Τι σκεφτεστε (μερος τριτο)

[Marylou25]

Πείτε τίποτα

[ioannis2]

νομίζω όταν δεν μπορούμε να μείνουμε μόνοι μας ψάχνουμε οποιονδήποτε για να μας καλύψει το κενό που νιώθουμε. Και τελικά μπορεί να γίνουμε χειρότερα και από πριν, ένας που μπορεί να μείνει και μόνος του κάνει ποιο συνειδητές επιλογές

"όλα τα προβλήματα ξεκινάνε με την αδυναμία του ατόμου να μείνει μόνο του."

Ο φόβος όχι απλά φέρνει κόλαση αλλά σε πάει στην κόλαση.
Όπως μου είπε κάποιος φίλος πρόσφατα, να μας εκλιπαρούν κι όχι να εκλιπαρούμε όπως του είπα πως κάνω. Ναι, αλλά για να σε εκλιπαρούν πρέπει να τους γίνεις εμφανής, όπως κάποιος που φαίνεται από μακριά ή έχει εκτόπισμα και είναι σημαντικός σαν ισχύ και περιεχόμενο ή να σε φοβούνται και να σε υπολογίζουν, ένας συνδυασμός όλων αυτών μάλλον όλα αυτά μαζί. Όσο περιεχόμενο κι αν έχεις άμα μείνεις στη γωνιά και περιμένεις να ρθουν να σε βρουν για το περιεχόμενο σου θα περιμένεις μέχρι να πεθάνεις. Αν δεν γίνεις ορατός κατά τον τρόπο που είπα θα ψάχνεις οποιονδήποτε για να σου καλύψει το κενό, κι αυτοί είναι τα λάθος άτομα, διότι μόνο άτομα με θέματα αποδέχονται καποιον που ψάχνει για τον όποιονδήποτε. Το αποτέλεσμα είναι να γίνει χειρότερος από πριν. Μέσα από όλο αυτό διαπιστώνεις πως οι ηθικές αρχές της αγάπης, της αλληλεγγύης, της κατανόησης, της συμπαράστασης κλπ συναφή ανήκουν στη σφαίρα της φιλοσοφίας και του ιδανικού, κι ουσιαστικα είναι ανύπαρκτα στις διαπροσωπικές σχέσεις. Εκτός κι αν ο χαρακτήρας σου έχει τη μαγεία, το ταλέντο των διαπροσωπικών σχέσεων που κι αυτό ισχύει.

[ioannis2]

Έχω διαβασει βιβλία αυτοβελτίωσης, εξαιρετικά, μα ελάχιστα πήρα, δηλαδή μπόρεσα να κάνω πράξη.

[wanderer010]

Φαντάσου να αποκαλείς τους άλλους αρρώστους και εμμονικους και να είσαι κάθε τρεις και λίγο σε ένα ανώνυμο φόρουμ να λες "πΕιΤε ΤιΠοΤα" ζαχαχα

[Marylou25]

Ο φόβος όχι απλά φέρνει κόλαση αλλά σε πάει στην κόλαση.
Όπως μου είπε κάποιος φίλος πρόσφατα, να μας εκλιπαρούν κι όχι να εκλιπαρούμε όπως του είπα πως κάνω. Ναι, αλλά για να σε εκλιπαρούν πρέπει να τους γίνεις εμφανής, όπως κάποιος που φαίνεται από μακριά ή έχει εκτόπισμα και είναι σημαντικός σαν ισχύ και περιεχόμενο ή να σε φοβούνται και να σε υπολογίζουν, ένας συνδυασμός όλων αυτών μάλλον όλα αυτά μαζί. Όσο περιεχόμενο κι αν έχεις άμα μείνεις στη γωνιά και περιμένεις να ρθουν να σε βρουν για το περιεχόμενο σου θα περιμένεις μέχρι να πεθάνεις. Αν δεν γίνεις ορατός κατά τον τρόπο που είπα θα ψάχνεις οποιονδήποτε για να σου καλύψει το κενό, κι αυτοί είναι τα λάθος άτομα, διότι μόνο άτομα με θέματα αποδέχονται καποιον που ψάχνει για τον όποιονδήποτε. Το αποτέλεσμα είναι να γίνει χειρότερος από πριν. Μέσα από όλο αυτό διαπιστώνεις πως οι ηθικές αρχές της αγάπης, της αλληλεγγύης, της κατανόησης, της συμπαράστασης κλπ συναφή ανήκουν στη σφαίρα της φιλοσοφίας και του ιδανικού, κι ουσιαστικα είναι ανύπαρκτα στις διαπροσωπικές σχέσεις. Εκτός κι αν ο χαρακτήρας σου έχει τη μαγεία, το ταλέντο των διαπροσωπικών σχέσεων που κι αυτό ισχύει.

