Αυτή τη φορά θα συμφωνήσω μαζί σου γιατί κι εγώ ντρέπομαι γι' αυτή την κατάντια...
Όσον αφορά το εισιτήριο, εγώ διάβασα πως είχε αλλά ακόμα κι αν δεν είχε έπρεπε να τον σκοτώσουν; (η ερώτηση μου είναι ρητορική προφανώς)
Printable View
Είχε ή όχι εισιτήριο... Δεν είχαν δικαίωμα να τον σπρώξουν.
οσες περισσοτερες πληροφοριες βγαινουν γι αυτον τον ανθρωπακο, τοσο πιο ασχημο γινεται. ενας καλος φουκαρας που προσπαθουσε να επιβιωσει, γελαστος, εκανε δουλειες του ποδαριου και δεν πειραξε ποτε κανεναν. πως μπορουν και ζουν μετα απο αυτο που εκαναν; βγηκε και η φωτο του.ενας συμπαθητικος γελαστος καημενουλης..
Αυτοματως γινεται πολυ χειροτερο
https://thepressproject.gr/epivatis-...-misanapirika/
Τωρα εμεις που καθομαστε στους καναπεδες μας και συγκινουμαστε,απελπιζομασ� �ε,σιχαινομαστε,νευριαζουμ� �,θα κανουμε τιποτα για ολα αυτα η θα κατσουμε να παρακολουθουμε τον κοσμο,που πνιγεται,καιγεται,δολοφονε ιται,μεχρι να κλεισουμε την tv επειδη δεν αντεχουμε αλλη μαυριλα?
Εγω παω να κανω ενα μπανακι,γιατι ειμαι ο κλασικος απλυτος της διπλανης πορτας
Απο τη μια μου δινουν ναρκωτικα κι απο την αλλη εχουν μηχανημα να το τραβαει οι ανθρωποι ειναι επικινδυνοι παρτε τουσ απο εδω
Δυστυχώς ξεχνάμε εύκολα. Και αυτό που έγινε θα ξεχαστεί. Πλέον κάνουμε τον σταυρό μας που ήμαστε ζωντανοί.. Που δεν καήκαμε, που δεν πνιγηκαμε, που δεν. Δεν..
ΒΡΗΚΑ ΤΗΝ ΑΛΗΘΕΙΑ ΓΙΑ ΜΕΝΑ ΠΛΗΡΩΝΩ 2 ΕΥΡΩ ΤΟΝ ΚΑΦΕ ΓΙΑΤΙ ΕΙΝΑΙ ΠΛΑΣΤΑ ΤΟΣΟ ΚΑΝΕΙ ΤΟ ΠΛΑΣΤΟ 2 ΛΕΠΤΑ ΔΕΝ ΕΧΩ ΠΑΙΔΙΑ ΔΕΝ ΕΧΩ ΤΙΠΟΤΑ ΚΑΠΟΙΟΣ ΕΠΑΙΞΕ ΜΑΖΙ ΜΟΥ ΓΙΑ ΝΑ ΓΑΜΗΘΩ ΟΤΑΝ ΜΑΘΩ ΤΗΝ ΑΛΗΘΕΙΑ ΜΕ ΑΝΕΒΑΣΑΝΕ ΑΠΟ ΤΟ ΚΙΝΗΤΟ ΜΟΝΟΣ ΜΟΥ ΕΙΜΑΙ ΤΡΕΛΛΟΣ Κ ΦΤΩΧΟΣ ΕΙΝΑΙ ΠΑΡΑΔΕΙΣΟΣ ΕΚΕΙ ΕΞΩ ΑΛΛΑ Ο ΘΕΟΣ ΔΕΝ ΘΕΛΗΣΕ ΝΑ ΖΗΣΩ ΚΑΝΟΝΙΚΑ
ΝΑ ΜΕΤΡΗΣΕΤΕ ΠΟΣΟΙ ΘΑ ΧΡΕΙΑΣΤΟΥΝ ΓΙΑ ΝΑ ΜΕ ΣΚΟΤΩΣΕΤΕ 2 Η 3 ΧΙΛΙΑΔΕΣ ΤΟΥΣ ΠΑΙΖΩ ΜΠΑΛΙΤΣΑ ΑΠΟ ΟΤΙ ΑΚΟΥΣΑ ΕΙΣΤΕ 28 ΧΙΛΙΑΔΕΣ
Παρουσιάζεται μια ευκαιρία, για την οποία όμως έχω αμφιβολίες τύπου ώρες που δεν βολεύουν, φόβος μην τα καταφέρω σε κάτι που μου ναι άγνωστο.
Δείχνω ενδιαφέρον για την ευκαιρία.
Αυτοί που θα μου δώσουν την ευκαιρία δείχνουν να ενδιαφέρονται να μου τη δώσουν.
Ξανάρχονται σκέψεις μέσα μου κυρίως αυτός ο φόβος ότι πιθανόν να μην τα καταφέρω χωρίς όμως να παραγνωρίζω και τις ώρες ή αποστάσεις που όντως δεν είναι και το καλύτερο που θα θελα.
