Printable View
Ναι αυτό που περιγράφεις όντως δεν ειναι και τοσο φυσιολογική αντίδραση μαλλον όμως ηταν αμηνα του οργανισμού σου για να μην πονας παραπάνω. Πιστεύεις οτι καποια στιγμή θα τους δουμε; και αν ναι δεν είναι πολυ ανακουφιστηκο; ειναι το μονο που με παρηγορεί στο θεμα του θανάτου. Οτι μπορεί και να τον δω (γιατί εχω φοβια οπως εχω ξαναγραψει)Quote:
Originally Posted by elisabet
Εμενα η αυτοκτονία νέων παιδιων πάντα με στεναχωρεί και ας μη τους ξερω. Αυτοκτονησε ενας ιντερνετικος γνωστός σε ηλικία περίπου 20 ετών. Ειχε τραγικό θανατο δε, έπεσε απο γκρεμό. Κυκνακι μου η ζωή οσο κλισε και να σου ακουστεί ειναι όμορφη. Ζησε τη καθε στιγμή. Απολαυσε τις στιγμές με τα γατάκια και την οικογένειά και γενικά με όλους όσους αγαπάς. Ζουμε μονο μια φορα και δε κρατάει για πολυ. Γιατί να μη μπορουμε να ειμαι ευτυχισμένοι με αυτα που εχουμε; αλλοι άνθρωποι σκέψου οτι παλεύουν με τη ζωή τους και πάλι αντεχουν. Θελω να σου πω οτι αντέχουμε τα παντα. Προσπάθησε να τα επεξεργαζεσαι ολα μεσα σου..Quote:
Originally Posted by Κύκνος
τα πραγματα ηταν ετσι εξ αρχης απλα με το καιρο φανερωθηκαν και αυτο που συνηδειτοποιω κυριως ειναι η τεραστια αποκλιση αναμεσα σε αυτο που νομιζουν οι περισσοτεροι ως καλο και σε αυτο που ειναι καλο.
Όχι δεν πιστεύω πως θα τους δούμε.Quote:
Originally Posted by Νοσηρή φαντασία
Δεν πιστεύω πως με τον θάνατο τελειώνουν όλα, τελειώνει η μορφή ζωής μου ξέρουμε προφανώς, αλλά πιστεύω πως ο κάθε άνθρωπος κάτι αφήνει, με κάποιο τρόπο "ζει" μέσα από άλλους που αγάπησε και αγαπήθηκε και πως στο τέλος δεν χάνεται. Ίσως είναι κι αυτό παρηγοριά και μόνο αλλά πιστεύω πως ο πατέρας μου πχ με βλέπει και ξέρει πώς νιώθω, δεν πιστεύω πως επειδή πέθανε το σώμα του, χάθηκε κι ο ίδιος. Επειδή οι άνθρωποι δεν είμαστε μόνο το σώμα μας, είμαστε κυρίως το μέσα μας, οι ιδέες μας, τα συναισθήματα μας, οι αξίες μας...βλέπω το σώμα ως κάτι "δανεικό" και προσωρινό. Αν το σκεφτείς αυτό που μας λείπει όταν πεθαίνει κάποιος είναι η φυσική του παρουσία, το σώμα του, η μυρωδιά του, η φωνή του, το άγγιγμα του... αυτά είναι που χάνουμε, τα υπόλοιπα δεν χάνονται έτσι κι αλλιώς. Οπότε ότι θα τον δω κάποια στιγμή με την μορφή που τον ήξερα, δεν το πιστεύω.
Τι φοβία έχεις;
Ο δικός μου φίλος πνίγηκε... Πως το κατάφερε δεν ξέρω...Quote:
Originally Posted by Νοσηρή φαντασία
Όσο για μένα, πίστεψε με, προσπαθώ όσο μπορώ, δεν θέλω να ξαναγυρίσω στο παρελθόν αλλά μου έχει μείνει αυτή η πιθανότητα σαν φόβος, το έχω πει και στο γιατρό μου κι είπε ότι δεν μπορούμε να είμαστε σίγουροι για τα πάντα... Αλλά θα του το ξαναπώ γιατί με βασανίζει και μόνο η σκέψη όταν περνάει απ' το μυαλό μου έστω και για λίγο...
