ΠΑΝΙΚΟΣ...ΠΑΝΙΚΟΣ... ΠΑΝΙΚΟΣ...

παιδιά καλησπέρα,είμαι νέα κ εγω στο φόρουμ,ψάχνω πολυ καιρό για τις κρίσεις πανικού γιατι εδώ και ενα χρόνο παθαίνω συχνά,και είναι οτι χειρότερο εχω βιώσει,νομίζεις οτι πεθάινεις.δεν εχω παει σε ψυχολόγο,προσπαθω μόνη μου,καμια φορα το καταφερνω αρκετα,ασχολουμαι με κατι,το θέμα μου ομως ειναι ο αντρας μου δουλευει βραδυ,και αν ξυπνησω την ωρα που φευγει (3 φευγει) αρχιζει ο γολγοθας μου,φοβαμαι και περιμενω οτι απο ωρα σε ωρα θα ερθει η κολοκριση,,ευτυχως εχω σκυλο και με βοηθαει αρκετα μπορω να πω,αλλα οχι παντα,δεν υπαρχει χειροτερο πραγμα παιδια πιστευω,

δηλαδη η μοναξια σου προκαλει πανικο?

Quote:

---

Originally Posted by λιτσα30

παιδιά καλησπέρα,είμαι νέα κ εγω στο φόρουμ,ψάχνω πολυ καιρό για τις κρίσεις πανικού γιατι εδώ και ενα χρόνο παθαίνω συχνά,και είναι οτι χειρότερο εχω βιώσει,νομίζεις οτι πεθάινεις.δεν εχω παει σε ψυχολόγο,προσπαθω μόνη μου,καμια φορα το καταφερνω αρκετα,ασχολουμαι με κατι,το θέμα μου ομως ειναι ο αντρας μου δουλευει βραδυ,και αν ξυπνησω την ωρα που φευγει (3 φευγει) αρχιζει ο γολγοθας μου,φοβαμαι και περιμενω οτι απο ωρα σε ωρα θα ερθει η κολοκριση,,ευτυχως εχω σκυλο και με βοηθαει αρκετα μπορω να πω,αλλα οχι παντα,δεν υπαρχει χειροτερο πραγμα παιδια πιστευω,

---

καλησπερα λιτσα.... οντωσ ειναι πολυ ασχημ το συναισθημα αυτα... εχεισ μιλησει σε κανενασ για τισ κρισεισ? στον αντρασ , στισ φιλεσ σου, γονεισ? καπου?

συνήθως ναι η μοναξιά μου προκαλεί την κρίση,κι αυτο γιατι φοβάμαι μήπως πάθω κατι και είμαι μονη,αλλα το εχω παθει κ αλλες στιγμες με παρεα,εχω μιλησει ναι για το προβλημά μου και με τον αντρα μου ο οποιος μου λεει οτι ολα στο μυαλο μου ειναι,δεν το καταλαβαινει,η κολλητη μου το καταλαβαινει επειδη και η ιδια ειχε προβλημα αλλα το αντιμετωπισε με χαπια,,πραγμα το οποιο δεν το θελω,εχω ιστορικο με τη μαμα μου απο ψυχολογικα προβληματα,εγω ειμαι 30 και μου αρχισαν περυσι,φοβαμαι πολυ μην καταληξω με χαπια η μηπως τρελαθω,και δεν εχω κανει ακομη παιδακι...

δε μπορω κ να σου στειλω πμ οποτε θα σου πω εδω μηπως σου συνεβει κατι στο παρελθον σχετικο με τη μοναξια που σου εμινε?

Quote:

---

Originally Posted by λιτσα30

συνήθως ναι η μοναξιά μου προκαλεί την κρίση,κι αυτο γιατι φοβάμαι μήπως πάθω κατι και είμαι μονη,αλλα το εχω παθει κ αλλες στιγμες με παρεα,εχω μιλησει ναι για το προβλημά μου και με τον αντρα μου ο οποιος μου λεει οτι ολα στο μυαλο μου ειναι,δεν το καταλαβαινει,η κολλητη μου το καταλαβαινει επειδη και η ιδια ειχε προβλημα αλλα το αντιμετωπισε με χαπια,,πραγμα το οποιο δεν το θελω,εχω ιστορικο με τη μαμα μου απο ψυχολογικα προβληματα,εγω ειμαι 30 και μου αρχισαν περυσι,φοβαμαι πολυ μην καταληξω με χαπια η μηπως τρελαθω,και δεν εχω κανει ακομη παιδακι...

---

λιτσα να σου ξεκαραθισω οτι δε τρελαινεσαι με τις κρισεις πανικου.... τιποτα δε παθαινεις..απλωσ χρειαζεσαι λιγο σπρωξιμο.. ουτε με χαπια καταληγεις.. η φαρμακευτικη αγωγη διαρκει λιγουσ μηνες και σε ξεμπλοκαρει λιγο... η θεραπεια σ ολο αυτο ειναι ψυχοθεραπεια... να μιλησεισ σε ενα ειδικο και να βρεις την αιτια ολων αυτων.. και να ξερεις οτι ξεπερνιεται... 100%..αλλα απο μονη σου ειναι δυσκολο.. θελεις καθοδηγηση..οσο γιατο παιδακι σιγουρα θα κανεισ..μην σε αγχωνει αυτο.. δωσε λιγο χρονο στον εαυτο σου..

