Η κουλτουρα εχει να κανει με τις αντιληψεις, με τον τροπο ζωης, τον τροπο που μεγαλωνουμε, τρεφομαστε, με το τι θεωρουμε σημαντικο κ τί οχι. Φυσικα κ μιλαμε κ για ενστικτα. μονο που στον καθε πολιτισμο, ερμηνευονται διαφορετικα.
Printable View
Οι αριθμοι λενε την αληθεια , οταν μετρανε φοβο σε σενα , ενω εσυ φαινεσαι και δειχνεις οτι εισαι ατρομητος κλπ. κλπ.
Ή μηπως τα συναισθηματα δεν ειναι μετρησιμα αραγε με την σημερινη τεχνολογια?
Το να ψευδεσαι μπορεις να το κανεις επιτυχημενα ακομα και στον ιδιο σου τον εαυτο , αυθυποβολες κλπ κλπ. αλλα αυτο που μετριεται ειναι αυτο που νοιωθεις.
Φυσικα φανταζομαι οτι δεν μπορουν να χρησιμοποιηθουν ευρεως σαν μεσο ψυχοθεραπειας ή κατι , αυτο θα ηταν εξαιρετικα πολυπλοκο.
Τεσπα δεν απαξιωσα κανεναν , απαντησα στα ισα. Ουτε απαξιωνω την φιλοσοφια των δυτικων , ουτε των ανατολικων . Δεν λεω WOW αυτοι ειναι πολυ μπροστα αλλα προσπαθω να καταλαβω στοιχειωδη πραγματα , οπως τα αντιλαμβανομαι βασει της λογικης.
Πιστευω στο ενστικτο της επιβιωσης, πιστευω στον φοβο ως συναισθημα , πιστευω οτι υπαρχει φοβος για το θανατο μεχρι αποδειξεως τουναντιον.
Εγω τι επιχειρημα εχω οτι υπαρχει το ενστικτο της επιβιωσης , ο φοβος για το θανατο κλπ?
Ισως την ιδια μας την υπαρξη , υπαρχουμε για αυτο το λογο σε αυτο το κοσμο.
Δεν ξέρω, αλλά έχω την εντύπωση πως όποια φιλοσοφία, θρησκεία, πολιτισμό κι αν έχεις συναντήσει στο διάβα σου, υπάρχει έμφυτο το ένστικτο της επιβίωσης στον άνθρωπο. Αν κάποιος σου βάλει ένα μαξιλάρι στη μούρη και επιχειρήσει να σε πνίξει, το σώμα σου θα κινητοποιηθεί για τη διατήρηση της ζωής. Θα παλέψεις να αναπνεύσεις. Βέβαια, η αυτοκτονία ρίχνει άλλες πλευρές στο τραπέζι, αλλά για προσπάθησε πχ να πνιγείς με το έτσι θέλω, δίχως να το έχεις κάνει να μην έχεις επιλογή (εννοώ για προσπάθησε χωρίς να κλωτσήσεις το σκαμνάκι).
Από την άλλη, και γω πιστεύω πως το concept θάνατος και η αντίληψή του και ο τρόπος που το κρατάει ο καθένας, έχει να κάνει σαφώς και με πολιτισμικές συνισταμένες. Νομίζω πως οι δυτικές χώρες έχουν μία στάση απέναντι στο θάνατο τρομοκρατική, φοβική, ένα δέος δλδ απέναντί του και ίσως αυτό να οφείλεται και στο προσδοκώμενο ζωής, που είναι μεγαλύτερο, λόγω της βοήθειας της ιατρικής και γενικά της επιστήμης, οπότε το πέρας σε κάθε περίπτωση να γεννάει τραύμα ψυχικό. Σε άλλους πολιτισμούς πχ με χαμηλό προσδόκιμο ζωής, υπάρχει μία εξοικείωση, αναγκαστική θα έλεγα με την ύπαρξη μεγάλων πιθανοτήτων για τον θάνατο όχι σε βαθιά γεράματα. Και σκέφτομαι και πως σε κάποιες χρονικές περιόδους της ιστορίας, ανάλογα με τον πολιτισμό φυσικά, ο θάνατος άλλοτε γίνεται τιμή, άλλοτε ατιμία. a good day to die ας πούμε, ή to have a honorable death, αυτές οι φράσεις εκεί παίζουν.
