Έρωτας: Μύθος ή πραγματικότητα;

Quote:

---

Originally Posted by Natalia_sups

Και ποια ειναι αυτη η αλλη που δεν σου εδωσε σημασια η σε εγραψε και σου ελεγε ψεμματα που θα σε κανει να μη πιστευεις στον ερωτα; Γιατι ακριβως εχει τοση επιρροη και σημασια πανω σου και στα πιστευω σου και γιατι να επηρεασει ενας ανθρωπος που περασε απο την ζωη σου στο ασχετο και ολη την υπολοιπη τοσο πολυ πια; Εφαγες απορριψη στο λυκειο/στη σχολη σου η οπου την εφαγες τελοσπαντων. Και; Αυτο θα τα καθορισει ολα; Θα μας τρελανεις; Γιατι πιστευεις οτι με μια δυο αποτυχημενες εμπειριες που ετυχε να μη σου δωσουν σημασια η να σε ξεγελασουν τα ξερεις ολα και τα ειδες ολα;
Δεν βλεπεις πως αυτο ειναι αδυνατο και σχεδον αστειο οταν το ισχυριζεσαι;
Εχω πει κι εγω τετοιες μαλακιες και ακομα λεω αραια και που αλλα η ισοπεδωση για την οποια μιλας εσυ δεν στεκει με την καμια...το προβλημα δεν ειναι ουτε οι αλλοι, ουτε το οτι δεν υπαρχει ερωτας, ουτε το "που παει ωρε ο κοσμος"...
Το προβλημα ειμαστε εμεις. Ο φοβος, οι ατελειες, οι ανασφαλειες μας, το οτι δεν τα ξερουμε ολα και το οτι δεν μαθαμε να τα διαχειριζομαστε ακομα ολα. Και αυτο δεν ειναι κακο, ειναι οκ, οσο ζεις μαθαινεις...
Ο μεγαλυτερος μας εχθρος (γενικα οχι ο δικος σου κ ο δικος μου) ειναι ο ιδιος μας ο εαυτος. Τους αλλους αστους στην ησυχια τους, εχουν τον δικο τους εαυτο να πολεμησουν. Μεχρι να αποδεχτεις οτι αυτο ειναι το προβλημα δεν προκειται και να αποδεχτεις τους αλλους με τα καλα και τα στραβα τους, και δυστυχως θα μενεις στην επιφανεια...τι σου κανανε, τι σου ειπανε, ποσο ρηχοι μαλακες ειναι...αλλα κακο δεν τους κανεις, στον εαυτο σου κανεις κακο που δεν μπορεις να χαρεις τιποτα οπως ειπε και η ελισαβετ σε ασχετο θεμα που συζητουσαμε (ελισαβετ μη χαιρεσαι αλλο ηταν το θεμα μας :P)

---

Σίγουρα με επηρέασαν αρνητικά, αλλά κατάλαβα συνάμα πως έχουν δίκιο. Κανείς δεν θέλει δίπλα του ένα βαρετό τύπο, που να μιλάει για έννοιες και πράγματα που οι περισσότεροι είτε δεν τα ξέρουν, είτε πολύ απλά δεν τους ενδιαφέρει, δεν τον θέλουν είναι βαρετός για φίλος, πόσο μάλλον για σχέση. Αυτές οι λίγες εμπειρίες με κοπέλες, αυτό το παραπάνω μου έδειξαν, δεν μου το είπαν γιατί σε όσες έπεσα δεν ήταν ξεκάθαρες με εμένα, αλλά μου το έδειξαν. Γι'αυτό και τα ψέματα, ένα ψέμα μου είχε πει κάποια όταν της είπα να συνεχίσουμε την κουβέντα μας σε ένα καφέ, ήταν ότι δεν βγαίνει από το σπίτι WHAAAT???, και όπως κατάλαβες ούτε η ίδια δεν το πίστευε αυτό, αλλά ήταν μια πρόφαση να με αποφύγει, όπως αποφεύγεις ένα κολωνάκι στο δρόμο, βέβαια και τα ψέματα έχουν και ένα τέλος, όπως όταν την είδα έξω με έναν τύπο από την σχολή, δεν με πείραξε, το περίμενα, αλλά με πείραξε η κοροϊδία. Και αυτό από μια κοπέλα χαμηλών τόνων που ήταν και κλειστός χαρακτήρας. Αλλά όλα ξεκίνησαν, από αυτή που με κορόϊδεψε στο λύκειο. Και η τρίτη ήταν και αυτή πάλι χαμηλών τόνων, αλλά θέλει τον 35αρι μάλλον. Η πρώτη του λυκείου, δεν την ξαναείδα ποτέ, αλλά αυτές τις δύο στην σχολή τις βλέπω σχεδόν καθημερινά και κρατάνε το ίδιο κακό, ξινό, ηλίθιο υφάκι. Ναι, δεν χαίρομαι και δεν χάρηκα την μέχρι τώρα ζωή μου και το θέμα είναι ότι οι ηλικίες του λυκείου, έφυγαν και δεν ξαναγυρνάνε. Αυτό με εκνευρίζει και με στεναχωρεί, γιατί ναι έκανα λάθη, τα αναγνώρισα και τους ζητούσα συγνώμη και τι με αυτό; Αυτοί περνάνε και συνεχίζουν να περνάνε καλά, χωρίς τύψεις που σε έναν του στέρησαν τα εφηβικά του χρόνια.

Θα σου απαντησω το βραδυ πρεπει να φυγω...θενξ που μοιραστηκες λεπτομερειες και το τι σε πειραζει στα αληθεια...εδω ειμαστε θα τα πουμε :)

@Εν οίδα σου έχω κουίζ εγώ λέω ότι κοιτάω τον άνθρωπο κ γουστάρω το Ναταλάκι το Ναταλάκι μας είπε ότι είναι καθηγήτρια άμα δεν είναι καθηγήτρια κι είναι κωλομπαρου τι κάνουμε ;είναι τεστ σκέψου κ πεσ μου

Ανθρωπινο κατασκευασμα είναι και ο έρωτας. Ο καθε ενας οπως θελει τον εκφράζει, ανάλογα με το τι πιστεύει για τον ίδιο και τι περιμένει απο τους άλλους. Πχ κάποιος μπορεί να θεωρεί ότι ο έρωτας θα τον σώσει, προσωποποιεί το σωσιμο στο άτομο που του ενέπνευσε το συμαίσθημα και μετά αρχίζει η παράνοια:p
Αλλος μπορεί να είναι επιτυχημένος επαγγελματικά και να μην είχε δώσει πολύ χρόνο στην προσωπική ζωή και πλέον να θέλει να επιβεβαιώνεται απλά και μόνο έχοντας μια όμορφη παρουσία διπλα του.
Άλλος μπορέί να είναι κοιλιόδουλος καθ να ερωτευθεί την ματίνα μανταρινάκη κοκ.
Όλα αυτά είναι υπέροχα. Σιγουρα υπάρχει ο έρωτας, αφου και σκέψη περιεχει και συναισθηματα, πραγματα αληθινά και υπαρκτά. Το θέμα είναι να τον εχεις "ορίσει", να τον έχεις "φαντασιωθεί και να μην κάνεις μεγάλες εκτώσεις σε αυτό το φαντασιακό, ούτε να φοβάσαι, ούτε να ξεπουλιέσαι. Πρέπει μόνο να διεκδικείς ότι σου αξίζει, ακόμα και σ'αυτό το κομμάτι. Είναι απίθανο να μην τον βρεις ποτε :)

ο σκοπος ολου αυτου ειναι να κανει καπιος της ζωη του καλυτερη ετσι δεν ειναι? αλλιως για πιο λογο να κατσει να σκαει γι αυτο το λογο? μαλον καλυτερα θα περναγε αν δε τον ενδιεφερε εκτος του οτι ετσι εχει και περισσοτερες πιθανοτητες να το πετυχει τελικα.

Quote:

---

Originally Posted by Εν οίδα, ότι ουδέν οίδα

Είναι καλό να ελπίζουμε, ο έρωτας όπως ανέφερες είναι ζωή. Για τους άλλους θα προσθέσω εγώ. Οι άλλοι ζούνε την ηλικία τους, εγώ όχι και έχω γίνει ένας γερό-μίζερος, επειδή ευθύνομαι πρώτα εγώ και μετά οι άλλοι. Άρα ας βοηθάει στην ζωή τους ο "θεός" έρωτας, τους άλλους και ας αφήσει εμάς στην ησυχία μας.

---

Ο καθένας μένει κ δέχεται τις επιλογές του με βάσει αυτά που έχει ζήσει κ έχει περάσει στη ζωή .. ένας πληγωμένος άνθρωπος από έρωτα δν ξανά επιτρέψει τον εαυτό του να ερωτευτεί κ είναι λογικό .. αυτό όμως δν σημάνει ότι ο έρωτας δν υπάρχει .. η ενεργεία που μεταδίδουν δυο ανθρώποι που ερωτεύονται είναι τεράστια .. κ εγώ γεροντοκόρη είμαι κ πιθανον να συνεχίσω να είμαι .. ως ένα βαθμό παρόλο που κλαίγομαι ναι πιστεύω ότι είναι επιλογή μου γιατί μεταδίδω όλα μου τα κόμπλεξ κ τον αρνητισμό προς τα έξω ..
όπως κ να χει οποία κ αν είναι η ηλικία του καθενός όλοι θα έπρεπε να γνωρίσουν τον έρωτα .. κ αν νιώθουμε ότι δν μπορούμε να ερωτευτούμε έναν άνθρωπο για τους Χ λόγους .. αξίζει να ερωτευτείς μια ιδέα .. είναι τρόπος ύπαρξης κ κουράγιο να προχωρήσεις ...

Quote:

---

Originally Posted by elis

@Εν οίδα σου έχω κουίζ εγώ λέω ότι κοιτάω τον άνθρωπο κ γουστάρω το Ναταλάκι το Ναταλάκι μας είπε ότι είναι καθηγήτρια άμα δεν είναι καθηγήτρια κι είναι κωλομπαρου τι κάνουμε ;είναι τεστ σκέψου κ πεσ μου

---

Άμα σου πω, ότι δεν το κατάλαβα το κουίζ. Ξαναπές το άλλη μια, γιατί έχει γίνει χυλός το μυαλό μου από το διάβασμα της εξεταστικής...

Quote:

---

Originally Posted by kutchunie

Ανθρωπινο κατασκευασμα είναι και ο έρωτας. Ο καθε ενας οπως θελει τον εκφράζει, ανάλογα με το τι πιστεύει για τον ίδιο και τι περιμένει απο τους άλλους. Πχ κάποιος μπορεί να θεωρεί ότι ο έρωτας θα τον σώσει, προσωποποιεί το σωσιμο στο άτομο που του ενέπνευσε το συμαίσθημα και μετά αρχίζει η παράνοια:p
Αλλος μπορεί να είναι επιτυχημένος επαγγελματικά και να μην είχε δώσει πολύ χρόνο στην προσωπική ζωή και πλέον να θέλει να επιβεβαιώνεται απλά και μόνο έχοντας μια όμορφη παρουσία διπλα του.
Άλλος μπορέί να είναι κοιλιόδουλος καθ να ερωτευθεί την ματίνα μανταρινάκη κοκ.
Όλα αυτά είναι υπέροχα. Σιγουρα υπάρχει ο έρωτας, αφου και σκέψη περιεχει και συναισθηματα, πραγματα αληθινά και υπαρκτά. Το θέμα είναι να τον εχεις "ορίσει", να τον έχεις "φαντασιωθεί και να μην κάνεις μεγάλες εκτώσεις σε αυτό το φαντασιακό, ούτε να φοβάσαι, ούτε να ξεπουλιέσαι. Πρέπει μόνο να διεκδικείς ότι σου αξίζει, ακόμα και σ'αυτό το κομμάτι. Είναι απίθανο να μην τον βρεις ποτε :)

---

Συμφωνώ σε αυτά που αναφέρεις, το πρόβλημα είναι ότι άμα τον έρωτα τον ορίσεις Α και σου βγει Β τι γίνεται; Εκεί με την ματίνα μανταρινάκη, έκλαψα...
Υπήρχε μια εποχή στο σχολείο που με φωνάζανε "βυζαντινοτέτοιο"

Quote:

---

Originally Posted by αλεξανδρος_77

ο σκοπος ολου αυτου ειναι να κανει καπιος της ζωη του καλυτερη ετσι δεν ειναι? αλλιως για πιο λογο να κατσει να σκαει γι αυτο το λογο? μαλον καλυτερα θα περναγε αν δε τον ενδιεφερε εκτος του οτι ετσι εχει και περισσοτερες πιθανοτητες να το πετυχει τελικα.

---

Αν δεν σου δώσει η άλλη το πράσινο φως, θα κάτσεις και θα ερωτεύεσαι στην φαντασία σου. Όλες οι σχέσεις έχουν γίνει, γιατί το ήθελαν πρώτα οι γυναίκες. Οι γυναίκες επιλέγουν σύντροφο, όχι οι άντρες. Οι άντρες ακολουθούν την απόφαση της γυναίκας.

Quote:

---

Originally Posted by ranti

Ο καθένας μένει κ δέχεται τις επιλογές του με βάσει αυτά που έχει ζήσει κ έχει περάσει στη ζωή .. ένας πληγωμένος άνθρωπος από έρωτα δν ξανά επιτρέψει τον εαυτό του να ερωτευτεί κ είναι λογικό .. αυτό όμως δν σημάνει ότι ο έρωτας δν υπάρχει .. η ενεργεία που μεταδίδουν δυο ανθρώποι που ερωτεύονται είναι τεράστια .. κ εγώ γεροντοκόρη είμαι κ πιθανον να συνεχίσω να είμαι .. ως ένα βαθμό παρόλο που κλαίγομαι ναι πιστεύω ότι είναι επιλογή μου γιατί μεταδίδω όλα μου τα κόμπλεξ κ τον αρνητισμό προς τα έξω ..
όπως κ να χει οποία κ αν είναι η ηλικία του καθενός όλοι θα έπρεπε να γνωρίσουν τον έρωτα .. κ αν νιώθουμε ότι δν μπορούμε να ερωτευτούμε έναν άνθρωπο για τους Χ λόγους .. αξίζει να ερωτευτείς μια ιδέα .. είναι τρόπος ύπαρξης κ κουράγιο να προχωρήσεις ...

---

Στον πλατωνικό έρωτα, υπήρχε ερωτικά η ιδέα του αγαθού. Είναι και αυτό μια ιδέα. Όμως δεν μπορείς να ερωτευτείς τον ίδιο τον έρωτα σαν έννοια. Όμως στον πλατωνικό έρωτα υπάρχει ο καλός έρωτας, υπάρχει και ο κακός έρωτας. Στην μυθολογία, ο θεός έρωτας, ερωτεύτηκε την Ψυχή και αυτό γιατί σύμφωνα με την μυθολογία, ψυχή και έρωτας είναι το ένα και το αυτό. Μόνο μια ερωτευμένη ψυχή, είναι ολοκληρωμένη ψυχή. Αυτά όμως στην μυθολογία.