Αυτό που λες ειναι μια παρηγοριά. Εγω δεν εχω συμβιβαστεί με την ιδέα οτι καποτε θα πεθάνω.Quote:
Originally Posted by elisabet
Αναρωτιέμαι αν θα πάψω ποτέ να φοβάμαι... Με ταλαιπωρεί τόσο πολύ αυτό...
στην επομενη ζωη δε θα θυμουνται τιποτα αυτοι που θα ειναι εκει απο αυτη τη ζωη αφου το μυαλο τους ειναι υλη το αν θα ξερουν πιος υπηρξε πατερας τους δε το ξερω
αν και προσπαθω να δειξω καλη διαθεση αλλα μου εχουν κανει τοσα πολα που μου την εχω δωσει κανονικα και οσο περνανε τα χρονια δε σηκωνω κουβεντα χειροτερα απο πριν μεταμελεια φυσικα δε προκειται να υπαρξει και παριστανουν συνεχεια οτι δε καταλαβαινουν ταχαμ που ειναι το θεμα κανωντας τους ασχετους οπως παντα ομως οσα βλεπουν δε τα βλεπουν μονο αυτοι οπως νομιζουν μαζι τα βλεπουμε.
Ακουω με προσηλωση !!! Επιτελους δωρεαν αναλυση. https://youtu.be/-NKDaEPAl0g
Αν εσύ έχεις ένα λόγο για να εξανίστασαι, τότε εγώ έχω δύο και τρεις (και δεν είμαι συντηρητικός). Απλά θεωρώ ότι στα πλαίσια συζητήσεων σε φόρουμ υποστήριξης, πολλά μπορεί να δούνε τα ματάκια μας. Έχει συμβεί στο παρελθόν η συμμετοχή του ενδιαφερομένου να φαίνεται σκόπιμα ενοχλητική αλλά στην πορεία να αποδεικνύεται ότι ο άνθρωπος δεν ξέρει να εκφραστεί πιο κόσμια ή πιο σωστά, ή βιώνει σημαντικό στρες λόγω του προβλήματός του. Κάπως έτσι έχω αναπτύξει μια ανοχή. Όταν τα όριά μου ξεπεραστούν, απλά δεν ασχολούμαι.Quote:
Originally Posted by Constantly curious
Μα δε διαφωνώ. Δυστυχώς δεν έχει ο καθένας αυτή την ευχέρεια στη χρήση του λόγου, ενώ παρατηρούνται πολλές φορές και κρούσματα εσκεμμένα ενοχλητικών συμμετοχών.Quote:
Originally Posted by thlimenamatia
αν καθομουν να καταγραψω ολους αυτους που προσπαθησαν να με ενοχλησουν τα τελευταια 5 χρονια θα εγραφα ολοκληρο τομο ομως αλλη ανοχη δεν προκειται να διξω θα αντιδρω αμεσα σε οτιδηποτε αντιστοιχο και δε προκειται να καταφερει να με ψαρωσει κανενας
θα τους διξω τοσο σεβασμο οσο ακριβως που εδειξαν τοσα χρονια.
Αυτο που εκανε ο πατερας μου οταν μας εφερε σε αυτο το σπιτι ηταν απαγωγη
Το ότι αυτό το γράφεις εδώ, τουλάχιστον είναι μια καλή ενθάρρυνση του εαυτού σου από σένα. Ο τόμος, ίσως, σήμερα εν σχέσει με πριν 5 χρόνια να έχει λιγότερα τέτοια περιστατικά και όχι της έντασης ή σοβαρότητας που είχαν τότε. Αυτό θα ναι βελτίωση, δλδ ξεκίνησες ήδη προσπάθεια βελτίωσης και σιγά σιγά το κλίμα αλλάζει.Quote:
Originally Posted by αλεξανδρος_77
Βλέπω τον εαυτό μου να μην αλλάζει σ αυτα που απαιτούν αλλαγή και ρίσκο αλλά να επιμένει στην ανεμελιά μέχρι εκεί που φτάνει στο κρίσιμο σημείο. Εκεί ο πανικός, που δεν είναι αβάσιμος, παίρνει την απόφαση, που είναι πάντα παραμονή στην ασφάλεια. Το γαμώτο είναι γιατί να επιτρέπω στον εαυτό μου να οδεύει προς το ρίσκο ενώ ξέρω το αποτέλεσμα - τελική απόφαση/πράξη!!
