Γεια σας..

th93 και Loner

Δε θα σας πω να βγειτε εξω να γνωρισετε κοσμο,δε θα σας δωσω συμβουλη για το πως να γινετε πιο κοινωνικοι...
Αυτα τα ξερετε και μονοι σας. Loner προβλημα δεν ειναι αυτο που εχεις!!

Ωραια,ειστε μονοι και δεν ειναι επιλογη σας... Εχετε προσπαθησει να κανετε κατι γι αυτο (μεγαλα παιδια ειστε) αλλα δεν ειχε αποτελεσμα..

Να κατσετε να δειτε τι θα κανετε με την μοναξια σας ωστε να νιωθετε γεματοι εκεινη την ωρα και να μην εχετε αναγκη αλλους. Γενικα..Οχι μονο σε αυτην την χρονικη περιοδο.

Οταν εισαι μονος μπορεις να κανεις ενα σωρο πραγματα,που για εμενα ειναι και τα ωραιοτερα πλεον... Μπορεις να μαθεις να παιζεις ενα οργανο,να ακουσεις καλη μουσικη,να "ψαχτεις" με ταινιες,δημιουργους,να διαβασεις βιβλια.. ΝΑ ΣΚΕΦΤΕΙΣ. Να κανετε ενα "reset" και να φτιαξετε ο,τι δεν σας αρεσει μεσα σας. Μονο οταν κατσεις μονος μπορεις να ασχοληθεις σοβαρα με τον εαυτο σου και να στον στρεψεις εκει που εσυ θες. Οταν εισαι μονος και το κανεις σωστα πας πολυ μπροστα και ειναι αναποφευκτο μετα να ζητανε την παρεα σου.
Σταματηστε να βλεπετε τη μοναξια σαν φυλακη. Και οταν σταματησετε να την βλεπετε σαν φυλακη θα ειστε ετοιμοι για να βγειτε εξω στον κοσμο,και πολυ πιο γεματοι μεσα σας για να "δωσετε" στους αλλους,και πολυ πιο υγιεις,και πιο ολοκληρωμενοι.

Αυτη την συμβουλη σας την δινω με πολυ στοργη ,σχεδον μητρικη..

Να μαι και γω! Σας έλειψα; :P
Περάσαν αρκετές μέρες αλλά είμαι εδώ! Ελπίζω να είστε όλοι όσο γίνεται καλά. Karisha και Μαρκέλα σας ευχαριστώ για τις συμβουλές σας. Προσπαθώ να τις υλοποιήσω.

-Για όσους έχουν διαβάσει τα προηγούμενα μηνύματα μου, δεν υπάρχει και κάποια ιδιαίτερη εξέλιξη.
Εκείνος από τη σχολή που του είχα πει να βγούμε αλλά με 'γραψε συνεχίζει την ίδια ιστορία δηλαδή δεν μου δίνει και πολύ σημασία και μου δείχνει ξεκάθαρα ότι δεν είμαι στις προτεραιότητες του οπότε δεν πολυασχολούμαι και γω μαζί του. Έχω αρχίσει και κάνω παρέα με κάποια άλλα παιδιά και προσπαθώ να γνωρίζω και καινούρια. Δεν μπορώ να πω πως απέκτησα φίλους. Έχω κάποιους ανθρώπους να μιλάω, να λέω καμιά βλακεία και περνάει ευχάριστα η ώρα. Φυσικά αυτοί έχουν τους φίλους τους εκτός σχολής οπότε υπάρχουν τα συνηθισμένα όρια, αλλά δεν θέλω να προδικάσω κάτι.
Κατά τ' άλλα τα συναισθήματα μου είναι όπως τα ξέρατε. Κλεισμένος στο σπίτι ακούγοντας μουσική + το διάβασμα της εξεταστικής (που μου χει φέρει και ένα αρκετό άγχος λες και δεν υπάρχει ο Σεπτέμβριος). Μετά την εξεταστική σκοπεύω να αρχίσω να ψάχνω για δουλειά γιατί θέλω να πάρω επιτέλους το δίπλωμα οδήγησης μιας και θα μου φανεί ιδιαίτερα χρήσιμο ειδικά όταν δεν είμαι καλά ψυχολογικά να πηγαίνω βόλτες να ξεσκάω (+να βοηθάω λίγο στο σπίτι γιατί τα οικονομικά δεν πάνε καθόλου καλά).