παιδιά δεν μπορώ να το διαχειριστώ ακόμη το φόρουμ καλά,,δε μπορούμε να στείλουμε πμ?Αλέξανδρε δε μπορώ να πω πολλά εδω,αλλα έχω ζήσει αρκετά δύσολα παιδικά χρονια,,μέχρι να πάθω την πρώτη κρίση ήμουν πού δυνατή σαν άνθρωπος,δεν ειχα ποτε φοβίες.δεν ξέρω πως κατάντησα ετσι,ίσως το οτι δε δουλευω εδώ και μηνες κ κλειστηκα στο σπιτι,τα βάζω με ολους,και με τον αντρα μου λεγοντας του οτι ξερει το προβλημα που εχω κ αυτος τωρα παραδειγμα πηγε σε ενα φιλο του για καφε,ενω εγω ειμαι νυχτα μερα μονη,τα βαζω με τον εαυτο μου,δε θλω να ζω ετσι,thura7 το ξέρω οτι ειναι πολυ δυσκολο.δεν εχω ορεξη για τιποτα,

για να στηλεις πρεπει να χεις 50μυν στο φορουμ περιπου

οκ καταλαβα,,οποτε να στελνω μεχρι το βραδυ,,:cool:

Quote:

---

Originally Posted by λιτσα30

παιδιά δεν μπορώ να το διαχειριστώ ακόμη το φόρουμ καλά,,δε μπορούμε να στείλουμε πμ?Αλέξανδρε δε μπορώ να πω πολλά εδω,αλλα έχω ζήσει αρκετά δύσολα παιδικά χρονια,,μέχρι να πάθω την πρώτη κρίση ήμουν πού δυνατή σαν άνθρωπος,δεν ειχα ποτε φοβίες.δεν ξέρω πως κατάντησα ετσι,ίσως το οτι δε δουλευω εδώ και μηνες κ κλειστηκα στο σπιτι,τα βάζω με ολους,και με τον αντρα μου λεγοντας του οτι ξερει το προβλημα που εχω κ αυτος τωρα παραδειγμα πηγε σε ενα φιλο του για καφε,ενω εγω ειμαι νυχτα μερα μονη,τα βαζω με τον εαυτο μου,δε θλω να ζω ετσι,thura7 το ξέρω οτι ειναι πολυ δυσκολο.δεν εχω ορεξη για τιποτα,

---

πιστεψε με.. σε καταλαβαινω στο 100%..ουτε εγω δουλευω.. εκτος απο κρισεις εχω και αγοραφοβια... και οπωσ καταλαβαινεις δυσκολευομαι στο εξω... πρεπει να κανεισ συνεδριεσ..θα σε βοηθησουν παρα πολυ... και ξεπερνιεται..επωδυνο μεν αλλα καποια στιγμη φευγει..προσωπικο μηνυμα μπορεισ να στειλειεσ μολισ συμπληρωσεις 50 δημοσια μηνθματα..οποτε γραφε...χεχε

θα το κανω γιατι πιστευω οτι οι συνεδριες θα με βοηθησουν,δεν το αντεχω αλλο αυτο,βαρεθηκα τον εαυτο μου κυραστηκα,καθε μερα ποναει το στομαχι μου,δεν θελω να παω πουθενα,τωρα π.χ μπορουσα να σηκωθω να παω σε μια φιλη αλλα ειμαι κλεισμενη μεσα ενω ο αντρας μου μολις ξυπνησε πηγε σε ενα φιλο του,και μπορω να πω οτι εγινα χαλια που με παρατησε κι εφυγε,δεν δημιουργησα ομως θεμα γιατι ισως να εχω αδικο σε οτι του πω επειδη εγω βιωνω αυτο που βιωνω,,,εχω μαθει ομως απο μικρη παντα να εξαρτωμαι απο καποιον,τη μοναξια δεν την μπορουσα ποτε,,και ξερω οτι επειδη τωρα χαλαστηκα πολυ ψυχολογικα που με παρατησε ο αντρας μου κ εφυγε το βραδυ θα μου βγει η εξαντληση κ θα ερθει η κρηση πανικου...

Quote:

---

Originally Posted by λιτσα30

θα το κανω γιατι πιστευω οτι οι συνεδριες θα με βοηθησουν,δεν το αντεχω αλλο αυτο,βαρεθηκα τον εαυτο μου κυραστηκα,καθε μερα ποναει το στομαχι μου,δεν θελω να παω πουθενα,τωρα π.χ μπορουσα να σηκωθω να παω σε μια φιλη αλλα ειμαι κλεισμενη μεσα ενω ο αντρας μου μολις ξυπνησε πηγε σε ενα φιλο του,και μπορω να πω οτι εγινα χαλια που με παρατησε κι εφυγε,δεν δημιουργησα ομως θεμα γιατι ισως να εχω αδικο σε οτι του πω επειδη εγω βιωνω αυτο που βιωνω,,,εχω μαθει ομως απο μικρη παντα να εξαρτωμαι απο καποιον,τη μοναξια δεν την μπορουσα ποτε,,και ξερω οτι επειδη τωρα χαλαστηκα πολυ ψυχολογικα που με παρατησε ο αντρας μου κ εφυγε το βραδυ θα μου βγει η εξαντληση κ θα ερθει η κρηση πανικου...

