Οχι το μελλον δεν το ξερω.. αλλα 6 χρονια μενουμε μαζι και απο τοτε που πηγαινα α λυκειου αυτος μου ζηταγε να ερχομαι σπιτι του να κοιμαμαι (και θυμωνε η μανα μ γτ δν διαβαζα θεωρουσε).
Printable View
Εδω θα διαφωνησω.. οπως διαβαζω αυτα που γραφει, ειναι ξεκαθαρο για μενα οτι ειναι αμοιβαιο. Πιστευω ειναι ερωτευμενοι μεταξυ τους. Δες που ειπε οτι ερχοταν απο α λυκειου. Ποιος θελει μεσα στα ποδια του το νιανιαρο αδερφο του σε μια ηλικια που θελει να γεμισει το σπιτι γκομενακια; Δεν ηθελε να τον αφησει, ηταν κτητικος. Και τωρα επισης δεν θελει να τον αφησει. Ο αλλος λεει ερχεται και ξαπλωνει στο κρεβατι του (ο μεγαλος). Απλα ο μεγαλος προσπαθει να κρατησει ισορροπιες (και ο μικρος νομιζει)
Fire meets gasoline.. αν σταματησουν να αντιστεκονται θα παρουν φωτια πιστευω
Παραδίνομαι.
επειδη το θιξατε..μαρεσει να κοιμαμαι μαζι του. Το αν θα κοιμηθουμε μαζι αφηνω να το διαλεξει αυτος. Δεν θα παω εγω ευκολα σεεκεινον, αυτος θα ερθει σε μενα. Οταν κοιμομασταν μικροι σε κουκετα ημουν πολυ χαρουμενος. Φοβομουν το σκοταδι και με εκρθβε κατω απο το παπλωμα του. Περσι με τον κοβιντ και τα προβληματα που ειχαμε δουλευαμε απειρες ωρες. Κοιμομασταν ελαχιστα και παντα μαζι. Καποια στιγμη μου λεει οτι το σωμα του τον εγκαταλειπει και οτιτο μονο ευχαριστο στη μερα ειναι που κοιμομαστε μαζι. του υποσχεθηκα οτι θα ερθουν καλυτερες μερες και οντως ηρθαν. αρκετους μηνες μετα που αντιμετωπιστηκε αυτο που μας συνεβαινε ηπιαμε μια σαμπανια οι δυο μας καιολο το βραδυ γελαγαμε. ημουν τοσο χαρουμενος που με ποναγε. του ειχα πει να φωναξουμε τις δικες μας και δυο φιλους μας να κανουμε μια μικρη γιορτουλα. Μου λεει θελω οι δυο μας, μονο ο ενας τον αλλον ειχαμε οταν εκλεινε η πορτα. βεβαια καναμε τη γιορτουλα αλλη μερα και ηταν πολυομορα και τοτε
Δεν ξερω γιατι το λες φαντασιωση, δεν περιμενω κατι απο εκεινον. Ξερω οτι μαγαπαει, δεν εχω αμφιβολια. Ουτε θελω να μεινει για παντα μαζι μου. Ο δρομος του (και μου) ειναι να παντρευτει την κοπελα του και να κανουν οικογενεια. Δεν ανοιξα το θεμα για να βρω τροπο να τον κρατησω κοντα μου. Οποτε σε ψυχολογο δεν μπορω να του ζητησω να παει η να το δουμε μαζι. Το οτι ειμαι κολλημενος μαζι του ειναι δικο μου θεμα και το κραταω για μενα. Αν εχεο και αυτος το ιδιο κολλημα και φοβο πιστευω το κραταει και αυτος για εκεινον.
το λεω φαντασιωση, γιατι οπως το παρουσιαζεις, ο αδερφος σου σε θελει στο κρεβατι του, οπως κιε συ τον θελεις στο κρεβατι σου.
οποτε, ΑΝ ειναι οπως τα λες, πιθανον οταν το συνειδητοποιησει το αδερφος σου, να αποφασισει οτι θελει να ζησει την ζωη του σε συμβιωση μαζι σου και οχι με μια γυναικα. οπως ακριβως κι εσυ.. δεν εννοω με σεξ απαραιτητα, αλλα ισως οπως ειστε και τωρα.
αν ΔΕΝ ειναι ετσι οπως τα λες, τοτε, αν και σε αγαπαει οα δερφος σου, αυτο που θελει ειναι η συμβιωση με μια γυναικα που να αγαπα και οχι με τονα δερφο του, ασχετως αν τελικα θα κανουν παιδια η οχι.
Τι αποφαση ομως μπορουν να παρουν; Δηλαδη πραγματικα δεν ξερω αν υπαρχει μια ξεκαθαρη απαντηση η καποιος τροπος.