-Για όσους δεν τα έχουν διαβάσει, απλά είμαι ένας 19χρονος φοιτητής χωρίς φίλους.
Το λέω τόσο χύμα γιατί προσπαθώ να καταλάβω και γω τον εαυτό μου. Να το αποδεχτώ κάπως αλλά να μην συμβιβαστώ με αυτό. Άλλωστε δεν είναι ντροπή πιστεύω. Σίγουρα για πολλούς είναι κάτι το αυτονόητο, αλλά για κάποιους άλλους είναι κάτι για το οποίο πρέπει να προσπαθήσεις (και αν το καταφέρεις). Μερικοί δεν το εκτιμούν κιόλας το να χεις φίλους, επειδή είναι δεδομένο. Μεγάλη μαλακία αυτό. Αν έχεις μια χαρούμενη οικογένεια, μερικούς καλούς φίλους και έχεις και τα προς το ζην τότε δεν χρειάζεσαι τίποτα άλλο. Τα έχεις όλα.

Αυτά είναι. Θα προσπαθήσω να είμαι πιο τακτικός στις επισκέψεις μου εδώ :)

Quote:

---

Originally Posted by th93

Να μαι και γω! Σας έλειψα; :P
Περάσαν αρκετές μέρες αλλά είμαι εδώ! Ελπίζω να είστε όλοι όσο γίνεται καλά. Karisha και Μαρκέλα σας ευχαριστώ για τις συμβουλές σας. Προσπαθώ να τις υλοποιήσω.
.. Έχω κάποιους ανθρώπους να μιλάω, να λέω καμιά βλακεία και περνάει ευχάριστα η ώρα..

Μετά την εξεταστική σκοπεύω να αρχίσω να ψάχνω για δουλειά γιατί θέλω να πάρω επιτέλους το δίπλωμα οδήγησης μιας και θα μου φανεί ιδιαίτερα χρήσιμο ειδικά όταν δεν είμαι καλά ψυχολογικά να πηγαίνω βόλτες να ξεσκάω (+να βοηθάω λίγο στο σπίτι γιατί τα οικονομικά δεν πάνε καθόλου καλά).

..Αν έχεις μια χαρούμενη οικογένεια, μερικούς καλούς φίλους και έχεις και τα προς το ζην τότε δεν χρειάζεσαι τίποτα άλλο. Τα έχεις όλα.

Αυτά είναι. Θα προσπαθήσω να είμαι πιο τακτικός στις επισκέψεις μου εδώ :)

---

Ναι μας έλειψες! Προσωπικά, το εκτιμώ ιδιαίτερα, που προσπαθείς το καλύτερο, μέσα απ' όσα έχουμε συζητήσει.
Είδες λοιπόν ότι όλα ξεκινάνε με μικρά βήματα, για να πετύχουμε όσα θέλουμε. Ότι δεν χρειάζεται τόσο ν' ανησυχείς..
Έστω λοιπόν κι η συντροφιά για καμμιά βλακεία, όπως λες είναι κι αυτή κάτι!
Τα καλύτερα έρχονται! Όλα θα γίνουν, θα δεις.
Άσε με τα οικονομικά, όλοι σε μαύρα χάλια είμαστε! Να δούμε τι θα γίνει τελικά.
Ναι νάσαι πιο τακτικός, να τα λέμε.. Καλή συνέχεια!

Σε ευχαριστώ πολύ για τα καλά σου λόγια Μαρκέλα :)
Ναι ξεκινάνε με μικρά βήματα, και βλέπουμε..
Δεν είναι τόσο ανησυχία αλλά πιο πολύ αγανάκτηση. Είναι ανάγκη όπως και να το κάνουμε.

Quote:

---

Originally Posted by th93

Σε ευχαριστώ πολύ για τα καλά σου λόγια Μαρκέλα :)
Ναι ξεκινάνε με μικρά βήματα, και βλέπουμε..
Δεν είναι τόσο ανησυχία αλλά πιο πολύ αγανάκτηση. Είναι ανάγκη όπως και να το κάνουμε.

---

Μέχρι να πετύχουμε το όποιον στόχο μας, που είναι κι η κάλυψη αναγκών από τους άλλους,
τις ανάγκες αυτές με τον καλύτερο δυνατό τρόπο για μας, τις καλύπτουμε μόνοι μας!
Κάποτε ο ψυχοθεραπευτής μούχε πει πάνω σ' αυτό, ότι πάρε απ' το χέρι τον εαυτό σου, σαν να πρόκειται
για την καλύτερη φίλη σου και μαζί του περάσε σήμερα την πιο όμορφη μέρα!

