και βεβαια μ αρεσει!
το εχω ποσταρει κι εγω, εδω. οχι στο music, σε αλλο θρεντ.
Printable View
και βεβαια μ αρεσει!
το εχω ποσταρει κι εγω, εδω. οχι στο music, σε αλλο θρεντ.
Καλημερα , ρεμ . Ωστε και σενα σαρεσει η .... μερα αυτη !!
mais oui ;)Quote:
Originally Posted by Macgyver
καλημερα και σε σενα :)
εγω αυτο που περιτρανα καταλαβα εδω μεσα ειναι οτι ετσι ευκολα χαλανε οι ζωεσ απο μια μαλακια
τα δυο τα καινουρια θεματα ειναι η αποδειξη οτι μια μαλακια τησ στιγμησ μπορει να σ χαλασει ολη τη ζωη
Μπορεί και από μία κωλοαρρώστια να σου διαλυθεί η ζωή..........εγώ τη δικιά μου..........είναι σαν να μην την έζησα ποτέ, δεν ήμουν ποτέ ευτυχισμένη, παρα μόνο όταν χαπακωνόμουν με φάρμακα για την κατάθλιψη για πολύ μικρά διαστήματα, αλλά μέσα μου ήξερα ότι δεν ήμουν καλά.........ουσιαστικά καταστράφηκε η ζωή μου όταν ήμουν 8 χρονών........Quote:
Originally Posted by elis
Pillow είσαι μια χαρά άνθρωπος τουλάχιστον από τα γραφόμενα σου. Επίσης είσαι μια νέα γυναίκα. Η ζωή είναι μπροστά σου. Δεν σου διαλύθηκε η ζωή, δεν θέλω τέτοια!Quote:
Originally Posted by pillow
Απλά βλέπω άλλους ανθρώπους που τα 'χουν όλα και εγώ λέω γιατί από μικρή να μου καταστράφηκε η ζωή; Έχω μια ασθένεια που είναι ανίατη, και ο κόσμος με αποφεύγει........Ποτέ κανείς δεν νοιάστηκε πραγματικά για μένα, όλοι τις ζωές τους κοιτάνε.........κάθομαι κάθε μέρα και σκέφτομαι τι βλακεία μου είπε ο ένας και ο άλλος, επειδή είμαι μόνη μου και δεν έχω τι να κάνω, χάλια ψυχολογία καθημερινά και κανείς δεν νοιάζεται, όλοι προσπερνούν και αποφεύγουν, ή με κάνουν χειρότερα......Λες και εμένα δεν με γέννησε μάνα, αλλά έζησα για να πληρώνω τις αμαρτίες των αλλωνών.......δεν έχω ζωή, ποτέ δεν είχα.........
Quote:
Originally Posted by pillow
Pillow , κανενος η ζωη δεν ειναι τελεια , ολοι κουβαλαμε τον σταυρο μας . Μην εχεις αυταπατες . Οσο για την καταθλιψη σου , επειδη περασα ( και περναω , αλλα στα τελειωματα ειμαι ) πολυετη καταθλιψη , κλεισμενος σπιτι , δεν βοηθηθηκα απο κανεναν , παρα μονον απο ιδιες προσπαθειες , οι οποιες με καποιον τροπο τελικα απεδωσαν . Ημουν ομως παντα θετικος , δεν εχασα την αισιοδοξια μου , εκτος μεμονωμενων περιστασεων , ποτε δεν ειπα το ' γιατι σεμενα ' , ετσι ειναι η ζωη , δεν σε ρωταει τι θελεις , δεν παραπονεθηκα , αργισα λιγο ναντιδρασω , ολιγωρησα , αλλα τελικα ανελαβα δραση , και ειδα αποτελεσματα . Οσο τα βλεπεις μαυρα , ματρα θα παραμενουν . Δεν λεω να γινεις αιφνης party animal , αλλα σιγα σιγα , θα βρεις την εξοδο . Αισιοδοξια και πιστη στο τελικο αποτελεσμα . Ολα ερχονται σε αυτον που ξερει/μπορει και περιμενει . Και αυτα τα γραφω επειδη μιλας για καταθλιψη , αμα ηταν για αλλη ασθενεια , θα δηλωνα αγνοια . Η καταθλιψη ομως θεραπευεται , αλλα οχι με την σταση που διατηρεις .