Απο τη μια ειναι απλο, σαγαπω, μαγαπας ας ειμαστε μαζι. Αν το δεις απο μια αλλη οπτικη απλα αγαπιουνται. Θα επηρεαστει αρνητικα η κοινωνια απο αυτη τη σχεση; Υπαρχει κινδυνος απογονου με συνδρομο (ειναι δυο αντρες). Να τους πουμε οτι θα τους καψει ο θεος; Να τους πουμε οτι δεν ειναι σωστο επειδη ειναι αδερφια και ολη τους τη ζωη να υποφερουν; Να παρουν γυναικες τις οποιες ναι οκ θα τα πανε καλα, αλλα δε θα ναι ερωτευμενοι; νομιζω οτι σε τετοιες περιπτωσεις τα συναισθηματα ειναι τοσο δυνατα που δεν ειναι ευκολα διαχειρισιμα. Ο ενας μας λεει οτι ποναει. Και μας λεει επισης οτι αν θελει ο αλλος να φυγει, ας φυγει. Μπορει σε καποια σημεια να φαινεται εγωιστης (που θεωρω δεν ειναι ιδιαιτερα), αλλα απο την αλλη.. σου παιρνουν αυτο που αγαπας πρεπει να σαι και χαρουμενος;
Αυτα ειναι καποιες σκεψεις που κανω, μοναχοπαιδι ειμαι, αντρα (νοστιμο) ξαδερο δεν εχω οποτε δεν εχω βρεθει σε αναλογη θεση.
το απαντησα παραπανω νοκτις, αυτο που ρωτας.
1. μπορει να μην ειναι οπως τα λεει απο την απεναντι πλευρα και να τα φαντασιωνεται.
2. δεν χρειαζεται να τους πουμε τπτ απο ολα αυτα που λες. οι ιδιοι θα αποφασισουν τι θα κανουν ΕΦΟΣΟΝ ΠΡΩΤΑ κανουν την ψυχοθεραπεια τους και συνειδητοποιησουν τι ακριβως συμβαινει στον καθενα ΚΙ ΑΝ συμβαινει και στους δυο το ιδιο πραγμα.
το "ποναει που του παιρνουν αυτο που αγαπαει", ειναι τελειως ακυρο. αν ο αδερφος ερωτευτει μια γυναικα και φυγει, δεν τον παιρνει κανεις. μονος του φευγει. ελευθερος ανθρωπος ειναι και παιρνει αποφασεις για την ζωη του.
1. Μπορει να χεις δικο αλλα δε νομιζω οτι το φαντασιωνεται. Αν δεις καποια μηνυματα του «την ελεγαν» λιγο. Οποτε δεν αναφερεται στον αδερφο του τοσο για να μην εισπραξει και για εκεινον πυρα. Τον εχει πολυ ψηλα δε θελει να ακουσει κατι ασχημο. Εγω πιστευω οτι μπορει να ναι και πιο διακδικητικος ο αδερφος του. Αν σκεφτεις οτι εχει και το πανω χερι αδπυ ειναι ο μεγαλος και του ζηταγε να ερθει και σπιτι του απο το λυκειο αυτο λεει πολλα για μενα. Ποιος φοιτητης θαλει στα ποδια του το 15χρονο;
2. Γενικοτερα το ελεγα, εμεις τι γνωμη εζουμε για αυτο οχι να τουα δωσουμε υποχρεωτικα κατευθυνση
Αν σκεφτεται οτι θελει να ναι μαζι αλλα κοινωνικα δεν μπορουν, απλα βλεπει να τον χανει. Δεν τολμαει να τον τραβηξει, ξερει οτι δεν πρεπει να ναι μαζι, αλλα ποναει. Ετσι το αντιλαμβανομαι.
1. δεν εννοω οτι τα φαντασιωνεται τα γεγονοτα.
μπορει οντως ο αδερφος να ειναι εκδηλωτικος και τρυφερος αλλα να μην νοιωθει τπτ παραπανω απο αδερφικη αγαπη και βεβαια να μην αγωνια τι θα γινει αν ερωτυθει και ζησει με την κοπελα του, ενω ο φιλος εδω, με τα ιδια γεγονοτα (την εκδηλωτικη αγαπη), να ειναι ερωτευμενος κανονικα και να μην μπορει να προχωρησει στην ζωη του.
δηλαδη ΔΙΑΦΟΡΕΤΙΚΑ ΠΡΑΓΜΑΤΑ ΚΙ ΟΧΙ ΑΜΟΙΒΑΙΑ ΟΠΩΣ ΛΕΕΙ.
2. εγω δενε χω ετοιμη γνωμη για καποιον. πρεπει πρωτα να διευκρινιστουν οι συνθηκες και τα συναισθηματα. εδω θεωρω οτι δεν ε χουν διευκρινιστει απο την αλλη πλευρα..
αυτος μπορει να σκεφτεται οτι μονο κοινωνικα δεν μπορουν, ο αδερφος ομως μπορει απλα ΝΑ ΜΗΝ ΘΕΛΕΙ να γηροκομηθουν αλλα να θελει να ζησει με την γυναικα του. οποτε, δενε χει καμια σχεση η κοινωνια, αλλα το ποσο διαχειριζεται ο ιδιος τις καταστασεις.