Quote:

---

Originally Posted by Εν οίδα, ότι ουδέν οίδα

Συμφωνώ σε αυτά που αναφέρεις, το πρόβλημα είναι ότι άμα τον έρωτα τον ορίσεις Α και σου βγει Β τι γίνεται; Εκεί με την ματίνα μανταρινάκη, έκλαψα...
Υπήρχε μια εποχή στο σχολείο που με φωνάζανε "βυζαντινοτέτοιο"

---

Ο καιρος το δείχνει. Πχ μπορεί εσυ να θέλεις οπωσδήποτε το άλλο σου μισό να είναι είναι καλο στη μαγειρική ας πουμε και σε νοιάζει λιγότερο αν ξέρει να σιδερώνει. Εάν σου χει πει ότι είναι μαμαλάκης και δεν ξέρει να βράσει αυγό, κάνεις τις επιλογές σου. Το παραδειγμα είναι εντελώς τυχαίο και ρηχό, αλλά ετσι πάει σχεδον σε όλα τα πραγματα.
Αλλος θα πει με τον καιρό ίσως μάθει, αλλος θα πει δε θέλω να ξαναδω τον/την ψευτη/ψευτρα.
Και καλώς ή κακώς, όσο καλά και να σου πουλήσει καποιος τον εαυτό του (να προσποιηθεί πράγματα για να εντυπωσιάσει, να σε "τυλίξει") η αλήθεια φαίνεται πάντα. Εκεί η απόφαση είναι ουσιαστικά, αξίζει να κάνω εκτώσεις στα θελω μου στην προκειμένη?
Απο την άλλη, αν και θεωρώ πως ενας έρωςτας σε κάνει καλύτερο άνθρωπο, είναι κακό να λες θα τον αλλάξω τον αλλο, θα κανω τον τσιγκούνη ανοιχτοχέρη ή τον αλητάμπουρα καθωσπρέπει ή την κοπέλα που απατα πιστη κτλ. Οταν θες να αλλάξεις κάποιον άλλο εκτός απο τον ίδιο τον εαυτό σου, επειδη νομίζεις τον ερωτευτηκες, κάτι αλλο συμβαινει και αφορά μονο εσενα τον ίδιο και κανεναν αλλο.

Quote:

---

Originally Posted by Εν οίδα, ότι ουδέν οίδα

Αν δεν σου δώσει η άλλη το πράσινο φως, θα κάτσεις και θα ερωτεύεσαι στην φαντασία σου. Όλες οι σχέσεις έχουν γίνει, γιατί το ήθελαν πρώτα οι γυναίκες. Οι γυναίκες επιλέγουν σύντροφο, όχι οι άντρες. Οι άντρες ακολουθούν την απόφαση της γυναίκας.

---

Quote:

---

Originally Posted by kutchunie

Ο καιρος το δείχνει. Πχ μπορεί εσυ να θέλεις οπωσδήποτε το άλλο σου μισό να είναι είναι καλο στη μαγειρική ας πουμε και σε νοιάζει λιγότερο αν ξέρει να σιδερώνει. Εάν σου χει πει ότι είναι μαμαλάκης και δεν ξέρει να βράσει αυγό, κάνεις τις επιλογές σου. Το παραδειγμα είναι εντελώς τυχαίο και ρηχό, αλλά ετσι πάει σχεδον σε όλα τα πραγματα.
Αλλος θα πει με τον καιρό ίσως μάθει, αλλος θα πει δε θέλω να ξαναδω τον/την ψευτη/ψευτρα.
Και καλώς ή κακώς, όσο καλά και να σου πουλήσει καποιος τον εαυτό του (να προσποιηθεί πράγματα για να εντυπωσιάσει, να σε "τυλίξει") η αλήθεια φαίνεται πάντα. Εκεί η απόφαση είναι ουσιαστικά, αξίζει να κάνω εκτώσεις στα θελω μου στην προκειμένη?
Απο την άλλη, αν και θεωρώ πως ενας έρωςτας σε κάνει καλύτερο άνθρωπο, είναι κακό να λες θα τον αλλάξω τον αλλο, θα κανω τον τσιγκούνη ανοιχτοχέρη ή τον αλητάμπουρα καθωσπρέπει ή την κοπέλα που απατα πιστη κτλ. Οταν θες να αλλάξεις κάποιον άλλο εκτός απο τον ίδιο τον εαυτό σου, επειδη νομίζεις τον ερωτευτηκες, κάτι αλλο συμβαινει και αφορά μονο εσενα τον ίδιο και κανεναν αλλο.

---

Συμφωνώ τον/την άλλη/ο δεν μπορείς να τον/την αλλάξεις. Γι'αυτό κάνεις σωστές επιλογές από την αρχή. Για παράδειγμα, έχω ακούσει κοπέλες να λένε ότι "όλοι οι άντρες είναι γουρούνια, όλοι οι άντρες είναι μαλάκες για απατάνε και όλοι οι άντρες είναι ζώα". Και φταίνε τώρα σε αυτές τις γυναίκες, όλοι οι άντρες, γιατί έκανε η ίδια από την αρχή λάθος επιλογές. Ε, δεν φταίνε όλοι οι άντρες, επειδή εκείνη πρωτίμησε τον παιδαρά με τους κοιλιακούς και αυτός πήγε με την κάθε μία και έτσι την απάτησε. Ακόμα και στην ζωή μας, αν περνάμε καλή ή κακή ζωή, ευθύνονται οι επιλογές που κάναμε και κάνουμε. Δεν φταίει ο άλλος. Απλά είναι εύκολο και βολικό να βγάζουμε τον εαυτό μας απ' έξω και να λέμε οι άλλοι φταίνε, όχι εγώ. Έχεις απόλυτο δίκιο εκεί που αναφέρεις ότι η αλήθεια φαίνεται πάντα, είναι η πιο σωστή κουβέντα αυτή. Είτε μιλάμε για σχέσεις, είτε για φιλίες, είτε στην δουλειά, είτε οπουδήποτε, η αλήθεια αργά ή γρήγορα θα φανεί. Για παράδειγμα η αλήθεια με τους δήθεν φίλους μου, έδειξαν τον πραγματικό τους χαρακτήρα μετά από 1μιση χρόνο. Το ψέμα και η κακία φαίνονται πάντα. Εμένα για παράδειγμα δεν με νιάζει να ξέρει να μαγειρεύει ή να σιδερώνει ή δεν ξέρω εγώ τι άλλο. Με νιάζει να είναι αληθινή και να μην με "γράφει". Πρότιμώ να έρθει αύριο η μελλοντική μου κοπέλα να μου πει, είμαι ερωτευμένη με άλλον ή έκανα σεξ με έναν πρώην μου κλπ, παρά να με χωρίσει και να μην ξέρω τον λόγο. Δηλαδή θέλω η γυναίκα, να έχει προσωπικότητα, άποψη και να είναι αληθινή. Φυσικά όλοι μας έχουμε μειονεκτήματα και πλεονεκτήματα, το θέμα είναι με τι από τα δύο επιλέγουμε να ζήσουμε.

Οταν περασει ο ερωτας τι γινεται ? Εκει ειναι το ζητουμενο

Quote:

---

Originally Posted by f*Society

Οταν περασει ο ερωτας τι γινεται ? Εκει ειναι το ζητουμενο

---

Βασικά έτσι όπως το τοποθετείς τον έρωτα είναι λες και είναι μια ίωση. Πλάκα κάνω. Βασικά πιστεύω πως ο θαυμασμός τελειώνει κάποια στιγμή και έπειτα έρχεται η ασφάλεια, η συνήθεια και το ψυχικό δέσιμο. Βλέπουμε ζευγάρια που είναι 40 χρόνια μαζί και είναι ερωτευμένα, ενώ στην ουσία είναι η ασφάλεια στην μέση, η συνήθεια και το ψυχικό τους δέσιμο. Το μετά, βασικά είναι στον κάθε άνθρωπο, αλλιώς θα αντιδράση ένας Χ από έναν Ψ κ.ο.κ.

Quote:

---

Originally Posted by Εν οίδα, ότι ουδέν οίδα

Συμφωνώ τον/την άλλη/ο δεν μπορείς να τον/την αλλάξεις. Γι'αυτό κάνεις σωστές επιλογές από την αρχή. Για παράδειγμα, έχω ακούσει κοπέλες να λένε ότι "όλοι οι άντρες είναι γουρούνια, όλοι οι άντρες είναι μαλάκες για απατάνε και όλοι οι άντρες είναι ζώα". Και φταίνε τώρα σε αυτές τις γυναίκες, όλοι οι άντρες, γιατί έκανε η ίδια από την αρχή λάθος επιλογές. Ε, δεν φταίνε όλοι οι άντρες, επειδή εκείνη πρωτίμησε τον παιδαρά με τους κοιλιακούς και αυτός πήγε με την κάθε μία και έτσι την απάτησε. Ακόμα και στην ζωή μας, αν περνάμε καλή ή κακή ζωή, ευθύνονται οι επιλογές που κάναμε και κάνουμε. Δεν φταίει ο άλλος. Απλά είναι εύκολο και βολικό να βγάζουμε τον εαυτό μας απ' έξω και να λέμε οι άλλοι φταίνε, όχι εγώ. Έχεις απόλυτο δίκιο εκεί που αναφέρεις ότι η αλήθεια φαίνεται πάντα, είναι η πιο σωστή κουβέντα αυτή. Είτε μιλάμε για σχέσεις, είτε για φιλίες, είτε στην δουλειά, είτε οπουδήποτε, η αλήθεια αργά ή γρήγορα θα φανεί. Για παράδειγμα η αλήθεια με τους δήθεν φίλους μου, έδειξαν τον πραγματικό τους χαρακτήρα μετά από 1μιση χρόνο. Το ψέμα και η κακία φαίνονται πάντα. Εμένα για παράδειγμα δεν με νιάζει να ξέρει να μαγειρεύει ή να σιδερώνει ή δεν ξέρω εγώ τι άλλο. Με νιάζει να είναι αληθινή και να μην με "γράφει". Πρότιμώ να έρθει αύριο η μελλοντική μου κοπέλα να μου πει, είμαι ερωτευμένη με άλλον ή έκανα σεξ με έναν πρώην μου κλπ, παρά να με χωρίσει και να μην ξέρω τον λόγο. Δηλαδή θέλω η γυναίκα, να έχει προσωπικότητα, άποψη και να είναι αληθινή. Φυσικά όλοι μας έχουμε μειονεκτήματα και πλεονεκτήματα, το θέμα είναι με τι από τα δύο επιλέγουμε να ζήσουμε.

---

Κοιτα, αντιστοιχα υπάρχουν άντρες με την ίδια νοοτροπία και μέχρι προσφατα δεν το πίστευα. Οι γενικευσεις αυτου του τύπου δεν είναι ωραίες ούτε και σωστες. Δεν πιστεύω να υπάρχει άνθρωπος που δεν εχει απατηθεί με τον ένα ή τον άλλο τρόπο. Όλα στπ προγραμμα είναι. Και να απατησεις και να απατηθείς και να σε απογοητεύσει καποιος φιλος να απογοητευσεις εσυ κάποιον άλλο κοκ. Το θέμα είναι πως διαχειριστείς μια αποτυχία/ατυχία και θα την εκμεταλλευτείς αποδοτικά. Αν εχεις κανει 1-2ή τελοσπαντων n άσχημες σχέσεις και εχεις πεισει τον εαυτό σου ότι κανενας δεν αξίζει, είναι μοιραίο πως και ο επόμενος/η δε θα αξίζει γιατί υποσυνειδητα αυτο ψάχνεις. Το χεις προεξοφλησει στο μυαλο σου πως τετοια ατομα υπαρχουν, τετοια σου αξίζουν και αν τυχει να ειναι καποιος που θα γνωρισεις "νορμαλ" είτε θα του φερθείς σα να ναι κωλοπαιδο κ θα τον χάσεις, είτε θα τον χαρακτηρισεις μλκ γιατι επαψες να πιστευεις στο καλο. Προσωπικα πιστευω πως κανεις δεν ειναι μόνο κωλοπαιδο, μονο καλόπαιδο, μόνο δοτικός, μονο εκμεταλλευτης κτλ. Όλα υπάρχουν μέσα μας, αφου εχουμε όλα τα συναισθηματα που γεννουν ανάλογες συμπεριφορές. Το θέμα είναι να εντοπίσεις τους ανθρωπους που σε εμπνέουν να βγαλεις τον καλύτετο εαυτό σου και να τον εξελήξεις. Είτε μιλάμε για έρωτα, είτς για φιλία,είτε για συνεργασία, για οτιδήποτε.

Επίσης δεν φταίει πάντα το ότι επιλέξαμε εναν "λάθος" ανθρωπο. Είναι και θέμα τύχης. Κανεις δε θέλει να ζορίζεται και να χάνει χρόνο και να τον χρησημοποιούν ή να τον εξαπατούν. Απλ ίσως κάποιες φορές νοιώθουμε τόσο έντονη την αναγκη να συναναστραφουμε ειτε ερωτικά,είτε φιλικά κοκ που δεν μας νοιάζει ο αλλος, παραβλέπουμε ελλαττώματα οφθαλμοφανή επειδή φοβομαστε τη μοναξια και κάπου εκει αρχίζουν οι εκπτώσεις με τα καταστροφικά τους αποτελέσματα.

Ακριβως οταμ φοβασαι την μοναξια. Γιατι ομως αυτη η μοναξια σου προκαλει τοση ανασφαλεια ?

Quote:

---

Originally Posted by kutchunie

Κοιτα, αντιστοιχα υπάρχουν άντρες με την ίδια νοοτροπία και μέχρι προσφατα δεν το πίστευα. Οι γενικευσεις αυτου του τύπου δεν είναι ωραίες ούτε και σωστες. Δεν πιστεύω να υπάρχει άνθρωπος που δεν εχει απατηθεί με τον ένα ή τον άλλο τρόπο. Όλα στπ προγραμμα είναι. Και να απατησεις και να απατηθείς και να σε απογοητεύσει καποιος φιλος να απογοητευσεις εσυ κάποιον άλλο κοκ. Το θέμα είναι πως διαχειριστείς μια αποτυχία/ατυχία και θα την εκμεταλλευτείς αποδοτικά. Αν εχεις κανει 1-2ή τελοσπαντων n άσχημες σχέσεις και εχεις πεισει τον εαυτό σου ότι κανενας δεν αξίζει, είναι μοιραίο πως και ο επόμενος/η δε θα αξίζει γιατί υποσυνειδητα αυτο ψάχνεις. Το χεις προεξοφλησει στο μυαλο σου πως τετοια ατομα υπαρχουν, τετοια σου αξίζουν και αν τυχει να ειναι καποιος που θα γνωρισεις "νορμαλ" είτε θα του φερθείς σα να ναι κωλοπαιδο κ θα τον χάσεις, είτε θα τον χαρακτηρισεις μλκ γιατι επαψες να πιστευεις στο καλο. Προσωπικα πιστευω πως κανεις δεν ειναι μόνο κωλοπαιδο, μονο καλόπαιδο, μόνο δοτικός, μονο εκμεταλλευτης κτλ. Όλα υπάρχουν μέσα μας, αφου εχουμε όλα τα συναισθηματα που γεννουν ανάλογες συμπεριφορές. Το θέμα είναι να εντοπίσεις τους ανθρωπους που σε εμπνέουν να βγαλεις τον καλύτετο εαυτό σου και να τον εξελήξεις. Είτε μιλάμε για έρωτα, είτς για φιλία,είτε για συνεργασία, για οτιδήποτε.