Καλά τα λέει ο ψυχοθεραπευτής σου, απλά εγώ δεν μπορώ να το κάνω.
Απόψε είναι μία από τις βραδιές που κάθομαι και σκέφτομαι τι έχω καταφέρει όλα αυτά τα χρόνια. Τίποτα.
Σκέφτομαι ότι το να είσαι νέος είναι ένα δώρο. Δώρο το οποίο μέχρι τώρα δεν έχω αξιοποιήσει καθόλου. Και έτσι έχω χάσει τα αθώα μου χρόνια. Μόνος.
Ναι ξέρω θα μου πείτε μην σκέφτεσαι το παρελθόν, αλλά το παρόν και το μέλλον. Δεν μπορώ να το κάνω. Δεν μπορώ να το ξεπεράσω όλο αυτό. Θα με κυνηγάει για πάντα.

Quote:

---

Originally Posted by th93

Καλά τα λέει ο ψυχοθεραπευτής σου, απλά εγώ δεν μπορώ να το κάνω.
Απόψε είναι μία από τις βραδιές που κάθομαι και σκέφτομαι τι έχω καταφέρει όλα αυτά τα χρόνια. Τίποτα.
Σκέφτομαι ότι το να είσαι νέος είναι ένα δώρο. Δώρο το οποίο μέχρι τώρα δεν έχω αξιοποιήσει καθόλου. Και έτσι έχω χάσει τα αθώα μου χρόνια. Μόνος.
Ναι ξέρω θα μου πείτε μην σκέφτεσαι το παρελθόν, αλλά το παρόν και το μέλλον. Δεν μπορώ να το κάνω. Δεν μπορώ να το ξεπεράσω όλο αυτό. Θα με κυνηγάει για πάντα.

---

ΤΙΠΟΤΑ ΔΕΝ ΧΑΝΕΤΑΙ!!!!
Μην πέφτεις και μην μασάς! Θα γίνουν όλα, αλλά όταν θα σταματήσεις να τα θες απεγνωσμένα!
Άσχετο! Ανακάλυψα μια πολύ αξιόλογη ΜΚΟ, που ζητά εθελοντές την Make A Wish κάνει φοβερή δουλειά!

Ναι το ξέρω ότι κάνει πολύ καλή δουλειά. Βέβαια θα ξεκινήσω δουλειά αλλά πιστεύω θα βρίσκω λίγο χρόνο να ασχολούμαι και με αυτό. Είναι και οργάνωση που ασχολείται με παιδιά κιόλας :)

Quote:

---

Originally Posted by th93

Ναι το ξέρω ότι κάνει πολύ καλή δουλειά. Βέβαια θα ξεκινήσω δουλειά αλλά πιστεύω θα βρίσκω λίγο χρόνο να ασχολούμαι και με αυτό. Είναι και οργάνωση που ασχολείται με παιδιά κιόλας :)

---

Σωστά με παιδιά! Δεν μπορείς να φανταστείς τι καλές κριτικές έχουν ακουστεί για τον συγκεκριμένο φορέα!
Μακάρι να τα καταφέρεις! Πιστεύω εκεί θάρθεις και σ' επαφή μ' αξιόλογους ανθρώπους, ίσως και για φιλία!

Τους έστειλα email και περιμένω απάντηση.
Πέρα απο αυτο, ένα πράγμα που δεν μπορώ να καταλάβω είναι το γιατι επικρατεί σε όλους αυτή η "διάθεση" ότι οι φίλοι της σχολής δεν είναι και για παραέξω. Συνεχώς αυτο εκλαμβανω. Μπορω φυσικά εγω να προτείνω κάτι αλλα δεν θέλω να φανώ ούτε "απεγνωσμένος" ούτε τίποτα.
Δεν νομίζω ότι είναι αυτο πάλι ότι το θέλω απεγνωσμένα αλλα θέλω σιγα σιγα κάτι να γίνεται ρε παιδι μου. Κάτι να μου δίνει ελπίδα για το μέλλον.

Quote:

---

Originally Posted by th93

Τους έστειλα email και περιμένω απάντηση.
Πέρα απο αυτο, ένα πράγμα που δεν μπορώ να καταλάβω είναι το γιατι επικρατεί σε όλους αυτή η "διάθεση" ότι οι φίλοι της σχολής δεν είναι και για παραέξω. Συνεχώς αυτο εκλαμβανω. Μπορω φυσικά εγω να προτείνω κάτι αλλα δεν θέλω να φανώ ούτε "απεγνωσμένος" ούτε τίποτα.
Δεν νομίζω ότι είναι αυτο πάλι ότι το θέλω απεγνωσμένα αλλα θέλω σιγα σιγα κάτι να γίνεται ρε παιδι μου. Κάτι να μου δίνει ελπίδα για το μέλλον.

---

Επίσης και για την "κιβωτό του κόσμου" του παπα-Αντώνη, πάλι με παιδάκια έχω ακούσει τα καλύτερα!
..και να συνεχίζεις να ελπίζεις ακόμα και για τ' απροσδόκητα!!