πιλλοου μην εισαι τοσο απαισιοδοξη (δεν ξερω αν η απαισιοδοξια οφειλεται στην καταθλιψη), μακαρι να χρησιμοποιουσες τις συμβουλες που δινεις σε αλλα μελη
τι σκεφτομαι εεε?? χμμμ.... σκεφτομαι τι να φαω
πολυ σωστο.Quote:
Originally Posted by deus
εισαι πολυ υποστηρικτικη και αισιοδοξη για αλλα μελη.
γιατι δεν σκεφτεσαι για λιγο ετσι και για σενα?
φαε καμια μακαροναδα σπεσιαλ...Quote:
Originally Posted by deus
Quote:
Originally Posted by deus
Απλά τα άλλα μέλη έχουν κάθε λόγο να έχουν αυτοπεποίθηση και χαρά, εμένα μ' έχει απορρίψει η κοινωνία εξ' αρχής, δεν μου δίνει το δικαίωμα να ζήσω όπως θέλω αφού όλοι με απορρίπτουν, μου τη λένε, με κοροϊδεύουν, με στιγματίζουν...... Γι' αυτό λέω συνέχεια ότι έχω φτάσει στα όριά μου και τα 'χω ξεπεράσει κατά πολύ, δεν έχω άλλες αντοχές (εδώ και χρόνια), αλλά δεν θέλω να αυτοκτονήσω γιατί θα κάνω κακό στους γονείς μου. Μπλέκω συνέχεια με λάθος άτομα ή όλοι είναι έτσι δεν ξέρω! Εκτός από τα βαριά συμπτώματα και τις παρενέργειες έχω να αντιμετωπίσω και τους άλλους και έτσι κουβαλάω βαρύ φορτίο........Δεν είμαι το ίδιο εγώ λοιπόν με ένα κοριτσάκι που μόλις απλά χώρισε και έχει όλη τη ζωή μπροστά της να γνωρίσει όσους θέλει, εμένα η ζωή μου καταστράφηκε από τότε που ήμουν 8 χρονών και κατάλαβα τι είναι ζωή, χωρίς παιχνίδι, μόνο διάβασμα, χωρίς φίλους, χωρίς καν να μπορώ να συγκεντρωθώ και να καταλάβω τι διαβάζω, με το να με κοροϊδεύει όλη η τάξη στο σχολείο και όλοι να είναι εναντίον μου και πολλά άλλα στη συνέχεια.........Quote:
Originally Posted by Remedy
Pillow μην το βαζεις κατω! κρατα γερα! εχω δει ανθρωπους να βγαινουν νικητες απ'τον καρκινο (εχω σαν αποδειξη την μητερα μου) την πρωτη φορα ειχε καρκινο της μητρας και την δευτερη του παχεως εντερου και βγηκε νικητρια! και ο πατερας μου την πρωτη φορα ειχε εναν μεγαλο ογκο στο χερι του και τα καταφερε! και απ'τον Μαιο του 2014 παλευουμε με τον καρκινο του πνευμονα και δωξα το Θεο προς το παρων τα παμε καλα.Σου φερνω αυτα τα παραδειγματα για να καταλαβεις οτι μπορεις να νικησεις την καταθλιψη! και αν θες την συμβουλη μου να μη δινεις σημασια τι λεει ο κοσμος για εσενα just give them the middle finger darling!
Εγω μεσα μου αισθανομαι ανακουφιση που καναμε την αξονικη σημερα αλλα απ'την αλλη εχω αγχος για τα αποτελεσματα.Παντως ειναι για το καλο μας οποτε δεν πρεπει να φοβαμαι.
Σίγουρα το να έχεις καρκίνο δεν είναι ότι καλύτερο..........χαίρομαι που τα κατάφεραν οι δικοί σου άνθρωποι και τα καταφέρνουν........Εγώ όμως δεν έχω κατάθλιψη.........έχω κάτι πιο σοβαρό............και το ότι βοηθάω το κάνω για δύο λόγους, πρώτον για να βοηθήσω τον άλλον που είναι προσωρινά σε χάλια κατάσταση γιατί ξέρω τι περνάει επειδή το περνάω καθημερινά, και δεύτερον για μένα, να νιώσω λίγο χρήσιμη, όχι ότι το είχα ανάγκη ποτέ, είχα πάντα σοβαρότερα προβλήματα, η ψυχολόγος μου το είπε για το καλό μου.....Τα καλά μου δεν τα αναγνωρίζει κανένας........Στέκονται όλοι στην αρρώστια.....το μεσαίο δάχτυλο είναι ωραίο καμμιά φορά αλλά δεν μπορείς να το κάνεις σε όλους........Τι να πω........αντί να κοιτάξει ο καθένας πως να βελτιωθεί και να δει τα χάλια του, κοιτάνε να κατακρίνουν άρρωστους ανθρώπους........και κανείς δεν νοιάζεται......