απο τοτε που γεννηθηκα με πολεμησαν διχως ελεος και μαλιστα προσπαθουσαν να εκμεταλευτουν το γεγονος οτι δεν ηξερα ακομα τι συμβαινει αλλα αυτο που με εξαγριωσε εντελως ηταν οτι μετα εκαναν τους ασχετους σα να μου λενε δε προκειται να σε πιστεψει κανενας οτι και να πεις αυτο ομως που τους ξεφυγε ειναι οτι θα με πιστεψω εγω και αυτο μου φτανει.Quote:
Originally Posted by ioannis2
οι περισσοτεροι ανθρωποι δεν εχουν απολυτως καμια ιδεα για το τι συμβαινει στο κοσμο και οτι και να κανουν οι αντιδρασεις τους ειναι σα να μην υπαρχουν αφου αλλοι αποφασιζουν γι αυτους απο το ιντερνετ αν ψαξει καποιος κατι μπορει να μαθει αν μαντεψει πιος λεει την αληθεια κατι απιθανο οταν τα βλεπεις ολα απο αποσταση αν δε γνωριζεις και δε σε γνωριζουν τα προσωπα που βλεπεις και ακους
δεν θα ενδωσω σε καμιας μορφης ψυχολογικο πολεμο και δε θα με ψαρωσει κανενας ψευτομαγκας που πιστευει οτι καπιος ειναι επειδη εχει γνωστους παντου
σχετικα με τα θρεντ που απανταγα το θεμα ειναι οτι δε καταλαβα αμεσως τι ειχε συμβει γιατι οτι βλεπω κατι πρεπει να το συσχετισω με οτι γινεται και ετσι δεν ηταν αμεση η αποκριση μου και οταν το καταλαβα ειχε προχωρησει αρκετα ολο αυτο.
Αυτά που λέω τώρα σε άλλους μακάρι να χα κάποιος να μου τα λέγανε στα 16, στα 18, στα 20 μου. Μα και να μου τα λεγαν - ίσως που και που κάποιοι κάτι να μου λεγαν - πιθανόν ο πυρήνας του χαρακτήρα μου να χε ήδη διαμορφωθεί από πάρα πολύ πιο πριν κι έτσι να μην άλλαζα.
Μάλλον επειτα στη ζωή αυτο που προκύπτει είναι τη συνειδητοποίηση του ποιο είμαστε και που στεκόμαστε, η οποία ωθεί το άτομο να αλλάξει εκει που νιώθει ότι υστερεί, όμως ο πυρήνας του χαρακτήρα του ήδη έγινε συμπαγής κι έτσι το άτομο δεν κατορθώνει να αλλάξει αυτα που επιθυμεί να αλλάξει στη ζωή του, απλά επιτυγχάνει μόνο κάποιες βελτιώσεις και μέχρι εκει.
Μαράζι. Η διαίσθηση μου δεν πέφτει έξω. Καταλαβαίνω την αξία που μου δίνει κάποιος και την εμπιστοσύνη που μου έχει. Άμα σου συμβεί αυτό μετά παλεύεις άσκοπα να πείσεις. Οπότε βρες άλλα πράγματα να κάνεις που σε ευχαριστούν...
Η διαίσθηση επίσης με αποτρέπει από αλλαγές στη ζωή κι αυτό όχι αυθαίρετα. Αν μεσα μου η σκέψη περί αλλαγής συνοδεύεται από πανικό ή λύπη και όχι πηγαίο ενθουσιασμό και χαρά τότε σημαίνει πως δεν πρέπει να επιλέξω ή να μην κάνω αυτό που αποτελεί την αλλαγή. Το μεσαίο, δλδ από την πρόκληση για αλλαγή έως τα συναισθήματα που προείπα είναι οι προηγούμενες εμπειρίες και γνώσεις που έχω, η ικανότητα μου επεξεργασίας δεδομένων ζωής και η αξιολόγηση με βάση αυτά, της πρόκλησης, λες και όλη η νοητική αυτη εργασία και το αποτέλεσμα της γίνονται στιγμιαία, δλδ αυτόματα. Αυτό τον τρόπο νοητικής διεργασίας μου τον είχε αναφέρει και μια ψυχολόγος παλιά.