Μετά από ένα σημείο κουράζεσαι να ελπίζεις κιόλας αλλά τέλος πάντων..

Quote:

---

Originally Posted by th93

Μετά από ένα σημείο κουράζεσαι να ελπίζεις κιόλας αλλά τέλος πάντων..

---

th93 τί κάνεις? Πιστεύω ότι αυτό το "τέλος πάντων.." να σημαίνει, ότι τελικά αξίζει η διατήρηση της ελπίδας,
γιατί είναι σημαντική για να μπορέσουμε να προχωρήσουμε και ν’ αντιμετωπίσουμε τις δυσκολίες.

Αυτό που λες σημαίνει :)

Αν κάτσω και μετρησω ποσα Σάββατο έχω χάσει δεν θα τελειώσω ποτέ. Μου λείπει γαμωτο. Μου λείπει η ζωή, απο τη ζωή μου. Δεν ξέρω αν υπάρχει χρόνος να αναπληρώσω όσα έχω χάσει. Καληνύχτα σας.

Αυτό!Αυτό που λες είναι είναι το χειρότερο, όπως επίσης και οι σκέψεις ότι είμαι so screwed ψυχολογικά που δύσκολα θα μπορέσω να κάνω φυσιολογικές φιλιες αλλα και να τις διατηρήσω.

Quote:

---

Originally Posted by th93

Αν κάτσω και μετρησω ποσα Σάββατο έχω χάσει δεν θα τελειώσω ποτέ. Μου λείπει γαμωτο. Μου λείπει η ζωή, απο τη ζωή μου. Δεν ξέρω αν υπάρχει χρόνος να αναπληρώσω όσα έχω χάσει. Καληνύχτα σας.

---

-Δυστυχως δεν υπαρχει παντα χρονος.
Οτι χαθηκε χαθηκε για παντα. Αυτο που εχει σημασια ισως ειναι να μην χαθει κι αλλος χρονος (!), και ειδικα πανω σ αυτη την αγωνια . Στην αγωνια να ΑΝΑΠΛΗΡΩΘΕΙ αυτος ο χρονος.
Δεν ειναι δυνατον αυτο, κι οσο νωριτερα το αποδεχτει καποιος ,κ φτασει στην ΑΠΟΔΟΧΗ που λενε κι οι ψυχολογοι, τοσο ποιο γρηγορα θα απελευθερωσει 'παγιδευμενες' προσδοκιες και θα λυτρωθει απο ματαιοπονίες, και θα ζησει εστω την υπολοιπη ζωη του , εκεινα τα κοματια που αντεξαν , με περισσοτερη ηρεμια κ ποιοτητα.
Ειναι πολυ δυσκολο αυτο ομως κ θελει μεγαλη ωριμοτητα και ταπεινοτητα. Ειναι μια κατακτηση και η αξια της μεγαλη. Να σταθεις απεναντι στην ζωη την ιδια και στον εαυτο σου , και να αποδεχτεις οτι δεχεσαι να ζησεις εστω αυτα τα απομειναρια , εστω το μη χειροτερα σου !

Quote:

---

Originally Posted by path

-Δυστυχως δεν υπαρχει παντα χρονος.
Οτι χαθηκε χαθηκε για παντα. Αυτο που εχει σημασια ισως ειναι να μην χαθει κι αλλος χρονος (!), και ειδικα πανω σ αυτη την αγωνια . Στην αγωνια να ΑΝΑΠΛΗΡΩΘΕΙ αυτος ο χρονος.
Δεν ειναι δυνατον αυτο, κι οσο νωριτερα το αποδεχτει καποιος ,κ φτασει στην ΑΠΟΔΟΧΗ που λενε κι οι ψυχολογοι, τοσο ποιο γρηγορα θα απελευθερωσει 'παγιδευμενες' προσδοκιες και θα λυτρωθει απο ματαιοπονίες, και θα ζησει εστω την υπολοιπη ζωη του , εκεινα τα κοματια που αντεξαν , με περισσοτερη ηρεμια κ ποιοτητα.
Ειναι πολυ δυσκολο αυτο ομως κ θελει μεγαλη ωριμοτητα και ταπεινοτητα. Ειναι μια κατακτηση και η αξια της μεγαλη. Να σταθεις απεναντι στην ζωη την ιδια και στον εαυτο σου , και να αποδεχτεις οτι δεχεσαι να ζησεις εστω αυτα τα απομειναρια , εστω το μη χειροτερα σου !

