Originally Posted by
ioannis2
Νομιζω πως ο εγκεφαλος μου έχει διαλυθεί.
Αυτές τις μέρες αναμοχλευονται αναξελεγκτα και με χτυπουν αλύπητα απωθημενα, αποτυχίες, άσχημα γεγονότα από το παρελθόν. Ο νους μου, σχεδόν χωρίς να μπορω να τον ελεγξω, παίρνει πραγματικά γεγονότα που μου έχουν συμβει και τα αναπλαθει με νέες ιστορίες χειροτερες από εκεινες που μου έχουν συμβεί χρωματιζομενα απο έντονη αρνητικα συναισθήματα.
Δυστυχώς τα πρόσφατα γίνονται αιτια να αναμοχλευονται μαζι με αυτα και γεγονότα, ακομα και απο το μακρινό παρελθον. Το τέλος της μιας αναμοχλευσης σχεδόν ακολουθείται από αλλη. Ακόμα και ευχάριστα γεγονότα που αναμοχλεύονται μεσα στη σκέψη, καταντούν έντονα και φορτικα.
Δεν μπορω να ηρεμησω με τίποτα. Δεν μπορω να κοιμηθώ ευκολα. Νιώθω επίσης, πολυ πιθανόν λόγω αυτών, έντονη ζέστη σε ολο μου το σωμα και κυρίως στο πρόσωπο. Κι όλα καταλήγουν σε ένα συμπερασμα σε κατι που φανταζει σαν πορεία σε αδιέξοδο, σαν καταστροφικότητα.