Ουδέποτε είχα πραγματικούς φίλους αλλά μόνο παρέες ως κολλιτσίδας ή ως παρακαλάκιας ή συναναστροφές με άτομα περιπτώσεις. Έτσι, ανακάλυπτα είτε υποκατάστατα παρέας/φιλίας είτε δραστηριότητες. Το πρόβλημα είναι εκεί που νιώθεις την ανάγκη να μιλήσεις κάποιου, όπου έστω κάποιοι υπήρχαν πάντα...
Ανακαλύψτε στη ζωή σας όσο πιο νωρίς γίνεται τις πραγματικές σας δυνατότητες. Όσοι έχετε παιδιά δώστε τους ή φέρτε τα σε επαφή με ερεθίσματα ώστε να διευρύνουν τους ορίζοντες τους και να αναπτύξουν οξυδέρεκια. Έτσι όχι μόνο θα γνωρίσουν αλλά και θα διευρύνουν τις πραγματικές τους δυνατότητες.
για σασ που δεν ξερετε οι φιλοι μου με φορτωσαν με 320 πρωσοπικοτητεσ με τη βοηθεια τησ τεχνολογιασ και επειδη υπαρχει θεοσ μου δωσανε καφε και τισ εβγαλα οποιοσ θελει μπορει να ερθει να με δει ενα φτωχαδακι του θεου ειμαι που οι πλουσιοι παιζουν μαζι του και να με φανε δεν εχω να χασω τιποτα αυτα
Γεια σου Έλις...χερομε που σε ξανά βλέπω στο φόρουμ..Quote:
Originally Posted by elis
Έχεις χαθεί τελευταία....ελπίζω να είσαι καλά..
πριν ακουσω καπιον το βασικο πραγμα που σκεφτομαι ειναι σε τι ειναι καλυτερος μου και αυτοι που σκεφτομαι ειναι καλυτεροι στο να εχουν μια απιστευτη οργανωση στο να δουλευουν τους αλλους με ψεματα και τρικ και γι αυτο το λογο θεωρουν τους εαυτους τους σπουδαιους
μαλιστα τωρα τελευταια τα προσαρμωσαν και σε οτι σκεφτομαι γιατι νομιζουν οτι ετσι θα γινουν πιο πειστικοι οσο εχω γινει αλτσαχαιμερ οπως νομιζουν τοσο καιρο που δε μιλαγα δεν ειχαν παρει καν χαμπαρι με την ευφυια που τους διακρινει οτι περιμενα να περασει ο καιρος για να δουν τα αποτελεσματα απ τις απιθανες εξυπναδες τους
Σημασία έχει ότι αντιλαμβάνεσαι τα ψέματα και τα τρικ τους. Το ζήτημα είναι να τα αντιλαμβάνεσαι έγκαιρα, δλδ πριν επιδοθείς σ αυτό στο οποίο το ψέμα και το τρικ αφορά, διότι αν το αντιληφθείς έπειτα σημαίνει ότι σου έμεινε η ζημιά.
Όπως εμάς ο νους μας είναι βυθισμένος σε ψυχολογικής φύσης σκέψεις, αυτοί έχουν κατευθύνει το νου τους στο πως να ξεγελάσουν τον άλλο.
Όταν κάποτε είπα κάποιας ότι πολλοί με εμπιστεύονται λέγοντας μου τα προβλήματα τους, αυτή μου απάντησε ότι σου τα λένε επειδή θέλουν κάποιον να τα πουν.
Ξέρετε πως σταματάω κάποιον από το να με παίρνει τηλέφωνο για να μου τα πρήσει με τα δικά του για να ξεθυμάνει?
Ξέρω πως ο τρόπος είναι να του κόψω τη φόρα είναι να του πω "μου γίνεσαι φορτικός, δεν με ενδιαφέρουν τα δικά σου, έχω κι εγω τα δικά μου" είτε ήπια είτε απότομα για να με πιο αποτελεσματικός. Ξέρω όμως ότι θα τον διώξω μακριά μου, θα ξεκόψουμε άμα του μιλήσω με τετοιον τροπο, στην καλύτερη περίπτωση θα ψυχρανθούμε.
