Printable View
Δεν θυμάμαι να είπα να διακόψει τα φάρμακα! Δεν είμαι ψυχίατρος! Λάθος διατύπωση που παρεξηγήθηκε ήταν.
Φυσικά και έχει να κάνει με δική μου ανασφάλεια το ότι το πήρα τόσο στραβά. Και φυσικά και ορίζομαι από πολλά παραπάνω από ένα ποστ, αλλά αν έχει κανείς ήδη μια ψυχή άνω-κάτω, βλέπει και αυτό και απογίνεται.
Ευχαριστώ για όσα μου είπες! :)
Τα εχω κανει σκατα γαμω τη τρελα μου :-(
Νοκας ετσι και το ακυρωσες μα την Μεγαλοχαρη θα σε φαω ζωντανωνεεεεεε!!
Δεν φταιω εγω :-(Quote:
Originally Posted by mnimonio
Τα πιο άκυρα άτομα εκεί μέσα τα γνώρισα... Πόσο περίεργος είναι ο έξω κόσμος τελικά???!
Σκέφτομαι ότι πρέπει σιγά σιγά να αρχίσω να αποδέχομαι τη μοναξιά που θέλει να είναι η μοναδική μου φίλη.
......................Quote:
Originally Posted by astimatnam
astiman... αυτο που εννουν οι τελιτσες της how , ειναι οτι αυτο λεγεται παραιτηση . Ποτε μα ποτε , μην το βαλεις κατω.....Quote:
Originally Posted by astimatnam
Και δεν μιλω απο θεση ισχυος , χρονια το παλευω κ εγω.......
Χθες το βραδυ, ειδα στον υπνο μου οτι εκλαιγα, λογω μοναξιας. Ειναι τοσο θλιβερο να στοιχειωνει τα ονειρα σου.Quote:
Originally Posted by vagpap
How , ωρες-ωρες , κ μερες ακομη , το συναισθημα της κτθκψης ειναι τοσο ισχυρο , που δεν ειναι θεμα ' ισχυος ' να το πολεμησης . Ειναι κατι ' απανθρωπο ' . κ σεβλεπα με το σκυλακι σου , κ σκεφτηκα , α ,βελτιωθηκε . Οχι , ε ?Quote:
Originally Posted by howtodream8
Ναι, ειναι ισχυρο και δεν κανω τιποτα για να το βελτιωσω. Μη ρωτας γιατι. Μαλλον γιατι δε θελω. Εαν ηθελα θα πιεζομουνα, κατι θα γινοτανε. Αλλα καθε μερα, η ιδια αδρανεια. Δεν ξερω που θα καταληξει.Quote:
Originally Posted by vagpap
Ναι , how , γιατι εγω ο σουπερμαν με τα μεγαλα λογια ( παλεψε το , μην το βαζεις κατω ) ξερεις τι καταφερνω ? Απλως νανεχομαι μια κατασταση , με την ελπιδα οτι καποια στιγμη , χωρις να μπορω να το εξηγησω , η ιστορια θα παρει την πανω βολτα . Βεβαια απο τοτε περασαν χρονια , αλλα ισως η ' οδος της ελαχιστης αντιστασης ' που ακολουθεις , να ειναι η καλυτερη τακτικη . Το πιστευω αυτο . Θα δειξει !!!!
Συμφωνώ μαζί σου...Quote:
Originally Posted by astimatnam
Πόσο να προσπαθήσει κανείς να μην είναι μόνος. Παλεύεις μια, παλεύεις δυο, πόσες φορές πια...Στο τέλος μόνος καταλήγεις όσο και να παλέψεις.Quote:
Originally Posted by vagpap
Κι εμένα με έχει πάρει πολύ από κάτω, παραίτηση όπως λέτε. Δεν έχω όρεξη να δω κανέναν, να κάνω τίποτα. Είχα ένα -δύο γνωστούς, μου είχαν πει "όποτε θέλεις πες μου να πάμε για καφέ", δεν έχω καμία όρεξη, ειλικρινά σας το λέω. Και που θα πάω τι θα γίνει??!
Mερικές φορές, και στον πολύ κόσμο, και στις παρέες, μόνος νιώθεις...
Πόσες φορές έχω αισθανθεί έτσι... Πάντα έτσι νιώθω, θα έλεγα.
Φαύλος κύκλος....
Παρέες, απογοητεύσεις, νέες παρέες, νέες απογοητευσεις...
Κουράστηκα...
Εγώ να δεις!!! Και η μία ανασφάλεια να έρχεται πίσω από την άλλη...
Τι φταίει γι'αυτό κορίτσια; Είναι κάτι που κάνετε εσείς ή απλά είστε με τα λάθος άτομα;
Οι παρέες αλλάζουν... λάθος άτομα σίγουρα, δεν ταιριάζουμε...
όταν δοκιμάζεις τόσες φορές, προσπαθείς για κάτι νορμάλ, καλό, και τίποτα........ λογικό είναι να απογοητεύεσαι....
Δεν μπορω....δεν την παλευω.
