεπεις! Σου αξιζει? Τι σου αξιζει δλδ? Να σε σπασει στο ξυλο και να σε κανει κουρελι? Μα δε του πεφτει λογος για το παρελθον σου! Τον αγαπας και δε θες να τον χασεις? Εισαι απλα εξαρτημενη.. Δεν δινεις αξια εσυ στον εαυτο σου παραμονο οταν σχετιζεσαι με αυτον. Το εζησα πολλα χρονια. Αγαπησε και σεβασου εσυ ξανα τον εαυτο σου και μετα θα σε σεβαστουν και οι αλλοι, αυτος οχι ομως, γιατι εχει και τα δικα του να λυσει.. Απορω πως δεν τον εχεις σιχαθει που απλωσε χερι πανω σου, οτι και να χες κανει..

Με εκτιμηση :)

πραγματικα με βοηθησατε ολοι να καταλαβω τι γινεται..τα λογια σας εχουν πιασει τοπο..πιστεψτε με..και ολα θα ξεκινησουν απο αυριο κι ολας..ευχαριστω..:)

Περιμενουμε νεα σου, το σημαντικοτερο να εισαι εσυ πλεον καλα. Και αμα χρειαστεις βοηθεια να τον ξεπερασεις, μιλα εδω, ξερουμε εμεις (εγω) lol :D ΟΥΔΕΙΣ ΑΝΑΝΤΙΚΑΤΑΣΤΑΤΟΣ

Quote:

---

Originally Posted by Ναταshα

Περιμενουμε νεα σου, το σημαντικοτερο να εισαι εσυ πλεον καλα. Και αμα χρειαστεις βοηθεια να τον ξεπερασεις, μιλα εδω, ξερουμε εμεις (εγω) lol :D ΟΥΔΕΙΣ ΑΝΑΝΤΙΚΑΤΑΣΤΑΤΟΣ

---

χαχα...ευχαριστω πολυ...:)

Δεν παίζει κανέναν ρόλο το ερωτικό σου παρελθόν αν ο σύντροφός σου μπορεί να διαχειριστεί το παρόν και να εστιάσει στο μέλλον. (Ακόμα και η καθυστερημένη ειλικρίνεια σου είναι "φυσιολογική")

Ο δικός σου φαίνεται πως δεν μπορεί.

Από την άλλη, δες τι σε οδήγησε πραγματικά, στο να του παρουσιάσεις ανοιχτά τις προηγούμενες εμπειρίες σου, όπως και ένα ακόμα σημείο. Τι σε κάνει να ανέχεσαι αυτή την αντιμετώπιση; Είσαι βέβαιη πως είναι (μόνο) ο φόβος μη τον χάσεις; Κάνε μια ειλικρινή συζήτηση με τον εαυτό σου, στο τι σε κάνει να τροφοδοτείς ή γιατί προκάλεσες τα δυσάρεστα γεγονότα στη σχέση σου. Kάποιες φορές κρύβονται άλλα πράγματα πίσω από τέτοιες καταστάσεις. Οι εικόνες που έχεις τις στιγμές του αυνανισμού σου, μπορούν να σου δείξουν πολλά.

Εν κατακλείδι, εστίασε πρωτίστως και κυρίως στον εαυτό σου και στην ψυχοσύνθεση σου και δευτερευόντως το πως κινείσαι ή πως θα αποφασίσεις να κινηθείς μέσα στη σχέση.

Quote:

---

Originally Posted by Seduction

Δεν παίζει κανέναν ρόλο το ερωτικό σου παρελθόν αν ο σύντροφός σου μπορεί να διαχειριστεί το παρόν και να εστιάσει στο μέλλον. (Ακόμα και η καθυστερημένη ειλικρίνεια σου είναι "φυσιολογική")

Ο δικός σου φαίνεται πως δεν μπορεί.

Από την άλλη, δες τι σε οδήγησε πραγματικά, στο να του παρουσιάσεις ανοιχτά τις προηγούμενες εμπειρίες σου, όπως και ένα ακόμα σημείο. Τι σε κάνει να ανέχεσαι αυτή την αντιμετώπιση; Είσαι βέβαιη πως είναι (μόνο) ο φόβος μη τον χάσεις; Κάνε μια ειλικρινή συζήτηση με τον εαυτό σου, στο τι σε κάνει να τροφοδοτείς ή γιατί προκάλεσες τα δυσάρεστα γεγονότα στη σχέση σου. Kάποιες φορές κρύβονται άλλα πράγματα πίσω από τέτοιες καταστάσεις. Οι εικόνες που έχεις τις στιγμές του αυνανισμού σου, μπορούν να σου δείξουν πολλά.