---

μη το λες αυτο.. δε θα σου ερθει τιποτα.. οσο το λεσ τοσο θα σου ερχεται.. μη πινεισ καφε και αλκοολ.. οσο αφορα τον αντρας σου καταλαβαινω πωσ νιωθειεσ.. ισωσ δε ειναι σωστο.. δε ξερω ολη την ιστορια σου απο την αρχη..απο αυτα που ειπες κατι λιγα καταλαβαινω... σιγουρα ολα αυτο που περνασ απο καπου προεκυψε.. εδω χρειαζονται οι συνεδριεσ..ειναι πολυ κουραστικο..το ξερω.. αλλα πρεπει να βρουμε τη δυναμη και να σηκωθουμε απο το πατο..ολα θελουν το χρονο τουσ..

λεω οτι θα το παθω επειδη οταν στεναχωριεμαι για κατι ειναι πιο συχνη η κριση,,ειδη με ποναει το στομαχι,οταν θα μπορω να στειλω πμ θα σου πω περισσοτερα,,,ουτε εγω η ιδια ξερω απο που προηλθε ολο αυτο,,εγω στεκομουν σε ολους επειδη ημουν η πιο δυνατη,ουτε απο αρρωστιες φοβομουν ουτε γιατρους ουτε τιποτα,,τωρα εχω ολα αυτα τα περιεργα,και καταλαβαινεις ποσο δυσκολη κανω την καθημερηνοτητα μου....θελω καποιον διπλα μου,να ξεχαστω να κανω το οτιδηποτε,γ αυτο και στεναχωρηθηκα τωρα με τον αντρα μου που εφυγε,πιστευω οτι επρεπε να σκεφτι οτι ολη μερα κ ολη νυχτα ειμαι κ εγω μονη και ενα παραπανω με το προβλημα που εχω,,αλλα ξερεις κατι?επειδη με γνωρισε εντελως διαφορετικη πριν 6 χρονια χωρις ολα αυτα με θεωρει δυνατη κ οτι δεν εχω αναγκη οπως λεει,,δεν εχει κατανοησει το προβλημα μου,,θελω να σηκωθω ξανα,,να ειμαι αυτη που ημουν,να μη βασιζομαι σε κανεναν παρα μονο στον εαυτο μου,

ολα αυτα που λεσ νιωθω οτι βλεπω εμενα... ετσι ακριβωσ σκεφτομαι και εγω..μια ζωη ημουν πετρα και στεκομουν σε ολουσ..τωρα?? ευτυχωσ εχω εναν ανθρωπο που μου στεκεται αλλα και αυτο τι να καταλαβει..προσπαθει με νυχια και με δοντια.. αμα δε το περνασ δε ξερεισ πωσ ειναι.. και εγω σου λεω ολη μερα μεσα στο σπιτι..εχω απελπιστει.. σιχαινομαι που καταντησα ετσι εγω που ημουν σε ολα μεσα.. αλλα? τι? να παραδωσω τα οπλα? οχιιιι.... αν και τα εχω μισοπαραδωσει... με βοηθαει πολυ ο ψυχολογοσ μου..παρα πολυ... εκτοσ απο ειδικος ειναι πολυ καλοσ ανθρωπος.. δυσκολοσ και δυσματοσ ο δρομοσ αυτο που περναμε αλλα μπορουμε να το διανυσουμε μεχρι τελουσ...

πολυ θα ηθελα να ξυπνησω ενα πρωι και να ειμαι οπως παλια...αλλα ειναι πολυ δυσκολο,"χαιρομαι" που βρηκα καποιον που βιωνει ακριβως το ιδιο,και που δεν ηταν ετσι,,απλα θα ηθελα ο ανθρωπος μου να ειναι περισσοτερο διπλα μου,εγω παρολο το προβλημα συνεχιζω και ειμαι διπλα σε ολους,,,αν οπως λες ειναι ενας δυσβατος δρομος που πρεπει να τον περπατησουμε μεχρι τελους θα τον περπατησω,,αν ξερω οτι θα σταματησει εκει,κι εγω αυτο ακριβως νιωθω,συχαινομαι τον εαυτο μου που καταντησα ετσι,νομιζω πως αργυσα κιωλας να παω σε ειδικο,,βλεπω ανθρωπους δραστηριους,χαρουμενους και μισω τον εαυτο μου..

μια απο τα ιδια... μου φαινονται ολα πολυ δυσβατα...μιλασ και ακουωσ τον εαυτο μου.. αλλα θα τα καταφερουμε.. ηδη επρεπε να χεσ πει σε ειδικο... εχεισ και αγοραφοβια?

καπιο περιεργο φαινομενο συμβαινει εδω παντως αυτο που λες μιαζει πολυ με ενα παλιοτερο ποιημα που χα γραψει θα στο στειλω

αχ θα το μαθω το φορουμ που θα παειιι,,τωρα ειδα τα μηνυματα σας παιδια συγνωμη,,αγοραφοβια δεν εχω,,κλειστοφοβια εχω,,να φανταστειται δουλευα σε μεσητικο και καταλαβαινεται οτι ειχα να κανω με ασανσερ ολη μερα,,,κλειστηκα μια φορα κ απο τοτε για ενα χρονο ανεβαινα με τα ποδια 8 9 οροφους,,το ξεπερασα μπορω να πω κ ανεβαινω,,με ποιανει καμια φορα ομως οταν ειμαι σε αστικο κ εχει πολυ κοσμο ψαχνω διεξοδο να βγω γιατι πνιγομαι,,,

αλλα το θεμα μου με το να μενω μονη και να φοβαμαι και να με ποιανουν κρισεις ειναι πολυ σοβαρο και το καταλαβαινω κ απο μονη μου,,εχω και το στομαχι που με ταλαιπωρει με ολα αυτα...