Πάντως θα ήθελα να ζούσα σε έναν πολιτισμό λιγότερο φοβικό, λιγότερο έτοιμο να ανακαλύψει κρυογονικές για τη διατήρησή μας παντοιοτρόπως, λιγότερο object oriented στο σώμα μας, άρα και με λιγότερο καημό να μείνουμε πάντα νέοι, ωραίοι, δεν είναι τυχαίο που στους δυτικούς είναι η γηριατρική προσανατολισμένη στην ανακάλυψη του/των συστατικών της #αιώνιας# νεότητας, δεν ξέρω και πώς λέγεται αυτός ο τομέας, λολ
Θα ήθελα να μπορούσαμε να μην θρηνούμε το χαμό κανενός, να μπορούσαμε να δεχτούμε το τέλος με κάποια στωικότητα, ίσως και κάποια φιλοσόφηση εν τέλει, αλλά δε θα ήθελα αυτό να έχει σχέση ΚΑΜΙΑ με τάματα για επόμενες ζωές, παραδείσους ή αθανασίες ψυχών, θα ήθελα να ήταν κομμάτι μίας ολοκλήρωσης του ατόμου εσωτερικής, συνειδησιακής και συνδυασμός με μία συλλογική κουλτούρα που θα καλλιεργούσε τέτοιες μας δυνατότητες/ευκαιρίες.
Ελπίζω να μην κούρασα.:)
A, και να συμπληρώσω και κάτι άλλο, για τα παιδιά σήμερα, που στις μεγαλουπόλεις δεν επιτρέπεται η έκθεση νεκρού όπως παλιότερα, στο χώρο που έζησε, αυτό το ξενύχτισμα που κάνανε παλιά, ήταν η ευκαιρία να έρθουν τα παιδιά σε μία σχέση με το θάνατο λιγότερο φοβική. Υπήρχε νομίζω η ευκαιρία να δουν από κοντά, να απομυθοποιήσουν, ε?
Να σου πω οτι πιστευω στον φοβο φυσικα κ η ανατολικη φιλοσοφια, μιλαει για φοβο. Δεν μιλαει σαν να μην υπαρχει φοβος. Αυτο δεν σημαινει οτι ο φοβος δεν μπορει να απαλειφθει ή οτι δεν μπορει να συνυπαρχει με αλλα συναισθηματα που ομως ειναι πιο ισχυρα του φοβου.
Επισης, δεν καταλαβαινω γιατι να πρεπει να δω νουμερα ή ερευνες ή μελετες για το αν καποιος φοβαται ή οχι τον θανατο. Δεν εχω λογο να τον αμφισβητησω.
Τελος να πω οτι δεν υπάρχει μια λογικη,ειδικα στην περιπτωση του θανατου. Εφοσον μιλαμε για συναισθημα και ενστικτο τοτε εκει ειναι που οι λογικες ειναι πολλες κ διαφορετικες.
Εμενα αντιθετως θα με ενδιεφερε μια κουλτουρα που αγνοει το φοβο του θανατου , τα μεγιστα. Να μου πεις πηγαινε μοναχος τοτε αυτοι τα καταφεραν. Τα καταφεραν ομως?Quote:
Επισης, δεν καταλαβαινω γιατι να πρεπει να δω νουμερα ή ερευνες ή μελετες για το αν καποιος φοβαται ή οχι τον θανατο. Δεν εχω λογο να τον αμφισβητησω.
Και αλλες πληθυσμιακες ομαδες μπορει να τα καταφεραν ισως με διαφορετικους δρομους. Ισα-ισα που το βρισκω εξαιρετικα ενδιαφερον.
Δεν φοβαμαι το θανατο...ειναι σχετικο. Και εγω κατα περιοδους της ζωης μου ελεγα δεν φοβαμαι το θανατο (ακουγα και ενα κομματι " Im not afraid to die" ελεγε το mercy seat.
Αλλωστε ολοι οι πολιτισμοι εχουν ξεπερασει το θανατο...ο χριστιανισμος σαφως ολοκληρη θρησκεια λολ , οι μουσουλμανοι σαφως , οι καμικαζι σαφως , οι βομβιστες σαφως , οι μοναχοι που προαναφεραμε σαφως.
Θα μπορουσες να πεις το τραγελαφικο οτι εχει ξεπεραστει πλεον σαν ιδεα ο θανατος:)
Rain, απλα για την κουβεντα να πω οτι χωρες της ανατολης εχουν τα υψηλοτερα προσδοκιμα ζωης (η Ιαπωνια ειναι πρωτη, και απο οσο θυμαμαι 3 απο τις 5 πρωτες χωρες, εχουν κινεζικη κουλτουρα). (πηγη ΠΟΥ). Τωρα για τον τροπο που οι πολιτισμοι αντιλαμβανομαστε τον θανατο εχει να κανει αμεσα και με τον τροπο που αντιλαμβανομαστε τη ζωη. Ενας πολιτισμος που εχει ως ιδανικο την πρωτια, τον ανταγωνισμο, τον καταναλωτισμο, τον πλουτισμο, την ευκολια στο καθε τι πώς να συμβιβαστει κ να αποδεχτει τον θανατο? Λιγο ασυνδετο δεν ειναι?
Καταλαβαινω πως ειναι να ζεις χωρις το φοβο ή με το φοβο του θανατου...ενω φυσικα ενστικτωδως φοβασαι το θανατο και οταν ερθει το τελος ολα τα συναισθηματα ειναι στο κοκκινο ναι.Quote:
Τελος να πω οτι δεν υπάρχει μια λογικη,ειδικα στην περιπτωση του θανατου. Εφοσον μιλαμε για συναισθημα και ενστικτο τοτε εκει ειναι που οι λογικες ειναι πολλες κ διαφορετικες.
