Ίσως μετά που θα τα σκεφτεί.. Να επιστρέψει και να κάνετε μια ήρεμη συζητηση..Quote:
Originally Posted by elisabet
Printable View
Ίσως μετά που θα τα σκεφτεί.. Να επιστρέψει και να κάνετε μια ήρεμη συζητηση..Quote:
Originally Posted by elisabet
Μπορώ να κάνω μια πρόβλεψη. Στην αρχή θυμός, δεν θα σκεφτεί τίποτα άλλο εκτός από το πόσο κακιά είμαι που μίλησα. Μετά θα γυρίσει σαν βρεγμένη γάτα, δεν θα πει συγγνώμη κι ούτε την χρειάζομαι αλλά το επόμενο διάστημα θα ναι χαλί για να πατάω. Μέχρι την επόμενη μαλακία. Αλλά εγώ δεν έχω άλλη υπομονή. Ούτε αντοχή. Μου τέλειωσαν και τα δύο.Quote:
Originally Posted by george1520
Και ξέρω πως στεναχωρέθηκε. Και δεν το θέλω αυτό. Παρόλο που ξέρω πως έπρεπε να πω αυτά που είπα, υπάρχει και μια φωνούλα μέσα μου που λεει...μωρε δεν το άφηνες να περάσει, σε λίγο θα το χες ξεχάσει, γιατί έπρεπε να το προκαλέσεις τώρα αυτό;
Κάποιες φορές για να βελτιώσουμε μια σχέση θα πρέπει να μιλήσουμε... Λες αυτά που έχεις μέσα σου.. Είσαι ξεκάθαρος απέναντι στον άλλον.. Το να τα κρατάμε κακό σε εμάς κάνουμε..Quote:
Originally Posted by elisabet
Quote:
Originally Posted by george1520
Τζωρτζ , δεν εχει σημασια ποσες φορες θα ' πεσεις ' , σημασια εχει παντα να σηκωνεσαι και να σκεφτεσαι , ' την αλλη φορα θα το πετυχω' ...... φυσικα δεν θαναι η τελευταια φορα που θα πεσεις , θαναι κι αλλες , αλλα εκει φαινεται ο μαχητης , δεν παυει να πεφτει και φυσικα να σηκωνεται ......... νομιζω οτι ανηκεις σε αυτους ......... δυο επιλογες υπαρχουν σαυτην την ασθενεια , η μαχεσαι , η παραιτεισαι ....... δεν σε βλεπω καθλου προθυμο να παραιτηθεις ....... επι κτθλψεως , επινα , ολο ηθελα να το κοψω , δεν τα καταφερα ουτε με την 10η προσπαθεια , ουτε με την 110η , δεν απογοητευομουν ομως , καποια στιγμη τα καταφερα ........ ετσι ειναι και με την κτθλψη .... και με ολα τα πραματα στην ζωη ...... ο μαχητης / επιμενων , παντα νικα στο τελος ..... λενε οι τυχη βοηθαει τους τολμηρους , εδω υπαρχει καποια παρανοηση , η τυχη βοηθαει αυτους που κανουν τα σχεδια τους με συνεση και τα εφαρμοζουν με τολμη ............
Ναι Αντα , αλλο ομως η μοναξια , αλλο η μοναχικοτητα ......... το να εισαι μοναχικος δεν ειναι ενδειξη ελλειψης ψυχικης υγειας , τα να αισθανεσαι μοναξια , ειναι ....... αλλα ανθρωπινα ειναι τα συναισθηματα αυτα ....... καποια στιγμη το αντιλαμβανεσαι , αν δεν τοχεις αντιληφθει ηδη ....... που μαλλον τοχεις , αν κρινω απο το ποστ σου #18222.....Quote:
Originally Posted by Άντα_Στε87
Quote:
Originally Posted by Άντα_Στε87
Αντα μου , δεν σκεφτονται ετσι οι ανθρωποι, τον εαυτο μας σκεφτομαστε ολοι, και κρινουμε εξ ιδιων παντα ......λιγοι θα προσπαθησουν να μπουν στην θεση του αλλου ...... κα αυτοι οι λιγοι ειναι αυτοι πουχουν περασει μεγαλες δυσκολιες στην ζωη τους , μονο οι δυσκολιες δινουν πολυτιμα μαθηματα ζωης ........ εν καιρω ειρηνης , τιποτα δεν μαθαινεις .......