---

Eπειδή είμαι άνθρωπος που θέλω πια αποδείξεις, θέλω να μου δείξει αν είναι καλός ή κακός και αυτό θα φανεί και στην πορεία. Η αλήθεια πάντα φαίνεται στον άνθρωπο. Ναι το ότι έχω απογοητευθεί γενικότερα είναι γεγονώς, όμως αυτό δεν σημαίνει ότι όλο τον κόσμο του χαρακτηρίζω μαλάκες και κωλόπαιδα (μόνο εάν αξίζουν αυτό το χαρακτηρισμό, μέσα από τις πράξεις τους). Ούτε πιστεύω ότι όλοι οι άνθρωποι είναι καλοί. Το συμφέρον κοιτάνε οι περισσότεροι. Φερ' ειπείν στην δήθεν παρέα που είχα τους έδινα σημειώσεις για τα μαθήματα και καθόμουν και τους βοηθούσα 1 το βράδυ, μπας και περάσουν κανένα μάθημα. Και ποιό είναι το ευχαριστώ τους; Να κάθονται από πίσω μου και να με βρίζουν με τα χειρότερα λόγια. Δεν έχω εντοπίσει ανθρώπους που να με εμπνέουν και όσοι με εμπνέουν δεν ζουν πια (Σωκράτης, Πλάτωνας, Αριστοτέλης, Μακιαβέλι).

Quote:

---

Originally Posted by kutchunie

Επίσης δεν φταίει πάντα το ότι επιλέξαμε εναν "λάθος" ανθρωπο. Είναι και θέμα τύχης. Κανεις δε θέλει να ζορίζεται και να χάνει χρόνο και να τον χρησημοποιούν ή να τον εξαπατούν. Απλ ίσως κάποιες φορές νοιώθουμε τόσο έντονη την αναγκη να συναναστραφουμε ειτε ερωτικά,είτε φιλικά κοκ που δεν μας νοιάζει ο αλλος, παραβλέπουμε ελλαττώματα οφθαλμοφανή επειδή φοβομαστε τη μοναξια και κάπου εκει αρχίζουν οι εκπτώσεις με τα καταστροφικά τους αποτελέσματα.

---

Επιλογή είναι, όχι τύχη. Τίποτα δεν γίνεται στην τύχη. Η τύχη πιστεύω δημιουργήθηκε για να βγάλει τον εαυτό του ο άνθρωπος, από τα λάθη του. Λέμε ας πούμε δεν ευθύνομαι εγώ, αλλά η κακή μου τύχη. Όχι, εσύ ευθύνεσαι.

Quote:

---

Originally Posted by f*Society

Ακριβως οταμ φοβασαι την μοναξια. Γιατι ομως αυτη η μοναξια σου προκαλει τοση ανασφαλεια ?

---

Κυρίως γιατί η μοναξιά είναι άλλοτε σωτήρια και άλλοτε κουραστική και εμένα προσωπικά με έχει κουράσει...

Quote:

---

Originally Posted by Εν οίδα, ότι ουδέν οίδα

Σίγουρα με επηρέασαν αρνητικά, αλλά κατάλαβα συνάμα πως έχουν δίκιο. Κανείς δεν θέλει δίπλα του ένα βαρετό τύπο, που να μιλάει για έννοιες και πράγματα που οι περισσότεροι είτε δεν τα ξέρουν, είτε πολύ απλά δεν τους ενδιαφέρει, δεν τον θέλουν είναι βαρετός για φίλος, πόσο μάλλον για σχέση. Αυτές οι λίγες εμπειρίες με κοπέλες, αυτό το παραπάνω μου έδειξαν, δεν μου το είπαν γιατί σε όσες έπεσα δεν ήταν ξεκάθαρες με εμένα, αλλά μου το έδειξαν. Γι'αυτό και τα ψέματα, ένα ψέμα μου είχε πει κάποια όταν της είπα να συνεχίσουμε την κουβέντα μας σε ένα καφέ, ήταν ότι δεν βγαίνει από το σπίτι WHAAAT???, και όπως κατάλαβες ούτε η ίδια δεν το πίστευε αυτό, αλλά ήταν μια πρόφαση να με αποφύγει, όπως αποφεύγεις ένα κολωνάκι στο δρόμο, βέβαια και τα ψέματα έχουν και ένα τέλος, όπως όταν την είδα έξω με έναν τύπο από την σχολή, δεν με πείραξε, το περίμενα, αλλά με πείραξε η κοροϊδία. Και αυτό από μια κοπέλα χαμηλών τόνων που ήταν και κλειστός χαρακτήρας. Αλλά όλα ξεκίνησαν, από αυτή που με κορόϊδεψε στο λύκειο. Και η τρίτη ήταν και αυτή πάλι χαμηλών τόνων, αλλά θέλει τον 35αρι μάλλον. Η πρώτη του λυκείου, δεν την ξαναείδα ποτέ, αλλά αυτές τις δύο στην σχολή τις βλέπω σχεδόν καθημερινά και κρατάνε το ίδιο κακό, ξινό, ηλίθιο υφάκι. Ναι, δεν χαίρομαι και δεν χάρηκα την μέχρι τώρα ζωή μου και το θέμα είναι ότι οι ηλικίες του λυκείου, έφυγαν και δεν ξαναγυρνάνε. Αυτό με εκνευρίζει και με στεναχωρεί, γιατί ναι έκανα λάθη, τα αναγνώρισα και τους ζητούσα συγνώμη και τι με αυτό; Αυτοί περνάνε και συνεχίζουν να περνάνε καλά, χωρίς τύψεις που σε έναν του στέρησαν τα εφηβικά του χρόνια.

---

Γεια σου εν οιδα, δεν καταφερα να σου απαντησω χτες, καλιο αργα παρα ποτε.
Σε αυτο το μηνυμα σου δειχνεις ολα οσα σε πειραξανε στα αληθεια και σε ωθησανε στο να γεμισεις το μυαλο σου με ενα σωρο γενικευσεις και θεωριες για να τα διαχειριστεις. Αλλα τα πραγματα ειναι απλα αμα καταλαβεις πως ηταν πολυ πολυ πολυ ΛΙΓΕΣ αυτες σου οι εμπειριες για να βγαλεις τα συμπερασματα που εβγαλες και μαλιστα ανουσιες. Αμα ησουν για χρονια σε καμια σχεση και γινοταν καμια στραβη να καταλαβαινα την εντονη σου απογοητευση σε σημειο να απορριπτεις την ιδεα του ερωτα και να λες πως ολος ο κοσμος ειναι μαλακες. Αλλα εσενα δεν σε ηθελαν δυο χλαμουτσες.
Νεες και αυτες, θελαν αλλα πραγματα, δεν ηξεραν πως να τα διαχειριζονται αυτα, τι να κανουμε, δεν σε θελανε.
Αυτο δεν σημαινει ομως σε καμια περιπτωση πως οποιες κοπελες εχουν καποια κοινα χαρακτηριστικα με αυτες τις πρωτες τυχουσες, οπως πχ την νιοτη η την απειρια η την εμπειρια η δε ξερω, δε σε θελουν η θα σε πληγωναν/απερριπταν.

Επισης που το ξερεις πως ο λογος οτι σου ειπε ψεμματα η αλλη ειναι επειδη θες να μιλας για εννοιες και ιδεες και αρα εισαι βαρετος και οχι το οτι απλα δεν της αρεσε η φατσα σου; Γουστα ειναι αυτα μπορει να μη της αρεσε η φατσα σου απλα, ε θα αρεσει σε καποια αλλη. Τι να κανουμε.
Το οτι πιστευεις πως δεν σε θελουν για παρεα οι συνομιληκοι σου επειδη παραεισαι σοφιστικε και τους πεφτει βαρυ η τους φαινεται βαρετο μηπως ειναι εκλογικευση δικη σου; Μπορει να διαισθανονται αυτη την ανωτεριλα και την επικριση που βγαζεις απεναντι τους, οτι αισθανεσαι πιο εξυπνος και καλος και με πιο βαθιες και ουσιαστικες αναζητησεις ξερω γω. Εδω εγω το διακρινω μεσα απο μια οθονη. Εσυ θα ηθελες για παρεα καποιον που πιστευει οτι ειναι καλυτερος απο εσενα και που νιωθει οτι για να κανει παρεα μαζι σου πρεπει να προσπαθησει να ειναι πιο "χαζος;" To dumb it down? Φυσικα και δεν θα ηθελες.
Τωρα δεν λεω οτι το κανεις αυτο απο κακια, καθολου, το πιστευω οτι εισαι μια χαρα ατομο. Απλα εχεις λιγο διαφορετικα ενδιαφεροντα και προτιμησεις που σε εμποδιζουν να συσχετιστεις ανετα με συνομιληκους σου και εφοσον συμβαινει αυτο και θα [B]ηθελες[/B να συσχετιστεις με συνομηλικους σου οπως ολοι οι ανθρωποι,] δυο επιλογες υπαρχουν για να ερμηνευσεις το οτι αυτη η λαχταρα σου δεν ικανοποιειται: ειτε εισαι εσυ ανεπαρκης, ειτε παραεισαι σκεφτομενος τυπος για τα μικρα τους μυαλουδακια... Και διαισθανομαι πως ισχυουν και τα δυο για εσενα....
Αν ειχες τον τροπο να κανεις ολα αυτα για τα οποια μιλας απαξιωτικα, ποσο σιγουρος εισαι οτι δεν θα σου αρεζαν; Επισης εχεις σκεφτει το ενδεχομενο να μην χρειαζεται οι βαθυτερες πνευματικες και φιλοσοφικες αναζητησεις σου να ερχονται σε συγκρουση με την τυπικη νεανικη ζωη; Και οτι απλα ειναι θεμα να μαθεις να διακρινεις ποτε ειναι η καταλληλη ωρα και στιγμη για αυτα και ποτε οχι; Βαρετα δεν ειναι αυτα οχι...το να ειναι το οποιοδηποτε πραγμα ομως το μονο πραγμα για το οποιο σκεφτεται και μιλαει καποιος ναι ειναι βαρετο...οχι μη ενδιαφερον, απλα κουραστικο. Και φυσικα και δεν εχεις καμια υποχρεωση να ευχαριστησεις κανεναν αλλον...αλλα εχεις υποχρεωση απεναντι στον εαυτο σου να ανοιξεις λιγο τους οριζοντες σου...

Quote:

---

Originally Posted by Natalia_sups

Γεια σου εν οιδα, δεν καταφερα να σου απαντησω χτες, καλιο αργα παρα ποτε.
Σε αυτο το μηνυμα σου δειχνεις ολα οσα σε πειραξανε στα αληθεια και σε ωθησανε στο να γεμισεις το μυαλο σου με ενα σωρο γενικευσεις και θεωριες για να τα διαχειριστεις. Αλλα τα πραγματα ειναι απλα αμα καταλαβεις πως ηταν πολυ πολυ πολυ ΛΙΓΕΣ αυτες σου οι εμπειριες για να βγαλεις τα συμπερασματα που εβγαλες και μαλιστα ανουσιες. Αμα ησουν για χρονια σε καμια σχεση και γινοταν καμια στραβη να καταλαβαινα την εντονη σου απογοητευση σε σημειο να απορριπτεις την ιδεα του ερωτα και να λες πως ολος ο κοσμος ειναι μαλακες. Αλλα εσενα δεν σε ηθελαν δυο χλαμουτσες.
Νεες και αυτες, θελαν αλλα πραγματα, δεν ηξεραν πως να τα διαχειριζονται αυτα, τι να κανουμε, δεν σε θελανε.
Αυτο δεν σημαινει ομως σε καμια περιπτωση πως οποιες κοπελες εχουν καποια κοινα χαρακτηριστικα με αυτες τις πρωτες τυχουσες, οπως πχ την νιοτη η την απειρια η την εμπειρια η δε ξερω, δε σε θελουν η θα σε πληγωναν/απερριπταν.

Επισης που το ξερεις πως ο λογος οτι σου ειπε ψεμματα η αλλη ειναι επειδη θες να μιλας για εννοιες και ιδεες και αρα εισαι βαρετος και οχι το οτι απλα δεν της αρεσε η φατσα σου; Γουστα ειναι αυτα μπορει να μη της αρεσε η φατσα σου απλα, ε θα αρεσει σε καποια αλλη. Τι να κανουμε.
Το οτι πιστευεις πως δεν σε θελουν για παρεα οι συνομιληκοι σου επειδη παραεισαι σοφιστικε και τους πεφτει βαρυ η τους φαινεται βαρετο μηπως ειναι εκλογικευση δικη σου; Μπορει να διαισθανονται αυτη την ανωτεριλα και την επικριση που βγαζεις απεναντι τους, οτι αισθανεσαι πιο εξυπνος και καλος και με πιο βαθιες και ουσιαστικες αναζητησεις ξερω γω. Εδω εγω το διακρινω μεσα απο μια οθονη. Εσυ θα ηθελες για παρεα καποιον που πιστευει οτι ειναι καλυτερος απο εσενα και που νιωθει οτι για να κανει παρεα μαζι σου πρεπει να προσπαθησει να ειναι πιο "χαζος;" To dumb it down? Φυσικα και δεν θα ηθελες.
Τωρα δεν λεω οτι το κανεις αυτο απο κακια, καθολου, το πιστευω οτι εισαι μια χαρα ατομο. Απλα εχεις λιγο διαφορετικα ενδιαφεροντα και προτιμησεις που σε εμποδιζουν να συσχετιστεις ανετα με συνομιληκους σου και εφοσον συμβαινει αυτο και θα [B]ηθελες[/B να συσχετιστεις με συνομηλικους σου οπως ολοι οι ανθρωποι,] δυο επιλογες υπαρχουν για να ερμηνευσεις το οτι αυτη η λαχταρα σου δεν ικανοποιειται: ειτε εισαι εσυ ανεπαρκης, ειτε παραεισαι σκεφτομενος τυπος για τα μικρα τους μυαλουδακια... Και διαισθανομαι πως ισχυουν και τα δυο για εσενα....
Αν ειχες τον τροπο να κανεις ολα αυτα για τα οποια μιλας απαξιωτικα, ποσο σιγουρος εισαι οτι δεν θα σου αρεζαν; Επισης εχεις σκεφτει το ενδεχομενο να μην χρειαζεται οι βαθυτερες πνευματικες και φιλοσοφικες αναζητησεις σου να ερχονται σε συγκρουση με την τυπικη νεανικη ζωη; Και οτι απλα ειναι θεμα να μαθεις να διακρινεις ποτε ειναι η καταλληλη ωρα και στιγμη για αυτα και ποτε οχι; Βαρετα δεν ειναι αυτα οχι...το να ειναι το οποιοδηποτε πραγμα ομως το μονο πραγμα για το οποιο σκεφτεται και μιλαει καποιος ναι ειναι βαρετο...οχι μη ενδιαφερον, απλα κουραστικο. Και φυσικα και δεν εχεις καμια υποχρεωση να ευχαριστησεις κανεναν αλλον...αλλα εχεις υποχρεωση απεναντι στον εαυτο σου να ανοιξεις λιγο τους οριζοντες σου...