---

το ότι χάθηκε, χάθηκε για πάντα είναι πολύ ματαιωτικό! Αντιθέτως, το ΤΙΠΟΤΑ ΔΕΝ ΧΑΝΕΤΑΙ κι το ότι όλα για κάποιον λόγο συμβαίνουν σε κινητοποιεί, σ' ενισχύει και σε κάνει να ελπίζεις, πως και με τα λάθη που έκανες, οι νέες εμπειρίες σου θα σε κάνουν
πιο αποτελεσματικό! :)

..δεν υπαρχουν παντα λογοι για αυτα που συμβαινουνε , τουλαχιστον δεν ειναι εμφανεις.
ενα π τα πρωτα πραγματα που βιωνει ο ανθρωπος που βρεθηκε σε μια ασθενεια ειναι η αδικια ! γιατι αυτο σε μενα ??? και συνηθως καθως δεν περνει απαντηση , αυτο τον συνοδευει σε ολη του τη ζωη.
Τι λογο να βρει δηλαδη ? γενικως και αοριστως να πει :α για ολα υπαρχει λογος.
Η να πει , θα ημουν αμαρτωλος σε προηγουμενη ζωη . (?)
Προσωπικα νομιζω δεν υπαρχει ποιο ματαιωτικο απο αυτο . Να νοιωθεις αδικιμενος , καταραμενος , χωρις να εχεις κανει λαθη, Και να μην θελεις πια να 'χτισεις' τιποτα καινουργιο ,καθως τι θα το εμποδισει κι αυτο να γκρεμιστει ??
Για αυτο η ψυχολογια προτασει την συνειδητοποιηση κ την ΑΠΟΔΟΧΗ .
και αλωστε τι να κανεις ; τα γεγονοτα ειναι γεγονοτα . Υπαρχει ομως παντα κατι διπλα, κατι παραπερα ,κατι αλλο που μπορεις να κανεις . Και δεν θα το κανεις ποτε , ενοσω κοιταζεις πισω μιζεριαζοντας σε αυτο που χαθηκε...

Quote:

---

Originally Posted by path

..δεν υπαρχουν παντα λογοι για αυτα που συμβαινουνε , τουλαχιστον δεν ειναι εμφανεις.
ενα π τα πρωτα πραγματα που βιωνει ο ανθρωπος που βρεθηκε σε μια ασθενεια ειναι η αδικια ! γιατι αυτο σε μενα ??? και συνηθως καθως δεν περνει απαντηση , αυτο τον συνοδευει σε ολη του τη ζωη.
Τι λογο να βρει δηλαδη ? γενικως και αοριστως να πει :α για ολα υπαρχει λογος.
Η να πει , θα ημουν αμαρτωλος σε προηγουμενη ζωη . (?)
Προσωπικα νομιζω δεν υπαρχει ποιο ματαιωτικο απο αυτο . Να νοιωθεις αδικιμενος , καταραμενος , χωρις να εχεις κανει λαθη, Και να μην θελεις πια να 'χτισεις' τιποτα καινουργιο ,καθως τι θα το εμποδισει κι αυτο να γκρεμιστει ??
Για αυτο η ψυχολογια προτασει την συνειδητοποιηση κ την ΑΠΟΔΟΧΗ .
και αλωστε τι να κανεις ; τα γεγονοτα ειναι γεγονοτα . Υπαρχει ομως παντα κατι διπλα, κατι παραπερα ,κατι αλλο που μπορεις να κανεις . Και δεν θα το κανεις ποτε , ενοσω κοιταζεις πισω μιζεριαζοντας σε αυτο που χαθηκε...

---

..είναι και πως αξιολογείς γενικά τα πράγματα ή αν τα φιλοσοφείς εξ αναγκής, π.χ. στην οικογένεια έχουμε 2 καρκινοπαθείς. Ο ένας λέει " ευλογία ήταν για μένα αυτή η αρρώστια! Έγινα καλύτερος άνθρωπος.." ο άλλος ό,τι και να του λες κλαίει την μοίρα του με τις αδικίες. Απ' τους 2 προτιμώ για χαλαρή συζήτηση τον πρώτο, που απ' τον Γολγοθά του βγήκε πιο σοφός! Για τον δεύτερο κάθε φορά χρειάζεται να οπλίζομαι πολύ κουράγιο για ν' αντέξω την μιζέριά του.
Σαφώς συνειδητοποίηση κι αποδοχή, αλλά γι' αυτά έχει περισσότερες πιθανότητες ο πρώτος που σ' ακούει. Ο δεύτερος και μονολογεί και μένει κολλημένος στο παρελθόν.

Καταλαβαίνω τι εννοείται. Πιστεύω ότι το χω κατανοήσει το ότι έχω περάσει.. Σε ένα βαθμό έστω. Απλά το όλο θέμα είναι ότι με τραβάει πίσω. Άλλο η αποδοχή και άλλο να το ξεπεράσω (όσο γίνεται). Κάποια στιγμή θα μάθω να μη με τραβάει..