διαφωνώ σε όλα ...
δεν χρειάζεται να εκλιπαρείς ούτε να σε εκλιπαρούνε, ούτε να έχεις ισχύ (δεν ξέρω τι εννοείς εδώ) αλλά ούτε και να σε φοβούνται για να σε υπολογίσουν. Εγώ μίλησα για αδυναμία στο να μείνεις μόνος, ακόμη και τη σωστή παρέα να έχεις είναι λάθος να χρησιμοποιείς την παρέα του άλλου για να σ καλύψει αυτό το '' κενό '' που νιώθεις. Εσύ μιλάς για τη δυσκολία στο να βρεις τη σωστή παρέα. Επειδή τα έχεις ξαναγράψει πάνω-κάτω τα ίδια, δεν χρειάζεται να γίνεις κάποιος άλλος για να σε αποδεχτούνε, εσύ πρέπει να αποδεχτείς τον εαυτό σου.

[salvador]

Μέσα από όλο αυτό διαπιστώνεις πως οι ηθικές αρχές της αγάπης, της αλληλεγγύης, της κατανόησης, της συμπαράστασης κλπ συναφή ανήκουν στη σφαίρα της φιλοσοφίας και του ιδανικού, κι ουσιαστικα είναι ανύπαρκτα στις διαπροσωπικές σχέσεις. Εκτός κι αν ο χαρακτήρας σου έχει τη μαγεία, το ταλέντο των διαπροσωπικών σχέσεων που κι αυτό ισχύει.

τα άτομα καθημερινά στις κοινωνίες παράγουν βαρβαρότητα. Απλά είναι σε μικρό βαθμό. Αν το άτομο αποκτήσει μεγάλη εξουσία και ισχύ (Χίτλερ, Κεμάλ, Στάλιν) τότε η βαρβαρότητα που θα παράγει μπορεί να φτάσει να γίνει ως και έγκλημα κατά της ανθρωπότητας (γενοκτονία). Και όχι, δεν ανήκουν οι «ηθικές αρχές της αγάπης, της αλληλεγγύης, της κατανόησης, της συμπαράστασης στη σφαίρα της φιλοσοφίας και του ιδανικού», αλλά στης ανθρωπότητας. Δεν μπορείς να απαιτήσεις από τα άτομα που ανήκουν στην βαρβαρότητα να συμπεριφερθούν ανθρώπινα.

[Marylou25]

απ' ότι κατάλαβα μιλάει για απλές ανθρώπινες σχέσεις και νομίζω ο ioannis αναφέρεται στο κύρος που έχουν κάποια άτομα ίσως λόγω επαγγέλματος κτλ

[salvador]

απ' ότι κατάλαβα μιλάει για απλές ανθρώπινες σχέσεις και νομίζω ο ioannis αναφέρεται στο κύρος που έχουν κάποια άτομα ίσως λόγω επαγγέλματος κτλ

ναι, ο ioannis επισημαίνει και αυτό που τόνισες και που όλοι αρχίζαμε να το αντιλαμβανόμαστε από την εφηβεία μας ήδη. Αλλά, από όσο καταλαβαίνω από τα μηνύματά του, εξανίσταται όσο και απογοητεύεται γενικότερα από την συμπεριφορά των ατόμων στην κοινωνία. Και εκεί θέλω να εστιάσω εγώ, ότι έτσι είναι τα άτομα. Θα κοροιδέψουν, θα κουτσομπολέψουν, θα κατακρίνουν, θα μειώσουν. Μπορεί να ασκήσουν βία σε αδύναμους. Καθημερινά τα άτομα στις κοινωνίες ασκούν βαρβαρότητα στο μέτρο των δυνατοτήτων τους. Οπότε είναι το αναμενόμενο να ΜΗΝ συμπεριφέρονται με τις «ηθικές αρχές της αγάπης, της αλληλεγγύης, της κατανόησης, της συμπαράστασης», τα άτομα στην κοινωνία. Αυτό θα το συναντήσεις στου λίγους που -προσπαθούν έστω να- ανήκουν στην ανθρωπότητα

[ioannis2]

Αρα συμφωνούμε! Παντού αντιμετώπιση, όπως λεμε όταν είσαι στη Ρώμη να εισαι Ρωμαίος. Καλυτερα νεκρός μα αξιοπρεπης παρα να σε ρίξουν στο τελος στο στίβο με τα λιοντάρια. Αλλο μέλος καποτε ειχε πει πως δεν ξέρουμε τον τρόπο αντιμετώπισης, γι αυτό δεν αντιδραμε σωστα, δεν τον μαθαμε δηλαδή και μπορει συνάμα ναχουμε και δυναμισμό. Κι αυτη η απουσία γνώσης τρόπου να ναι αυτο που λόγω του αποτελεσματος που επιφέρει οδηγει στην πεσμένη ψυχολογία.