ειμαι ευγνωμων που ημουν καμμια 15αρια χρ. στο κρεβατι , επι κτθλψεως , σε αυτα τα 15 χρονια , αντε να βγηκα 4 φορες για καφε με καποιον , εβγαινα μονο για σμαρκετ , μονος φυσικα , εχω να μπω στην θαλασσα που λατρευω απο το 2002 , περασα δυσκολα λοιπον , αλλα βγηκα ωφελημενος , πιο δυνατος και σαφως πιο ωριμος ...... εκτιμω και την μικρη βολτιτσα πλεον , που ουτε αυτην μπορουσα να κανω ........και μικροπραγματα που πριν τα θεωρουσα δεδομενα .......
Να κανω και μια αναφορα στα ' περιφημα ' αντικαταθλιπτικα , η και ηρεμηστικα , τωρα που τακοψα , ειμαι εις θεση να δω την διαφορα .......... λοιποοον , αυτα τα χαπια , ιδιως ταντικ/κα , οχι οτι τα ηρεμηστικα εξαιρουνται , σου αφαιρουν , ας μου επιτραπει η εκφραση , το δυσαρεστο αισθημα του πονου, του ψυχικου , ελα ομως που δεν περιοριζονται εκει , σου ' ισοπεδωνουν' ολα τα συναισθηματα , και τα θετικα μαζι ....... οταν επαιρνα και απ τα δυο ειδων χαπια , δεν μπορουσα να αισθανθω αγαπη , συγκινηση , ουτε καν για τα τρια μου ανηψια .....ολο τα κατηγορουσα , γιατι ηταν σκυθρωπα οταν ερχοντουσαν εδω , που να φανταστω οτι εγω ημουν η αιτια ( η απλα εγω ταβλεπα ετσι ) , τωρα το καταλαβαινω που συνηλθα .... ...... τωρα που τακοψα , βλεπω μια ταινια , και συγκινουμαι, δακρυζω και ισως και να κλαψω ........ αγνωστο συναισθημα για τα προηγουμενα χρονια .... μα οι αντρες κλαινε , ιδιως στην ηλικια μου ? και βεβαια κλαινε , οχι επειδη τους παρατησε η κοπελα τους ( μπροστα της ειναι ' ασχημο ' να κλαις , απο πισω εχω κλαψει πολυ για κοπελα , και της τοχω εκ των υστερων , ειναι οκ. ) , υπαρχει αξιοπρεπεια και εγωισμος , ενα αρνητικο συναισθημα , που ατυχως εχουμε ολοι μας , σε διαφορετικο βαθμο ο καθεις ...........
Πολυ καλη παρομοιωση !!!!Quote:
Originally Posted by Άντα_Στε87
θελω επισης ναναφερθω σενα θεμα , που ειναι ιδιον των μεγαλυτερων ανθρωπων , ηλικιακα , αν δεν εισαι ' χαζο παιδι, χαρα γεματο ' εχω εναν φιλο ετσι, που τον ζηλευω τροπον τινα , τι παθαινουμε ? σκεφτομαστε παλιες εποχες , οχι οτι αναπολουμε την νιοτη μας , εποχες του παρελθοντος , που δεν τις εχουμε ζησει ..... γιατι οχι του μελλοντος ? μα το μελλον ειναι αγνωστο , ισως το φοβομαστε η απλα δεν το γνωριζουμε ..... σημειωση γραφοντος , ο φοβος του αγνωστου , πχ. του θανατου η του σκοτους , ειναι ενας φοβος που ειναι βαθια ριζωμενος στον ανθρωπο, απο αρχαιοτατων χρονων , πολυυυ πριν του Αρχαιους Ελληνες , ισως και εκατομμυρια χρονια πριν, με το που εμφανιστηκε ο ανθρωπος ........ ο φοβος αυτος , εχει τις ριζες του στην εποχη που ο φωτισμος το βραδυ δεν υπηρχε , οποτε υπηρχε μονο η σεληνη σαν φυσικος φωτισμος , και τις νυχτες χωρις φεγγαρι, οι επιθεσεις αρπακτικων στον ανθρωπο ηταν τριπλασιες απο τις νυχτες με φεγγαρι ....... οποτε φοβομασταν , και δικαιως το σκοτος , το αγνωστο , αφου δεν ξεραμε τι υπαρχει μες το σκοτος , ενα λιονταρι ισως ? πολυ πιθανον , και δεν υπηρχαν τοτε πολεις , αφου την εποχη του Χριστου, αντε να υπηρχαν 60-80 εκατομμ. ανθρωποι στον πλανητη , μολις το 1800 γιναμε 1 δις ( 7,5 δις σμρα ) ...