βασικα εδω μεσα ειναι λιγο απιθανο να ειναι μονος κανεις πολες επιλογες υπαρχουν... :)

Quote:

---

Originally Posted by λιτσα30

με ποιανει καμια φορα ομως οταν ειμαι σε αστικο κ εχει πολυ κοσμο ψαχνω διεξοδο να βγω γιατι πνιγομαι,,,

---

και εγώ έτσι, έπιανα και θέση διπλα στην πόρτα ώστε άμα δεν μπορώ να πάρω ανάσα να τον σταματήσω και στη μέση του πουθενά να βγω έξω .... άστα φρίκη έχασα δουλειά για αυτό το λόγο δεν άντεχα άλλο αυτό το μαρτύριο και σταμάτησα... πάντως όλα αυτά κάνουν το κύκλο τους και σιγά σιγά ηρεμούν η εστω γινονται διαχειρίσιμα

μακαρι ρε παιδια τι να πω...προσπαθω πολυ παντως με τον εαυτο μου και τα ψυλοκαταφερνω,,αλλα οταν με ποιασει....ετσι βιωνετε κ εσεις ρε παιδια τις κρισεις?την πρωτη φορα που το επαθα νομιζα οτι παθαινω εμφραγμα,,αρχισαν να τρεμουν τα χερια μου,στεγνωσε το στομα μου,ειχα ζαλη κ μεποιασε το στομαχι,κ ενα περιεργο που δεν μπορω να το περιγραψω εσωτερικο καψιμο να το πω?

Quote:

---

Originally Posted by λιτσα30

μακαρι ρε παιδια τι να πω...προσπαθω πολυ παντως με τον εαυτο μου και τα ψυλοκαταφερνω,,αλλα οταν με ποιασει....ετσι βιωνετε κ εσεις ρε παιδια τις κρισεις?την πρωτη φορα που το επαθα νομιζα οτι παθαινω εμφραγμα,,αρχισαν να τρεμουν τα χερια μου,στεγνωσε το στομα μου,ειχα ζαλη κ μεποιασε το στομαχι,κ ενα περιεργο που δεν μπορω να το περιγραψω εσωτερικο καψιμο να το πω?

---

ναι φυσικα..και αλλα πολλα..με πιανουν ζαλαδα, ναυτια , ταχυπαλμια , αταθια... και λιγα λεω... και γιατι δε βγαινειεσ λιγο εξω? αλιμονο σε εμασ που εχουμε και αγοραφοβια.. δοκιμασε να βγαινεις...

Quote:

---

Originally Posted by paoki

και εγώ έτσι, έπιανα και θέση διπλα στην πόρτα ώστε άμα δεν μπορώ να πάρω ανάσα να τον σταματήσω και στη μέση του πουθενά να βγω έξω .... άστα φρίκη έχασα δουλειά για αυτό το λόγο δεν άντεχα άλλο αυτό το μαρτύριο και σταμάτησα... πάντως όλα αυτά κάνουν το κύκλο τους και σιγά σιγά ηρεμούν η εστω γινονται διαχειρίσιμα

---

παοκι μακαρι να κανει το κυκλο και να φυγει.. δε αντεχεται αλλο..ποση υπομονη να εχει ενας ανθρωπος..προσωπικα η δικη μου εξαντλειται..

καλησπερα λιτσα30..διαβασα τα μνμτα σου κ επειδη εχω ιστορικο πανικου απο τα 17 μου, ενα εχω να σου πω, αν σκεφτεις οτι αυτο που σου συμβαινει εισαι εσυ η ιδια ισως αλλαξεις αντιληψη γι αυτο που σου συμβαινει.
συνηθως οι κρισεις πανικου ερχονται οταν εχουμε συσσωρευμενη πιεση.οταν ο εαυτος μας θελει καποια πραγματα κ εμεις δεν τα ακουμε.
πιθανοτατα εχεις πιεστει αρκετα αυτον τον καιρο.κατι σε πιεζει.μαθε να σεβεσαι τις κρισεις σου γιατι ερχονται επειδη κατι θελουν να σου πουν.
γι αυτο η ψυχοθεραπεια ειναι η καταλληλη μεθοδος για να ξεπεραστει επειδη με την βοηθεια του ειδικου, αρχιζει η βαθυα αναζητηση του εαυτου κ των καταπιεσμενων θελω μας κ ετσι απελευθερωνονται..οταν επιτευχθει αυτο, δηλαδη η απελευθερωση των καταπιεσμενων θελω μας τοτε οι κρισεις αποδυναμωνονται.
σου συνιστω να απευθυνθεις αμεσα σε ειδικο διοτι οσο το καθυστερεις οι κρισεις πανικου θα γινουν περισσοτερες κ προκαλουν αγοραφοβια κ καταθλιψη κ ειναι κριμα στις μερες ενω εχουμε τα μεσα , να αφηνουμε αυτο να μας ταλαιπωρει.
παθαινα 10 κρισεις τη μερα.επαθα αγοραφοβια κ μετα κλινικη καταθλιψη..μολις ξεκινησα ψυχοθεραπεια αρχισα να συνερχομαι.σιγα σιγτα αρχισα να ακουω τα θελω μου, τον εαυτο μου, να βαζω ορια σε ο.τι με πειραζει,να εκφραζομαι κ να σεβομαι τον εαυτο μου οταν περνουσε κριση.ελεγα οκ..θα κρατησει μερικα λεπτα κ μετα θα περασει.αφησε να βγει ολη αυτη η πιεση γιατι ετσι μονο θα εκτονωθει.παραλληλα ομως βρες εναν καλο ψυχοθεραπευτη.συνιστω γνωσιακη - συμπεριφορισιτκη ψυχοθεραπεια μιας κ εχει αποδειχθει οτι ειναι η καταλληλη προσεγγιση για ολο αυτο που περνας.δεν θα τρελλαθεις, δεν θα παθεις κατι κακο, ισα ισα μεσα απο αυτο θα βγεις πιο δυνατη ακομα κ καποτε θα ευγνωμονεις τις κρισεις πανικου.θα ειναι το καμπανακι σου που θα χτυπαει οταν κατι δεν σου αρεσει κ σε πιεζει κ εσυ συνειδητα δνε το αντιλαμβανεσαι.ευχομαι ο.,τι καλυτερο!