---

Έχεις δίκιο στα περισσότερα, όμως αν ήσουν στην ηλικία των 19, ίσως να συμφωνούσες μαζί μου. Βαριέται ο κόσμος να σκεφτεί, δεν το λέω απαξιωτικά, αλλά όταν έχεις την τεχνολογία πχ, γιατί να ανοίξεις βιβλίο; Κάπως έτσι είναι η κατάσταση. Ναι οι εμπειρίες μου είναι λίγες, αλλά έχω μάθει μέσα από την μοναξιά να παρατηρώ καλύτερα τους ανθρώπους και να ακούω καλύτερα, μιλώντας λίγο. Είμαι δίκαιος με όλους, θέλω όλοι να είναι δίκαιοι μαζί μου, ας πούμε επειδή μιλάω με ένα παιδί και αυτό το παιδί κάνει παρέα με εμένα, σαν παρέα δηλαδή, δεν κάλεσαν σε ένα πάρτι τους, το παιδί που μιλάω γιατί μιλάει με εμένα, άρα πάλι εγώ είμαι το πρόβλημά τους και αυτό το παραδέχτηκαν οι ίδιοι. Επειδή δεν έχω πολύ χρόνο, θα συνεχίσουμε την κουβέντα μας το βράδυ. Καλό σου απόγευμα :)

Quote:

---

Originally Posted by Εν οίδα, ότι ουδέν οίδα

Έχεις δίκιο στα περισσότερα, όμως αν ήσουν στην ηλικία των 19, ίσως να συμφωνούσες μαζί μου. Βαριέται ο κόσμος να σκεφτεί, δεν το λέω απαξιωτικά, αλλά όταν έχεις την τεχνολογία πχ, γιατί να ανοίξεις βιβλίο; Κάπως έτσι είναι η κατάσταση. Ναι οι εμπειρίες μου είναι λίγες, αλλά έχω μάθει μέσα από την μοναξιά να παρατηρώ καλύτερα τους ανθρώπους και να ακούω καλύτερα, μιλώντας λίγο. Είμαι δίκαιος με όλους, θέλω όλοι να είναι δίκαιοι μαζί μου, ας πούμε επειδή μιλάω με ένα παιδί και αυτό το παιδί κάνει παρέα με εμένα, σαν παρέα δηλαδή, δεν κάλεσαν σε ένα πάρτι τους, το παιδί που μιλάω γιατί μιλάει με εμένα, άρα πάλι εγώ είμαι το πρόβλημά τους και αυτό το παραδέχτηκαν οι ίδιοι. Επειδή δεν έχω πολύ χρόνο, θα συνεχίσουμε την κουβέντα μας το βράδυ. Καλό σου απόγευμα :)

---

Λες να μην υπηρξα 19 ρε συ; Και δεν περασαν δα και 50 χρονια, 5-6 χρονακια περασαν...
και σε καταλαβαινω. Ειχα κι εγω παρομοιες δυσκολιες και παρομοια πεισματα (λιγο νωριτερα απο εσενα) ωσπου με ενα δυο μπατσες της τυχης και αρκετες αλλαγες που γινονται με φυσιολογικο τροπο σε αυτες τις ηλικιες ηρθα στα συγκαλα μου...καταλαβαινω πολυ καλα για τι πραγμα μιλας.
Και σε πιστευω οτι κανεις αυτα που γραφεις, αλλα μηπως αντι να παρατηρουσες τους ανθρωπους να τους γνωριζες καλυτερα;
Ειναι δυσκολο να μαθεις να το κανεις αμα δεν σου ερχεται με φυσικο τροπο, κι εγω ακομα δυσκολευομαι αρκετα. Αλλα αμα ριξεις εσυ μεσα σου, - οχι απεναντι σε οποιονδηποτε αλλον- καθε αμυνα με την οποια προστατευτεις τον εαυτο σου, και οντως πραγματικα πιστεψεις οτι "εν οιδα οτι ουδεν οιδα" νομιζω θα νιωσεις λιιιιγο καλυτερα. Αυτη η φραση δεν αναφερεται στην συγχυση που αισθανεσαι, στο μπερδεμα...ουτε στην αεναη αναζητηση της γνωσης απαραιτητα...δες το και ως κατι που θα σε βοηθουσε να μην κρινεις τοσο ευκολα, να καταννοεις τους αλλους ως ατελεις ανθρωπους και να εισαι οκ με αυτο, οτι που ξερεις τι εννοουν, τι νιωθουν, τι θελουν, τι εχουν να προσφερουν...μηπως παρεξηγεις τους αλλους με την ιδια ευκολια που παρεξηγεισαι εσυ ο ιδιος απο τους αλλους; Προφανεστατα δεν γινεται να ειναι κανεις μεσα στο κεφαλι και τις σκεψεις και τα συναισθηματα κανενος. Οπως τωρα σου τα λεω αυτα και νιωθεις οτι ισως καπου αδικεισαι, οτι "που ξερεις τι νιωθω και τι σκεφτομαι, δε με ξερεις, καλα τα λες σχετικααα αλλα δε καταλαβαινεις ακριβως" ετσι μπορει να νιωθει και η καθε χλαμουτσιτσα κοπελα που σου λεει ψεμματα για να σε αποφυγει. Σταματα να θελεις να μπεις στο μυαλο των αλλων, παντα καπου θα τους αδικησεις εστω λιγουλακι...οποτε αντι να ερμηνευεις τα κινητρα και τα θελω και την κοσκοθεωρια των αλλων κρινοντας απο τις επιλογες τους και κολλωντας τους μια ταμπελιτσα μηπως θα ηταν καλυτερα να ακολουθουσες την τακτικη "εχω μια σχετικη εντυπωση για αυτο το ατομο αλλα δεν μπορω να ξερω, μηπως καλυτερα να τον/την ρωτησω τι ισχυει η να τον/την αφησω να το εκφρασει πρωτα"?
Πχ δεν μπορεις να ξερεις τι μπορει να σκεφεται η να αισθανεται η καθε κοπελιτσα επειδη ανηκει στην "νεολαια" που" ειναι ρηχη και χαζη και και και"...ξερεις, απο εξω σε καποιον τριτο φαινεσαι κι εσυ να ταιριαζεις τελεια σε αυτο το συνολο, στη ταμπελιτσα του νεολαιου που δε ξερει τη τυφλα του ουτε τι θελει και ψαχνεται...αλλα δεν νιωθεις οτι αδικεισαι απο αυτην;
Ε για αυτο τον λογο προσπαθησε να πιστεψεις οτι δεν εχεις ολες τις απαντησεις για το τι ειναι, τι θελουν και τι μπορουν οι αλλοι.

Ο ερως ειναι ασθενεια , που ολοι θελουμε να παθουμε/κολλησουμε , αυτο ειναι το παραδοξο του ...... .......................

Quote:

---

Originally Posted by Εν οίδα, ότι ουδέν οίδα

Επιλογή είναι, όχι τύχη. Τίποτα δεν γίνεται στην τύχη. Η τύχη πιστεύω δημιουργήθηκε για να βγάλει τον εαυτό του ο άνθρωπος, από τα λάθη του. Λέμε ας πούμε δεν ευθύνομαι εγώ, αλλά η κακή μου τύχη. Όχι, εσύ ευθύνεσαι.

---

Όχι, διαφωνώ πως είναι πάντα θέμα επιλογής. Κάποιες φορές είναι καθαρά θέμα τύχης οι συναναστροφές. Δεν χρησιμοποιώ την λέξη τύχη με την εννοια του προδιαγεγραμμένου, ότι δηλαδή μια ανώτερη δύναμη καθόρισε την παρέα σου ή το οτιδήποτε. Χρησιμοποιώ την λέξη τύχη ως το τυχαίο γεγονός διάφορων ενδεχομένων.

θα μπορούσες να αποκλείσεις το ενδεχομενο της τυχαιότητας, αν όλοι οι άνθρωποι είχαν manual με προδιαγραφές και οδηγίες χρήσης, αλλά δυστυχώς, κάτι τέτοιο δε συμβαίνει.

Είναι τυχαία γεγονότα οι συναναστροφές και οι έρωτες, ή τουλάχιστον έτσι ξεκινούν. Από εκεί και πέρα, τα τυχαία γεγονόταν μπορεί να γίνουν επιλογές, υπο προϋποθέσεις. Από την άλλη, καρπούζι πας να διαλέξεις, το εξετάζεις προσεκτικά, το χτυπάς, κοιτάς το χώμα του, το κοτσάνι να είναι φρέσκο, το αγοράζεις και όταν πας στο σπίτι και το κόβεις σου βγαίνει αγουρίθρα. Πως να΄είσαι σιγουρος για έναν ανθρωπο;;

Επίσης, κατά την άποψή μου είναι πολύ σωστο να αναλογίζεται κάποιος τα λάθος πράγματα που έχουν συμβεί στη ζωή του, να αναλαμβάνει την ευθύνη για το μερίδιο ευθύνης που του αναλογεί, να το κάνει γνώση και να συνεχίζει. Από εκεί και πέρα, είναι λίγο υπερβολικό να ψάχνεις φταίχτες σε καταστάσεις, που πιθανότατα να μην έφταιγε και κανείς, όπως να λήξει ένας έρωτας ας πούμε. Είναι άσχημο να βιώνεις την λήξη ενός 'ερωτά, ή μιας ανθρώπινης σχέσης, γενικότερα. Αλλά και αυτό μέσα στη ζωή είναι, είναι και το άσχημο μέσα στη ζωή και το καλύτερο που έχει κάποιος να κάνει είναι να προχωρήσει στη ζωή του, γιατί πάντα θα συμβαίνουν πράγματα, όμορφα, άσχημα, αδιάφορα και το πιο χαλαρωτικό από όλα αυτά, είναι πως δε μπορούμε να ελέγξουμε ή να διαμορφώσουμε ή να καθορίσουμε ή να προεξοφλήσουμε οτιδήποτε εμπεριέχει αστάθμητους παράγοντες, που στη συγκεκριμένη περίπτωση, είναι η συμπεριφορά των άλλων ανθρώπων.

Quote:

---

Originally Posted by Εν οίδα, ότι ουδέν οίδα

Έχεις δίκιο στα περισσότερα, όμως αν ήσουν στην ηλικία των 19, ίσως να συμφωνούσες μαζί μου. Βαριέται ο κόσμος να σκεφτεί, δεν το λέω απαξιωτικά, αλλά όταν έχεις την τεχνολογία πχ, γιατί να ανοίξεις βιβλίο; Κάπως έτσι είναι η κατάσταση. Ναι οι εμπειρίες μου είναι λίγες, αλλά έχω μάθει μέσα από την μοναξιά να παρατηρώ καλύτερα τους ανθρώπους και να ακούω καλύτερα, μιλώντας λίγο. Είμαι δίκαιος με όλους, θέλω όλοι να είναι δίκαιοι μαζί μου, ας πούμε επειδή μιλάω με ένα παιδί και αυτό το παιδί κάνει παρέα με εμένα, σαν παρέα δηλαδή, δεν κάλεσαν σε ένα πάρτι τους, το παιδί που μιλάω γιατί μιλάει με εμένα, άρα πάλι εγώ είμαι το πρόβλημά τους και αυτό το παραδέχτηκαν οι ίδιοι. Επειδή δεν έχω πολύ χρόνο, θα συνεχίσουμε την κουβέντα μας το βράδυ. Καλό σου απόγευμα :)

---

Δεν μπορείς να είσαι δίκαιος με όλους. Και αυτό, γιατί η δικαιοσύνη που ασκεί ο καθένας μας, είναι κάτι που στηρίζεται σε κάτι εντελώς προσωπικό που λέγετε προσωπική ηθική. Δεν εννοώ βέβαια τους νόμους του κράτους και το πόσο πιστά τους τηρούμε. Αυτό που λες πως δεν κάλεσαν σε κάποιο πάρτι τον φίλο σου, επειδή σου μιλά, είναι κι αυτό δίκαιο κατά την κρίση αυτού που σκέφτηκε να το κάνει. Κι αυτός βάσει της προσωπικής του ηθικής, επραξε το πιο δίκαιο, ως επι το πλείστον. Δεν δικαιολογώ ούτε παίρνω το μέρος κανενός.
Όταν όμως νοιώθεις πως είσαι θύμα κάποιας συμπεριφοράς που σε αδικεί, να ξέρεις πως μόνο από τον εαυτό σου μπορεί να περιμένεις να κερδίσει αυτό το δίκιο. Είτε κουβεντιάζεις με τον άλλο και αντιμετωπίζεις τη δική του αλήθεια κι αυτός την δική σου, είτε προστατεύεις τον εαυτό σου με το να απέχεις. Επιλογή είναι :)

αρκετοι μου εχουν πει οτι ειμαι τυχερος αλλα μαλον επειδη δε πιστευω αυτη τη λεξη για αυτο και αυτη με κυνηγα συνεχως

και γω συμφωνω σε αυτο επιλογη ειναι οχι τυχη ειναι θεμα ποσο αναισθητος θα καταφερεις να εισαι και παρα οτι τρως ισως χυλοπιτες εσυ συνεχιζεις το βιολι σου σα να μη τρεχει τιποτα

Quote:

---

Originally Posted by Natalia_sups

Γεια σου εν οιδα, δεν καταφερα να σου απαντησω χτες, καλιο αργα παρα ποτε.
Σε αυτο το μηνυμα σου δειχνεις ολα οσα σε πειραξανε στα αληθεια και σε ωθησανε στο να γεμισεις το μυαλο σου με ενα σωρο γενικευσεις και θεωριες για να τα διαχειριστεις. Αλλα τα πραγματα ειναι απλα αμα καταλαβεις πως ηταν πολυ πολυ πολυ ΛΙΓΕΣ αυτες σου οι εμπειριες για να βγαλεις τα συμπερασματα που εβγαλες και μαλιστα ανουσιες. Αμα ησουν για χρονια σε καμια σχεση και γινοταν καμια στραβη να καταλαβαινα την εντονη σου απογοητευση σε σημειο να απορριπτεις την ιδεα του ερωτα και να λες πως ολος ο κοσμος ειναι μαλακες. Αλλα εσενα δεν σε ηθελαν δυο χλαμουτσες.
Νεες και αυτες, θελαν αλλα πραγματα, δεν ηξεραν πως να τα διαχειριζονται αυτα, τι να κανουμε, δεν σε θελανε.
Αυτο δεν σημαινει ομως σε καμια περιπτωση πως οποιες κοπελες εχουν καποια κοινα χαρακτηριστικα με αυτες τις πρωτες τυχουσες, οπως πχ την νιοτη η την απειρια η την εμπειρια η δε ξερω, δε σε θελουν η θα σε πληγωναν/απερριπταν.

