Printable View
Γιωργο χεστηκες αν ηταν ο γιατρος της.Πραγματικα,με καθε επιφυλαξη ο δευτερος μου ακουστηκε πιο λογικος. Αν δεν σηκωνει εγχειρηση ποιος ο λογος να την κανει;;Θα με προβληματιζε και θα μου εκανε κακη εντυπωση ο πρωτος στην θεση σου αλλα παντα μιλαω προσωπικα.Θα προτιμουσα τον πιο εμπειρο.Quote:
Originally Posted by george1520
Ορέστη αυτό το είδα στον πρώτο γιατρό.. Όταν βρήκαμε τους όγκους πριν 2 χρόνια περίπου μου είπε: Αν κάνουμε εγχείρηση τους όγκους μπορεί να ξανακάνει και να είναι πιο επιθετικοί.. Αν δεν κάνουμε τότε αυτοί μπορεί να κάνουν μετάσταση.. Μετά μου είπε "εγώ είχα σκύλο με όγκους στους μαστούς και αποφάσισα να μην τους κάνω εγχείρηση και ο σκύλος πέθανε στα 16 του από κάτι άλλο". Όταν σου δίνει 2 επιλογές που δεν ξέρεις ποια είναι χειρότερη τότε αποφασιζεις να ακούσεις και να ακολουθήσεις την προσωπική του εμπειρία. Έτσι δεν την έκανα εγχείρηση τότε που ήταν πιο μικρή.. Τώρα γύρισε και είπε η βοηθός του ότι μου είπαν να την κάνω εγχείρηση τότε αλλά δεν μπορουσαν να με αναγκάσουν κιόλας γιατί αν κάτι δεν πήγαινε καλά θα τους έριχνα ευθύνη (ΚΆΤΙ ΠΟΥ ΔΕΝ ΈΓΙΝΕ). Από την στιγμή όμως που έγινε μετάσταση δεν μπορούμε να κάνουμε πολλά τώρα.. Και της λέω Απλά περιμένω να πεθάνει.. Και κούνησε το κεφάλι της. Δηλαδή ένας άνθρωπος που έχει καρκίνο και έκανε μετάσταση τον αφήνουμε εκεί και περιμένουμε να πεθάνει? Αυτό με ξενέρωσε και είπα να πάω αλλού. Μου έριξε ευθύνη που δεν την έκανα τότε εγχείρηση και είπαν πως δεν μπορούμε να κάνουμε πολλά.Quote:
Originally Posted by Ορέστης
Κι καλά έκανα και την πήγα αλλού γιατί αυτός είπε ότι δεν βλέπει όγκους (ή είναι μικροί και δεν φαίνονται στην ακτινογραφία). Όπως και άλλοι 2 γιατροί στην Ελλάδα είπαν το ίδιο.. Εκεί που την είχα "τελειωμένη".. Εχω μια ελπίδα.
Αν είναι χαρούμενη και ζωηρή εγώ δεν θα την έκανα τίποτα....γιατί μόνο στην ιδέα να μην ξυπνήσει θα προτιμούσα να την χαρώ όσο είναι καλά ...Quote:
Originally Posted by george1520
Αν ήταν χάλια και τυρρανιοταν τότε δεν το συζητούσα αύριο θα την έβαζα κιόλας στο χειρουργείο....
Αυτό θα έκανα εγώ έτσι ?
Τώρα εσύ θα κάνεις αυτό που λέει η συνείδηση σου ....
γιατί μετά το ξέρω θα είναι πολύ δύσκολο,τουλάχιστον όμως θα είσαι ήρεμος ότι έκανες το καλύτερο για αυτόν!