Quote:

---

Originally Posted by BOOM

καλησπερα λιτσα30..διαβασα τα μνμτα σου κ επειδη εχω ιστορικο πανικου απο τα 17 μου, ενα εχω να σου πω, αν σκεφτεις οτι αυτο που σου συμβαινει εισαι εσυ η ιδια ισως αλλαξεις αντιληψη γι αυτο που σου συμβαινει.
συνηθως οι κρισεις πανικου ερχονται οταν εχουμε συσσωρευμενη πιεση.οταν ο εαυτος μας θελει καποια πραγματα κ εμεις δεν τα ακουμε.
πιθανοτατα εχεις πιεστει αρκετα αυτον τον καιρο.κατι σε πιεζει.μαθε να σεβεσαι τις κρισεις σου γιατι ερχονται επειδη κατι θελουν να σου πουν.
γι αυτο η ψυχοθεραπεια ειναι η καταλληλη μεθοδος για να ξεπεραστει επειδη με την βοηθεια του ειδικου, αρχιζει η βαθυα αναζητηση του εαυτου κ των καταπιεσμενων θελω μας κ ετσι απελευθερωνονται..οταν επιτευχθει αυτο, δηλαδη η απελευθερωση των καταπιεσμενων θελω μας τοτε οι κρισεις αποδυναμωνονται.
σου συνιστω να απευθυνθεις αμεσα σε ειδικο διοτι οσο το καθυστερεις οι κρισεις πανικου θα γινουν περισσοτερες κ προκαλουν αγοραφοβια κ καταθλιψη κ ειναι κριμα στις μερες ενω εχουμε τα μεσα , να αφηνουμε αυτο να μας ταλαιπωρει.
παθαινα 10 κρισεις τη μερα.επαθα αγοραφοβια κ μετα κλινικη καταθλιψη..μολις ξεκινησα ψυχοθεραπεια αρχισα να συνερχομαι.σιγα σιγτα αρχισα να ακουω τα θελω μου, τον εαυτο μου, να βαζω ορια σε ο.τι με πειραζει,να εκφραζομαι κ να σεβομαι τον εαυτο μου οταν περνουσε κριση.ελεγα οκ..θα κρατησει μερικα λεπτα κ μετα θα περασει.αφησε να βγει ολη αυτη η πιεση γιατι ετσι μονο θα εκτονωθει.παραλληλα ομως βρες εναν καλο ψυχοθεραπευτη.συνιστω γνωσιακη - συμπεριφορισιτκη ψυχοθεραπεια μιας κ εχει αποδειχθει οτι ειναι η καταλληλη προσεγγιση για ολο αυτο που περνας.δεν θα τρελλαθεις, δεν θα παθεις κατι κακο, ισα ισα μεσα απο αυτο θα βγεις πιο δυνατη ακομα κ καποτε θα ευγνωμονεις τις κρισεις πανικου.θα ειναι το καμπανακι σου που θα χτυπαει οταν κατι δεν σου αρεσει κ σε πιεζει κ εσυ συνειδητα δνε το αντιλαμβανεσαι.ευχομαι ο.,τι καλυτερο!

---

καλησπερα μπουμ.. που χαθηκεσ? πωσ εισαι σημερα?? ειπα και εγω καποια απο αυτα στη λιτσα.. συμφωνω μαζι σου... μακαρι καποια στιγμη ολα αυτα να ειναι παρελθον..

παιδια να ξερατε ποσο καλο μου κανετε...σας ευχαριστω πολυ,,thura7 πλεον αποφευγω τις εξοδους γιατι φοβαμαι μην το παθω κ εξω,,BOOM σ ευχαριστω πολυ για οσα μου ειπες,απ οτι καταλαβαινω μονο με ειδικο θα το αντιμετωπισω παιδια ετσι?στεναχωριεμαι πολυ με την κατασταση μου,κοιταω συνεχεια το ρολοι επειδη περναει η ωρα και στις 3 ο αντρας μου θα φυγει για δουλεια,δεν ξερω γιατι φοβαμαι τοσο πολυ μονη,και δεν φοβαμαι απο κλεφτες και τετοια,,μην παθω κατι εγω και δεν ειναι εδω κανεις φοβαμαι,κ φυσικα οταν το σκεφτομαι με ποιανει και η κρηση μετα απο λιγο,ισως επειδη η μαμα μου ηταν φοβιτσιαρα και γυναικα ειχε ψυχολογικης φυσεως προβληματα κ οταν αρρωσταινα δεν με προσεχε και ετρεχα στη γιαγια μου,