Όμως φάνηκε ασυνεπής με αυτά που τους είπα δείχοντας ενδιαφέρον.
Έτσι τους λέω πως δεν ενδοαφέρομαι.
Έπειτα μετανιώνω γι αυτό που έκανα, που τους είπα πως δεν ενδιαφέρομαι ίσως και για το ότι μπήκα σε μια διαδικασία για την οποία είχα εξαρχής κάποιες αμφιβολίες.
Ξέρω πως αν δεχόμουν θα με έπιανε ένας πανικός και το πιο πιθανόν να ανακαλούσα αυτό που μου πρότειναν.
Θεωρώ πως δεν είμαι δεκτικός για αλλαγή ή θέλω να είμαι βε΄βαιος πριν κάποια αλλαγη.
Τι νομίζετε?
Καταλαβα τι γινεται ενταξει εχετε πολυ μυαλο
Καλημερίτσες σε όλο το φόρουμ! Έχω κάνει μια αίτηση για νέα δουλειά να φύγω από την παλιά και ελπίζω να γίνει δεκτή! Αν γίνει δεκτή θα είμαι πανευτυχής!
Που εχω δουλεψει
Αγροτησ με 150 ελιεσ 12 με 17 χρονων στο χωριο
Στοχοφοροσ βοηθοσ τοπογραφου 18 με 19 χρονων δευτερη δουλεια στην πολη
Τηλεφωνητησ στο 131 δευτερη δουλεια στην πολη
Ανταλακτικα μηχανων σχολη μπαλλα κλαμπακια στην πολη αγροτησ παραμενω
Τριψιμο στα λουστρα 2 καλοκαιρια στο χωριο
Ηλεκτρολογοσ σε εργο το electroworld με την κατασκευαστικη απο τα τοπογραφικα
Ηλεκτρονικοσ σε ζυγαριεσ αυτοματεσ
Στρατοσ επιλεκτο σωμα κοβομαι κ γινομαι κψμιτζησ μετα 1ο γραφειο αρχειοθετηση
Παιρνω πτυχιο 2010 εχουμε φτασει το 09 βγηκα σμπαραλια απο το στρατο
Απο το 2012 αγροτησ με 1.000 ελιεσ μεχρι το 2022 1000 ελιεσ
2023 εωσ σημερα αγροτησ με 500 ελιεσ
Μαζευω ελιεσ με ελαιοραβδιστικο απο το 2004 επαγγελματικη χρηση 600 κιλα τη μερα 1000 κιλα τη μερα δυο ατομα
Ειμαι αποφοιτοσ λυκειου κ αποφοιτοσ ατει τμημα στεφ
Είμαι καλύτερα ΕΠΙΤΕΛΟΥΣ, αλλά όχι όπως παλιά, όχι τελείως καλά, ακόμη υπάρχει άγχος και όλα τα υπόλοιπα.
Σκέφτομαι ποτέ θα φτάσει η ώρα που θα είμαι τελείως καλά.
Ελπίζω σύντομα γιατί η ζωή περνάει γρήγορα και εμείς την σκορπάμε άσκοπα.
Ελπίζω αυτό το λίγο καλύτερα που είμαι να μην προσωρινο να είναι μόνιμο.
Ελπίζω και σεις υπόλοιποι να είστε καλύτερα.
Σκέφτομαι πως στη δουλειά είχε κάποιος βάλει τιβί, κι άκουσα το εξής από μία γυναίκα "Χάθηκε όλο μας το ζωικό κεφάλαιο".
Αυτή η γυναίκα μιλούσε για 700 ζώα, που πνίγηκαν εγκλωβισμένα μέσα σε ένα κτίριο, από εκείνους, και ανατράφηκαν ως κεφάλαιο....
Η σκέψη μου σήμερα ήταν συνέχεια σε αυτά τα ζώα, που πνίγονταν όλα μαζί, κλεισμένα μέσα σε τοίχους, χωρίς να μπορούν να τρέξουν μακριά από τους εκμεταλλευτές τους, χωρίς μια ευκαιρία να σωθούν. Και πόσο θα φοβόντουσαν και πόσο θα αγωνιούσαν, γιατί η προτεραιότητα δεν είναι ποτέ το "ζωικό κεφάλαιο".
Ειπα που δουλεψα γτ εκανα μια δουλεια για το νοσοκομειο βοηθητικη για τισ θεραπειεσ να βελτιωθουν μη νομιζετε οτι επεσα απο τον ουρανο αλλα δουλευα δυο κ τρεισ δουλειεσ για να καταλαβετε οτι εκανα οτι ζητηθηκε οπωσ μπορουσα τουσ περισσοτερουσ ξερω τουσ καλυπτω για ολουσ δεν ξερω ελπιζω να τα καναμε σωστα
γι αυτούς τα ζα είναι οικονομικος πόρος.
τύπου τα εκτρέφουν γιατί θα τα πουλήσουν.