Ναι περιμένω.. Είμαι λεμεσιανος όμως. Αλλά πάω και αλλού. Δεν έχω θέμα.Quote:
Originally Posted by blackbird
Πρώτα αναλύσεις θα κάνω και θα αποφασίσω.Quote:
Originally Posted by Ορέστης
Ντιντι αυτό σκέφτομαι.. Αλλά μεγαλώνουν οι όγκοι. Αυτός χθες μου έδειξε φωτογραφίες με όγκους που έσπασαν.. Και από ένα σημείο και μετά δεν θα μπορώ να κάνω κάτι. Αν δεν έκαναν μετάσταση θα κάνουν κάποια στιγμή. Αν αφαιρεθούν δεν θα κάνουν αλλά ίσως βγάλει καινούριους.. Χάος χάος χάος.. Ουφου. Την ρωτάω τι να κάνουμε και με κοιτάει στα μάτια.Quote:
Originally Posted by ntinti
Δεν ξέρω ποιος έχει περισσότερες εμπειρίες. Αλλά λογικά ο δεύτερος για να είναι πιο γνωστός θα έχει περισσότερες.. Στο φβ όταν ζητάνε να τους προτείνουν καλό κτηνίατρο οι περισσότεροι λένε αυτόν.. Τον κτηνίατρο της δεν τον πρότεινε ποτέ κανένας. Εγώ τότε τον διάλεξα γιατί είχα ένα αδέσποτο σκυλάκι με υφαιμα (αίμα στο μάτι) και ήθελα ένα οφθαλμίατρο και βρήκα αυτόν.. Έδωσε πάρα πολλη προσοχή στον σκύλο. Κάθε 3 μέρες ήμουν εκεί.. Δεν με χρεωνε όλες τις επισκέψεις. Ο συγκεκριμένος σκύλος είχε πυρετό αρκετές μέρες.. Γενικά ήταν δύσκολα και τα καταφέραμε.. Με τον καιρό όμως παρατήρησα πως η ανθρώπινη πλευρά του χάθηκε.. Δούλευε με τον πατερα του και είχε μόλις ανοίξει το δικό του οταν πήγα πρώτη φορα.. Μετά χάλασε κι αυτός.. Εγώ θέλω να είναι άνθρωπος πρώτα ο άλλος και μετά οτιδήποτε άλλο. Δεν ζήτησα να κλαίνε μαζί μου.. Αλλά να μπορούν να καταλάβουν πως ένα σκύλος δεν είναι απλά ένα τριχωτο πραγμα που κινείται. Έχει ψυχή. Πονάει όπως εμείς.. Και ότι είναι κομμάτι μου. Είναι 12 χρόνια στην ζωή μου..Quote:
Originally Posted by ΜικρηΟλλανδεζα
Εννοειται αυτο.Κι εμενα 14 ηταν,πολυ μεγαλος πονος.Εγω το δηλωσα κιολας οτι δεν μου πολυεκανε καλη εντυπωση αυτος.Τελος παντων,δεν υπαρχει λογος να πνιγεις απο τωρα.Ας γινουν πρωτα οι αναλυσεις να δεις τι πραγματικα συμβαινει και μετα παιρνεις τις αποφασεις σου με οση ψυχραιμια διαθετεις.Ειναι μεγαλος πονος παιδια,τι να λεμε τωρα.Quote:
Originally Posted by george1520
φιλαρακι εχεισ 1 ευρω να παρω ξηρα τροφη
14 θέλω να πάει εγώ. Το λιγότερο.. Ζητάω πολλά μαλλονQuote:
Originally Posted by ΜικρηΟλλανδεζα
Ο γιατρος πρεπει να προτεινει λυσεις, δε μπορει να πεταει το μπαλακι στον ασθενη. Να λεει το πιο ενδεδειγμενο κατα την επιστημονικη μου αποψη ειναι, για τον χ και τον ψ λογο. Αμα δεν εχει αποψη σημαινει ειτε οτι δεν ξερει ειτε οτι δεν θελει, επομενως πας αμεσως στον επομενο.Quote:
Originally Posted by george1520
Είπε και τα δύο σενάρια.. Χωρίς να με στρέψει σε κάποιο από τα δύο. Εγώ εντελώς άσχετος και στην ιδέα του χειρουργειου προτίμησα να την αφήσω έτσι (επειδή αυτό έκανε κι ο ίδιος). Τώρα ο ένας όγκος μεγάλωσε αρκετά και έβγαζε υγρό.. Έχει πάρα πολλούς όγκους όμως .. Ένας να είναι κακός την μετάσταση δεν την γλυτώνουμε (αν δεν έχει γίνει ακόμη).Quote:
Originally Posted by Ορέστης
Δεν εχει νοημα να κλαις για το παρελθον. Απλα βρες τον καταλληλο γιατρο.Quote:
Originally Posted by george1520
Παιδια η Πατρα ειναι τοσο θορυβωδης αυτο τον καιρο; Αμα εχει ταμπουρλα και δυναμιτακια παντου δε μπορω να παω.