Και βουτας μεσα στην ψυχη σου και κανεις ταξιδια.
Και βρισκεις τα παντα.
Οσα εχασες, οσα θα ηθελες να εχεις.
Ξερεις πως δεν τα εχασες, απλα τα εθαψες.
Τα εκρυψες, για να τα βγαλεις οταν ερθει η στιγμη.
(Απο Μενεξεδιά )
Αυτό ακριβώς! Αλλά δεν ξέρω αν φταίνε μόνο οι άλλοι, τελικά. Έχω αρχίσει να κάνω άσχημες σκέψεις για το χαρακτήρα μου... :(Quote:
Originally Posted by Lena01
Τὸ παράπονο (ἀπόσπασμα)Quote:
Originally Posted by Αλκμήνη
Ἀναρωτιέμαι μερικὲς φορές: εἶμαι ἐγὼ ποὺ σκέφτομαι καθημερινὰ πὼς ἡ ζωή μου εἶναι μία; Ὅλοι οἱ ὑπόλοιποι τὸ ξεχνοῦν; Ἢ πιστεύουν πὼς θὰ ἔχουν κι ἄλλες, πολλὲς ζωές, γιὰ νὰ κερδίσουν τὸν χρόνο ποὺ σπαταλοῦν;
Μοῦτρα. Ν᾿ ἀντικρίζεις τὴ ζωὴ μὲ μοῦτρα. Τὴ μέρα, τὴν κάθε σου μέρα. Νὰ περιμένεις τὴν Παρασκευὴ ποὺ θὰ φέρει τὸ Σάββατο καὶ τὴν Κυριακὴ γιὰ νὰ ζήσεις. Κι ὕστερα νὰ μὴ φτάνει οὔτε κι αὐτό, νὰ χρειάζεται νὰ περιμένεις τὶς διακοπές. Καὶ μετὰ οὔτε κι αὐτὲς νὰ εἶναι ἀρκετές. Νὰ περιμένεις μεγάλες στιγμές. Νὰ μὴν τὶς ἐπιδιώκεις, νὰ τὶς περιμένεις.
Κι ὕστερα νὰ λὲς πὼς εἶσαι ἄτυχος καὶ πὼς ἡ ζωὴ ἦταν ἄδικη μαζί σου.
Καὶ νὰ μὴ βλέπεις πὼς ἀκριβῶς δίπλα σου συμβαίνουν ἀληθινὲς δυστυχίες ποὺ ἡ ζωὴ κλήρωσε σὲ ἄλλους ἀνθρώπους. Σ᾿ ἐκείνους ποὺ δὲν τὸ βάζουν κάτω καὶ ἀγωνίζονται. Καὶ νὰ μὴν μαθαίνεις ἀπὸ τὸ μάθημά τους. Καὶ νὰ μὴ νιώθεις καμία φορὰ εὐλογημένος ποὺ μπορεῖς νὰ χαίρεσαι τρία πράγματα στὴ ζωή σου, τὴν καλὴ ὑγεία, δύο φίλους, μιὰ ἀγάπη, μιὰ δουλειά, μιὰ δραστηριότητα ποὺ σὲ κάνει νὰ αἰσθάνεσαι ὅτι δημιουργεῖς, ὅτι ἔχει λόγο ἡ ὕπαρξή σου.
Νὰ κλαίγεσαι ποὺ δὲν ἔχεις πολλά. Ποὺ κι ἂν τὰ εἶχες, θὰ ἤθελες περισσότερα. Νὰ πιστεύεις ὅτι τὰ ξέρεις ὅλα καὶ νὰ μὴν ἀκοῦς. Νὰ μαζεύεις λύπες καὶ ἀπελπισίες, νὰ ξυπνᾶς κάθε μέρα ἀκόμη πιὸ βαρύς. Λὲς καὶ ὁ χρόνος σου εἶναι ἀπεριόριστος.
Κάθε μέρα προσπαθῶ νὰ μπῶ στὴ θέση σου. Κάθε μέρα ἀποτυγχάνω. Γιατὶ ἀγαπάω ἐκείνους ποὺ ἀγαποῦν τὴ ζωή. Καὶ ποὺ ἡ λύπη τους εἶναι ἡ δύναμή τους. Ποὺ κοιτάζουν μὲ μάτια ἄδολα καὶ ἀθῷα, ἀκόμα κι ἂν πέρασε ὁ χρόνος ἀδυσώπητος ἀπὸ πάνω τους. Ποὺ γνωρίζουν ὅτι δὲν τὰ ξέρουν ὅλα, γιατὶ δὲν μαθαίνονται ὅλα.
Ποὺ στύβουν τὸ λίγο καὶ βγάζουν τὸ πολύ. Γιὰ τοὺς ἑαυτούς τους καὶ γιὰ ὅσους ἀγαποῦν. Καὶ δὲν κουράζονται νὰ ἀναζητοῦν τὴν ὀμορφιὰ στὴν κάθε μέρα, στὰ χαμόγελα τῶν ἀνθρώπων, στὰ χάδια τῶν ζώων, σὲ μιὰ ἀσπρόμαυρη φωτογραφία, σὲ μιὰ πολύχρωμη μπουγάδα.