γιατι στενοχωριεσαι τοσο πολυ για κατι το οποιο ξεπερνιεται?θελει χρονο απλα.ακουσε το κ αποδεξου το.
οταν με επιαναν οι κρισεις ελεγα "οκ..ελα..οκ...θα ερθεις κ θα περασεις..οκ κ τι εγινε?
αφου δεν παθαινω κατι απο αυτο..απλα ειναι φοβος,εντονος φοβος,πανικος"σκεψου ετσι κ παραλληλα εισπνοες απο την μυτη κ εκπνοη παλι απο την μυτη.
επισης την ωρα που παει να σε πιασει παρε μικρη χαρτοσακουλα σουρωσε το στομιο της κ κανε εισπνοη κ εκπνοη ΜΟΝΟ μεσα στην σακουλα.
ειναι πρωτες βοηθειες αυτες για να περασει πιο ευκολα.αλλη μια επιλογη ειναι την ωρα που παει να σε πιασει ανοιξε το φως κοιτα σε ενα σημειο συγκεκριμενα κ αναλυσε αυτο που βλεπεις π.χ. δες ενα ρουχο κρεμασμενο απεναντι απο το κρεβατι σου κ σκεψου,το χρωμα του, την υφη του, ποτε θα το φοραγες κλπ..
αναλυσε το υφασμα του, σκεψου αν ειναι ναυλον, βαμβακερο κλπ..ή παρε ενα περιοδικο βαλτο διπλα στο κωμοδινο, οταν παει να σε πιασει ανοιξε το περιοδικο χαζεψε μια φωτογραφια κ αναλυσε τι βλεπεις.με αυτον τον τροπο το μυαλο φευγει απο τον πανικο κ καρφωνεται αλλου.λεγεται αποσπαση προσοχης κ ειναι μια μεθοδος για να ξεπεραστει η κριση ..ομως για να μην ξαναρθουν ποτε οι κρισεις χρειαζεται ψηυχοθεραπεια σιγουρα.δεν ειναι κακο.απλα θελει κοπο κ υπομονη κ λεφτα.πολυς κοσμος υποφερει απο αυτο που υποφερεις κ συ.επισης αυριο αγορασε ενα βιβλιο που εχει να κανει με πανικο κ μεθοδο αυτοβοηθειας.αναγνωρισε το προβλημα σου , αποδεξου το , μη σε βριζεις, οσο σε βριζεις τοσο θα σε πιανουν.μη ξεχνας οτι οι κρισεις αυτες εισαι εσυ η ιδια!! κ ειναι η φωνη του παιδιου που εχεις μεσα σου κ δνε το ακους τοσο καιρο..το εφτασες στα ορια κ τωρα επαναστατει.μεχρι κει μορει να φτασει.δεν προκαλει τιποτα αλλο.μονο φοβο.

θα κανω ολα οσα μου ειπες ΒΟΟΜ σ ευχαριστω,αυτος ο φοβος...δεν μπορω να εξηγησω καν τι ειναι αυτο που φοβαμαι περισσοτερο,αυτο που καταλαβαινω ειναι οτι απ τις φοβιες μου αρχισαν και μου βγηκαν και οι κρησεις πανικου,φοβαμαι πως εχω πολυ πιο σοβαρο προβλημα απ οτι νομιζα,γινομαι παραλογη πολλες φορες και το καταλαβαινω,,π.χ ξυπνησα ενα βραδυ με φοβερο στομαχοπονο,μονη μου στο σπιτι τα βραδυα οπως σας ειπα,,μ εποιασε πανικος απ τον πονο μην παθω κατι ενω ειμαι μονη,κ τωρα τι κανω?εκανα ενα ζεστο να πιω εκατσα εξω στο μπαλκονι ο πονος τιποτα,ημουν ετοιμη να παρω τον αντρα μου να ερθει σπιτι,να φυγει απ τη δουλεια,αλλα μετα σκεφτηκα οτι εγω η ιδια εκανα τον πονο πιο δυνατο απ το φοβο μου,το στομαχι ηρεμησε και μ εποιασε το τρεμουλο και παλι απ την αρχη η κρηση μετα απ ολο αυτο,,εκατσα στο καναπε ανοικσα τηλεοραση συγκεντρωθηκα εκει και με πηρε ο υπνος αφου εξαντληθηκα πια,,εχω γενικα πολλες ασχημες αναμνησεις απ τα παιδικα μου χρονια επειδη η μαμα μου οπως σας ειπα αντιμετωπιζε και αντιμετωπιζει σε μικροτερο βαθμο βεβαια ψυχολογικα προβληματα,δε θελω κι εγω να περασει το παιδι μου οτι περασα εγω επειδη η μαμα μου ειχε προβλημα,φοβαμαι πολυ

Quote:

---

Originally Posted by λιτσα30

θα κανω ολα οσα μου ειπες ΒΟΟΜ σ ευχαριστω,αυτος ο φοβος...δεν μπορω να εξηγησω καν τι ειναι αυτο που φοβαμαι περισσοτερο,αυτο που καταλαβαινω ειναι οτι απ τις φοβιες μου αρχισαν και μου βγηκαν και οι κρησεις πανικου,φοβαμαι πως εχω πολυ πιο σοβαρο προβλημα απ οτι νομιζα,γινομαι παραλογη πολλες φορες και το καταλαβαινω,,π.χ ξυπνησα ενα βραδυ με φοβερο στομαχοπονο,μονη μου στο σπιτι τα βραδυα οπως σας ειπα,,μ εποιασε πανικος απ τον πονο μην παθω κατι ενω ειμαι μονη,κ τωρα τι κανω?εκανα ενα ζεστο να πιω εκατσα εξω στο μπαλκονι ο πονος τιποτα,ημουν ετοιμη να παρω τον αντρα μου να ερθει σπιτι,να φυγει απ τη δουλεια,αλλα μετα σκεφτηκα οτι εγω η ιδια εκανα τον πονο πιο δυνατο απ το φοβο μου,το στομαχι ηρεμησε και μ εποιασε το τρεμουλο και παλι απ την αρχη η κρηση μετα απ ολο αυτο,,εκατσα στο καναπε ανοικσα τηλεοραση συγκεντρωθηκα εκει και με πηρε ο υπνος αφου εξαντληθηκα πια,,εχω γενικα πολλες ασχημες αναμνησεις απ τα παιδικα μου χρονια επειδη η μαμα μου οπως σας ειπα αντιμετωπιζε και αντιμετωπιζει σε μικροτερο βαθμο βεβαια ψυχολογικα προβληματα,δε θελω κι εγω να περασει το παιδι μου οτι περασα εγω επειδη η μαμα μου ειχε προβλημα,φοβαμαι πολυ

---

δε θα περασει το παιδι σου τιποτα.. αυτο εξαρταται απο σενα.. ζουμε στο 2014 και υπαρχουν πολλεσ μεθοδοι.. και εγω τα ιδια σκεφτομαι..καυτη τη στιγμη που σου μιλαω εχω τα χαλια μου..τα λεω για να τα ακουω και εγω..οπωσ ειπε και μπουμ οι κρισεισ ειμαστε εμειεσ οι ιδιοι.. αμα εχεισ οικονομικη δυνατοτητα ξεκινα ψυχοθεραπειεσ αμεσα..και αν δε εχεισ υπαρχει και αλλη λυση... για ολα υπαρχουν λυσεισ αρκει να το θελουμε και εμεις.. ειναι πολυ δυσκολο αλλα οχι ακατορθωτο..

Quote:

---

υπαρχουν λυσεισ αρκει να το θελουμε και εμεις.. ε

---

δεν ειναι κ τοσο δυσκολο

Quote:

---

Originally Posted by αλεξανδρος_77

δεν ειναι κ τοσο δυσκολο

---

μακαρι.. εγω το βρισκω συσβασταχτο... νιωθω οτι δε επανελθω ποτε... ολα μαυρα και αραχνα που λεμε...

http://www.e-psychology.gr/forum/sho...λησπερα φιλη μου σου στελνω την ιστορια μου που πιστευω ειναι μια καλη αντιμετωπιση για καθε ψυχολογικο προβλημα,Πρεπει κ εσυ ομως να δεις απο ποτε βιωνεις αυτην την κατασταση αν ειναι κατι που σου συμβανει απο παντα η αν προεκυψε απο καποιο τραυματικο γεγονος,Κ εμενα οσοι ψυχιατροι πηγα δεν μου αρεσαν κ πηγαινω σε ψυχολογο για να το προβλημα μου που τωρα ειναι πολυ καλυτερα κ στον ψυχιτρο μονο για να μου γραφει φαρμακα,Μην στρεσαρεσαι με την απαραιτητη προσπαθεια θα δεις αυτο που βλεπω κ εγω οτι θα εισαι αισθητα καλυτερα ψυχολογικα,Τωρα το θεμα της αγοραφοβιας δεν γνωριζω πως θα βελτιωθει κ εγω πασχω απο κοινωνιοφοβια κ ενω ολα τα ξεπερναω αυτο παραμενει,Καλη δυναμη σε σενα!

Quote:

---

Originally Posted by μυσπ

http://www.e-psychology.gr/forum/sho...λησπερα φιλη μου σου στελνω την ιστορια μου που πιστευω ειναι μια καλη αντιμετωπιση για καθε ψυχολογικο προβλημα,Πρεπει κ εσυ ομως να δεις απο ποτε βιωνεις αυτην την κατασταση αν ειναι κατι που σου συμβανει απο παντα η αν προεκυψε απο καποιο τραυματικο γεγονος,Κ εμενα οσοι ψυχιατροι πηγα δεν μου αρεσαν κ πηγαινω σε ψυχολογο για να το προβλημα μου που τωρα ειναι πολυ καλυτερα κ στον ψυχιτρο μονο για να μου γραφει φαρμακα,Μην στρεσαρεσαι με την απαραιτητη προσπαθεια θα δεις αυτο που βλεπω κ εγω οτι θα εισαι αισθητα καλυτερα ψυχολογικα,Τωρα το θεμα της αγοραφοβιας δεν γνωριζω πως θα βελτιωθει κ εγω πασχω απο κοινωνιοφοβια κ ενω ολα τα ξεπερναω αυτο παραμενει,Καλη δυναμη σε σενα!

---

καλησπερα και σε σενα μυσπ.... διαβασα την ιστορια σου.. οι κρισεισ πανικου ειναι διαφορετικη απο τη καταθλιψη..οσο αφορα τισ δραστηριοτητεσ μου το χαν πει και μενα.. στην αρχη πηγαινα καλα.. τοθσ πρωτουσ 5 μηνεσ..μετα απο ολα σκηνικα υποτροποιησα.. εχει ριζωσει καλα μεσα μου και δε λεει να φυγει με τιποτα... την αιτια την εχω βρει..το λαθοσ μου ειναι οτι δε δουλευω σωστα τισ σκεψεις μου..και πεφτω παλι στη παγιδα..