Εχεις δικιο ειναι διαφορετικο να ζεις με την φιλοσοφια του υπερνικησα το θανατο , απο την τελικη πραξη.
A, Σοφία, ευχαριστώ, θα το μελετήσω.Έχω ελλείψεις και κενά σ' αυτόν τον τομέα, όμως μου φαίνεται ελκυστικός, πραγματικά ενδιαφέρουσα μου φαίνεται η ανταλλαγή απόψεων σ' αυτό το θρεντ, α ρε Λου,είδες τι άνοιξες ο χαμός λολ.:P
Κοίτα έχει διαφορά να φοβάται ένας άνθρωπος τον θάνατο σε σημείο που να του προκαλεί παράλυση από κάποιον άλλο που απλά δεν θέλει να πεθάνει και προσπαθεί να ζήσει όσο πιο καλά μπορεί. Συμφωνούμε ότι ένας άνθρωπος που νιώθει πως έχει αξία, συνήθως υλική, όπως το να έχει λεφτά, σπίτια, κότερο ακόμα και ελικόπτερο κατανοεί πως έχει πολλά περισσότερα να χάσει από κάποιον άλλο που δεν έχει τίποτα που να έχει αξία ανταλλαγής, άρα δίνει περισσότερη αξία στη ζωη του και δεν σκέφτεται το ενδεχόμενο του θανάτου. Είναι φοβερό βέβαια πως μια αρρώστια μπορεί να είναι χειρότερη από τον ξαφνικό θάνατο, χειρότερη για τον ίδιο (γιατί αν κάποιος φύγει μια και εξω δεν θα έχει χρόνο να πολυσκεφτεί τι θα του λείψει στη ζωή), ο θάνατος βέβαια είναι ακόμα χειρότερος για τους δικούς του ανθρώπους, γιατί εκείνοι μένουν πίσω και τον κρατάνε μέσα τους.
Συμφωνώ άρα και με τη Σοφία και με δικά μου λόγια λέω πως αν δεν έχεις τίποτα να δώσεις (η με άλλα λόγια αν δεν έχεις τίποτα να δώσεις που να θελουν οι άλλοι) λίγο δύκολο να σου δώσουν σημασία. Έτσι είναι η ζωή φτιαγμένη, με βάση την ανταλλαγή. Έτσι λειτουργεί και στο θέμα θανάτου. Τι χάνω, τι κερδίζω. Με τον θάνατο μπορεί κάποιος να χάσει τα πάντα. Μπορεί να χάσει τους ανθρώπους που αγαπάει και να τον χάσουν. Μπορεί βέβαια να κερδίσει την γαλήνη αν ταλαιπωρείται πολύ στη ζωή του ή να έχει έναν ηρωικό θάνατο. Η σε κάποιες περιπτώσεις όπως των καμικάζι να κερδίσει την εκδίκηση του πέρνοντας και άλλους μαζί.
Σε ένα πόλεμο τώρα αυτός που θα ζήσει είναι και αυτός που θα σκοτώσει. Εκεί δεν υπάρχει και πολύ περιθώριο σκέψης. Είτε οι μαχόμενοι κάνουν έφοδο, είτε φεύγουν.
Όπως και στις ταινίες ..Last man standing is the killer.
πετραν?εσυ εισαι??μου ελειψες αγαπη μου!χααχαχα
hello guys! λοιπον, εγω για την ωρα κουλαρα με το Θεο, επαψε να με απασχολει, ας κανει ο,τι θελει, εγω δεν πολυ πιστευω τελικα σε Θεο της ορθοδοξης παραδοσης. ισως σε μια ανωτερη δυναμη που δημιουργησε το συμπαν με καποια dynamics, ναι, το θεωρω λιγο απιθανο να φτιαχτηκε μονο του το συμπαν χωρις θεικη παρεμβαση. αλλα, απο εκει κ περα, ολα αυτα τα χριστιανικα, δεν ξερω. δεν ειμαι κ πολυ συνασιθηματικος ανθρωπος ισως? ποιος ξερει!