[QUOTE=Remedy;1178010]1. δεν εννοω οτι τα φαντασιωνεται τα γεγονοτα.
μπορει οντως ο αδερφος να ειναι εκδηλωτικος και τρυφερος αλλα να μην νοιωθει τπτ παραπανω απο αδερφικη αγαπη και βεβαια να μην αγωνια τι θα γινει αν ερωτυθει και ζησει με την κοπελα του, ενω ο φιλος εδω, με τα ιδια γεγονοτα (την εκδηλωτικη αγαπη), να ειναι ερωτευμενος κανονικα και να μην μπορει να προχωρησει στην ζωη του.
δηλαδη ΔΙΑΦΟΡΕΤΙΚΑ ΠΡΑΓΜΑΤΑ ΚΙ ΟΧΙ ΑΜΟΙΒΑΙΑ ΟΠΩΣ ΛΕΕΙ.
αα οκ δεν το καταλαβα ετσι. αυτο θελει διευκρινηση να μας πει. παντως αν ηθελε θα εβλεπε πιο πολυ την κοπελα του πιστευω. επισης (αν και η αλλη κοπελα ειπε το κανει με την κολλητη της) μου φαινεται ενδειξη μεγαλης αγαπης/ερωτα/αναγκης το να ξαπλωνεις διπλα στον αλλον που ξερεις οτι σε λιγοθαξυπνησει, ισα για να τον νιωσεις λιγο
2. ισως δεν μας τα χει αναλυση
τωρα για το ποιος θα γηροκομησει ποιον.. τι σημασιαεχει; και τα γηρατεια ποσο κρατανε; Οι ανθρωποι πια ακομα και μεγαλη ειναι πολυ πιο διατηρημενοι. Ποσο μαλλον αν δεν εχεις παιδια κτλ και μπρεις να προσεξεις τον εαυτο σου. Επισης, μακαβριο λιγο, μπορει να μην δουν καν τα γεραματα και ννα πεθανουν νεοι. Οποτε το να σκετεσαι ταγεραματα δεν εξασφαλιζει κατι.
το "γηροκομηθουν", δεν το ειπα κυριολεκτικα... εννοω, να ζησουν μαζι την ζωη τους και οχι με τα ερωτικα τους ταιρια...
Δεν θεωρω πως ειναι το ερωτικο μου ταιρι. Αλλα τον αγαπαω πολυ. Πολυ πιο πολυ αποτι εχω αγαπησει οτιδηποτε. Μπορω να ζησω χωρις αυτον, με την προϋποθεση να ειναι χαρουμενος εκει που ειναι (με τη γυναικα του πχ).
Έχουμε περασει παρα πολλα μαζι. Δεν ειμαστε στο ιδιο σπιτι επειδη εκατσε η μπιλια. Ουτε απλα ανεχομαστε ο ενας τον αλλον. Θελουμε ο ενας τον αλλον. Επειδη δεν ξερω που θα μπορουσε να οδηγησει ολο αυτο δεν τραβηξα ποτε τα πραγματα. Και δεν ειναι φαντασιωση οτι με "θελει" και δεν ειμαι στην κοσμαρα μου. Οσο για το γηροκομημα.. εχει κινδυνευσει η ζωη του τουλαχιστον 2 φορες. Και ισως συμβει ξανα κατι τετοιο (ενστολος ειναι). Μπορει να μη ζησει τοσο. Μπορει να μη ζησω τοσο. Δεν θα φτιαξω ολη μου τη ζωη με μοναδικο μπουσουλα αυτο.
Δεν θεωρω πως ειναι το ερωτικο μου ταιρι. Αλλα τον αγαπαω πολυ. Πολυ πιο πολυ αποτι εχω αγαπησει οτιδηποτε. Μπορω να ζησω χωρις αυτον, με την προϋποθεση να ειναι χαρουμενος εκει που ειναι (με τη γυναικα του πχ).
Έχουμε περασει παρα πολλα μαζι. Δεν ειμαστε στο ιδιο σπιτι επειδη εκατσε η μπιλια. Ουτε απλα ανεχομαστε ο ενας τον αλλον. Θελουμε ο ενας τον αλλον. Επειδη δεν ξερω που θα μπορουσε να οδηγησει ολο αυτο δεν τραβηξα ποτε τα πραγματα. Και δεν ειναι φαντασιωση οτι με "θελει" και δεν ειμαι στην κοσμαρα μου. Οσο για το γηροκομημα.. εχει κινδυνευσει η ζωη του τουλαχιστον 2 φορες. Και ισως συμβει ξανα κατι τετοιο (ενστολος ειναι). Μπορει να μη ζησει τοσο. Μπορει να μη ζησω τοσο. Δεν θα φτιαξω ολη μου τη ζωη με μοναδικο μπουσουλα αυτο.