Είναι αυτό το ******** το κενό μέσα μου. Φαίνεται λίγο υπερβολικό ή κλισέ κλπ αλλά νιώθω τη ψυχή μου άδεια. Πονάει.
Μόνο την υγειά μου έχω τίποτα άλλο.

Quote:

---

Originally Posted by th93

...Είναι αυτό το ******** το κενό μέσα μου. Φαίνεται λίγο υπερβολικό ή κλισέ κλπ αλλά νιώθω τη ψυχή μου άδεια. Πονάει.
Μόνο την υγειά μου έχω τίποτα άλλο.

---

Το νάχεις μόνο την υγεία σου λίγο τόχεις? Για όλα τ' άλλα λες υπάρχουν και χειρότερα και προχωράς..
Είχες καμιά ανταπόκριση από το ΚΑΝΕ ΜΙΑ ΕΥΧΗ?

Όχι δεν είχα κάποιο νέο αλλά εντάξει δεν με απασχολεί και τόσο..
Όσο για το άλλο έχεις δίκιο υπάρχουν και χειρότερα..

γενικοτερο συμπερασμα ο αριστοτελης ειχε γραψει οτι αυτος που ζει μονος του ειναι η θηριο η θεος.και τη μοναξια οσο και να συμφιλιωθεις μαζι της ειναι κατι που σε πνιγει ειδικα οτι οταν θελεις να μοιραστεις πραγματα.
μια λυση για φιλους ειναι κανα χομπυ ισως χορος capoeira που ειναι κατι αναμεσα σε πολεμικη τεχνη και χορο,η ποδηλατο(υπαρχουν και σε σουπερ μαρκετ με 120 ευρω) υπαρχουν αρκετες ομαδες ερασιτεχνες που κανουν βολτες σε χαλαρους ρυθμους αν θες σου στελνω link η να κανεις γυμναστικη με δωρεαν οργανα σε υπαιθριους χωρους (παρκα,πλατειες) και βρισκονται http://maps.google.com/maps/ms?ie=UT...,0.746384&z=11 και http://www.gympark.gr/maps.php
oι ψυχολογοι-ψυχιατροι απλα θα σουν παρουν τα λεφτα και θα σου να παρεις αντικαταθλιπτικα(seroxat που ειναι μεγαλης εταιρεις ισως θα υπαρχει και μιζα απο πισω απο τη φαρμακευτικη αλλιως θα εδινε κατι ποιο ηπιο και λιγοτερο γνωστο) εστω μισο την ημερα οπως μου ειπε εμενα για να βγαινεις εξω (το θεμα ειναι να βγαινεις εξω μονος μου και οχι με χαπια).εχω εμπειρια.3 επισκεψεις(1 γονεις μου,2 εγω) 80 ευρω τη φορα.
http://gr.cchr.org/videos/making-a-k...mongering.html δες αυτο.Οι ψυχιατροι απο το περιθωριο της ιατρικης εγιναν οι πιο χρησιμοι γιατροι.απο 44 φαρμακα το 1970 τωρα υπαρχουν 144

Γυμναστική εντάξει ψιλοκάνω σπίτι μου. Έτσι κι αλλιώς δεν υπάρχει και χρόνος να βάλω κι άλλα πράγματα.
Συνειδητοποιώ ότι έχω ένα πρόβλημα στο να αποδεχτώ ότι οι άλλοι έχουν φίλους, κάτι απολύτως φυσιολογικό.
Συγκεκριμένα νωρίτερα μίλαγα στο facebook με ένα παιδί από τη σχολή μου και λέγαμε βλακείες. Ε σε κάποια φάση μου λέει ότι είναι μαζί με τους κολλητούς του και ακούγανε μουσική. Δε σταμάτησα να του μιλάω, αλλά αισθάνθηκα άσχημα. Ζήλια να το πω, ότι είναι κάτι που το θέλω πολύ και γω να το πω.. Είναι κι αυτό το πράμα ότι νιώθω πως εντάξει αυτοί έχουν φίλους δεν με χρειάζονται. Ενώ εγώ τους χρειάζομαι. Σίγουρα θέλει χρόνο και σιγά σιγά αυτά τα πράγματα αλλά εντάξει τα συναισθήματα είναι συναισθήματα.