τεσπα, ελπιζω να χαρηκατε το debate! :D
εγω δεν θα πω τι ειναι Θεος αλλα το τι δεν ειναι....και ξερετε το τι δεν ειναι??καντε μια αναδρομη σε οσα λετε απλα ορισμενοι......ειναι δυνατον να εισαι σε forum υποτιθεται ψυχολογικης υποστηριξης και να μιλας τοσο απολυτα και με τοσο μισος κατα του Θεου και οσων πιστευουν λεγοντας οτι ειναι αφελεις?πως μπορεις να βοηθησεις καποιον οταν εχεις ο ιδιος μεσα σου σκοταδι και μισος και εισαι απολυτος στις δικες σου αποψεις?ομορφα μου παιδακια περασα ενα αρκετο διαστημα αρνουμενος το Θεο και δηλωνοντας αθεος οπως πολλοι απο εσας...ομως ποτε μα ποτε δεν ελεγα στους αλλους οτι η δικη μου αποψη ειναι η ορθοτερη και οσοι πιστευουν στο θεο ειναι αφελεις φοβουνται κλπ..κρατουσα αυτο που ενοιωθα και πιστευα μεσα μου οχι γιατι φοβομουν αλλα γιατι ηταν κατι απλα προσωπικο και ενα πιστευω δικο μου...πως εφτασα στη κατασταση ομως αυτη..εφτασα γιατι πραγματικα δεν ηξερα τι ειναι χριστιανικη πιστη και αγαπη προς τους συναθρωπους μου και το Θεο...νομιζα οπως πολλοι απο εσας οτι θεος=παπαδες εκκλησιες καλογεροι σταυροκοπηματα κερια και ηθικοι νομοι...στην ουσια δεν ηξερα τι ειναι!ετσι βλεπωντας ολα αυτα αλλα και ανθρωπους που εκμεταλλευονται τη θρησκεια που ομως υπαρχουν σε ολους τους τομεις τετοιοι ανθρωποι μου εφεραν αποστροφη και αηδια...ετσι με το καιρο εχασα τη πιστη μου δεν πιστευα εντελως σε τιποτα ομως ο Θεος μου εδειξε ξαφνικα οτι υπαρχει...οτι ειναι διπλα μου...μου το εδειξε με ενα σημαδι που δεν θελω να το πω εδω μεσα γιατι θα με θεωρησετε ισως τρελαμενο πολλοι απο εσας... που τα ξερετε ολα..........σας δηλωνω ευθεως κι ειναι δικαιωμα σας αν δεν το πιστευετε οτι υπαρχει Θεος υπαρχει Χριστος Αγιοι και Αγγελοι..απλα εμεις εχουμε χασει το νοημα της ζωης...εμεις νομιζουμε οτι τα εχουμε πλεον ολα και δεν εχουμε αναγκη τιποτα...οτι ειμαστε παντογνωστες...ευελπιστω δεσποινις Lou που εριξες εδω μεσα το παραγαδι σου...;) ο Θεος να σου δειξει την παρουσια του και τοτε ελα και τα ξαναλεμε...συγχωρηστε με αν δεν εγραψα κανενα ομορφο μανιφεστο κι εγω αλλα μιλησα με απλα λογια και χωρις συντακτικο αλλα βλεπετε ειμαι ενας ανιδεος αφελης ορθοδοξος χριστιανος απλα...;) Αγαπη... Ελπιδα.....οταν τα νοιωσετε ελατε να μου μιλησετε.
Προσωπικά, δεν έχω κανένα σκοτάδι και μίσος μέσα μου. Αντιθέτως θα έλεγα. Και δε νομίζω ότι το να είμαι καλή χριστιανή, είναι προϋπόθεση για να συμμετέχω σε ένα φόρουμ ψυχολογικής υποστήριξης. Το ότι δεν πιστεύω σε κάποια θρησκεία ή Θεό δεν με κάνει χειρότερο άνθρωπο από κάποιον που πιστεύει.
Ούτε σημαίνει ότι έχω μίσος για τον Θεό - πώς γίνεται να μισώ κάτι που για μένα δεν υπάρχει - ή για όποιον πιστεύει.
Αυτό μου φαίνεται πολύ απόλυτο και πολωμένο. Μου θυμίζει το "αν δεν είσαι μαζί μας είσαι εναντίον μας".
Και τέλος, δεν έχω κανένα λόγο να σωπαίνω και να μην εκφράζω την άποψή μου (που σε καμιά περίπτωση δεν υποστηρίζω ότι είναι η ορθότερη) για αυτό το θέμα -όπως και για οποιοδήποτε άλλο - γιατί μπορεί κάποιοι να θιχτούν.
Παρατηρώ ότι για κάποιους το θέμα θρησκεία είναι ακόμα ταμπού.
genuine, αυτο που λες με τα σημεια κ τις ενδειξεις του Θεου, το εχω ακουσει κ εγω απο αλλους πιστους οτι συμβαινει.
δεν ξερω. αν μου συμβει κ εμενα, θα πιστεψω στο Θεο, μεχρι τοτε δηλωνω αθεη! :D
σε καθε περιπτωση σε ευχαριστω για την καταθεση σου!
Δηλ. λου τι θα σε επειθε? να δεις μεσα σενα φωτεινο συννεφο μια μορφη αγια ,η ενα χερι να σε τραβαει πριν πεσεις στο γκρεμο?δΕΝ ΕΙΡΩΝΕΥΟΜΑΙ, ο καθενας μας περιμενει διαφορετικες ενδειξεις για να τις θεωρησει σαν αποδειξεις για την υπαρξη του θεου!