[salvador]

Τα γράφεις κάπως συγκεχυμένα και δυσκολεύομαι να καταλάβω για να γράψω συγκεκριμένη απάντηση. Αυτό για τον δυναμισμό που τονίζεις σίγουρα προέρχεται από τα μέσα μας. Κι αν ευθύνονται οι καταστάσεις στην ζωή μας που δεν μπορέσαμε να τον αναπτύξουμε, συμβαίνει αυτό, δυστυχώς ή ευτυχώς πρέπει να στραφούμε, έστω και αργά πάλι, στο μέσα μας για να το διορθώσουμε. Ένα ρητό που μου ήρθε στο μυαλό λέει «do not fear». Και το αναφέρει και η ψυχολογία καθώς αυτό που φοβόμαστε αυτό και θα μας συμβαίνει. Και όπως υποστηρίζει και μια σχολή στην ψυχολογία για να λυτρωθείς από τον φόβο σου πρέπει να τον κοιτάξεις κατάματα, να τον αντιμετωπίσεις (πχ σε ανθρώπους που έχουν υψοφοβία τους παροτρύνουν να σταθούν σε μεγάλο ύψος), διαφορετικά πάντοτε θα σε κατατρύχει.
Στα εφηβικά μου χρόνια, στην πόλη από την οποία κατάγομαι υπήρχε ένας τύπος που ήταν φόβος και τρόμος. Και μόνο η αναφορά στο όνομά του στην πόλη προσέδιδε δέος. Αυτός ο τύπος ήταν 1.60 και αδύνατος. Μια φορά τον είχα δει να διατάζει κάποιον (ο οποίος ήταν 1.80 και γερής σωματικής διάπλασης) να πέσει στα γόνατα κάτω στο πεζοδρόμιο και να του ζητήσει συγνώμη. Και εκείνος το έκανε. Όσο μποι του έλειπε και όσους μύες, είχαν αντικατασταθεί με το θάρρος του. Όλα ξεκινάν από το μυαλό

[Marylou25]

θα γραψω κ εγω την αποψη μ στο συγκεκριμενο θεμα

[Marylou25]

ioannis2 νομίζεις ότι αν ήσουν έτσι και δεν ήσουν αλλιώς, δεν θα δεχόσουν άσχημες συμπεριφορές. Προσωπικά έχω δεχτεί αρκετές φορές άσχημες συμπεριφορές, κακοποιητικές, προσβολές, πισώπλατα χτυπήματα στη δουλειά. Έχω φάει κυριολεκτικά ΣΚΑΤΑ από ανθρώπους που είχα συμπεριφερθεί άψογα. Στην δουλειά μου είχα βοηθήσει αρκετά μια συνάδελφο και στο τέλος μου την είπε κιόλας. Από σχέσεις έχω δεχτεί κακοποίηση, προσβολές, άσχημες συμπεριφορές.. Το ίδιο και από παρέες (όχι κακοποίηση) που ενώ είχα βοηθήσει σε συγκεκριμένη κατάσταση στο τέλος δεν το εκτίμησαν. Δεν σου λέω ότι όσους έχω γνωρίσει ήταν έτσι, αλλά κάποιοι ήταν, δυστυχώς. Και μάντεψε ενώ αμέσως μετά την απαράδεκτη συμπεριφορά αισθανόμουν μαλ@κ@ς για ότι καλό είχα κάνει, εν τέλη ποτέ δεν μετάνιωσα για το ποια είμαι!

Ξέρεις τι συνειδητοποίησα ?? Ότι όλοι αυτοί οι άνθρωποι είχαν ένα κοινό: ΕΙΧΑΝ ΠΡΟΒΛΗΜΑ, όχι με τους άλλους, αλλά ΜΕ ΤΟΝ ΕΑΥΤΟ ΤΟΥΣ ! Kαι επειδή έχουν πρόβλημα με τον εαυτό τους κάνουν κακό στον άλλον ! Κανένας νορμαλ άτομο δεν κακοποιεί, δεν συμπεριφέρεται σκάρτα χωρίς λόγο σε αυτόν που τον βοήθησε. Κάποια στιγμή μια (πρώην) φίλη μου, μου είχε πεί ότι για τις προσβολές που είχα δεχτεί από τη προηγούμενη σχέση μου το έκανε γιατί ήμουν εγώ, ότι αν ήταν μια άλλη δεν θα τολμούσε. Αλλά για μένα δεν έχει σημασία σε ποιόν φέρεται κάποιος άσχημα. Γιατί τελικά ο άλλος μπορεί να είναι επιλεκτικά μ@λ@κας αλλά παραμένει μ@λ@κ@ς ! !

