Τι σκεφτεστε (μερος τριτο)

Quote:

---

Originally Posted by salvador

Τα γράφεις κάπως συγκεχυμένα και δυσκολεύομαι να καταλάβω για να γράψω συγκεκριμένη απάντηση. Αυτό για τον δυναμισμό που τονίζεις σίγουρα προέρχεται από τα μέσα μας. Κι αν ευθύνονται οι καταστάσεις στην ζωή μας που δεν μπορέσαμε να τον αναπτύξουμε, συμβαίνει αυτό, δυστυχώς ή ευτυχώς πρέπει να στραφούμε, έστω και αργά πάλι, στο μέσα μας για να το διορθώσουμε. Ένα ρητό που μου ήρθε στο μυαλό λέει «do not fear». Και το αναφέρει και η ψυχολογία καθώς αυτό που φοβόμαστε αυτό και θα μας συμβαίνει. Και όπως υποστηρίζει και μια σχολή στην ψυχολογία για να λυτρωθείς από τον φόβο σου πρέπει να τον κοιτάξεις κατάματα, να τον αντιμετωπίσεις (πχ σε ανθρώπους που έχουν υψοφοβία τους παροτρύνουν να σταθούν σε μεγάλο ύψος), διαφορετικά πάντοτε θα σε κατατρύχει.
Στα εφηβικά μου χρόνια, στην πόλη από την οποία κατάγομαι υπήρχε ένας τύπος που ήταν φόβος και τρόμος. Και μόνο η αναφορά στο όνομά του στην πόλη προσέδιδε δέος. Αυτός ο τύπος ήταν 1.60 και αδύνατος. Μια φορά τον είχα δει να διατάζει κάποιον (ο οποίος ήταν 1.80 και γερής σωματικής διάπλασης) να πέσει στα γόνατα κάτω στο πεζοδρόμιο και να του ζητήσει συγνώμη. Και εκείνος το έκανε. Όσο μποι του έλειπε και όσους μύες, είχαν αντικατασταθεί με το θάρρος του. Όλα ξεκινάν από το μυαλό

---

Αυτά στα μπολτ τα γνωρίζω. Το θέμα είναι να σπάσουμε το τοίχος και να τα βγάλουμε στην επιφάνεια. Για τους τύπους 1.60 και 1.80 μου πήρε χρόνια να το καταλάβω. Νόμιζα ότι όλα ξεκινάνε από το μπόι. Οι γονείς πρέπει από τα πρώτα βήματα να δίνουν στο παιδί τους κάθε ευκαιρία να διευρύνει τους ορίζοντες τους. Το παιδί τότε θα ξέρει μέχρι που φτάνουν οι δυνάμεις του. Θα ξέρει δηλαδή ότι αυτό είναι το άπαν των δυνάμεων του και μέσα σ αυτές θα κινείται σαν βάζει στόχους στη ζωή. Αν δεν του δωθεί η ευκαιρία θα πελαγοδρομεί. Θα επιδιώκει ακόμα και πράγματα πέραν των δυνατοτήτων του με την εντύπωση ότι το εμπόδιο είναι ο φόβος. Άμα διευρύνει όπως είπα τους ορίζοντες του επειδή ο νους του μικρού παιδιού είναι σαν το σφουγγάρι, το μυαλό του θα γεμίσει με γνώσεις, ικανότητα στις διαπροσωπικές σχέσεις, τρόπους αποτελεσματικής σκέψης και πράξης. Αλλιώς, αυτά θα επιδιώκει να τα αποκτήει αφού συνειδητοποιήσει ότι δεν του δόθηκε η ευκαρία και τότε θα πρόκειται για την αυτοβελτίωση για την οποία μιλάμε εδω.

Quote:

---

Originally Posted by Marylou25

Αδύνατος χαρακτήρα γίνεσαι όταν η προσβολή σε αγγίζει, το σωστό είναι ναι αδιαφορείς και ναι προχωράς παρακάτω. Αλλά δν υπάρχει κάποιο manual γι αυτό...Προσβολές και άσχημες συμπεριφορές έχουν δεχτεί όλοι κάποια στιγμή στην ζωή τους, δν χρειάζεται να είσαι αδύναμος, κουτσός ή στραβός για να σου συμπεριφερθούν έτσι. Τώρα αν εσύ θεωρείς ότι είσαι αδύναμος χαρακτήρας και επηρεάζεσαι προσπάθησε να το φτιάξεις...

---

Αν στη ζωή άργισες να μάθεις πως να αντιστέκεσαι αλλά και να σε αναίσθητος θα πρέπει να ξεπεράσεις το να τα παίρνεις κατάκαρδα. Το να τα παίρνεις κατάκαρδα σου το μαθαν έστω με τη συμπεριφορά τοςυ αυτοί που σαν παιδι ήταν δίπλα σου.

Quote:

---

Originally Posted by ioannis2

Αν στη ζωή άργισες να μάθεις πως να αντιστέκεσαι αλλά και να σε αναίσθητος θα πρέπει να ξεπεράσεις το να τα παίρνεις κατάκαρδα. Το να τα παίρνεις κατάκαρδα σου το μαθαν έστω με τη συμπεριφορά τοςυ αυτοί που σαν παιδι ήταν δίπλα σου.

---

Αυτό δεν είναι κάτι που μαθαίνεται από παιδί..είναι κάτι που το μαθαίνεις εσυ σαν ενήλικας μέσα από τις διαπροσωπικές σου σχέσεις.

Quote:

---

Originally Posted by ioannis2

Αυτά στα μπολτ τα γνωρίζω. Το θέμα είναι να σπάσουμε το τοίχος και να τα βγάλουμε στην επιφάνεια. Για τους τύπους 1.60 και 1.80 μου πήρε χρόνια να το καταλάβω. Νόμιζα ότι όλα ξεκινάνε από το μπόι. Οι γονείς πρέπει από τα πρώτα βήματα να δίνουν στο παιδί τους κάθε ευκαιρία να διευρύνει τους ορίζοντες τους. Το παιδί τότε θα ξέρει μέχρι που φτάνουν οι δυνάμεις του. Θα ξέρει δηλαδή ότι αυτό είναι το άπαν των δυνάμεων του και μέσα σ αυτές θα κινείται σαν βάζει στόχους στη ζωή. Αν δεν του δωθεί η ευκαιρία θα πελαγοδρομεί. Θα επιδιώκει ακόμα και πράγματα πέραν των δυνατοτήτων του με την εντύπωση ότι το εμπόδιο είναι ο φόβος. Άμα διευρύνει όπως είπα τους ορίζοντες του επειδή ο νους του μικρού παιδιού είναι σαν το σφουγγάρι, το μυαλό του θα γεμίσει με γνώσεις, ικανότητα στις διαπροσωπικές σχέσεις, τρόπους αποτελεσματικής σκέψης και πράξης. Αλλιώς, αυτά θα επιδιώκει να τα αποκτήει αφού συνειδητοποιήσει ότι δεν του δόθηκε η ευκαρία και τότε θα πρόκειται για την αυτοβελτίωση για την οποία μιλάμε εδω.

---

Ολλοι φοβουνται, Γιαννη. Οταν φοβασαι ειτε μαχεσαι, ειτε τρεχεις, ειτε παγωνεις. Εσυ εχεις μεινει στην παραλυση και προσπαθεις να την δικαιολογησεις.