Αυτο το γνωστο θελει πιστη , αστο, η ειναι πολυ δυσκολο η θελει πολυ χρονο, η το μαλλον σιγουρο θελει να εισαι χαρισματικος να σου εχει δοθει δωρο η πιστη (θεια προνοια).
Παντως σου γραφω κ αυτο -διαλογισμος ειναι η πληρης αντιληψη του θειου μεχρι ψηλαφησεως.!
δεν ξερω τι θα με επειθε ειλικρινα. κατι που να καταλαβω οτι υπαρχει ο Θεος. μεχρι στιγμη δεν εχω πειστει κ λεω να μην το κουρασω αλλο. αγνωστικιστρια καλα ειναι.
οι πιστοι μου φαινονται λιγο παλαβοι, αλλα περι ορεξεως μπακλαβας γωνια!
Σωστο και αυτο!
Δεν τα διάβασα όλα αλλά αυτό μου έκανε κλικ. Είναι προφανές ότι ο θεός, η ύπαρξη θεού, ενδεχομένως του χριστιανικού θεού, είναι ενάντια στη ψυχοθεραπεία, που είναι κι αυτή ένα δυτικό σκεύασμα. Σε σχέση με άλλες κουλτούρες, υπάρχουν άνθρωποι στην Ινδία που ζούνε μέσα στα περιττώματα τους (στην κυριολεξία) επειδή εκεί είναι η θέση στην οποία τους όρισε ο θεός. Δεν υπάρχει καμία κοινωνική κινητικότητα. Ο απόλυτος έλεγχος. (κάστες). Κι από την άλλη υπάρχει ο προτεσταντικός θεός που λέει ότι μόνο λίγοι και πολύ εκλεκτοί θα κερδίσουν τη βασιλεία των ουρανών (κι εξαιρετικά εργατικοί) - protestant work ethic.
Η βασική κοσμοθεωρία προσδίδει και το τελικό αποτέλεσμα.
(πάντα θα υπάρχουν κι οι παρίες βέβαια λολ)
Αγαπητέ ορθόδοξε χριστιανέ, τιμή σου και καμάρι σου για το τι πιστεύεις και το τι είσαι...
Θα ήταν ωστόσο εκ του περισσού να πει κανείς ότι το μοναδικό πόστ όπου αναφέρεται η λέξη μίσος είναι το δικό σου ποστ και η κύρια εντύπωση που αποτυπώνεται εννοιολογικά σ'αυτό , είναι η συνήθης κατηγοριοποίηση των συνομιλητών σε εκείνους που έχουν μίσος και σκοτάδι μέσα τους ή ρίχνουν παραγάδια (...καλή μου Lou δεν ήξερα πως διέθετες τέτοιες αλιευτικές ικανότητες..) προφανώς για να οδηγήσουν τους αθώους χριστιανόπαιδες μακριά από τον δρόμο του Θεού κι από την άλλη είναι κι εκείνοι που σαν άλλοι Σαούλ είδανε το σημάδι του θεού στον ουρανό και άρα γίνανε υπέρμαχοι μιας αλήθειας , που όμως αν το καλοσκεφτούν είναι μοναχά η δική τους αλήθεια και κανενός άλλου.
Αγάπη κι ελπίδα στη καρδιά τους έχουν όσοι σκέφτονται με σεβασμό στις πανανθρώπινες αξίες κι όχι οι θρησκομάνοι και πίστεψε με , η Ιστορία διδάσκει πως μόνο οι πιστοί των απανταχού θρησκειών δεν ήταν ποτέ έτσι - το κυρίαρχο συναίσθημα αυτής της κατηγορίας ανθρώπων ήταν και είναι κατ' αποκλειστικότητα το μίσος για όσους δεν έχουν την ίδια πίστη . Πάντα στην απέναντι όχθη υπήρχε εκείνος που ανάλογα με την πίστη του ήταν εχθρός ή φίλος, αστεία πράγματα για την εξελικτική πορεία του ανθρώπου να κατηγοριοποιούνται σε πιστούς και απίστους, θα κατονομάζω πάντα σαν αφελείς όλους εκείνους που δεν κρατούν την πίστη τους για τον εαυτό τους, αλλά προσπαθούν να αποδείξουν αναπόδεικτα πως όλοι οι υπόλοιποι είναι ελέφαντες. Θεωρώ πως απέναντι στον φανατισμό, δεν μπορεί κανείς να αντιτάξει και πολλά επιχειρήματα , υπάρχει πάντα ένα τείχος που εμποδίζει τους ανθρώπους να σκέφτονται με ευρύνοια και προ πάντων να αποδέχονται καλοπροαίρετα τον αντίλογο....
Οι άνθρωποι θα καβγαδίσουν για τη θρησκεία τους, θα γράψουν για αυτή βιβλία, θα πολεμήσουν γι' αυτή, θα πεθαίνουν και θα σκοτώσουν γι' αυτή. Οτιδήποτε άλλο, παρά να ζήσουν σύμφωνα μ' αυτή.