αλλα αν μπορουσα να παω στο 1900 , που ονειρευομαι , εχω δει και βλεπω πολλες φωτο , και γινοταν αυτη η πραματικοτητα μου , δεν θα μου φαινοταν τοσο ωραια , μαλλον απογοητευτικη , θαθελα να παω πιο πισω , και μετα κι αλλο πισω ....... και ολα αυτο γιατι ? γιατι η ζωη, ειναι λιγο απογοητευτικη , για ολους τους ανθρωπους ( οχι τα ' χαζα παιδια , χαρα γεματα ' , οπως ο 51 ετων φιλος μου ο Χρηστος , του εκοψαν το ρευμα εδω κι ενα χρονο, ουτε στεναχωρηθηκε ( γενικως δεν στεναχωριεται με τιποτα ) , τιποτα δεν τρεχει, εβαλε μπαταριες ( ! ) να φωτιζουν το σπιτι του , μια γεννητρια αναβει μια ωρα το πρωι, μια ωρα ταπογευμα , για υποτυπωδη θερμανση , και ολα καλα , και εχει και γυναικα -παιδια !!! ) .... δεν το αντιλαμβανεσαι οσο εισαι νεος , αλλα θα με θυμηθητε οταν μεγαλωσετε ..... μεχρι κι ο ιδιαιτερα ' πετυχημενος ' πατερας μου το σκεφτεται αυτο ...... ειναι η φυση του ανθρωπου να βλεπει την ζωη λιγο απογοητευτικη , ισως και ναναι ετσι .............................................
ελαβα το τελευταιο καιρο πολα μυνηματα απ το θεο για αυτο το θεμα και δε προκειται να ξαναπεσω στην ιδια παγιδα αν αυτο νομιζεις γιατι ο θεος μου εδειξε τι βρισκοταν πισω απο οτι εβλεπα. εσυ φυσικα δε το καταλαβαινεις και θα συνεχιζεις το βιολι σου απ αοριστον η εποχη των κοροιδων τελειωσε προ πολου οπως ειχα πει μπαινουμε στην εποχη των θεων σε λιγο.
ΚαλημέραQuote:
Originally Posted by Macgyver
Το έχω αντιληφθεί, αποδεχτεί και συνηθίσει..
Έχεις δίκιο. Δεν σκέφτονται έτσι. Και όπως είπα δεν είναι αναγκασμένοι.Quote:
Originally Posted by Macgyver
Απλά η κατάθλιψη αλλάζει την καθημερινότητα μας και ειδικά τον τρόπο σκέψης. Έχουμε την "απαίτηση" να μην είναι οι γύρω μας τόσο "αποτομοι". Επειδή εμείς την "κουβαλάμε" νομίζουμε ότι μας φαίνεται κιόλας.
Κάποτε ο ψυχοθεραπευτης μου μετά από 1 χρόνο που πήγαινα, (ο τρίτος που άλλαζα αφού άλλοι 2 πριν από αυτόν μου είχαν πει αποκλείεται να έχεις κατάθλιψη) μου είπε :που ηθελες να σε καταλάβουν; έχεις δει τον εαυτό σου; έχεις την χαμογελαστή κατάθλιψη.
Ε και περιμένουμε να το καταλάβουν στο δρόμο.. Όπως είπες δεν σκέφτονται οι άνθρωποι έτσι...