λυπαμαι για οσα εχεις ζησει, πιλοου, ειλικρινα..Quote:
Originally Posted by pillow
αλλα τα πραγματα αλλαζουν!
παντα υπαρχει περιθωριο να βελτιωθουν τα πραγματα ακομα κι αν ξεκινησε κανεις με μια μεγαλη επιβαρυνση, σαν αυτη που περιγραφεις.
εγω βλεπω οτι μπορεις να ισορροπεις στην σκεψη σου, επομενως σιγουρα εχεις κανει προοδο και μπορεις να καταλαβαινεις και τι διαβαζεις και να επικοινωνεις με τους αλλους. κι αν οχι με ολους, με καποιους, μπορεις. ειναι βεβαιο.
καλως η κακως η αυτοπεποιθηση, η χαρα η αισιοδοξια, ειναι φαυλος κυκλος.
οπως σωστα λες, δεν μπορεσες να τα βρεις μεσα σου με οσα εζησες.
αν ομως, αν καταφερεις να τα βρεις εστω και τωρα, κι αν δεν ειναι πηγαια, αν καταφερεις να ΠΙΣΤΕΨΕΙΣ ΣΕ ΑΥΤΑ, να πιστεψεις οτι λειτουργουν, ισως βρισκοντας μια γενικοτερη πιστη μεσα σου, ας πουμε την πιστη στον θεο, αν νοιωθεις κατι τετοιο κι αν οχι, στον ανθρωπο, τοτε ολα μπορουν να γινουν.
Ρέμεντυ σ' ευχαριστώ. Η αλήθεια είναι ότι μαραζώνω καθημερινά και δεν πείραξα κανέναν! Δεν έχω κουράγιο μέσα μου, τίποτα, όσο νιώθω ότι οι άλλοι με απορρίπτουν ότι και να κάνω είναι ένα πολύ βαρύ φορτίο αυτό που κουβαλάω......και δεν σου μιλάω για όλα τα άλλα, παρενέργειες, συμπτώματα, καθημερινά προβλήματα που το κάνουν ακόμα πιο βαρύ! Ψάχνω να δω τι θετικό έχω στη ζωή μου! Τίποτα! Εγώ βουλιάζω, η οικογένειά μου βουλιάζει, η Ελλάδα βουλιάζει!! Και όλα αυτά γιατί; Γιατί οι άνθρωποι είναι κακοί και απαίσιοι, οι περισσότεροι τουλάχιστον, δεν μιλάω για εσάς εδώ.......Οπότε πως να πιστέψω στον άνθρωπο;; Θα φάω τα μούτρα μου πάλι......ούτε στο θεό πιστεύω, δεν γίνονται θαύματα και άνθρωποι αθώοι σκοτώνονται καθημερινά, καθώς και ζώα....άρα ποιός θεός;Quote:
Originally Posted by Remedy
Pillow κουραγιο! και εγω στεναχωριεμαι παρα πολυ να βλεπω ανθρωπους αστεγους,πεινασμενους,αρρω στους και τα καημενα τα αδεσποτα ζωα μου σπαραζουν την καρδια (αγαπαω πολυ τα ζωα αλλα και τους ανθρωπους) τωρα οσο για τους σκοτωμους δυστηχως συμβαινει ειτε αυτο ειναι τροχαιο ατυχημα ειτε πολεμος κτλ.Η ψυχολογος σου ειναι καλη? σε βοηθαει?