Κόλτον Τζ.
Εγώ πάντως δεν καταλαβαίνω γιατί να αποδίδουμε εχθρικά συναισθήματα αυτοί που πιστεύουν σε αυτούς που δεν πιστεύουν και το ανάποδο.
Από τη στιγμή που υπάρχει θρεντ για τη θρησκεία, το βρίσκω λογικό, εγώ πχ που πιστεύω να υποστηρίξω αυτό που πιστεύω και κάποιος άλλος που δεν πιστεύει να υποστηρίξει ότι δεν υπάρχει Θεός, ή αυτό που πιστεύει τέλος πάντων. Γιατί αυτό να θεωρηθεί προπαγάνδα, ή προσηλυτισμός;
Έθεσε η Λου ένα θέμα και ο καθένας λέει την άποψή του. Λογικό να υπάρξει αντίθεση απόψεων και ένταση κάποιες φορές, αλλά όχι: δεν θεωρώ ότι πρέπει να πάρω τον οποιονδήποτε με το μέρος μου, απλά να καταθέσω την άποψή μου και να ακούσω και μερικές ακόμα πάνω στο θέμα αυτό.
Η θρησκεία δεν θα έπρεπε στον 21ο αιώνα να αποτελεί πεδίο αντιπαραθέσεων και διενέξεων, αρκετό κακό έχουν προκαλέσει στην ανθρώπινη εξέλιξη κατά το πέρασμα των αιώνων οι δοξασίες και δαιμονολογίες, η πίστη πως ο αληθινός θεός είναι ο δικός μας κι άρα οι άλλοι, αλλόθρησκοι και άθεοι, είναι εχθροί. Η αντιγνωμία σε μια φιλοσοφική συζήτηση είναι θεμιτή, ο φανατισμός ωστόσο απ' όπου κι αν προέρχεται, δεν μπορεί να προάγει τον διάλογο και φυσικά δεν μπορεί μια τέτοια συζήτηση να είναι γόνιμη.
Αναφέρομαι στον χρήστη genuine που καθορίζει την ποιότητα των συνομιλητών ανάλογα με το τι πιστεύουν, γεγονός που δεν είδα να συμβαίνει από κανέναν άλλον απ' όσους συμμετείχαν, να αναφέρονται στον αντίλογο με χαρακτηρισμούς σαν τ' απλωμένα..παραγάδια , το μίσος και τον σκοταδισμό που κρύβουμε όλοι εμείς στην κατάμαυρη ψυχή μας μια που δεν συμμεριζόμαστε την πίστη του συγκεκριμένου χρήστη...
Η αντίθεση των απόψεων είναι λογική , όταν υπάρχει η λογική.....
Ο θεός είναι μια ψευδαίσθηση του ανθρώπινου μυαλού ώστε να αποφύγει την απελπισία. Είναι δυσβάσταχτο να συνηδειτοποιούμε μερικές φορές ότι δεν υπάρχει κανείς να μας βοηθήσει κι έτσι το μυαλό κατασκευάζει οποιαδήποτε ιδέα μπορεί να μας ανακουφίσει. Είναι επιστημονικά αποδεδειγμένο αυτό. Τώρα για την κόλαση...θα το μάθουμε όταν πεθάνουμε. Εγώ έπαψα να πιστεύω ότι υπάρχει θεός-αυτή η υπέρτατη οντότητα αγάπης όπως λένε- γιατί στις καθημερινές στιγμές μου μελαγχολίας και απόγνωσης δεν ήρθε να με παρηγορήσει. Ένα απλό άγγιγμα ήθελα, μια αγκαλιά. Δεν ήρθε γιατί δεν υπάρχει. Ήρθαν αυτοί που υπάρχουν:οι φίλοι μου.
Πάντως αν το καλοσκεφτείτε οι περισσότεροι άνθρωποι στον κόσμο πιστεύουν στην ύπαρξη του Θεου και του Σατανα. Είναι σαν μια μαζική ψευδαίσθηση για την επιστήμη είναι όμως και κάτι που βρίσκεται μέσα μας. Η προσωποποίηση του καλού και του κακού. Το να υπάρχει ζωή μόνο σε ένα σημείο του πλανήτη όπως η Γη ποιό νόημα έχει? Ποιό νόημα έχει να υπάρχει η ζωή γενικά? Γιατί να μην υπήρχε τίποτα? Ούτε πως ξεκίνησε η ζωή δεν γνωρίζουμε καλά καλά.
Η ζωή μοιάζει με ένα όνειρα τελικά. Δεν θυμάσαι την αρχή και ξυπνάς λίγο πριν το τέλος. Κάτι που είχα διαβάσει σε ένα βιβλίο και μου άρεσε. Θεός υπάρχει για όσους πιστέυουν και για όσους δεν πιστεύουν δεν υπάρχει. Δεν έχει κι άδικο.