Καλημέρα Άντα, όχι δεν έχω ακόμα την δύναμη και σήμερα ξύπνησα αναστατωμένη αλλά μόλις νιώσω λίγο καλύτερα, θα το παλέψω απλώς δεν μπορώ αυτή τη στιγμή, με τάραξαν πολύ τα όσα θυμήθηκα και θέλω λίγο χρόνο να επανέλθω...Quote:
Originally Posted by Άντα_Στε87
Σκέφτηκα κάτι τώρα λόγω αυτού που έγραψες με το πουλί και την εμπιστοσύνη στα φτερά του, ένα τραγούδι, αυτό:Quote:
Originally Posted by Άντα_Στε87
https://www.youtube.com/watch?v=AOyRrPcbDww
Σε κάποιο στίχο λέει:
"Κάποια στιγμή θ' αποκτήσουμε φτερά
για να πετάμε, να πετάμε, να πετάμε..."
Μου δίνει λίγο κουράγιο...
Κατάφερα να είμαι ζωντανός και με τα λογικά μου γιατί κάθε φορά που έπεφτα σηκωνομουν. Πείσμωνα και προχωρούσα. Αυτό κάνω και με την κατάθλιψη. Είμαι σε ένα πολύ καλό σημείο αφού έχω ξεπεράσει αρκετά "θεματα" της.. Κάποιες φορές πέφτω και χρειάζομαι περισσότερο χρόνο από συνήθως για να συνέλθω. Αλλά πάντα ξέρω τι θέλω και επιμένω.Quote:
Originally Posted by Macgyver
ΚαλημέραQuote:
Originally Posted by Κύκνος
Αυτά που σου δίνουν κουράγιο.. Να τα ακούς πιο συχνά.
Αυτό κάνω... Σ' ευχαριστώ και πάλι, είσαι πολύ καλή! ♥Quote:
Originally Posted by Άντα_Στε87
Αφού έχω κάνει τόσο ευτυχισμένη ζωή πως να μην είμαι καλή; (πλάκα κάνω)Quote:
Originally Posted by Κύκνος
Θα περιμένω το γράμμα σου!
Quote:
Originally Posted by Macgyver
keep on goingQuote:
Originally Posted by george1520
χαίρομαι που ακόμα μια φορά βλέπω αυτά που σκέφτομαι να τα γράφουν κι άλλοι..
τελικά είμαστε πολλοί αλλά είμαστε σκόρπιοι..
μπράβο ρε σεις
χαίρομαι που βρήκα αυτό το φορουμ και διαβάζω αυτά που γράφετε.
Εγώ θέλω όταν φυγω από το φόρουμ να έχω αφήσει κάτι πίσω.. Να έχω αλλάξει τον τρόπο που σκέφτεται για την ζωή εεεστω και ένα άτομο..Quote:
Originally Posted by Navi
ο άνθρωπος αποτελείται απο αρχές και συμπεριφορές,Quote:
Originally Posted by george1520
η συμπεριφορά αφορά το επίκτητο, οι αρχές το κληρονομικό,
μπορούμε να πετύχουμε διαφοροποίηση ως προς το πρώτο , αλλά όχι ως προς το δεύτερο
εμεινα καταπληκτος απο οσα ειδα το τελευταιο καιρο
Δεν ξέρω σε ποια ενότητα έπρεπε να το γράψω.. Εδώ γύρω δεν υπάρχει κάποιος ο οποίος μπορεί να καταλάβει αυτό που νιώθω.. Οπότε προτιμαω αυτά τα θέματα να μην τα συζητάω με κανένα.
Διαβάζω, βλέπω όλο αυτό το κακό που συμβαίνει στην Αυστραλία και σκέφτομαι όλα αυτά τα ζώα.. Που κάηκαν, που καίγονται, που έτρεχαν να σωθούν αλλα δεν ήξεραν από ποια κατεύθυνση να πάνε. Νιώθω ένα βάρος στο στήθος μου. Θα μου πείτε είναι και τα δεντρα. Ο ένας άνθρωπος που πέθανε (δεν ξέρω αν έχει κι άλλους νεκρούς).. Ναι συμφωνώ.. Αλλά εγώ στεναχωριέμαι περισσότερο για τα ζώα.