Επισης που το ξερεις πως ο λογος οτι σου ειπε ψεμματα η αλλη ειναι επειδη θες να μιλας για εννοιες και ιδεες και αρα εισαι βαρετος και οχι το οτι απλα δεν της αρεσε η φατσα σου; Γουστα ειναι αυτα μπορει να μη της αρεσε η φατσα σου απλα, ε θα αρεσει σε καποια αλλη. Τι να κανουμε.
Το οτι πιστευεις πως δεν σε θελουν για παρεα οι συνομιληκοι σου επειδη παραεισαι σοφιστικε και τους πεφτει βαρυ η τους φαινεται βαρετο μηπως ειναι εκλογικευση δικη σου; Μπορει να διαισθανονται αυτη την ανωτεριλα και την επικριση που βγαζεις απεναντι τους, οτι αισθανεσαι πιο εξυπνος και καλος και με πιο βαθιες και ουσιαστικες αναζητησεις ξερω γω. Εδω εγω το διακρινω μεσα απο μια οθονη. Εσυ θα ηθελες για παρεα καποιον που πιστευει οτι ειναι καλυτερος απο εσενα και που νιωθει οτι για να κανει παρεα μαζι σου πρεπει να προσπαθησει να ειναι πιο "χαζος;" To dumb it down? Φυσικα και δεν θα ηθελες.
Τωρα δεν λεω οτι το κανεις αυτο απο κακια, καθολου, το πιστευω οτι εισαι μια χαρα ατομο. Απλα εχεις λιγο διαφορετικα ενδιαφεροντα και προτιμησεις που σε εμποδιζουν να συσχετιστεις ανετα με συνομιληκους σου και εφοσον συμβαινει αυτο και θα [B]ηθελες[/B να συσχετιστεις με συνομηλικους σου οπως ολοι οι ανθρωποι,] δυο επιλογες υπαρχουν για να ερμηνευσεις το οτι αυτη η λαχταρα σου δεν ικανοποιειται: ειτε εισαι εσυ ανεπαρκης, ειτε παραεισαι σκεφτομενος τυπος για τα μικρα τους μυαλουδακια... Και διαισθανομαι πως ισχυουν και τα δυο για εσενα....
Αν ειχες τον τροπο να κανεις ολα αυτα για τα οποια μιλας απαξιωτικα, ποσο σιγουρος εισαι οτι δεν θα σου αρεζαν; Επισης εχεις σκεφτει το ενδεχομενο να μην χρειαζεται οι βαθυτερες πνευματικες και φιλοσοφικες αναζητησεις σου να ερχονται σε συγκρουση με την τυπικη νεανικη ζωη; Και οτι απλα ειναι θεμα να μαθεις να διακρινεις ποτε ειναι η καταλληλη ωρα και στιγμη για αυτα και ποτε οχι; Βαρετα δεν ειναι αυτα οχι...το να ειναι το οποιοδηποτε πραγμα ομως το μονο πραγμα για το οποιο σκεφτεται και μιλαει καποιος ναι ειναι βαρετο...οχι μη ενδιαφερον, απλα κουραστικο. Και φυσικα και δεν εχεις καμια υποχρεωση να ευχαριστησεις κανεναν αλλον...αλλα εχεις υποχρεωση απεναντι στον εαυτο σου να ανοιξεις λιγο τους οριζοντες σου...

---

Δεν είπα ότι ο λόγος που δεν με ήθελαν εκείνες ήταν επειδή ενδιαφέρομαι για άλλα πράγματα από αυτά της ηλικίας μου. Αυτό το είπα για τις παρέες, όχι για τις σχέσεις. Κοίτα αν δεν είσαι μέσα στα στάνταρ της κοινωνίας, μετά σε απωθούν. Έτσι είναι δυστυχώς. Ξέρεις πως κρίνει η δική μου ηλικία; Σύμφωνα με τα ζώδια (μπορεί να σου φαίνεται ηλίθιο και είναι ηλίθιο, αλλά είναι κριτήριο αυτό), με το εάν έχεις όμορφο σώμα, όχι απαραίτητα γυμνασμένο αλλά όμορφο, να έχει όμορφο πρόσωπο με καλές αναλογίες, το ύψος παίζει μεγάλο ρόλο, ευτυχώς αυτό το έχω επειδή είμαι ψιλός, αλλά πρέπει να δεις τι λένε οι αντρές που δεν έχουν μεγάλο ύψος, να δεις τι λένε, που τους απορρίπτουν λόγο ύψους και τους λένε οι κοπέλες ότι τους απορρίπτουν λόγο ύψους, αυτό για εμένα λέγεται ρατσισμός. Να μην είσαι χοντρός φυσικά, ποιός θα ήθελε έναν χοντρό δίπλα του; Κανείς, όλοι είμαστε υπέρ των χοντρών, αλλά σε μια δεδομένη στιγμή, το γυμνασμένο σώμα υπερτερεί. Και γενικότερα και άλλα πολλά. Όσον αφορά για το θέμα του χαρακτήρα και της προσωπικότητας, θα δει η κοπέλα πως κινείται ο άντρας, τι φίλους έχει. Είναι βασικά για μία κοπέλα να γνωρίσει τους φίλους του αγοριού της. Το ξέρω αυτό, επειδή ήθελε να με παρουσιάσει ένας γνωστός μου στην κοπέλα του, επειδή ήθελε να γνωρίσει τους φίλους του. Έτσι πήγαμε σε ένα εστιατόριο (κυριλέ) όπως θα το έλεγε άλλος, αλλά ήμουν σε κάποια στιγμή f*ck my life, επειδή πολύ απλά, όταν βγαίνεις έξω και είναι ένα ζευγάρι, πρέπει και ο φίλος να έχει μια συνοδό, όχι απαραίτητα να είναι κοπέλα του, αλλά μια συνοδό και αυτοί πιανόντουσαν χεράκι χεράκι ή αγκαζέ και εγώ δίπλα στο τύπο. Καλά πέρασα φυσικά, αν και το κλίμα στην αρχή ήταν "βαρύ", αλλά έχω την τάση να ανοίγω κουβέντα και να κάνω το κλίμα πιο "ήπιο" από πριν, οπότε περάσαμε πολύ ωραία. Ο καθένας ζει την νεανική του ζωή, ανάλογα με τον χαρακτήρα του. Πολλά παιδιά είναι σαν εμένα κλειστά, που έχουν βαθύτερες αναζητήσεις. Άλλα έχουν παρέα όμως, επειδή αλλιωθήκαν στο διάβα των φιλιών και έτσι οι αρχικές τους αναζητήσεις πήγανε περίπατο, θα ξαναπιάσουν φυσικά τις φιλοσοφικές τους αναζητήσεις, στα 50-60 τους. Άλλοι είναι σαν εμένα κλειστοί με πνευματικές αναζητήσεις ή οχι, αλλά δεν έχουν παρέα, ούτε κοπέλα φυσικά. Αυτοί είναι η χειρότερη φάρα ανθρώπων. Σε δεδομένη στιγμή θα σε μαχαιρώσουν πισώπλατα επειδή στερήθηκαν αυτά που έχουν οι άλλοι, βγάζουν και κακία, με πολλούς από αυτούς έχω τσακωθεί, γιατί αν και εγώ είμαι έτσι, οι δικές μου φιλοσοφικές αναζητήσεις, δεν είναι εις βάρος των άλλων, ούτε πως θα τους καταστρέψω, αν και μου την έχουν κάνει αρκετοί άνθρωποι εδώ και 8 χρόνια. Κοίτα ναι, μου αρέσουν αυτά, όχι πως σε μια παρέα ανθρώπων δεν θα συζητήσω και άλλα πράγματα, απλά εμένα αυτά δεν με εκφράζουν. Εδώ ήθελα να πάμε σε ένα μπαράκι, επειδή μου άρεσε και δεν είχα ξαναπάει, τους παρακαλούσα επί 1-2 μήνες γι'αυτό κοίτα να δει φάση τώρα, όταν χωρίστικαν ευτυχώς οι δρόμοι μας, πήγαν εκείνοι σε αυτό το μπαράκι και φυσικά χωρίς εμένα γιατί τότε είχαμε τσακωθεί, όλα αυτά πριν 5 μήνες. Άρα κατάλαβες για τι κατάσταση μιλάμε.

Quote:

---

Originally Posted by Natalia_sups

Λες να μην υπηρξα 19 ρε συ; Και δεν περασαν δα και 50 χρονια, 5-6 χρονακια περασαν...
και σε καταλαβαινω. Ειχα κι εγω παρομοιες δυσκολιες και παρομοια πεισματα (λιγο νωριτερα απο εσενα) ωσπου με ενα δυο μπατσες της τυχης και αρκετες αλλαγες που γινονται με φυσιολογικο τροπο σε αυτες τις ηλικιες ηρθα στα συγκαλα μου...καταλαβαινω πολυ καλα για τι πραγμα μιλας.
Και σε πιστευω οτι κανεις αυτα που γραφεις, αλλα μηπως αντι να παρατηρουσες τους ανθρωπους να τους γνωριζες καλυτερα;
Ειναι δυσκολο να μαθεις να το κανεις αμα δεν σου ερχεται με φυσικο τροπο, κι εγω ακομα δυσκολευομαι αρκετα. Αλλα αμα ριξεις εσυ μεσα σου, - οχι απεναντι σε οποιονδηποτε αλλον- καθε αμυνα με την οποια προστατευτεις τον εαυτο σου, και οντως πραγματικα πιστεψεις οτι "εν οιδα οτι ουδεν οιδα" νομιζω θα νιωσεις λιιιιγο καλυτερα. Αυτη η φραση δεν αναφερεται στην συγχυση που αισθανεσαι, στο μπερδεμα...ουτε στην αεναη αναζητηση της γνωσης απαραιτητα...δες το και ως κατι που θα σε βοηθουσε να μην κρινεις τοσο ευκολα, να καταννοεις τους αλλους ως ατελεις ανθρωπους και να εισαι οκ με αυτο, οτι που ξερεις τι εννοουν, τι νιωθουν, τι θελουν, τι εχουν να προσφερουν...μηπως παρεξηγεις τους αλλους με την ιδια ευκολια που παρεξηγεισαι εσυ ο ιδιος απο τους αλλους; Προφανεστατα δεν γινεται να ειναι κανεις μεσα στο κεφαλι και τις σκεψεις και τα συναισθηματα κανενος. Οπως τωρα σου τα λεω αυτα και νιωθεις οτι ισως καπου αδικεισαι, οτι "που ξερεις τι νιωθω και τι σκεφτομαι, δε με ξερεις, καλα τα λες σχετικααα αλλα δε καταλαβαινεις ακριβως" ετσι μπορει να νιωθει και η καθε χλαμουτσιτσα κοπελα που σου λεει ψεμματα για να σε αποφυγει. Σταματα να θελεις να μπεις στο μυαλο των αλλων, παντα καπου θα τους αδικησεις εστω λιγουλακι...οποτε αντι να ερμηνευεις τα κινητρα και τα θελω και την κοσκοθεωρια των αλλων κρινοντας απο τις επιλογες τους και κολλωντας τους μια ταμπελιτσα μηπως θα ηταν καλυτερα να ακολουθουσες την τακτικη "εχω μια σχετικη εντυπωση για αυτο το ατομο αλλα δεν μπορω να ξερω, μηπως καλυτερα να τον/την ρωτησω τι ισχυει η να τον/την αφησω να το εκφρασει πρωτα"?
Πχ δεν μπορεις να ξερεις τι μπορει να σκεφεται η να αισθανεται η καθε κοπελιτσα επειδη ανηκει στην "νεολαια" που" ειναι ρηχη και χαζη και και και"...ξερεις, απο εξω σε καποιον τριτο φαινεσαι κι εσυ να ταιριαζεις τελεια σε αυτο το συνολο, στη ταμπελιτσα του νεολαιου που δε ξερει τη τυφλα του ουτε τι θελει και ψαχνεται...αλλα δεν νιωθεις οτι αδικεισαι απο αυτην;
Ε για αυτο τον λογο προσπαθησε να πιστεψεις οτι δεν εχεις ολες τις απαντησεις για το τι ειναι, τι θελουν και τι μπορουν οι αλλοι.

---

Το πρόβλημα σε αυτό που εύστοχα περιγράφεις, είναι πως πάντα είχα τους άλλους ως τέλειους και έτσι τους κρίνω, με βάση την τελειότητα. Αυτό μου πέρασαν στο σχολείο και ο μοναδικός μη τέλειος, ήμουν εγώ. Εγώ θεωρούσα πως είμαι το πρόβλημα και αυτή ήταν μια πρόχειρη εξήγηση ενός παιδιού γυμνασίου, όταν περνούσαν οι άλλοι καλά και εγώ όχι. Άρα λέω τότε, αυτοί είναι οι καλοί και εγώ δεν είμαι, γι'αυτό και δεν με προτιμούν είτε για παρέα, είτε για σχέση. Ηλίθιο το ξέρω, αλλά έτσι το σκεφτόμουν τότε. Η κριτική που βγάζω, σε άλλους ή η κακή συμπεριφορά που βγάζω άθελά μου ή τα άσχημα λόγια που βγάζω, όπως έκανα εδώ σε ένα άλλο θέμα, με την κοπέλα Β που ξεγυμνώθηκε, είναι οι συμπεριφορές άλλων απέναντί μου. Έτσι όπως κάνω τώρα, έτσι με αντιμετώπιζαν κάποτε τα παιδιά. Με έκριναν και με κατηγορούσαν και άθελά μου, ασυναίσθητα μου βγαίνει το ίδιο, έτσι κατέντησα απόλυτος, που μέσα από όλα αυτά αυτό βγαίνει, η απολυτότητα, που πολλοί μου το έχουν πει αυτό που με ξέρουν από κοντά, αλλά μου το λέτε και εσείς που δεν με γνωρίζετε παρά μόνο μέσα από τον γραπτό λόγο και το ξέρω και εγώ πως είναι μεγάλο μειονέκτημα αυτό, αλλά μου βγαίνει. Όσον αφορά για την φράση του Σωκράτη, έπρεπε να διαβάσεις την σωκρατική ειρωνία και αυτή η φράση συγκαταλέγεται στην σωκρατική ειρωνία, εννοώντας το αντίθετο. Αυτό φαίνεται και μέσα από την διαλεκτική ή την μαιευτική μέθοδο που χρησιμοποιεί ο Σωκράτης, που θεωρεί ότι όλοι οι άνθρωποι γνωρίζουμε την αλήθεια, αλλά θα προσθέσω εγώ, την αλήθεια του Σωκράτη όχι την δική μας, γιατί είχε την ικανότητα ο Σωκράτης να ακούει από εσένα τις αλήθειες που ήθελε εκείνος να ακούσει από εσένα. Ωραίος τύπος, σίγουρα θα έκανα παρέα με έναν τέτοιο τύπο, αλλά έχει πεθάνει κάτι αιώνες τώρα. Σίγουρα το έχω σκεφτεί και αυτό, τι σκέφτονται οι άλλοι για εμένα, εκεί που έχω καταλήξει είναι ότι με θεωρούν κομπλεξικό (μερικοί μου το έχουν πει και αυτό), απόλυτο, συναισθηματικά ασταθής και καμιά φορά κακό. Αλλά δεν θεωρώ πως βγάζω κακία σε καμία περίπτωση, ίσα ίσα που είμαι άνθρωπος που θα βοηθήσω ακόμη και τον εχθρό μου. Τα άλλα ισχύουν πράγματι.