Σκόρπιες σκέψεις...
http://www.youtube.com/watch?v=urlTBBKTO68
Βρήκα αυτό.. πολύ καλό! χαχα.
εγω αγορακι μου με το υπεροχο γλυκομιλητο επιστημονικο λογο δεν εχω φανατισμο ουτε Σαουλ το παιζω ουτε βλεπω εσενα σαν τον αντιθετο κακο...ολα απο το μυαλο σου τα βγαζεις ...δεν κατηγοριοποιησα εγω τους αλλους αλλα εσεις τους χριστιανους.οταν λετε καποιοι οτι οι χριστιανοι ειναι αφελεις...θρησκοληπτοι φανατικοι...και προσπαθειτε να παρουσιασετε τα πιστευω των αλλων σαν λαθος και αποτελεσμα χαμηλου διανοητικου επιπεδου τοτε τι ειναι?δεν ειναι μισος?κρατηστε αυτο που πιστευετε για τον εαυτο σας και μη προσπαθειτε να πεισετε οτι η δικη σας αποψη ειναι η ορθοτερη.οσο αφορα το χαρακτηρισμο στη Lou περι παραγαδιου το ειπα εντελως αστειευομενος που ανοιγοντας ενα thread καταφερε να "ψαρεψει" τοσες πολλες αποψεις...και τοσα πολλα μανιφεστα επισης....:-D δεν σας κατηγορω παντους ορισμενους καθολου....ειναι εξαλλου και trendy να δηλωνεις αθεος...;-)
Καλησπερα
Και ελεγα και εγω ποτε θα αρχισει το νταβαντουρι......
Εγω προσωπικα συμφωνω με το Στρειδι και την Σοφια................
Διαφωνω Νικο μαζι σου απο προσωπικη εμπειρια αντιθετως πιστευω οτι στο μυαλο μου υπαρχει ο Σατανας και στην καρδια μου ο Θεος....ολα τα αλλα ειναι απλως για να λεμε για αυτο και οι ανατολικοι(ευτυχως) πιστευουν στην μη σκεψη οπου ειναι και η ορθη σκεψη.....
Οσο για το Θεο ειναι καθαρα πως το βιωνει ο καθενας και πως πιστευει η δεν πιστευει αντιστροφα....παντως ο Ιησους δεν αναγκασε κανενα με το ζορυ να πιστεψει σ Αυτον ουτε επισης και οι ακολοθοι Του.Αυτοι που συγκεκριμενα μας τρομοκρατησαν η και μας ευνουχισαν σαν λαο ειναι οι μαυροντυμενοι ρασοφοροι και οπου στο ονομα Του εκαναν απιστευτες βαρβαροτητες σε εναν απο τους πιο εξεχοντες πολιτισμους,τον αρχαιο Ελληνικο...
Για οποιον ενδιαφερεται υπαρχει μια ταινια οπου φυσικα λογοκριθηκε και δεν παιχτηκε ποτε στον κινηματογραφο λεγεται <<δυο ηλιοι στον ιδιο ουρανο>> και ουσιαστικα αφηγειται την αποελληνοποιηση του τοτε πλυθησμου και τον βιαιο προσυλητισμο στον Χριστιανισμο.....οποιος θελει σε π.μ να του πω απο που να την κατεβασει.....αξιζει τον κοπο.....
Συμπληρωματικα η ψυχοθεραπεια δεν ειναι δυτικο κατασκευασμα απλως εγινε ας πουμε της μοδας τα τελευταια χρονια...ο Σωκρατης ειχε μιλησει για την αυτογνωσια οταν οι δυτικοι ηταν ακομα πανω στα δεντρα......και θελω να πιστευω οτι εμεις δεν ειμαστε δυτικοι αλλα κεντρικοι................
Και κατι τελευταιο,φυσικα η επιστημη δεν αναιρει τον θεο ουτε και το αντιστροφο....πανε χερι χερι εδω ολοκληρος Αινσταιν πιστευε στον Θεο..................................
Να πω κι εγω πώς το βλεπω...σε καθε θεμα που αφορα τον Θεο βλεπω πώς υπάρχει μια τάση πέρα απο αυτους που τον υπερασπιζονται ενθερμα και φανατικα, να υπάρχουν αλλα μελη που τον ακυρωνουν επισης φανατικα. Ειναι ακριβως το ιδιο πραγματα. Κανεις δεν μπορει να αποδειξει με επιχειρηματα την υπαρξη του ή οχι. Κ προσωπικα το βρισκω τουλαχιστον αστειο να ψαχνουμε με λογικα επιχειρηματα την υπαρξη θεων. Λες και εχει σημασια το να αποδειξουμε οτι υπάρχει ή οχι ο θεος...Αναρωτιεμαι λοιπον, προς τί η αναγκη να αποδειξουμε ή οχι οτι υπάρχει.