Bulletproof σε συγχαίρω για την ανθρωπιά σου. Γενικά παντού υπάρχει μίσος πιστεύω και ειδικά προς εμάς τους άρρωστους ανθρώπους. Κι εμένα μου σπαράζει η καρδιά καθημερινά για τη ζωή μου, δεν αντέχεται άλλο!! Για τους σκοτωμούς δεν μπορώ να καταλάβω πως ο καλός θεούλης το επιτρέπει, εκτός και αν τα κάνει ο διάβολος αυτά. Αλλά και πάλι όλα αυτά μου φαίνονται παραμυθάκια, δεν μπορώ να πιστέψω σε κάτι τέτοιο...Όλοι το παραμικρό το σχολιάζουνε......από το τι μπλούζα φοράς, μέχρι το γιατί είσαι άρρωστος....Αν ήταν έτσι καλός ο θεούλης γιατί μας έφτιαξε τόσο γεμάτους από μίσος;; Εκτός και αν έχει να κάνει με ένα βίντεο που είδα, ότι για όλα ευθύνονται οι "μεγάλοι", που διευθύνουν τα πάντα ακόμα και τα μέσα, και μας επηρεάζουν αρνητικά μέχρι και να σκοτώνουμε τον συνάνθρωπό μας.......Το βίντεο βρίσκεται στις Ψυχώσεις στο θέμα "Προς αναζήτηση του πνευματικού εαυτού".......Η ψυχολόγος αυτή μου την έλεγε και τη σταμάτησα, να φανταστείς μια φορά μου είχε πει ότι μιλάει η αρρώστια και όχι εγώ, ε αι ........... δεσποινίς μου. Επίσης μετά πήγαινα σε έναν άλλον και ακόμα και αυτός παραδέχτηκε ότι είναι επιθετικός μαζί μου και τον διέκοψα........Κουβαλάω πολλά σημάδια......Quote:
Originally Posted by Bulletproof
Και εγω αλλαξα αρκετους ψυχιατρους μεχρι να βρω αυτον που ειμαι τωρα.Ειδικα ενας παλιος ψυχιατρος που ειχα ητανε απιστευτα νευρικος οχι μονο με εμενα,με ολους! βεβαια καταλαβαινω οτι δεν ειναι ευκολη η δουλεια τους.Παντως συνεχεισε να ψαχνεις εναν καλο γιατρο για να σε βοηθαει ψυχολογικα.
Καμμιά δουλειά δεν είναι εύκολη!! Να φανταστείς, θεωρούσα τη δουλειά των ψυχιάτρων ως την πιο εύκολη, κάθονται εκεί και σου βγάζουν μια διάγνωση πανεύκολα ειδικά αν έχουν και πείρα, και το μόνο δύσκολο που έχουν να αντιμετωπίσουν είναι ακραίες περιπτώσεις όπου μπορεί ο άλλος να τους επιτεθεί λεκτικά ή σωματικά. Αλλά τους καταλαβαίνω τους τελευταίους, με τέτοια υπεροπτική συμπεριφορά που έχουν οι ψυχίατροι! Δύσκολο να βρω καλό γιατρό αν όχι αδύνατο, όπως δύσκολα να βρω καλό άνθρωπο για παρέα, για φίλο, για ταίρι.......Δεν πιστεύω σε θαύματα πλέον, και ούτε πρόκειται να ξαναπάω για ψυχοθεραπεία!
Pillow υπαρχουν και καλοι ανθρωποι,μην απαγοητευεσαι! διαβασα μια απαντηση σου στο θεμα ''οι αντρες ελκονται απ'τα κακα κοριτσια'' οτι μεγαλυτεροι αντρες απο εσενα σε φλερταρουν.Αυτο δεν ειναι κακο.Τους αρεσεις και για να τους αρεσεις παει να πει οτι σε βρισκουν ωραια κοπελα! τωρα οσο για την φιλια ειναι δυσκολο αλλα οχι ακατορθωτο.Ξερεις και με ενα μελος της οικογενειας μας μπορουμε να γινουμε φιλοι! εχεις καποιο χομπυ? κατοικιδιο?
Bulletproof μακάρι να τους γνωρίσω αυτούς τους καλούς!! Μακάρι οι κακοί να τιμωρούνταν ή να μην υπήρχαν καθόλου! Υπάρχουν όμως και δυσκολεύουν τις ζωές των άλλων.......Το ότι είμαι ωραία δεν σημαίνει κάτι στην ψυχολογία μου όταν ο άλλος σε κάνει σκουπίδι, ίσως και από τη ζήλεια του επειδή είσαι πιο όμορφη, άρα πιο "αποδεκτή" ή πιο χαρούμενη που δεν ισχύει ούτε το ένα ούτε το άλλο σε μένα. Επίσης με χαλάει το να κάνω σχέση με κάποιον 15 χρόνια μεγαλύτερό μου. Για τη φιλία είναι δύσκολο για όλους πιστεύεις ή μόνο για μένα; Όσο για χόμπυ και κατοικίδιο δεν έχω.