Ξέρω ότι πρέπει να ξεπεράσω κάποια πράγματα, η υπενθύμιση είναι περιττή (χωρίς παρεξήγηση). Απλά το παρελθόν δεν ξεχνιέται ποτέ.

th93 γειά σου,
τί κάνεις? ..σκέφτηκα ξέρεις και την ομάδα των παιδιών "ΠΕΤΑΛΕΡΕΣ" αν ποδηλατείς. Είναι μια αξιόλογη προσπάθεια και
κάνουν και ανθρωπιστική δουλειά. Αν σ' ενδιαφέρει για περισσότερες πληροφορίες σχετικά με την δράση τους:

http://www.facebook.com/events/289776871088966/

Πάνε 20 μέρες που δεν έχω γράψει και νιώθω την ανάγκη να σας πω τι καινούργιο έχει γίνει. Είμαι καλά. Είμαι αρκετά καλά. Ξέκοψα από την "παρέα" που είχα στη σχολή και <<μπήκα>> σε μια άλλη με πολύ καλά παιδιά που αμέσως "αλληλοσυμπαθηθήκαμε". Κάθε μέρα είμαι με αυτούς πια, μιλάμε γελάμε και το καλύτερο από όλα δεν είναι παρέα μόνο για τη σχολή. Έχουμε πάει για καφέ, κανονίσαμε και πήγαμε στα μπουζούκια και πριν λίγο καιρό που είχα τα γενέθλια μου, τους φώναξα σπίτι και περάσαμε πάρα πολύ ωραία. Σίγουρα θα τα θυμάμαι αυτά τα γενέθλια, ως τα πρώτα γενέθλια που πέρασα με φίλους. Δεν θέλω ούτε να αρχίσω να λέω ότι είναι τέλειοι, πραγματικοί φίλοι κλπ άλλωστε είναι πολύ νωρίς ακόμα αλλά τα πράγματα φαίνεται πως πάνε καλά. Θέλει χρόνο το πράμα.
Θέλω να ευχαριστήσω όλα τα παιδιά που διάβασαν και ασχολήθηκαν ή μη με το να μου γράψουν. Με βοήθησαν πραγματικά σε συνδυασμό με τις αποφάσεις που επιτέλους πήρα. Φυσικά δε θα σταματήσω να γράφω εδώ αν και δεν το βλέπω να γίνεται συχνά.
Τώρα στα παιδιά που περνάνε τα ίδια δεν ξέρω τι να πω. Μάλλον κάποια στιγμή η ζωή στα φέρνει όπως θες. Ελπίδα χρειάζεται. Αυτή είχα και έχω. Ναι πολλές (πάρα πολλές) φορές απελπίστηκα αλλά κάτι κατάφερα.
:)

Quote:

---

Originally Posted by th93

..Θέλω να ευχαριστήσω όλα τα παιδιά που διάβασαν και ασχολήθηκαν ή μη με το να μου γράψουν. Με βοήθησαν πραγματικά σε συνδυασμό με τις αποφάσεις που επιτέλους πήρα. Φυσικά δε θα σταματήσω να γράφω εδώ αν και δεν το βλέπω να γίνεται συχνά.
Τώρα στα παιδιά που περνάνε τα ίδια δεν ξέρω τι να πω. Μάλλον κάποια στιγμή η ζωή στα φέρνει όπως θες. Ελπίδα χρειάζεται. Αυτή είχα και έχω. Ναι πολλές (πάρα πολλές) φορές απελπίστηκα αλλά κάτι κατάφερα. :)

---

..είδες που τα κατάφερες τελικά! Παρά την αγωνία και την απογοήτευση, όλ' αυτό το διάστημα, ήρθε η ώρα να δεις πως κι οι δυσκολίες κρύβουν, ευκαιρίες!
Το σημαντικό είναι ότι απ' την αρχή, παρέμενες αισιόδοξος κι αυτό ήταν που σου άνοιξε τον δρόμο..
Καλή συνέχεια λοιπόν! Να μαθαίνουμε τα νέα σου! :D

Να μαι ξανά! :D
Πέρασε ένας μήνας (Χρόνια πολλά κιόλας!) αλλά θα ήταν γαϊδουριά να μην γράψω τα νέα μου, με βοηθήσατε πολύ όταν το χρειάστηκα :)