Εν κατακλείδι, εστίασε πρωτίστως και κυρίως στον εαυτό σου και στην ψυχοσύνθεση σου και δευτερευόντως το πως κινείσαι ή πως θα αποφασίσεις να κινηθείς μέσα στη σχέση.

---

το οτι του ειπα ανοιχτα τις εμπειριες μου ειχε να κανει με την εμπιστοσυνη και την "ανεση" αν θες που ενιωσα γι'αυτον εξ αρχης..απλα αν και στην αρχη δεν ηθελε καν να αναφερεται σε αυτα με τον καιρο ηθελε να μαθαινει ακομα πιο πολλα..ακομα πιο πολλες λεπτομερειες θα ελεγα..οταν δεν απαντουσα λογω του οτι ενιωθα παρα πολυ αβολα με πιεζε..οταν του απαντουσα μου ελεγε οτι εχω πολυ θρασσος οταν μιλαω γι'αυτα..ο μονος λογος που ζητησα βοηθεια ειναι επειδη εχω πραγματικα μπερδευτει με αυτο το ατομο..εγω εχω βαλει σε ταξη εμενα..απλα δεν ξερω πως να χειριστω πλεον το θεμα..:/

http://www.youtube.com/watch?v=n5hJsVxUpJQ

Quote:

---

Originally Posted by Dark_Queen

δεν το επαιξα κατι..ημουν περα για περα αληθινη απο την αρχη..και οσο για το οτι εγω σηκωσα πρωτη το χερακι μου με τα λογια που ξεστομιζε, σωστο η λαθος και λαθος το ελεγα, δεν μπορουσα να κανω κατι αλλο..ειμαι οξυθυμη και το ηξερε και δεν σταματησε ουτε ενα λεπτο να λεει ακομα κι οτι ευχεται να παθω τα χειροτερα..ας μην αναφερθω στην υπαρξη μου που την θεωρει ανυπαρκτη...:/

---

Καταρχας, κανεις δε μπορει να σε κρινει, κατα δευτερον, δεν ειναι ανανγκη να ξερουν τα παντα για το παρελθον μας, κατα τριτον, δεν σε μηδενισε αυτος, εσυ πρωτη ειχες μηδενισει τον εαυτο σου και αυτος πατησε εκει. Αμα του εδειχνες οτι ετσι ειμαι και γουσταρω, οτι και να σου λεγε δε θα σε ταραζε, και η θα ειχε παρει δρομο η θα το ειχε χωνεψει. Αλλα προφανως εσυ η ιδια πρωτα αισθανεσαι ντροπη, ενοχη, στενοχωρια για το παρελθον σου και δυσκολευεσαι να το αποδεχτεις, δηλαδη δυσκολευεσαι να ΣΕ αποδεχτεις. Κι αν σε θεωρει ανυπαρκτη, και ειναι μαζι σου, πραγματικα πρεπει να εχει τεραστιο θεμα αυτοεκτιμησης και ο ιδιος, οπως και εσυ.

Quote:

---

Originally Posted by λιλιουμ

Καταρχας, κανεις δε μπορει να σε κρινει, κατα δευτερον, δεν ειναι ανανγκη να ξερουν τα παντα για το παρελθον μας, κατα τριτον, δεν σε μηδενισε αυτος, εσυ πρωτη ειχες μηδενισει τον εαυτο σου και αυτος πατησε εκει. Αμα του εδειχνες οτι ετσι ειμαι και γουσταρω, οτι και να σου λεγε δε θα σε ταραζε, και η θα ειχε παρει δρομο η θα το ειχε χωνεψει. Αλλα προφανως εσυ η ιδια πρωτα αισθανεσαι ντροπη, ενοχη, στενοχωρια για το παρελθον σου και δυσκολευεσαι να το αποδεχτεις, δηλαδη δυσκολευεσαι να ΣΕ αποδεχτεις. Κι αν σε θεωρει ανυπαρκτη, και ειναι μαζι σου, πραγματικα πρεπει να εχει τεραστιο θεμα αυτοεκτιμησης και ο ιδιος, οπως και εσυ.

---

πολύ σωστές σκέψεις.......