[Marylou25]

Έχω κάνει και εγώ λάθη, όταν ήμουν φοιτήτρια ξεκίνησα μια σχέση, που μόνο κακό έκανε. Είχε δείξει δείγματα από την αρχή ότι είχε πρόβλημα και εγώ αντί να φύγω ΤΡΕΧΟΝΤΑΣ έκατσα 2 χρόνια. Αυτό είναι δικό μου θέμα φυσικά, και ξέρω ότι έχω δικά μου παλιά θέματα άλυτα μέσα μου που με κάνουν ευάλωτη σε καταστάσεις, ειδικά όταν ήμουν πιο μικρή. Αλλά αυτό που θέλω να σου πω ioannis2 είναι ότι αυτοί οι άνθρωποι συμπεριφέρονται γενικά έτσι, δεν έχει να κάνει με εσένα απλά έτυχε σε εσένα. Από εκεί και πέρα εξαρτάται πως εσύ θα το αντιμετωπίσεις, και το πιο σωστό πιστεύω είναι να φεύγεις γενικά από τοξικές, περίεργες καταστάσεις. Επίσης να προσθέσω ότι τα άτομα αυτά, συνολικά δεν ήταν πάνω από 5, όλοι εκτός από μια στη δουλειά, ήταν έξω από τη νόρμα . Δηλαδή είχαν περίεργες ιδεολογίες, τους έφταιγαν ΟΛΟΙ, ακόμα και ο περιπτεράς που λέει ο λόγος .. Όταν βλέπετε τέτοιους ανθρώπους να φεύγετε ΤΡΕΧΟΝΤΑΣ ! Και παρ' ότι μου έχει συμβεί, δεν σκέφτηκα ποτέ να αλλάξω για να ταιριάξω με κάποιους που έχουν πρόβλημα !

[ioannis2]

Ξέρεις τι συνειδητοποίησα ?? Ότι όλοι αυτοί οι άνθρωποι είχαν ένα κοινό: ΕΙΧΑΝ ΠΡΟΒΛΗΜΑ, όχι με τους άλλους, αλλά ΜΕ ΤΟΝ ΕΑΥΤΟ ΤΟΥΣ ! Kαι επειδή έχουν πρόβλημα με τον εαυτό τους κάνουν κακό στον άλλον ! Κανένας νορμαλ άτομο δεν κακοποιεί, δεν συμπεριφέρεται σκάρτα χωρίς λόγο σε αυτόν που τον βοήθησε. Κάποια στιγμή μια (πρώην) φίλη μου, μου είχε πεί ότι για τις προσβολές που είχα δεχτεί από τη προηγούμενη σχέση μου το έκανε γιατί ήμουν εγώ, ότι αν ήταν μια άλλη δεν θα τολμούσε. Αλλά για μένα δεν έχει σημασία σε ποιόν φέρεται κάποιος άσχημα. Γιατί τελικά ο άλλος μπορεί να είναι επιλεκτικά μ@λ@κας αλλά παραμένει μ@λ@κ@ς ! !

Αν έχουν πρόβλημα, το πως μας συμπεριφέρονται λόγω του προβλήματος τους, δεν θα πρέπει να μας γίνεται δικαιολογία για να ανεχόμαστε. Αυτό που θα πρέπει να μας απασχολεί και να μας οδηγεί σε αυτοβελτίωση είναι το ότι ξεσπάνε σε μας επειδή μας βρήκαν για την εύκολη λεία. Είναι η απόδειξη ότι είμαστε αδύνατοι χαρακτήρες στις προσβολές. Βοηθάμε να λύσουν προβλήματα τους αυτοί που είναι καλοπροαίρετοι απέναντι μας και μας σέβονται.

[Marylou25]

Αδύνατος χαρακτήρα γίνεσαι όταν η προσβολή σε αγγίζει, το σωστό είναι ναι αδιαφορείς και ναι προχωράς παρακάτω. Αλλά δν υπάρχει κάποιο manual γι αυτό...Προσβολές και άσχημες συμπεριφορές έχουν δεχτεί όλοι κάποια στιγμή στην ζωή τους, δν χρειάζεται να είσαι αδύναμος, κουτσός ή στραβός για να σου συμπεριφερθούν έτσι. Τώρα αν εσύ θεωρείς ότι είσαι αδύναμος χαρακτήρας και επηρεάζεσαι προσπάθησε να το φτιάξεις...