Επισης θα θελα να πω και να ρωτησω τα μελη που αντιτιθενται στην υπαρξη του με βεβαιοτητα ( που φυσικα ειναι δικαιωμα στον καθενα να πιστευει οτι θελει και αγαπα) γιατι παρουσιαζουν ή επιλεγουν να αναφερθουν στους πιστους ως μη συνειδητοποιημενους ανθρωπους, με χαμηλο νοητικο επιπεδο, σχεδον αμορφωτους ....κοινως γραφικους. Και εχει αναφερθει ετσι σε προηγουμενες σελιδες κ το χω ξαναρωτησει, αλλα απαντηση καμια δεν πηρα.
Το ιδιο θα θελα να μαθω και για οσους υποστηριζουν τους αθεους ως "μη φωτισμενους".
trendy, αγοράκι....
Θα μπορούσε και να κολακευτεί η 50χρονη ματαιοδοξία μου, αλλά επειδή δεν απευθύνθηκα ποτέ σε κάποιον με υποκοριστικό λόγο ακόμη κι αν έχουμε μεγάλη ηλικιακή διαφορά, θεωρώ την αναφορά στο πρόσωπο μου αν μη τι άλλο άτοπη και το λιγότερο άκομψη....
Στην ουσία και παραβλέποντας την ανώριμη προσπάθεια σου να απαξιώσεις τον λόγο του συνομιλητή σου - πασιφανώς με ένδεια επιχειρημάτων , κανείς σε αυτό το θρεντ δεν χαρακτήρισε μια κατηγορία ανθρώπων - όπως είναι οι χριστιανοί - σαν αφελείς, πλην κι εάν διακατέχονται από υπερβάλλοντα φανατισμό που αποπροσανατολίζει μια φιλοσοφική αναζήτηση, μπορώ να πω κι άλλα πολλά αν θέλεις σαν χαρακτηρισμούς σ' αυτή την περίπτωση. Απεχθάνομαι τον θρησκευτικό ρατσισμό και την προσπάθεια κάποιων να πείσουν για το μέχρι σήμερα αναπόδεικτο, ιδίως όταν οι άλλοι για εκείνους στερούνται της ικανότητας να αγαπούν τους συνανθρώπους τους - θαρρείς κι η αγάπη είναι μοναδικό προνόμιο των χριστιανών - ή να ζούνε ανέλπιδα μια και είναι άθεοι, ή μέσα στο σκοτάδι της άγνοιας μια και αρνούνται το φως του θεού...
Χριστιανέ μου, από το "φως" της υπερβάλλουσας πίστης κόντεψε να καεί δεκάδες φορές η ανθρωπότητα - στην κυριολεξία άνθρωποι του πνεύματος και της τέχνης, κάηκαν στην πυρά που η ιεροσύνη άναψε και κρατάει αναμμένη εδώ και αιώνες για να χειραγωγεί τις μάζες...
Το μίσος στον αντίλογο σου, που το είδες ? Γιατί να μισεί κάποιος έναν άλλον άνθρωπο και μάλιστα ενώ δεν τον γνωρίζει προσωπικά παρά μόνον εικονικά ?
Κανείς άλλος δεν μίλησε στο συγκεκριμένο νήμα περί μίσους παρά μόνον εσύ, αγαπητέ μου φίλε. Όλοι οι άλλοι κατέθεσαν απόψεις είτε από την μία είτε από την άλλη πλευρά, με κόσμιο τρόπο και χωρίς απαξιωτικούς χαρακτηρισμούς (αγοράκια κλπ...)
ΥΓ Ο λόγος μου δεν είναι επιστημονικός, είναι απλά σωστά δομημένος και αποδίδει με σαφήνεια τη σκέψη μου. Ενοχλεί αυτό ?
Αν ρωτησετε εφηβα παιδια αν πιστευουν στον θεο ξερετε τι λενε?"ποιος τον γ@##@ει.κανενα φρεσκο παιδι δεν πιστευει στον θεο πια και καλα κανει ειναι εξυπνα δεν ειναι οπως τους παλιους αγραμματους που οτι τους λεγανε το χαφτανε.Δεν πιστευω στον θεο και ειμαι περηφανη γιαυτο και γιατι να πιστευψω σε εναν θεο π δεν εχω δει ποτε και σε εναν θεο που αφηνει να γινονται τοσες αδικιες στον κοσμο?που δεν βλεπει τα παιδακια που σκοτωνονται στην Λιβυη?
Σου ελειψα?Αποφασησα να ειμαι καλο κοριτσι αν μη τι αλλο γιατι αυτα που γραφω εδω αν τα πω σε ζωντανο ανθρωπο μπροστα μου θα φρικαρει.χιχιχιχι.
Ξερω οτι ποθεις την κορμαρα μου γιαυτο με καλοσωρισες.ετσι?χαχαχχα
τουλαχιστον υπαρχει ενας εδω που δεν φοβατε να μου πει οτι του ελειψα.εναν τετοιο αντρα θελω στο πλαι μου να ειναι χυμα μμμ.:o