το θεμα ειναι οτι αδυνατω να συνενοηθω με τους γυρω μου σε αυτη τη περιπτωση που τους ειναι αδυνατο να καταλαβουν οτι καταλαβαινω αλλιως δε θα ειχα ασχοληθει καν με αυτο
οταν δημιουργειται μια εποχη με βαση το φως αυτο σημαινει οτι η εποχη αυτη θα αποκαληψει στους ανθρωπους τις αιτιες των προβληματων τους που πριν δεν ειχαν προσεξει εφοσον φυσικα ειναι προθυμοι να τις δουν αν δεν ειναι προθυμοι να τις δουν ειναι σα να διαλεγουν το αντιθετο
ισως καποιοι εχουν παρατηρισει ειδη οτι εχουν αρχισει να καταλαβαινουν οτι επειρεαζονται απο οτι κανουν πχ το να πιει καπιος για μια μερα δε σημαινει τιποτα αλλα το να πιει για 4 χρονια αυτο θα καθορισει τη ζωη του
Το ότι καταλαβαίνεις μπορείς να τους το αποδείξεις με διάφορους τρόπους πχ λέγοντας όχι σε κάτι που σου ζητάνε, πηγαίνοντας εσύ πρώτος εκεί που σκοπεύουν να πάνε, προλαβαίνοντας μια κατάσταση που θέλουν να δημιουργήσουν κλπ. Δεν χρειάζεται να μπλέκεις σε άσκοπες συζητήσεις πχ άμα ο σκοπός είναι να σε ξεγελάσουν θα συνεχίσουν να σου αραδιάζουν ψέματα και δικαιολογίες ότι κι αν τους πεις.Quote:
Originally Posted by αλεξανδρος_77
Όταν αδυνατούν να σε καταλάβουν σταματάς τη συζήτηση εκεί. Αν συνεχίσεις, αν δεν εχουν καλή διάθεση να σε καταλάβουν, τότε είναι χάσιμο χρόνου.
εδω και καρο τους ειχα στειλει ενα σωρο τελεξ οτι δε θα πετυχουν τιποτα με τη τακτικη που ακολουθουν και ουτε προκειται να πιστεψω τιποτα με στημενες παραστασεις οτι συμβαινει δε το βλεπουν μονο αυτοι οπως νομιζουν μαζι το βλεπουμε
το οτι ειναι χασιμο χρονου το ξερω απλα περιμενω να γινουν τα νευρα τους αγνωριστα μηπως και το καταλαβουν και αυτοι
σε αυτη τη ζωη ειναι αδυνατο να αποδειξεις το κακο γιατι ολα σχεδον ευνοουν τη συνομωσια
Κάποτε δυο καλοί σοφοί φίλοι μου είπαν: Αν γίνεις επαναστάτης θα πεινάσεις.
Δλδ θα σε μισήσουν, θα σε διαβάλλουν, θα διωχθείς, θα σε εξουθενώσουν, θα χάσεις τη δουλειά σου, δεν θα έχεις να φας.
Επαναστάτες δεν είναι αυτοί που εκφράζουν έντονες ή συγκρουσιακές διαφωνίες ή επιδίδονται σε κάποιες πράξεις αντίδρασης αλλά ταυτόχρονα η ασφαλής τους θέση παραμένει ανεπηρέαστη, δηλδ έχουν άθικτη την καλή τους ζωή, διαθέτουν πλάτες προστασίας και οι θιγόμενοι ουσιαστικά όχι μόνο δεν τους πολεμάνε αλλά ούτε καν τους αγγίζουν. Γι αυτό παρατάτε να θεωρείται ως επαναστάτες κάποιους που σας προβάλλουν ως τέτοιους.
Δυστυχώς, αν θες να επιβιώσεις, ως μάλλον αδύνατος, θα πρέπει να βρεις τον τρόπο, να προσαρμοστείς, να εναρμονιστείς με όλες τις γύρω σου κατεστημένες καταστάσεις, κυρίως να βρεις πως μπορείς να τις αξιοποιήσεις προς όφελος σου κι αν δεν σε εκφράζουν απλά λέγε πλαγίως που και που αλλά εκ του ασφαλούς κάποια καλή κουβέντα για προβληματισμό κι έτσι για να νιώθουν ότι δεν είσαι εύκολη λεία.