Quote:

---

Originally Posted by kutchunie

Δεν μπορείς να είσαι δίκαιος με όλους. Και αυτό, γιατί η δικαιοσύνη που ασκεί ο καθένας μας, είναι κάτι που στηρίζεται σε κάτι εντελώς προσωπικό που λέγετε προσωπική ηθική. Δεν εννοώ βέβαια τους νόμους του κράτους και το πόσο πιστά τους τηρούμε. Αυτό που λες πως δεν κάλεσαν σε κάποιο πάρτι τον φίλο σου, επειδή σου μιλά, είναι κι αυτό δίκαιο κατά την κρίση αυτού που σκέφτηκε να το κάνει. Κι αυτός βάσει της προσωπικής του ηθικής, επραξε το πιο δίκαιο, ως επι το πλείστον. Δεν δικαιολογώ ούτε παίρνω το μέρος κανενός.
Όταν όμως νοιώθεις πως είσαι θύμα κάποιας συμπεριφοράς που σε αδικεί, να ξέρεις πως μόνο από τον εαυτό σου μπορεί να περιμένεις να κερδίσει αυτό το δίκιο. Είτε κουβεντιάζεις με τον άλλο και αντιμετωπίζεις τη δική του αλήθεια κι αυτός την δική σου, είτε προστατεύεις τον εαυτό σου με το να απέχεις. Επιλογή είναι :)

---

Ναι αλλά το δίκαιο, είναι μια αόριστη έννοια, γι'αυτό και έχουμε καταλήξει ως πλειοψηφία πάντα, έχουμε καταλήξει ότι "Δίκαιο είναι το σε κάθε περίπτωση ορθό". Αυτός είναι ο ορισμός του δίκαιου που θα τον βρεις σε αρκετά βιβλία, τέτοιου περιεχομένου. Το ορθό όμως είναι αυτό που πηγαίνει σύμφωνα με την πλειοψηφία των ανθρώπων. Η πλειοψηφία λοιπόν θα έκρινε ότι αυτή η πράξη του 35αρι να μην πάρει στο πάρτι, ένα φίλο ή γνωστό μου επειδή μου μιλάει, δείχνει για τους περισσότερους ανθρώπους μια λανθασμένη πράξη και μια κακία. Άρα το δικαίο σε αυτή την περίπτωση, είναι απέναντί του.

Quote:

---

Originally Posted by αλεξανδρος_77

αρκετοι μου εχουν πει οτι ειμαι τυχερος αλλα μαλον επειδη δε πιστευω αυτη τη λεξη για αυτο και αυτη με κυνηγα συνεχως

και γω συμφωνω σε αυτο επιλογη ειναι οχι τυχη ειναι θεμα ποσο αναισθητος θα καταφερεις να εισαι και παρα οτι τρως ισως χυλοπιτες εσυ συνεχιζεις το βιολι σου σα να μη τρεχει τιποτα

---

Έτσι είναι, ακριβώς. Επιλογές δικές μας είναι, όχι τύχη.

Quote:

---

Originally Posted by Εν οίδα, ότι ουδέν οίδα

Το πρόβλημα σε αυτό που εύστοχα περιγράφεις, είναι πως πάντα είχα τους άλλους ως τέλειους και έτσι τους κρίνω, με βάση την τελειότητα. Αυτό μου πέρασαν στο σχολείο και ο μοναδικός μη τέλειος, ήμουν εγώ. Εγώ θεωρούσα πως είμαι το πρόβλημα και αυτή ήταν μια πρόχειρη εξήγηση ενός παιδιού γυμνασίου, όταν περνούσαν οι άλλοι καλά και εγώ όχι. Άρα λέω τότε, αυτοί είναι οι καλοί και εγώ δεν είμαι, γι'αυτό και δεν με προτιμούν είτε για παρέα, είτε για σχέση. Ηλίθιο το ξέρω, αλλά έτσι το σκεφτόμουν τότε. Η κριτική που βγάζω, σε άλλους ή η κακή συμπεριφορά που βγάζω άθελά μου ή τα άσχημα λόγια που βγάζω, όπως έκανα εδώ σε ένα άλλο θέμα, με την κοπέλα Β που ξεγυμνώθηκε, είναι οι συμπεριφορές άλλων απέναντί μου. Έτσι όπως κάνω τώρα, έτσι με αντιμετώπιζαν κάποτε τα παιδιά. Με έκριναν και με κατηγορούσαν και άθελά μου, ασυναίσθητα μου βγαίνει το ίδιο, έτσι κατέντησα απόλυτος, που μέσα από όλα αυτά αυτό βγαίνει, η απολυτότητα, που πολλοί μου το έχουν πει αυτό που με ξέρουν από κοντά, αλλά μου το λέτε και εσείς που δεν με γνωρίζετε παρά μόνο μέσα από τον γραπτό λόγο και το ξέρω και εγώ πως είναι μεγάλο μειονέκτημα αυτό, αλλά μου βγαίνει. Όσον αφορά για την φράση του Σωκράτη, έπρεπε να διαβάσεις την σωκρατική ειρωνία και αυτή η φράση συγκαταλέγεται στην σωκρατική ειρωνία, εννοώντας το αντίθετο. Αυτό φαίνεται και μέσα από την διαλεκτική ή την μαιευτική μέθοδο που χρησιμοποιεί ο Σωκράτης, που θεωρεί ότι όλοι οι άνθρωποι γνωρίζουμε την αλήθεια, αλλά θα προσθέσω εγώ, την αλήθεια του Σωκράτη όχι την δική μας, γιατί είχε την ικανότητα ο Σωκράτης να ακούει από εσένα τις αλήθειες που ήθελε εκείνος να ακούσει από εσένα. Ωραίος τύπος, σίγουρα θα έκανα παρέα με έναν τέτοιο τύπο, αλλά έχει πεθάνει κάτι αιώνες τώρα. Σίγουρα το έχω σκεφτεί και αυτό, τι σκέφτονται οι άλλοι για εμένα, εκεί που έχω καταλήξει είναι ότι με θεωρούν κομπλεξικό (μερικοί μου το έχουν πει και αυτό), απόλυτο, συναισθηματικά ασταθής και καμιά φορά κακό. Αλλά δεν θεωρώ πως βγάζω κακία σε καμία περίπτωση, ίσα ίσα που είμαι άνθρωπος που θα βοηθήσω ακόμη και τον εχθρό μου. Τα άλλα ισχύουν πράγματι.

---

Αυτό που λες είναι πασιφανές. Κανείς δεν σε περνάει για κακό εδώ, όλοι βλέπουμε αυτό που περιγράφεις. Οτι επειδή υποτίμησες πολύ τον εαυτό σου, τώρα σου βγαίνει απτην αντίθετη και γίνεσαι και επικριτικός και συντηρητικός και βγάζεις και κακία και φθόνο κάποιες φορές. Δεν στα λέω για να παρεξηγηθείς, σου λέω τι βλέπω από έναν νέο άνθρωπο που δεν τον ξέρω. Και επειδή δεν είμαι ούτε μάντης, ούτε καμιά ιδιοφυΐα, για να το βλέπω εγώ αυτό μέσα από μια οθόνη και μόνο, σίγουρα αυτό το βλέπουν και οι γύρω σου. Η προσπάθεια σου να απαξιώσεις καθετι διαφορετικό από σένα, να το παρουσιάσεις ως χαμηλού επιπέδου, υποδεεστερο κτλ δειχνει απλά έναν άνθρωπο που έχει πληγωθεί και έχει βρει αυτή την άμυνα για να προστατεύει τον εαυτό του. Το οτι το αντιλαμβάνεσαι αυτό,αν και όχι απόλυτα ακόμα νομίζω, είναι υπερ σου και είναι το πρώτο βήμα για να το πετάξεις από πάνω σου.

Αυτό είναι που σε κρατάει μακριά από τους άλλους γύρω σου και είσαι μόνος σου.

Δεν είσαι ούτε κατώτερος ούτε ανώτερος από κανεναν, είσαι απλά διαφορετικός όπως είμαστε όλοι. Έτυχαν κάποιοι άνθρωποι στην ζωή σου που σε υποτίμησαν και σε χλέυασαν για αυτή σου την διαφορετικότητα...σε όλους τυχαίνει!!! Η διαφορά είναι στο πως το αντιμετωπίζει ο καθένας μας. Και όλοι φτιάχνουμε τέτοιες άμυνες σαν τις δικές σου κάποια στιγμή και ίσως ακόμα να έχουμε κάποιες, είναι αυτό που λένε όσα δεν φτάνει η αλεπού... αλλά εφόσον βλέπεις πως αυτό σου δημιουργεί τόσο μεγάλο πρόβλημα στην ζωή σου, αλλαξε το!!!

Ειναι κρίμα να είσαι 19 χρονών και να χάνεις τόσο σημαντικά και όμορφα κομματιά από την ζωή σου επειδή μόνος σου έχεις υψώσει ένα τεράστιο τοίχο γύρω σου κι έχεις μπει μέσα.

Είμαι σίγουρη οτι παρόλο που μόνος σου τα παραδέχτηκες λίγο πριν, τώρα που θα διαβάζεις αυτές τις γραμμές πάλι θα περνάς σε άμυνα και θα σκέφτεσαι να μου απαντήσεις "ναι μεν αλλα...". Σκέψου οτι αυτό είναι κόλπο του εαυτού σου για να παραμείνεις στην άμυνα, δεν χρειάζεται να μου απαντήσεις, μόνο να επεξεργαστείς για λίγο αυτά που σου λέω.

Quote:

---

Originally Posted by elisabet

Αυτό που λες είναι πασιφανές. Κανείς δεν σε περνάει για κακό εδώ, όλοι βλέπουμε αυτό που περιγράφεις. Οτι επειδή υποτίμησες πολύ τον εαυτό σου, τώρα σου βγαίνει απτην αντίθετη και γίνεσαι και επικριτικός και συντηρητικός και βγάζεις και κακία και φθόνο κάποιες φορές. Δεν στα λέω για να παρεξηγηθείς, σου λέω τι βλέπω από έναν νέο άνθρωπο που δεν τον ξέρω. Και επειδή δεν είμαι ούτε μάντης, ούτε καμιά ιδιοφυΐα, για να το βλέπω εγώ αυτό μέσα από μια οθόνη και μόνο, σίγουρα αυτό το βλέπουν και οι γύρω σου. Η προσπάθεια σου να απαξιώσεις καθετι διαφορετικό από σένα, να το παρουσιάσεις ως χαμηλού επιπέδου, υποδεεστερο κτλ δειχνει απλά έναν άνθρωπο που έχει πληγωθεί και έχει βρει αυτή την άμυνα για να προστατεύει τον εαυτό του. Το οτι το αντιλαμβάνεσαι αυτό,αν και όχι απόλυτα ακόμα νομίζω, είναι υπερ σου και είναι το πρώτο βήμα για να το πετάξεις από πάνω σου.

Αυτό είναι που σε κρατάει μακριά από τους άλλους γύρω σου και είσαι μόνος σου.

Δεν είσαι ούτε κατώτερος ούτε ανώτερος από κανεναν, είσαι απλά διαφορετικός όπως είμαστε όλοι. Έτυχαν κάποιοι άνθρωποι στην ζωή σου που σε υποτίμησαν και σε χλέυασαν για αυτή σου την διαφορετικότητα...σε όλους τυχαίνει!!! Η διαφορά είναι στο πως το αντιμετωπίζει ο καθένας μας. Και όλοι φτιάχνουμε τέτοιες άμυνες σαν τις δικές σου κάποια στιγμή και ίσως ακόμα να έχουμε κάποιες, είναι αυτό που λένε όσα δεν φτάνει η αλεπού... αλλά εφόσον βλέπεις πως αυτό σου δημιουργεί τόσο μεγάλο πρόβλημα στην ζωή σου, αλλαξε το!!!

Ειναι κρίμα να είσαι 19 χρονών και να χάνεις τόσο σημαντικά και όμορφα κομματιά από την ζωή σου επειδή μόνος σου έχεις υψώσει ένα τεράστιο τοίχο γύρω σου κι έχεις μπει μέσα.

Είμαι σίγουρη οτι παρόλο που μόνος σου τα παραδέχτηκες λίγο πριν, τώρα που θα διαβάζεις αυτές τις γραμμές πάλι θα περνάς σε άμυνα και θα σκέφτεσαι να μου απαντήσεις "ναι μεν αλλα...". Σκέψου οτι αυτό είναι κόλπο του εαυτού σου για να παραμείνεις στην άμυνα, δεν χρειάζεται να μου απαντήσεις, μόνο να επεξεργαστείς για λίγο αυτά που σου λέω.