Quote:

---

Originally Posted by thura7

καλησπερα και σε σενα μυσπ.... διαβασα την ιστορια σου.. οι κρισεισ πανικου ειναι διαφορετικη απο τη καταθλιψη..οσο αφορα τισ δραστηριοτητεσ μου το χαν πει και μενα.. στην αρχη πηγαινα καλα.. τοθσ πρωτουσ 5 μηνεσ..μετα απο ολα σκηνικα υποτροποιησα.. εχει ριζωσει καλα μεσα μου και δε λεει να φυγει με τιποτα... την αιτια την εχω βρει..το λαθοσ μου ειναι οτι δε δουλευω σωστα τισ σκεψεις μου..και πεφτω παλι στη παγιδα..

---

Πιθανον ομως αν βρεις πραγματα να ασχολησε να μην σε πιανει τοσο συχνα το μυστικο ειναι να μην το σκεφτεσαι τοσο πολυ αντικατεστησε αυτην την σκεψη με αλλες κ με τον καιρο θα τα καταφερεις

Quote:

---

Originally Posted by μυσπ

Πιθανον ομως αν βρεις πραγματα να ασχολησε να μην σε πιανει τοσο συχνα το μυστικο ειναι να μην το σκεφτεσαι τοσο πολυ αντικατεστησε αυτην την σκεψη με αλλες κ με τον καιρο θα τα καταφερεις

---

makari... αλλα πωσ να βρω κατι να απασχοληθω οταν δε μπορω λογω αγοραφοβια να βγω εξω?οεοοο? προσπαθω να κανω καποια μικρα βηματα.. οπωσ να μιλαω στο τηλ η καμια βολτα με το αμαξι.. αλλα η ρημαδα η αρνιτικοτητα με γυροφερνει... και να φανταστεισ ποτε δε ημουν αρνητικο ατομο...ξεχειλιζα απο αισιοδοξια και στηριζα τουσ παντεσ...τωρα πωσ ξεπεσα ετσι..τι να πω..

Quote:

---

Originally Posted by thura7

makari... αλλα πωσ να βρω κατι να απασχοληθω οταν δε μπορω λογω αγοραφοβια να βγω εξω?οεοοο? προσπαθω να κανω καποια μικρα βηματα.. οπωσ να μιλαω στο τηλ η καμια βολτα με το αμαξι.. αλλα η ρημαδα η αρνιτικοτητα με γυροφερνει... και να φανταστεισ ποτε δε ημουν αρνητικο ατομο...ξεχειλιζα απο αισιοδοξια και στηριζα τουσ παντεσ...τωρα πωσ ξεπεσα ετσι..τι να πω..

---

Κουραγιο κ εγω πασχω απο κοινωνιοφοβια κ θελω μονο το αγορι μου τους δικους μου κ τις λιγες φιλες μου,Δεν ειναι απαιραιτητο να βγεις για ολα εξω προσωπικα ασχολουμαι πολυ με το σπιτι απο ολες τις δουλειες κ ομολογω με ανακουφιζει παρα πολυ κ επισης ζωγραφιζω βγαινω οσο εχω αναγκη με τους δικους μου ανθρωπους,Πιστευω ειναι πληθος απο πραγματα που μπορεις να κανεις μεσα στο σπιτι κ να νιωσεις καλυτερα

Quote:

---

Originally Posted by μυσπ

Κουραγιο κ εγω πασχω απο κοινωνιοφοβια κ θελω μονο το αγορι μου τους δικους μου κ τις λιγες φιλες μου,Δεν ειναι απαιραιτητο να βγεις για ολα εξω προσωπικα ασχολουμαι πολυ με το σπιτι απο ολες τις δουλειες κ ομολογω με ανακουφιζει παρα πολυ κ επισης ζωγραφιζω βγαινω οσο εχω αναγκη με τους δικους μου ανθρωπους,Πιστευω ειναι πληθος απο πραγματα που μπορεις να κανεις μεσα στο σπιτι κ να νιωσεις καλυτερα

---

εγω μονο ενα ατομο εχω και του χω βγαλει τη παναγια.. κανω και εγω δουλειεσ μεσα στο σπιτι.. αλλα καποιεσ μερεσ στα πολυ χαλια δε μπορω να σηκωθω...αλλα και αυτο δε ειναι ζωη.. εχω σπουδασει..θελω να δουλεψω, θελω να παω διακοπες, μακρινεσ βολτες και δε μπορω ..καταλαβαινεις??

οταν καπιος εξωτερικευει παντα οσα σκεφτετε δε κρατα μυστικα απο τιποτα τοτε ειναι 100% σιγουρο οτι μεσα του θα ναι καλα.

Quote:

---

Originally Posted by αλεξανδρος_77

οταν καπιος εξωτερικευει παντα οσα σκεφτετε δε κρατα μυστικα απο τιποτα τοτε ειναι 100% σιγουρο οτι μεσα του θα ναι καλα.

---

μακαρι να μπορουσα να το κανω αυτο.. αλλα δεν.. με τιποτα... δε γινεται..αμα πω αυτα που θελω να πω θα γινει πυρινικος πολεμοσ.. :p θελω να ξεπερασω τισ κρισεις και τη αγοραφοβια.. γινεται.?? ποτε?? θα αργησει? θελω τη ζωη μου πισω.. τιποτα αλλο... ζηταω πολλα?