Όποιος γνωρίζει καλά τους ανθρώπους, αγαπάει πιο πολύ τα ζώα...Quote:
Originally Posted by george1520
¨Εχουν φτάσει στους 24 οι νεκροί απτις φωτιές στην Αυστραλία δυστυχώς.Quote:
Originally Posted by george1520
Παρόλα αυτά καταλαβαίνω αυτό που λες για τα ζώα. Έχω καταλήξει ότι ενδόμυχα όταν γίνεται μια φυσική καταστροφή θεωρούμε στο μυαλό μας ένοχο το ανθρώπινο γένος γιαυτήν και γιαυτό ο θάνατος των ζώων μας φαίνεται πιο άδικος. Γιατί εκείνα δεν έφταιξαν πραγματικά σε τίποτα.
Στους 24; Στον κόσμο μου είμαι τότε. Αλλά και πάλι.. Αυτά σκέφτομαι περισσότερο..
500 εκατομμύρια νεκρά ζώα!!! Πώς να μην τα σκεφτείς;Quote:
Originally Posted by george1520
Γιατί μου είπες αριθμό;;; ουφφφφφφφ...Quote:
Originally Posted by elisabet
Έχεις απόλυτο δίκιο Ελισάβετ κι εσύ Γιώργο δικαιολογημένα σκέφτεσαι τα ζώα γιατί εμείς είμαστε υπεύθυνοι για τέτοια συμβάντα είτε σκόπιμα είτε από (εγκληματική) αμέλεια... Κι εγώ για την Αυστραλία διάβαζα νωρίτερα και συμπάσχω μ' εσάς...Quote:
Originally Posted by elisabet
Όχι απλά είναι υπεύθυνος αλλά ο άνθρωπος είναι το μεγαλύτερο κτήνος πάνω στη γη....Ψυχοπλακωθηκα πάλι...
Είμαστε το χειρότερο είδος πάνω στη γη, χωρίς αμφιβολία. Αλλά καμία φορά μέσα από τέτοιες καταστροφές όπως αυτή, βλέπεις πως υπάρχουν άνθρωποι με μεγάλη καρδιά, πυροσβέστες, διασώστες, οι άνθρωποι που περιθάλπουν τα ζώα με εγκαύματα.
Νομίζουμε πως ο κόσμος μας ανήκει και δεν σεβόμαστε τίποτα..
μην υποστηριζετε τις μεγαλες αλυσιδες καταστηματων αν δε σας παρεχουν τις υπηρεσιες που θελετε υπαρχουν μια ντουζινα μαγαζια για να διαλεξετε σε αντιθετη περιπτωση ειναι σα να συμφωνειτε με αυτη τη τακτικη αυτη τη συμπεριφορα εισεπραξα αυτη επιστρεφω
καταρχην απο τα σημεια που περναγα 500 φορες παρατηρουσα οτι καπιοι εξυπνοι εβαλαν στα ραφια οτι χειροτερο βρηκαν γιατι νομιζαν οτι θα το αγορασω τη πρωτη φορα το εκανα δευτερη δε θα υπαρξει ομως ετσι την εχω δει τουριστας θα κοιταω και δε θα παιρνω τιποτα
Εφαγα λιγο αβοκαντο. Ολα καλα. Πηγα για μπανιο. Ειχε σκεπασει η μανα μου το υπολοιπο με μια χαρτοπετσετα. Μολις το εφαγα αισθανθηκα ζαλαδα και συγχιση. Σα να μουδιασε το μυαλο μου. Και μπερδευα τα λογια μου. Μπορει αυτο να ειναι αυθυποβολη ή μου βαζουν κατι στο φαι;
Ορέστη σκέφτεσαι να επισκεφτείς κάποιον ειδικό; ψυχολόγο ή ψυχιατρο; ίσως δεις διαφορα σε πολλά στην ζωή σουQuote:
Originally Posted by Ορέστης
Όσο ψύχραιμος και να είσαι πάντα μα ΠΆΝΤΑ έρχεται η στιγμή που θες να τα σπάσεις όλα...
Σπαστά... Κάποτε χρειάζεταιQuote:
Originally Posted by Άντα_Στε87
Και σήμερα χρειαζόταν.. Τα έσπασα.. Και είμαι καλά...Quote:
Originally Posted by george1520
Έλα σπάσε και εδώ τίποτα. Αν μπορείς και να πετάς και σε κεφάλια πράγματα.Quote:
Originally Posted by Άντα_Στε87