κάτι τέτοιο.
2 πραγματα θα πω σαν επεικηδειο
Ειμαι ο μονοσ αντρασ στον πλανητη ισοσ με γυναικα
Δευτερο ολα ειναι αληθεια
Αν δεν ειναι πεθαινω σημερα αν ειναι σε κανενα μηνα
θα χει πολυ πλακα αυτη η χρονια.Ολα τα μπ@σταρδα θα γελανε και γω θα ψοφαω
Δεν ειμαι ερμαιο καμιας κακιας μοιρας.Εγω θα τα γ@μησω ολα,γιατι δεν αντεχω αλλο τα σκατα
Ο παλιατζης,ο παλιατζης .Ολα τα παλιοσιδερα τα μαζευω.Καρεκλες,τραπεζια,θ� �ρμοσιφονες ,πλυντηρια,ψυγεια ,ολα τα καλα μαζευω.αααα
Ξαναλεω το ιδιο εγινε κ το 90 βγηκαν θεραπειεσ πεθανε ο κοσμοσ το ιδιο εγινε κ τωρα βγηκε η θεραπεια θα πεθανει κοσμοσ
Παμε παλι επαιζα μπαλλα δουλευα στο χωριο κ πηγαινα σχολειο που εχω δουλεψει
Στοχοφοροσ
Τηλεφωνητησ
Ηλεκτρολογοσ σε εργα
Ηλεκτρονικοσ σε ζυγαριεσ
Στα λουστρα σε ξυλαδικο
Στρατοσ
Παιρνω πτυχιο τει
Αγροτησ με 1000 ελιεσ
Εχω 40 χρονια αγροτησ 40 χρονια τη δευτερη δουλεια με τουσ καφεδεσ 25 χρονια μπαλλα 22 χρονια σχολειο 1 χρονο στρατο ετων 48 οδηγηση εππαγγελματιασ γυμναστικη μποντι μπιλντερ στρατο στρατονομοσ πτυχιο τει πρεπει να ειναι ντοκτορα ολα αυτα μονο στα 50 χρονια ζωησ
Δε μπορώ να περιμένω να πάει η ώρα 2, άντε 2 και τέταρτο και να την κάνω από τη δουλειά.
Για να πάω ν'αράξω στο πάρκο να πιω κάνα καφέ.
Ξαναλεω στα 20 χρονια δουλειασ πηγα στην καφετερια ωσ συνταξιουχοσ κανονικα αν πηγαιναν φυσιολογικα τα πραγματα τουσ ειπαν οι γειτονεσ οτι ειμαι πρεζακι μονο που ζω φυσιολογικα μου δινουν ουσιεσ απο το 96 με διαφορουσ τροπουσ οταν πηγα στο γιατρο με ψυχωση σε 5 μερεσ περασε το ιδιο θα γινει κ τωρα αμα πεθανετε δε φταιω ετσι κ σασ πουν την αληθεια θα πεθανετε η θεραπεια ειναι σε ολα τα φαρμακεια
τί ωραία φάση να κάνεις διάλλειμα μετά τη δουλειά.
Σκεφτομαι οτι πρεπει να διαβασω για εξεταστικη αλλα κανω οτιδηποτε περα απο αυτο. Συγκεκριμενα εχω διαβασει απειρα θεματα εδω στο φορουμ μεσα σε 4 μερες. Επισης πρεπει να βρω δουλεια γιατι τελειωσε το ταμειο ανεργιας και θα ερθουν τα εξοδα του μηνα. Η δουλεια με ευχαριστει αλλα μεσα στον ενα χρονο ανεργειας εχω κλειστει τοσο στον εαυτο μου που πλεον μου φαινονται ολα τοσο δυσκολα.
Πήρα και μου φωνάζει έχω καλέσει την αστυνομία. Εγώ θα πάω στο τμήμα και θα του συστηθώ, Θα του απλώσω μια ανοιχτή παλάμη χειραψίας του μπάτσου και θα του πω "Nice to meet you!" <3
Σκέφτομαι πως η Ελλάδα είναι ένα απέραντο χωριό σε σχέση με τις χώρες της Ε.Ε. Δεν αντέχω κάθε μέρα να βλέπω κατσικόσπιτα, δεν αντέχω τους "χωρικούς" τρελούς του χωριού από τον Βόλο πχ, στο λεωφορείο όλοι τρελοί και σε αντίθεση βλέπεις όλες τις νέες κοπέλες με νύχια, βαμμένα μαλλία, τρέντυ ρούχα ενώ όλος ο υπόλοιπος κόσμος μια παρακμή. Οι τιμές στα ράφια των σούπερ μάρκετ στα ύψη εκτός αν αγοράσεις δικό τους προϊόν, η κοινωνία αναίσθητη, πλειστηριασμοί πρώτης κατοικίας έλεος και κανείς δεν μιλάει, η βενζίνη στα ύψη καταρρέει όλο το σύμπαν , δεν αντέχω θέλω να πάρω την οικογένεια μου και να φύγουμε από εδώ.