Λοιπόν, τα πράγματα πάνε καλά μπορώ να πω.. Έχουμε αρχίσει και δένουμε, βγαίνουμε, πηγαίνουμε μερικές φορές σε σπίτια μερικών αλλά.. Ναι υπάρχει αλλά.
Είναι μερικά πραγματάκια που θέλω να διορθώσω για να μην χαλάσω κάτι τόσο σημαντικό.
Τα παιδιά είναι πάρα πολύ καλά απλά είναι μερικές στιγμές που "τρώω" κάποιες μπηχτές ότι είμαι καινούργιος ακόμα (μπήκα λίγο πιο αργά στην παρέα εγώ). Δεν έχω πρόβλημα να το ακούω, άλλωστε δεν είναι ψέμματα απλά το ακούω κάθε μέρα και έχει αρχίσει και με τσατίζει λίγο αλλά προσπαθώ να μην δίνω σημασία.
Επίσης ένα άλλο θέμα είναι πιο ειδικό. Είναι λογικό/φυσικό πιστεύω με κάποια άτομα να ταιριάζεις λίγο περισσότερο.. Έτσι και γω έχω συμπαθήσει περισσότερο κάποιο συγκεκριμένο παιδί το οποίο θα ήθελα να μην είμαστε απλά φίλοι αλλά πιο δεμένοι ας το πω. Θα μου πεις τώρα, πριν λίγο καιρό βρήκες φίλους, θες κιόλας κολλητό; Ναι αυτό θα πω :P
Σίγουρα είναι νωρίς απλά θέλω να αρχίσω να το δείχνω αυτό το πράγμα. Έλα όμως που το ξερό μου το κεφάλι αντιδρά σε ένα πράγμα: Μπορεί να είμαστε μια χαρά αλλά όταν ο συγκεκριμένος αναφέρει κάτι για τον κολλητό του από το σχολείο, εγώ τσουπ αντιδράω χωρίς να το θέλω και αλλάζω το θέμα ή απομακρύνομαι λίγο. Δεν πιστεύω πως το κάνω επειδή δεν θέλω να χει άλλο κολλητό αυτό θα ήταν μεγάλη βλακεία εκ μέρους μου, αλλά μάλλον αντιδράω επειδή δεν κατάφερα μέχρι τώρα να έχω έναν εγώ. Νιώθω άσχημα με αυτό το πράγμα και θέλω να το αλλάξω γιατί όλα τα παιδιά μου φέρονται πολύ καλά και γω σε αυτούς φυσικά. Και το παιδί αυτό δείχνει να τον νοιάζω ως φίλο και νιώθω άσχημα να σκέφτομαι κάτι τέτοιο. Δηλαδή να θέλω να χει κολλητό αλλά μόνο εμένα. Είναι μεγάλη βλακεία αυτό το πράγμα και θέλω να το βγάλω από το μυαλό μου. Θέλω απλά να του δείξω ότι "είμαι και γω αν θέλεις άλλο κολλητό". Ξέρω ξέρω είναι νωρίς ακόμα απλά θέλω να του αφήσω ανοιχτό αυτό το παράθυρο.

Περιμένω τις συμβουλές σας :)

Γεια σου φιλε μου και γω φοιτητης ειμαι και μαλιστα σε μια κατασταση που καταλαβαινω απολυτα τα οσα εχεις γραψει...το οτι πλεον βγαινεις ειναι πολυ καλο καθως απο οσο βλεπω εχεις αρχισει και σταθεροποιεις τις παρεες που εχεις, δενεσαι με τα ατομα και πιστευω οτι πρεπει να εισι οκ με τα ατομα αυτα..οι μπηχτες που φανταζομαι τρως ειναι στην πλακα(σιγουρα πραγματα!!!)..μν τις υπολγιζεις....

αναφορικα με το θεμα του κολλητου θα σ ελεγα να μν βιαστεις, ασε το χρονο να κυλησει λιγο ακομη προτου θεωρησεισ καποιον κολλητο και προς Θεου μν ενοχλεισαι για το αν το παιδι με το οποιο εχεις ερθει πιο κοντα θεωρει κολλητουσ και αλλα ατομα...αυτο ειναι υγιες εξαλλου....βασικα το να θεσ να εχει μονο εναν κολλητο μπορει να σε κανει να εισαι πιεστικος στο θεμα αυτο απεναντι του και στο τελος να μν καταφερεις να εισαι καν ο κολλητος του...μν το βλεπεισ δλδ εγωιστικα και αρχικα προσπαθησε μονο να τον κανεισ να νοιωσει και αυτοσ οτι σε θεωρει κολητο....
αυτα και ελπιζω να βοηθησα...

γειά σου th93,
συμφωνώ κι εγώ με τον confuse και στο θέμα με τα πειραχτικά σχόλια των νέων φίλων σου, δεν χρειάζεται λοιπόν να δίνεις
σημασία, αλλά να τα ξεπερνάς χαλαρά, αλλά και στο θέμα του φίλου, που νιώθεις ότι έχεις έρθει πιό κοντά..
Θάθελα μόνο να προστέσω, ότι για ν' αναπτύξεις την σχέση σου με το παιδί αυτό περισσότερο, φρόντισε ν' αποκτάς κάποιες επιπλέον
πληροφορίες-γνώσεις και για κοινά σας ενδιαφέροντα κι ίσως και για προσωπικά του, που έτσι θα μπορείτε και να τις μοιράζεστε.

Σας ευχαριστώ για τις συμβουλές σας :)