---

Ναι μεν αλλά.... (πλάκα κάνω), έχεις δίκιο σε αυτά που αναφέρεις, έτσι είναι, όμως αν σου έλεγα τι έχω περάσει, θα μου έλεγες ότι αυτός είναι ο μοναδικός τρόπος διαφυγής. Άλλο το απλό πείραγμα και άλλο αυτά που έχω περάσει εγώ και δεν τα μεγαλοποιώ τα πράγματα αλλά έτσι είναι, μέχρι και από καθηγητές έχω φάει "κυνήγι" και με έριξαν στον βαθμό, από ανθρώπους 50-60 ετών, όχι μόνο από τα παιδιά, να γράφω 20 στο διαγώνισμα, να συμμετέχω πιο πολύ από όλους στην τάξη και στον έλεγχο να μου βάζει 16, αυτά στο γυμνάσιο! Να λένε στους γονείς μου, να μην με αφήσουν να πάω στην θεολογία! Να λένε στους γονείς μου, ότι δεν μου έδωσαν καλή ανατροφή επειδή λέω το πρωί την προσευχή και αυτά τα είπαν οι ΊΔΙΟΙ στους γονείς μου και σε πολλά ήμουν μπροστά, να μην με αφήνουν να απαντήσω σε ερωτήσεις και να ρωτάνε παιδιά που δεν σήκωσαν εκείνη την ώρα το χέρι για να πάρουν τον λόγο, να με έχουν για χαζό παιδί και γενικότερα οι περισσότεροι βαθμοί που έπερνα στον έλεγχο, δεν είχαν καμία σχέση με αυτά που έγραφα, χώρια που είχα πρόβλημα και με τα παιδιά, πολύ άσχημο πρόβλημα, αυτά στο λύκειο. Γενικότερα έχω πολύ κακές αναμνήσεις και ούτε θέλω να το σκέφτομαι, σαν τρίτη που βλέπεις τα πράγματα αντικειμενικότερα επειδή δεν με γνωρίζεις, έχεις δίκιο, αλλά βρήκα αυτόν τον τρόπο, για να μην ήμουν χάλια όπως ήμουν πριν. Στην πρώτη δημοτικού μου έκλεβαν τα πράγματά μου και μου έβαζαν ξύσματα μολυβιών μέσα στην τσάντα μου. Η δακάλα μια ηλίθια στην ψυχή και στο μυαλό, άργησε για 10 λεπτά και το ήξερα ότι είχε πρόβλημα αυτή με εμένα, χωρίς να γνωρίζω τον λόγο, μέχρι και οι γονείς μου το κατάλαβαν αυτό, φαντάσου πόσο το έδειχνε. Έτσι λοιπόν άργησε για 10 λεπτά και τα παιδιά σηκώθηκαν και έκαναν σαν ζώα (μιλάμε για πρώτη δημοτικού τώρα), πέταγαν καρέκλες, κασετίνες, χρώματα, ξύσματα, μια τάξη χάλια, εγώ ήμουν καθισμένο στην θέση μου, γιατί ποτέ δεν έκανα τέτοια πράγματα, πάντα ήμουν ο ήσυχος της τάξης, επειδή δεν ήταν στον χαρακτήρα μου να συμπεριφέρομαι ως ζώο. Έτσι λοιπόν έρχεται η δασκάλα και πιάνει τα παιδιά όλα όρθια εκτός από εμένα που περίμενα και όλα τα άλλα τα παιδιά κορίτσια, αγόρια, όρθια να πετάνε γόμες και μολύβια και μαρκαδόρους παντού. Ξέρεις ποιόν κατηγόρησε για όλα αυτά; Εμένα. Με πήγε στον διευθυντή με την κατηγορία, ότι εγώ ξεσήκωσα τους άλλους να το κάνουν και οι ίδιοι δεν θα το έκαναν ποτέ αυτό, αλλά εγώ τους είπα να το κάνουν και με κατηγόρησε επίσης ότι συμμετείχα και εγώ σε αυτό, ενώ με είδε ότι ήμουν ο μόνος καθισμένος. Αυτά είναι κάποιες στιγμές από το δημοτικό, το γυμνάσιο και στο λύκειο. Έτσι ο διευθυντής πήρε τηλέφωνο τους γονείς μου, ότι έκανα φασαρία και έριχνα αντικείμενα στην τάξη και μου έκανε παρατήρηση ο διευθυντής και η δασκάλα, μόνο εμένα. Δεν θέλω να συνεχίσω άλλο την κουβέντα κατάλαβες πάνω κάτω τι παίζει. Όλα αυτά μου έχουν αφήσει το στίγμα τους σε εμένα, αλλά και στην σχολή παρόμοια περνάω σε λιγότερο βαθμό όμως με τα παιδιά, γι'αυτό και έφυγα από την δήθεν παρέα, για να είμαι καλά εγώ. Το μόνο πρόβλημα είναι ότι είμαι μόνος. Γενικότερα τα θυμήθηκα πάλι και δεν θέλω να συνεχίσω άλλο.

περα απο το με ποιους δεντ αιριαξες και ποσο εχεις ταλαιπωρηθει, υπαρχουν καποιοι λιγοι εστω φιλοι που σ καταλαβαινουν και τους καταλαβαινεις και κανεις καλη παρεα?

Quote:

---

Originally Posted by Εν οίδα, ότι ουδέν οίδα

. Το μόνο πρόβλημα είναι ότι είμαι μόνος. Γενικότερα τα θυμήθηκα πάλι και δεν θέλω να συνεχίσω άλλο.

---

Kαι εγω εχω ζησει παρομοια περιστατικα με αυτα που περιγραφεις, με μακακες δασκαλους, αδικιες, λασπη, πισωπλατα μαχαιρωματα...
σε αυτες τις περιπτωσεις θεωρω οτι διεκδικεις αυτο που νομιζεις οτι σου αρμοζει και αν ο αλλος δεν χαμπαριαζει, παιρνεις τα κουβαδακια σου και σε αλλη παραλια!
εχω αλλαξει σχολειο για αυτο το λογο.
Και σκεψου οτι δεν ειχα ηρεμο σπιτικο περιβαλλον, ειχα μια ψυχωσικη μαμα, μονιμα αγχωμενη στο φουλ οποτε επρεπε να την ηρεμω και να την πειθω επιπλεον. Να εχω τη μανα να μου λεει γιατι ανοιξε ο γειτονας το παραθυρο, κατι θελει να πει....και απο την αλλη να ακουω τον καθε βλακα που ετυχε να γινει καθηγητης οτι παπαγαλιζω, και οτι πανω απο 15 δεν προκειται να γραψω....
so you are not alone,, you are not the only one! υπαρχουν και χειροτερα.

τωρα αυτο που ηθελα να σου πω ειναι οτι εισαι παρα πολυ μικρος για να σκεφτεσαι μοιρολατρικα. Φοιτητης εισαι, εχεις απειρα πραγματα να κανεις, με Low budget. λιγο να ψαξεις, να διχτυωθεις, να κινηθεις, θα βρεις απιστευτα πραγματα. Απο erasmus, μεχρι εθελοντικη εργασια, γλωσσες, internship σε ευρωπαικα οργανα, μουσικη, αθληματα κλπ... Τσεκαρε μεταπτυχιακα!!
και φυσικα εχεις το ιντερνετ για αναζητηση ολων αυτων...

Quote:

---

Originally Posted by Mara.Z

Kαι εγω εχω ζησει παρομοια περιστατικα με αυτα που περιγραφεις, με μακακες δασκαλους, αδικιες, λασπη, πισωπλατα μαχαιρωματα...
σε αυτες τις περιπτωσεις θεωρω οτι διεκδικεις αυτο που νομιζεις οτι σου αρμοζει και αν ο αλλος δεν χαμπαριαζει, παιρνεις τα κουβαδακια σου και σε αλλη παραλια!
εχω αλλαξει σχολειο για αυτο το λογο.
Και σκεψου οτι δεν ειχα ηρεμο σπιτικο περιβαλλον, ειχα μια ψυχωσικη μαμα, μονιμα αγχωμενη στο φουλ οποτε επρεπε να την ηρεμω και να την πειθω επιπλεον. Να εχω τη μανα να μου λεει γιατι ανοιξε ο γειτονας το παραθυρο, κατι θελει να πει....και απο την αλλη να ακουω τον καθε βλακα που ετυχε να γινει καθηγητης οτι παπαγαλιζω, και οτι πανω απο 15 δεν προκειται να γραψω....
so you are not alone,, you are not the only one! υπαρχουν και χειροτερα.

τωρα αυτο που ηθελα να σου πω ειναι οτι εισαι παρα πολυ μικρος για να σκεφτεσαι μοιρολατρικα. Φοιτητης εισαι, εχεις απειρα πραγματα να κανεις, με Low budget. λιγο να ψαξεις, να διχτυωθεις, να κινηθεις, θα βρεις απιστευτα πραγματα. Απο erasmus, μεχρι εθελοντικη εργασια, γλωσσες, internship σε ευρωπαικα οργανα, μουσικη, αθληματα κλπ... Τσεκαρε μεταπτυχιακα!!
και φυσικα εχεις το ιντερνετ για αναζητηση ολων αυτων...

---

Κοίτα ο στόχος μου είναι φυσικά το μεταπτυχιακό και ένα διδακτορικό, αλλά όχι εδώ Ελλάδα, αλλά αν γίνουν στην Ελλάδα, τουλάχιστον να φύγω στο εξωτερικό. Όλα αυτά αποτελούν μια σκέψη, αύριο κανείς δεν γνωρίζει τι γίνεται. Από το δημοτικό έφυγα και πήγα σε άλλο σχολείο και στο λύκειο είχα την ευκαιρία να πάω σε ένα άλλο σχολείο ακόμα και οι γονείς μου, μου το έλεγαν αυτό. Εγώ πήρα την λανθασμένη απόφαση να κάτσω, γιατί ήταν μόνο ένας χρόνος. Για εθελοντική εργασία, δεν έχω πολύ χρόνο, αναλαμβάνω αρκετές εργασίες με αποτέλεσμα να μου τρώνε αρκετό χρόνο. Μαθαίνω 2 γλώσσες μαζί για πτυχίο και θέλω να ξεκινήσω και μια τρίτη, γενικότερα μου αρέσουν οι γλώσσες και δεν έχω κάποιο θέμα στο να μαθαίνω 2 γλώσσες μαζι. Erasmus, το έχω στο πίσω μέρος του κεφαλιού μου πράγματι, γιατί μου αρέσει το εξωτερικό. Μουσική είμαι καλός στο να την ακούω μόνο, δεν έχω έφεση στην μουσική. Αθλήματα και πάλι λόγο χρόνου δεν μπόρεσα, αλλά επειδή θα ξεκινήσω διατροφή από διατροφολόγο, θα μπορέσω να πάω και γυμναστήριο.

Quote:

---

Originally Posted by Εν οίδα, ότι ουδέν οίδα

Ναι μεν αλλά.... (πλάκα κάνω), έχεις δίκιο σε αυτά που αναφέρεις, έτσι είναι, όμως αν σου έλεγα τι έχω περάσει, θα μου έλεγες ότι αυτός είναι ο μοναδικός τρόπος διαφυγής. Άλλο το απλό πείραγμα και άλλο αυτά που έχω περάσει εγώ και δεν τα μεγαλοποιώ τα πράγματα αλλά έτσι είναι, μέχρι και από καθηγητές έχω φάει "κυνήγι" και με έριξαν στον βαθμό, από ανθρώπους 50-60 ετών, όχι μόνο από τα παιδιά, να γράφω 20 στο διαγώνισμα, να συμμετέχω πιο πολύ από όλους στην τάξη και στον έλεγχο να μου βάζει 16, αυτά στο γυμνάσιο! Να λένε στους γονείς μου, να μην με αφήσουν να πάω στην θεολογία! Να λένε στους γονείς μου, ότι δεν μου έδωσαν καλή ανατροφή επειδή λέω το πρωί την προσευχή και αυτά τα είπαν οι ΊΔΙΟΙ στους γονείς μου και σε πολλά ήμουν μπροστά, να μην με αφήνουν να απαντήσω σε ερωτήσεις και να ρωτάνε παιδιά που δεν σήκωσαν εκείνη την ώρα το χέρι για να πάρουν τον λόγο, να με έχουν για χαζό παιδί και γενικότερα οι περισσότεροι βαθμοί που έπερνα στον έλεγχο, δεν είχαν καμία σχέση με αυτά που έγραφα, χώρια που είχα πρόβλημα και με τα παιδιά, πολύ άσχημο πρόβλημα, αυτά στο λύκειο. Γενικότερα έχω πολύ κακές αναμνήσεις και ούτε θέλω να το σκέφτομαι, σαν τρίτη που βλέπεις τα πράγματα αντικειμενικότερα επειδή δεν με γνωρίζεις, έχεις δίκιο, αλλά βρήκα αυτόν τον τρόπο, για να μην ήμουν χάλια όπως ήμουν πριν. Στην πρώτη δημοτικού μου έκλεβαν τα πράγματά μου και μου έβαζαν ξύσματα μολυβιών μέσα στην τσάντα μου. Η δακάλα μια ηλίθια στην ψυχή και στο μυαλό, άργησε για 10 λεπτά και το ήξερα ότι είχε πρόβλημα αυτή με εμένα, χωρίς να γνωρίζω τον λόγο, μέχρι και οι γονείς μου το κατάλαβαν αυτό, φαντάσου πόσο το έδειχνε. Έτσι λοιπόν άργησε για 10 λεπτά και τα παιδιά σηκώθηκαν και έκαναν σαν ζώα (μιλάμε για πρώτη δημοτικού τώρα), πέταγαν καρέκλες, κασετίνες, χρώματα, ξύσματα, μια τάξη χάλια, εγώ ήμουν καθισμένο στην θέση μου, γιατί ποτέ δεν έκανα τέτοια πράγματα, πάντα ήμουν ο ήσυχος της τάξης, επειδή δεν ήταν στον χαρακτήρα μου να συμπεριφέρομαι ως ζώο. Έτσι λοιπόν έρχεται η δασκάλα και πιάνει τα παιδιά όλα όρθια εκτός από εμένα που περίμενα και όλα τα άλλα τα παιδιά κορίτσια, αγόρια, όρθια να πετάνε γόμες και μολύβια και μαρκαδόρους παντού. Ξέρεις ποιόν κατηγόρησε για όλα αυτά; Εμένα. Με πήγε στον διευθυντή με την κατηγορία, ότι εγώ ξεσήκωσα τους άλλους να το κάνουν και οι ίδιοι δεν θα το έκαναν ποτέ αυτό, αλλά εγώ τους είπα να το κάνουν και με κατηγόρησε επίσης ότι συμμετείχα και εγώ σε αυτό, ενώ με είδε ότι ήμουν ο μόνος καθισμένος. Αυτά είναι κάποιες στιγμές από το δημοτικό, το γυμνάσιο και στο λύκειο. Έτσι ο διευθυντής πήρε τηλέφωνο τους γονείς μου, ότι έκανα φασαρία και έριχνα αντικείμενα στην τάξη και μου έκανε παρατήρηση ο διευθυντής και η δασκάλα, μόνο εμένα. Δεν θέλω να συνεχίσω άλλο την κουβέντα κατάλαβες πάνω κάτω τι παίζει. Όλα αυτά μου έχουν αφήσει το στίγμα τους σε εμένα, αλλά και στην σχολή παρόμοια περνάω σε λιγότερο βαθμό όμως με τα παιδιά, γι'αυτό και έφυγα από την δήθεν παρέα, για να είμαι καλά εγώ. Το μόνο πρόβλημα είναι ότι είμαι μόνος. Γενικότερα τα θυμήθηκα πάλι και δεν θέλω να συνεχίσω άλλο.