Για την φιλια πιστευω οτι ειναι δυσκολο για ολους.Βαζω μεσα και τον εαυτο μου.Εχω δει μεγαλες φιλιες να δυαλυονται μεσα σε λιγες ωρες.Η αληθεια ειναι οτι 15 χρονια ειναι μεγαλη διαφορα...που ξερεις ομως καποια στιγμη εκει που δεν το περιμενεις να βρεθει ενας κοντα στην ηλικια σου που να του αρεσεις! Θα σου εκανε καλο ενα χομπυ για να ξεχνιεσαι και τα κατοικιδια ειναι πολυ ομορφη συντροφια!
Σ'ευχαριστώ πολύ για το χρόνο σου και τις απαντήσεις σου, συμφωνώ. Το θέμα δεν είναι αν αρέσω εξωτερικά, αλλά εσωτερικά λόγω του προβλήματος, και να βρεθεί και κατάλληλο άτομο, που θα θέλει τη συντροφιά μου και θα τη χαίρεται, θα με εκτιμά. Δυστυχώς έχω δοκιμάσει χόμπυ αλλά πάλι κι εκεί τα δικά μου σκέφτομαι, ότι δεν θα θέλουν οι άλλοι να συνεργαστούν μαζί μου.....με κυνηγάει παντού........όσο για το κατοικίδιο, θα το σκεφτώ, ευχαριστώ!
Παρακαλω! δεν κανει τιποτα!
Χρονια Πολλα στην Ολγα ! ( αν ειναι το πραματικο σου ονομα , το δικο μου ειναι ) , και ευχομαι , συν τω χρονο , να βρεις τον δρομο σου προς μια ευτυχεστερη ζωη . Αγγελος .
(δεν ειναι αληθινο) αλλα προσυπογραφω κι εγω στις ευχες.Quote:
Originally Posted by Macgyver
Σας ευχαριστώ αν και δεν είναι το αληθινό μου όνομα.( για μένα δεν πρόκειται;)
(ναι, για σενα)
Σας ευχαριστώ πολύ για τις ευχές! Δεχτές οι ευχές πάντα! Μακάρι και εγώ να ευτυχήσω στην ζωή μου για να είναι ευτυχισμένη και η μαμά και να μην μου την λέει.
Σκέφτομαι πως κάτι πρέπει να κάνω μ' αυτή την τεράστια κρίση άγχους που μ' έχει πιάσει, αντί να κάθομαι και να σφίγγω τα δόντια.
Σκέφτομαι ακόμα πως είμαι ευχαριστημένη που τούτη τη στιγμή λείπουν οι δικοί μου κι έτσι δε στεναχωρούνται με μένα.
Ακόμα σκέφτομαι πως ο πονοκέφαλος έχει χτυπήσει κόκκινο, αλλά αυτός δε με πειράζει. Το άγχος με εξοντώνει.
ΓΙΑ ΤΗΝ ΠΙΑΤΣΑ ΤΗΣ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ ΘΑ ΕΙΜΑΙ ΠΑΝΤΑ Ο ΠΑΝΤΕΛΑΚΟΣ ΚΙ ΑΥΤΟ ΔΕΝ ΑΛΛΑΖΕΙ ΜΕ ΤΙΠΟΤΑ
ΚΑΙ ΓΙ ΑΥΤΟ ΑΞΙΖΕΙ ΝΑ ΖΕΙΣ ΑΞΙΖΕΙ ΚΑΙ ΝΑ ΠΕΘΑΝΕΙΣ ΑΞΙΖΕΙ ΟΛΑ ΤΑ ΧΡΥΣΑΦΙΑ ΤΟΥ ΚΟΣΜΟΥ
ΠΡΑΓΜΑΤΑ ΠΟΥ Ο ΘΕΟΣ ΔΕ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΤΑ ΚΑΤΑΛΑΒΕΙ ΚΑΙ ΝΑ ΤΑ ΔΙΑΝΟΗΘΕΙ
Αχ, πόσο σε καταλαβαίνω όσον αφορά το άγχος...κι εμένα με εξοντώνει, αυτό είναι που με κάνει να θέλω να κοιμάμαι τη μέρα σύμφωνα με την ψυχολόγο μου αν και το είχα σκεφτεί κι από μόνη μου...μακάρι να βρίσκαμε ένα τρόπο να το αποβάλλουμε...εγώ πάντως όταν λείπουν οι δικοί μου νιώθω πιο ήρεμη γιατί όταν είναι σπίτι πάντα υπάρχει κάποια ένταση (μεταξύ τους κυρίως, η μαμά μου έχει έντονο ταμπεραμέντο και συχνά φωνάζει χωρίς να το καταλαβαίνει κι εγώ δεν μπορώ τις φωνές).Quote:
Originally Posted by Jackie