Ὅσο κι ἂν κανεὶς προσέχει
ὅσο κι ἂν τὸ κυνηγᾶ
πάντα, πάντα θά ῾ναι ἀργά,
δεύτερη ζωὴ δὲν ἔχει.
Οδυσσέας Ελύτης
Δεν έχω λόγια, Φευγάτε!!!! Μας ταρακούνησες με τον τρόπο σου!
Ελπίζω με τον καλό τρόπο δεν θέλω ποτέ να δημιουργήσω σε κανένα κανένα πρόβλημα η κακό, το ξέρω πολύ καλά γιατί κάποιοι φρόντισαν να μου το μάθουν από νωρίς και παλεύω με όποιον τρόπο να μάθω να σώζομαι και ίσως να σώνω που ξέρεις ?
Με καλό τρόπο βεβαίως!!! :)
Ουφ και είμαι και αγχώδης τύπος
Καλό Βράδυ και καλή συνέχεια
Να είσαι καλά!! Καλό βράδυ, επίσης!! :)
Φευγάτε, δύο στα δύο. Έγραψες!
σκεφτομαι αυτοκτονιες σε κεντρικες πλατειες. να πεθαινει ο κοσμος για ανουσιες αφορμες κι αιτιες. σαν να μην υπαρχει αυριο. αφου του καταστρεψαν τη πραγματικοτητα του. ειναι χωρις ελπιδα. δε ζει απλα επιβιωνει. μονο ζωη δεν το λες αυτο.
http://4.bp.blogspot.com/-VK8d26kj0H...esahucios6.JPG
http://resources1.news.com.au/images...de-protest.jpg
http://fbcdn-sphotos-b-a.akamaihd.ne...90288442_n.jpg
Σκέφτομαι πόσο πολύ θέλω να τον πάρω τηλέφωνο, να του πω πως τον αγαπώ κ μου λείπει, σκέφτομαι πόσο πολύ έχω ανάγκη την αγκαλιά του, σκέφτομαι πόσα λάθη έκανα, πόσα λάθη έκανε, σκέφτομαι πόσο πονάει που δεν είναι εδώ, σκέφτομαι... σκέφτομαι... σκέφτομαι...
Αλλά απ' την άλλη σκέφτομαι πόσο πονάει που δε μου έδωσε μια δεύτερη ευκαιρία, σκέφτομαι όλα αυτά που μου έλεγε κ έκανε, κ που τώρα τα λέει σε κάποια άλλη, σκέφτομαι... σκέφτομαι... σκέφτομαι...
Quote:
Originally Posted by astimatnam
Γλυκια μου μανταμιτσα......μην πεφτεις σε αυτο το τρυπακι.....μη......
Πριν λιγο με πηρε τηλ η μητερα μου, να παω μαζι τους στη θαλασσα, λες και ειμαι καμια γεροντοκορη.....αντι να παω με κανεναν τυπο ή με παρεα της ηλικιας μου, τι καταντια θεε μου...
how έχω πέσει εδώ και καιρό κ δε ξέρω πώς να βγω.....
μη το σκέφτεσαι έτσι, δεν είναι κακό. εγώ ζηλεύω που δεν έχω άδεια να πήγαινα μαζί με τους γονείς μου στη θάσο. ακριβώς γιατί αν πήγαινα με παρέα θα κάναμε όλα αυτά που δε με εκφράζουν αυτή τη στιγμή (ποτά, τσιγάρα, ξενύχτια, γκομενιάσματα...)Quote:
Originally Posted by howtodream8
Σκέψου το δεύτερο, το ότι δεν σου έδωσε μια ευκαιρία, και μετουσίωσε τον πόνο όχι σε οργή, αλλά σε αδιαφορία. Όσο αδιάφορος είναι αυτός, άλλο τόσο γίνε κι εσύ. Τέτοιοι άνθρωποι δεν αξίζουν ούτε ίχνος από την σκέψη μας, πόσο μάλλον πόνο...Quote:
Originally Posted by astimatnam
Γιατί κατάντια; Αφού έχεις παρέα να πας, μια χαρά είναι! Γιατί να μην είμαστε ευτυχισμένοι με όσα έχουμε; Ελπίζω να πήγες και να πέρασες όμορφα :)Quote:
Originally Posted by howtodream8
αυτή η σκέψη είναι που με κρατάει να μην τον πάρω κ του πω όλα τα παραπάνω... κ παράλληλα αυτή η σκέψη είναι που με τρώει καθημερινά εδώ κ μήνες...Quote:
Originally Posted by Αλκμήνη
Αυτός ήδη έχει προχωρήσει απ'ό,τι λες. Γιατί δεν κάνεις κι εσύ το ίδιο; Είναι άδικο για σένα!Quote:
Originally Posted by astimatnam
Σκεφτομαι οτι δεν μπορω αλλο πια...