http://youtu.be/vr3x_RRJdd4
Printable View
Θλίψη και μοναξιά...θα πέσω για ύπνο μου φαίνεται για να μην νιώθω τίποτα...
η ζωή μας πάντα θα έχει θλίψη και μοναξιά αλλά και ευτυχισμένες στιγμές.Ας προσπαθήσουμε όλοι να έχουμε όσο γίνεται περισσότερες ευτυχισμένες στιγμές και λιγότερη θλίψη
Ψοφια απο την ζέστη..
Υπαρχει πιο ομορφο συναισθημα, απο το να ακους απο τη μεγαλη σου αγαπη να σου λεει "θεια μοιαζεις με τη Λαρα!!!" ????
κροφτ εννοει το παιδακι μου....περασα κ δν ακουμπησα βεβαια!!!
Αχ!!! χαχαχαχαχαχα
Kαι εγώ έχω πει στην μάνα μου να μην με είχε γεννήσει όταν ήθελα να με καταλάβει και ένιωθα πως δεν με καταλαβαίνει.Αλλά στη τελική δε θεωρώ ότι η ζωή δεν είναι ωραία.Προφανώς και εγώ πίστεψα ότι δεν υπάρχει λόγος να ζω κάποιες στιγμές αλλά πραγματικά αν σκεφτώ με καθαρό μυαλό,βλέπω ότι η ζωή είναι ότι καλύτερο υπάρχει.Και όταν αποτύχει η αυτοκτονία δεν είναι ατυχία,είναι τύχη.Γιατί έχεις μια δεύτερη ευκαιρία να κάνεις κάτι καλό για σένα.
Για όλα τα πράγματα που κάνουμε στη ζωή μας θετικά ή αρνητικά πάντα υπάρχει ένα κίνητρο,μια αιτία που μας έχει οδηγήσει εκεί.Ειδικά όταν η κατάσταση στην οποία έχουμε βρεθεί είναι αρνητική,τότε το πρώτο πράγμα που σκεφτόμαστε ειναι να φύγουμε.Ειναι το εύκολο.Αυτό που βλέπουμε εκείνη την στιγμή ότι θα μας απαλλάξει από το πρόβλημα.Δε πρέπει όμως να σταματήσουμε να σκεφτόμαστε θετικά.Πάντα πρέπει να προσπαθούμε για το καλύτερο.Κανείς δε μας είπε ότι η ζωή είναι εύκολη.Δε χρειάζεται να είναι εύκολα τα πάντα.Απλά πρέπει να προσπαθούμε για ότι καλύτερο μπορούμε.Και ακόμη και εκεί που πιστεύουμε ότι δεν υπάρχει καμμία ελπίδα είναι πολύ απλά γιατί έχουμε θολωμένο μυαλό.Η ελπίδα για κάτι καλύτερο,μπορεί να υπάρχει παντού και πάντοτε.Σε μια μικρή λεπτομέρεια που μας διαφεύγει τη συγκεκριμένη στιγμή μπορεί να κρύβεται μια αχτίδα ελπίδας που θα μας δώσει και πάλι την όρεξη για ζωή.
Θαυμάζω την αισιοδοξία σου και μερικά απ' αυτά που λες όπως για παράδειγμα ότι η ζωή είναι ότι καλύτερο υπάρχει...δεν μπορώ να τη δω με τόσο ενθουσιασμό δυστυχώς...
Απλά ίσως να μην την βλέπω τόσο χάλια όσο παλιότερα...όσον αφορά αυτό που λες ότι η αποτυχία της αυτοκτονίας είναι τύχη, ίσως να έχεις δίκιο γιατί αν είχε πετύχει η απόπειρα μου θα είχα χάσει κάποιο όμορφο γεγονός, τη γέννηση ενός παιδιού που πραγματικά εύχομαι να είναι ευτυχισμένο και χωρίς τέτοια προβλήματα (δεν είναι δικό μου, προς αποφυγή παρεξηγήσεων)...και τώρα νιώθω την αχτίδα ελπίδας και την όρεξη για ζωή ως ένα βαθμό τουλάχιστον γιατί μόλις έμαθα ότι μάλλον τα Χριστούγεννα θα δω για πρώτη φορά από κοντά αυτό το πλασματάκι... :)
Νιώθω λίγο αναστατωμένη και μελαγχολική αλλά παράλληλα νιώθω σαν να υπάρχει μέσα μου μια μικρή ελπίδα ότι θα καλυτερεύσουν τα πράγματα...νιώθω μια μικρή αισιοδοξία...μακάρι να μην είναι κάτι προσωρινό...
σαν ενα ακομα βαρετο καλοκαιρι αλλα με λιγοτερη ζεστη κ πολα κουνουπια που μαλον περιμενω να περασει