Το να προσποιείσαι τον επαναστάτη είναι χειρότερο. Μάλλον αυτους που προσποιούνται τους παίρνουν για δυναμικούς και εύστροφους με ικανότητες και στο τέλος τους προωθάνε. Μάλλον βρήκανε τον τρόπο να παίξουν κατάλληλα με το σύστημα προς ωφέλεια τους.
οσο περισσοτερο τρωει καπιος τοσο πιθανοτερο ειναι να μην εχει μυαλο και γενικοτερα τα εχω ακουσει αυτα πολες φορες στο παρελθον οταν δε μιλαγα καν αλλα τωρα που μιλαω θα ελεγα οτι ο υλιστικος πλανητης δε με ενδιαφερει γιατι ειναι ασημαντος για τα δικα μου μετρα δε προκειται να φοβηθω τιποτα και κανενα δε προκαιται να προσαρμοστω σε τιποτα εκτος αν υποκριθω οτι προσαρμοζομαι επειδη ετσι με βολευει εκεινη την ωρα οπως εκανα στο παρελθον παριστανοντας οτι εφταιγα εγω μη πιστευοντας λεξη απο οσα ελεγα
δε με ενδιαφερει αν με μισησουν αφου τα παντα εξαρτωνται απο μενα εκτος αυτου εγω ειμαι σε μονιμη θεση αμυνας ενω αυτοι σε μονιμη θεση επιθεσης που νομιζουν οτι την εχουν κανει αορατη επειδη υποτιθετε δε τη βλεπω οπως φανταζονται
το πολεμο τον αρχισαν οι ιδιοι νομιζοντας οτι θα με κανουν οτι θελουν θα μου πουν αυτοι τι θα φαω και τι θα πιω τι θα δω τι θα σκεφτω που θα παω και τι θα κανω στην συνεχεια εξαγριωθηκα εντελως και εγινα αγνωριστος και εδειξα την πληρη αρνητικοτητα μου
αν γινα ευκολη λεια δε ξερω αλλα και ετσι να ειναι θα περιμενω τη σειρα μου για να μηλισω τελευταιος οποτε αυτο δε συμφαιρει σαν ιδεα.:confused:
και σα να μην εφταναν ολα αυτα ειχαν και το θρασος να αρχισουν και τα σοου γυρω μου γιατι νομιζαν οτι ετσι εγιναν πιο πειστικοι με το φοβερο μυαλο που οπως παντα τους διακρινει οταν εκαναν μια ολοκληρη ντουζινα γκαφες και εγω δε μιλαγα καν για να σιγουρευτω για οσα βλεπω αν ηταν πραγματικα εξυπνοι θα το ειχαν καταλαβει
αν θελετε να με ακουσετε οσοι εχετε παιδια τη συγκεκριμενη χρονικη περιοδο καλυτερα να τα μαθετε να μη πλακωνονται στις σοκολατες και τα ζαχαρωτα γιατι μεχρι να γινουν 20 θα εχουν φαει παρα πολα αν ξεκινησουν απο μικρα η κατασταση δεν ειναι οπως παλια που ολοι ετρωγαν οτι εβρισκαν εδω και καιρο συμβαινουν πραγματα που δεν εχω μιλησει γι αυτα καν
ειναι περιτο να πω οτι τοσο καιρο δε χανουν ευκαιρια να προσπαθουν να με τρομοκρατησουν με οτι τροπο μπορουν να βρουν προσπαθοντας να εκμεταλευτουν οπιαδηποτε συμπεριφορα ειχα στο παρελθον γιατι νομιζουν οτι ετσι θα διαμορφωσουν το χαρακτηρα μου και τις εξελιξεις ειναι τελικα τοσο σουπερ οσο νομιζουν με τη τεχνικη της μιας δεκαρας που κανουν τοσα χρονια και δε το ειχει παρει χαμπαρι κανενας
θα πει κανεις οτι αυτο που τους ενδιαφερει ειναι να διαμορφωσουν τις αποψεις τις νεας γενιας που τοσα χρονια σκιζονται να προστατευουν με συμβολα τηλεοπτικων προγραματων ενω ο καθενας οτι ωρα θελει ανοιγει τη τηλεοραση και βλεπει οτι θελει