---

Που τα αποδίδεις εσύ αυτα; εννοώ τους καθηγητές που σε αδικούσαν, την δασκάλα που είχε πρόβλημα με σένα ...πού τα αποδίδεις;
Συγγνώμη αλλά μου φαίνεται πολύ κουφό μια δασκάλα να έχει πρόβλημα με ένα συγκεκριμένο παιδί, έτσι στο άσχετο. Να είναι προβληματική η ίδια και να έχει πρόβλημα με όλα τα παιδιά το καταλαβαίνω, έτυχα και γω σε τέτοιους όπως και όλοι λίγο πολύ φαντάζομαι, αλλά εσύ περιγράφεις μια κατάσταση που ήταν γενικευμένη. Γιατί πιστεύεις πως γινόταν αυτό;
Τι κατά την γνώμη σου έπαιξε ρόλο και καθόρισε την κοινωνικοποιήση ενός παιδιού και με τα άλλα παιδιά και με τους δασκάλους;
Επίσης δεν είχες ποτέ φίλους; Σε όλο αυτό το διαστημα της ζωης σου, δεν έτυχε ποτέ να κανεις παρεες που να νιώθεις καλά με αυτές; και με αυτή την παρέα που λες τι έγινε και μαλώσατε;

Quote:

---

Originally Posted by Εν οίδα, ότι ουδέν οίδα

Δεν είπα ότι ο λόγος που δεν με ήθελαν εκείνες ήταν επειδή ενδιαφέρομαι για άλλα πράγματα από αυτά της ηλικίας μου. Αυτό το είπα για τις παρέες, όχι για τις σχέσεις. Κοίτα αν δεν είσαι μέσα στα στάνταρ της κοινωνίας, μετά σε απωθούν. Έτσι είναι δυστυχώς. Ξέρεις πως κρίνει η δική μου ηλικία; Σύμφωνα με τα ζώδια (μπορεί να σου φαίνεται ηλίθιο και είναι ηλίθιο, αλλά είναι κριτήριο αυτό), με το εάν έχεις όμορφο σώμα, όχι απαραίτητα γυμνασμένο αλλά όμορφο, να έχει όμορφο πρόσωπο με καλές αναλογίες, το ύψος παίζει μεγάλο ρόλο, ευτυχώς αυτό το έχω επειδή είμαι ψιλός, αλλά πρέπει να δεις τι λένε οι αντρές που δεν έχουν μεγάλο ύψος, να δεις τι λένε, που τους απορρίπτουν λόγο ύψους και τους λένε οι κοπέλες ότι τους απορρίπτουν λόγο ύψους, αυτό για εμένα λέγεται ρατσισμός. Να μην είσαι χοντρός φυσικά, ποιός θα ήθελε έναν χοντρό δίπλα του; Κανείς, όλοι είμαστε υπέρ των χοντρών, αλλά σε μια δεδομένη στιγμή, το γυμνασμένο σώμα υπερτερεί. Και γενικότερα και άλλα πολλά. Όσον αφορά για το θέμα του χαρακτήρα και της προσωπικότητας, θα δει η κοπέλα πως κινείται ο άντρας, τι φίλους έχει. Είναι βασικά για μία κοπέλα να γνωρίσει τους φίλους του αγοριού της. Το ξέρω αυτό, επειδή ήθελε να με παρουσιάσει ένας γνωστός μου στην κοπέλα του, επειδή ήθελε να γνωρίσει τους φίλους του. Έτσι πήγαμε σε ένα εστιατόριο (κυριλέ) όπως θα το έλεγε άλλος, αλλά ήμουν σε κάποια στιγμή f*ck my life, επειδή πολύ απλά, όταν βγαίνεις έξω και είναι ένα ζευγάρι, πρέπει και ο φίλος να έχει μια συνοδό, όχι απαραίτητα να είναι κοπέλα του, αλλά μια συνοδό και αυτοί πιανόντουσαν χεράκι χεράκι ή αγκαζέ και εγώ δίπλα στο τύπο. Καλά πέρασα φυσικά, αν και το κλίμα στην αρχή ήταν "βαρύ", αλλά έχω την τάση να ανοίγω κουβέντα και να κάνω το κλίμα πιο "ήπιο" από πριν, οπότε περάσαμε πολύ ωραία. Ο καθένας ζει την νεανική του ζωή, ανάλογα με τον χαρακτήρα του. Πολλά παιδιά είναι σαν εμένα κλειστά, που έχουν βαθύτερες αναζητήσεις. Άλλα έχουν παρέα όμως, επειδή αλλιωθήκαν στο διάβα των φιλιών και έτσι οι αρχικές τους αναζητήσεις πήγανε περίπατο, θα ξαναπιάσουν φυσικά τις φιλοσοφικές τους αναζητήσεις, στα 50-60 τους. Άλλοι είναι σαν εμένα κλειστοί με πνευματικές αναζητήσεις ή οχι, αλλά δεν έχουν παρέα, ούτε κοπέλα φυσικά. Αυτοί είναι η χειρότερη φάρα ανθρώπων. Σε δεδομένη στιγμή θα σε μαχαιρώσουν πισώπλατα επειδή στερήθηκαν αυτά που έχουν οι άλλοι, βγάζουν και κακία, με πολλούς από αυτούς έχω τσακωθεί, γιατί αν και εγώ είμαι έτσι, οι δικές μου φιλοσοφικές αναζητήσεις, δεν είναι εις βάρος των άλλων, ούτε πως θα τους καταστρέψω, αν και μου την έχουν κάνει αρκετοί άνθρωποι εδώ και 8 χρόνια. Κοίτα ναι, μου αρέσουν αυτά, όχι πως σε μια παρέα ανθρώπων δεν θα συζητήσω και άλλα πράγματα, απλά εμένα αυτά δεν με εκφράζουν. Εδώ ήθελα να πάμε σε ένα μπαράκι, επειδή μου άρεσε και δεν είχα ξαναπάει, τους παρακαλούσα επί 1-2 μήνες γι'αυτό κοίτα να δει φάση τώρα, όταν χωρίστικαν ευτυχώς οι δρόμοι μας, πήγαν εκείνοι σε αυτό το μπαράκι και φυσικά χωρίς εμένα γιατί τότε είχαμε τσακωθεί, όλα αυτά πριν 5 μήνες. Άρα κατάλαβες για τι κατάσταση μιλάμε.

---

Για άλλη μια φορά το παιδί δικαιώνει τα λεγόμενά μου!
Ευτυχώς που έχω κάνει γυμναστική. Ήταν απαραίτητη τελικά...
Όταν περάσουν τα χρόνια συνηθίζεις τη μοναξιά σου και εξοικειώνεσαι μ' αυτή!
Το μόνο που σου μένει να κάνεις τώρα είναι, μόλις ακούσεις ένα ηλίθιο αστειάκι από κλαρινογαμπρούς και χάχες είς βάρος σου, να τους πλακώνεις στο ξύλο και εδώ τελειώνει........... Έπρεπε όταν μου είχε δοθεί η ευκαιρία να το είχα κάνει!
Πολύ θα ήθελα να έσπαγα στο ξύλο κάτι τέτοιους τύπους και μάλιστα μπροστά στα μάτια της γκόμενάς τους!
Να τους σπάω στο ξύλο και μετά πάω και χαράζω το κωλοαυτοκίνητό τους! Ααααχ και το φχαριστιέμαι!!!
Εκεί να δεις ταπείνωση και ξεφτίλα.....
Να τις τρως από ένα κοντό!
Και την ώρα εκείνη που θα φτύνουν αίμα από τα δόντια τους και με ρωτάνε -αγκομαχώντας- γιατί το κάνω αυτό, τους απαντώ: "διότι μου κλέψατε τη ζωή μου ρε καθάρματα................
Μου αρνηθήκατε το δικαίωμα στον έρωτα , εγώ λοιπόν σας αρνιέμαι το δικαίωμα στη ζωή! Θέλω να πονέσετε όσο πονέσετε και άλλους στην κωλοζωή που κάνατε! Θα έρθει κάποια στιγμή κι η δική μου ώρα και τότε, ουαί κι αλίμονό σας! Σας μισώ όλους! Και εσάς και την κωλοκοινωνία που σας ανέδειξε".....
Σκέφτομαι να αρχίσω πολεμικές τέχνες, κάποια στιγμή..........
Θα έπρεπε να ξέρουν ότι δε θα έπρεπε να θυμώνουν τόσο τους κοντούς, διότι υπάρχει κίνδυνος να συμβούν τα παρακάτω: https://www.youtube.com/watch?v=RahwBiA9Spk

Quote:

---

Originally Posted by elisabet

Που τα αποδίδεις εσύ αυτα; εννοώ τους καθηγητές που σε αδικούσαν, την δασκάλα που είχε πρόβλημα με σένα ...πού τα αποδίδεις;
Συγγνώμη αλλά μου φαίνεται πολύ κουφό μια δασκάλα να έχει πρόβλημα με ένα συγκεκριμένο παιδί, έτσι στο άσχετο. Να είναι προβληματική η ίδια και να έχει πρόβλημα με όλα τα παιδιά το καταλαβαίνω, έτυχα και γω σε τέτοιους όπως και όλοι λίγο πολύ φαντάζομαι, αλλά εσύ περιγράφεις μια κατάσταση που ήταν γενικευμένη. Γιατί πιστεύεις πως γινόταν αυτό;
Τι κατά την γνώμη σου έπαιξε ρόλο και καθόρισε την κοινωνικοποιήση ενός παιδιού και με τα άλλα παιδιά και με τους δασκάλους;
Επίσης δεν είχες ποτέ φίλους; Σε όλο αυτό το διαστημα της ζωης σου, δεν έτυχε ποτέ να κανεις παρεες που να νιώθεις καλά με αυτές; και με αυτή την παρέα που λες τι έγινε και μαλώσατε;

---

Δεν μπορώ να γνωρίζω την ψυχοσύνθεση του καθενός, ούτε το πως μεγάλωσε και πως ζει. Αυτό που είδα εγώ, είναι την χειρότερη συμπεριφορά της προσωπικότητάς τους, άσχετα αν το πιστεύεις ή όχι. Όχι δεν είχα ποτέ φίλους, από τότε που με θυμάμαι. Με αυτή την παρέα γίνονταν πολλά, ουσιαστικά ξεκίνησε ένας να κάνει την δική του κλίκα, κατηγορόντας εμένα στους άλλους της παρέας. Μετά ξεκίνησαν και οι άλλοι να με κατηγορούν, επειδή τους έβαζε αυτός και το αποκορύφωμα είναι να είμαι ουσιαστικά μέσα στην παρέα και να βγαίνουν μόνοι τους, χωρίς εμένα δηλαδή και παράλληλα να περνάνε καλά. Και τους βοηθούσα για τις εργασίες και τα μαθήματα για το πανεπιστήμιο μέσα στην εξεταστική, για να περάσουν το μάθημα με κανένα 5, μία η ώρα το βράδυ. Το πιστεύεις ότι ξενύχταγα γι'αυτούς και στο τέλος, είχαν κανονίσει να βγούνε και αποφασίσανε, να πάνε οπουδήποτε αρκεί να μην είμαι εγώ. Αυτό μου το μετέφεραν αλλά το άκουσα και εγώ ο ίδιος μπροστά μου, πριν μου το μεταφέρουν. Όπως κατάλαβες έφυγα από αυτή την παρέα και δεν τους μιλάω (ούτε καλημέρα) εδώ και 5 μήνες. Αυτοί βέβαια και αυτή την ώρα που μιλάμε συνεχίζουν να περνάνε καλά...

Quote:

---

Originally Posted by Εν οίδα, ότι ουδέν οίδα

Δεν μπορώ να γνωρίζω την ψυχοσύνθεση του καθενός, ούτε το πως μεγάλωσε και πως ζει. Αυτό που είδα εγώ, είναι την χειρότερη συμπεριφορά της προσωπικότητάς τους, άσχετα αν το πιστεύεις ή όχι. Όχι δεν είχα ποτέ φίλους, από τότε που με θυμάμαι. Με αυτή την παρέα γίνονταν πολλά, ουσιαστικά ξεκίνησε ένας να κάνει την δική του κλίκα, κατηγορόντας εμένα στους άλλους της παρέας. Μετά ξεκίνησαν και οι άλλοι να με κατηγορούν, επειδή τους έβαζε αυτός και το αποκορύφωμα είναι να είμαι ουσιαστικά μέσα στην παρέα και να βγαίνουν μόνοι τους, χωρίς εμένα δηλαδή και παράλληλα να περνάνε καλά. Και τους βοηθούσα για τις εργασίες και τα μαθήματα για το πανεπιστήμιο μέσα στην εξεταστική, για να περάσουν το μάθημα με κανένα 5, μία η ώρα το βράδυ. Το πιστεύεις ότι ξενύχταγα γι'αυτούς και στο τέλος, είχαν κανονίσει να βγούνε και αποφασίσανε, να πάνε οπουδήποτε αρκεί να μην είμαι εγώ. Αυτό μου το μετέφεραν αλλά το άκουσα και εγώ ο ίδιος μπροστά μου, πριν μου το μεταφέρουν. Όπως κατάλαβες έφυγα από αυτή την παρέα και δεν τους μιλάω (ούτε καλημέρα) εδώ και 5 μήνες. Αυτοί βέβαια και αυτή την ώρα που μιλάμε συνεχίζουν να περνάνε καλά...

---

Δεν λεω πως λες ψεματα, αγνωστοι ειμαστε εξαλλου ολοι εδω δεν εχουμε λογο να λέμε ψέματα, να καταλάβω προσπαθώ επειδή μου έκανε εντύπωση αυτό που είπες για την δασκάλα οτι είχε συγκεκριμένα με σένα μόνο πρόβλημα.

Με τις παρεές αυτά που λες συμβαίνουν, δεν είναι παράξενα, ούτε σπάνια. Κι εγώ όταν πήγαινα σχολείο με την παρέα μου τότε ξεκόψαμε γιατί είπα σε μια φίλη μου κάτι που είχα μάθει για έναν που την δούλευε και εκείνη αμφισβήτησε τις προθέσεις μου. Το θεώρησα προσβλητικό, θύμωσα και δεν της ξαναμίλησα κι έκανα άλλες παρεες. Μετά από κάποια χρόνια, το φερε έτσι που χρειάστηκε την βοήθεια μου, την έδωσα, μου ζήτησε και συγγνώμη για το φέρσιμο της τότε, αλλά κράτησα απόσταση γιατί ήξερα πως δεν ταιριάζουμε πια. Αυτά συμβαίνουν στις παρέες, οι άνθρωποι κάνουν λάθη, όχι απαραίτητα γιατί έχουν κάτι προσωπικό μαζί σου ή μαζί μου, αλλά απλά γιατί είναι άνθρωποι. Το προσπερνάμε και πάμε παρακάτω.

Εσύ γιατί αφήνεις αυτούς τους ανθρώπους που από οτι λες δεν ήταν και τόσο σημαντικοί για σένα, δεν ήταν φίλοι σου λες, απλά παρέα κάνατε , να καθορίζουν την στάση σου απέναντι σε όλα; Έτυχαν κάποιοι που σε αδίκησαν, οκ! σιγά το θέμα, κάθε μέρα θα βρισκονται τέτοιο, αυτό τι σημαίνει; Επίσης είσαι σίγουρος οτι δεν περνούσε και σε αυτούς αυτό που περνάει εδώ και σε μας, ότι είσαι λιγάκι υπεροπτικός δηλαδή και τους υποτιμάς; Μήπως αυτός ήταν ο λόγος που σε κατηγορούσαν;