Δεν σε κάλυψε η απάντησή μου προφανώς.Quote:
Originally Posted by Ορέστης
Σου είπα ψέματα για να μην πας γιατί θέλω το κακό σου.
Ώρες ώρες βρε Ορέστη. Μ' αρέσει που κάθομαι και ασχολούμαι.
Γιατι παρεξηγηθηκες βρε μιτσο; Μπορει να νομιζω οτι θελεις το κακο μου; Απλα δεν ειναι δυνατον να γνωριζεις το μεγεθος του δικου μου προβληματος. Μπορει να νομιζεις οτι χρειαζομαι πολυ μεγαλη ησυχια. Και τα πμ μου εχουν γεμισει, γι αυτο συνεχισα το θεμα εδω, θελωντας να εχω μια πιο λεπτομερειακη εικονα. Παλι απο εσενα κυριως περιμενα πληροφοριες.Quote:
Originally Posted by blackbird
Αχ γυναικες, τι μας κανετε. :p
Εννοειται αυτο. Μονο ΕΣΥ γνωριζεις ποιο ειναι το μεγεθος του προβληματος σου και κανεις αλλος. Επισης δεν υποθετω πως θες μεγαλη ησυχια. Θυμαμαι αυτα που ποσταρες το καλοκαιρι οταν πηγες διακοπες. Αλλα επισης θυμαμαι και τα παραπονα σου με τους θορυβους. Ε οσο και να πεις, για το πατρινο καρναβαλι ολοι πανω κατω γνωριζουν τι χαμος γινεται. Με ρωτησες και σου ειπα κι' εγω που το εζησα απο πρωτο χερι. Το ξαναγραφεις εδω και περιμενεις να σου ξανααπαντησω εδω οταν μου απαντας ακυρα; Δουλευομαστε; Εσυ ο ιδιος ειπες πως εισαι λιγο τρολλ. Τοσο καιρο σε πιστευα και ασχολουμουν αλλα μαλλον κακως. Καλη συνεχεια.Quote:
Originally Posted by Ορέστης
Ειλικρινα, αν διαβασεις ολη τη συζητηση μας στα πμ, βλεπεις εναν ανθρωπο που σε κοροιδευει; Που δεν σε εμπιστευεται; Που δεν εκτιμαει τη γνωμη σου; Σε ποσα σοβαρα πραγματα απο την αρχη της γνωριμιας μας με εχεις συμβουλευσει σωστα; Σε ποσα παροτρυνοντας με, καταφερες να με οδηγησεις σε μια αποφαση; Οι πραξεις μου, και οχι μονο τα λογια, δειχνουν τι σημαινεις για μενα. Εισαι ενα στηριγμα. Και στο να ξεκινησω τα μαθηματα εσυ με παροτρυνες λεγοντας μου να κανω 2-3 πραγματα δημιουργικα. Εσυ μου ειπες να ακολουθησω το ενστικτο μου. Εσυ διαφωνησες με τον Υπρκουλ, και μου ειπες δικα σου ειναι τα λεφτα, ο, τι θελεις καντα. Γνωριζεις ποσο σημαντικα ηταν για μενα αυτα τα λογια; Μερικες φορες τα ξαναδιαβαζω, για να δω αν κατι μου ξεφυγε. Αν ειχα ξεκινησει 2-3 πραγματα, αντι για ενα θα ειχα αξιοποιησει καλυτερα τη χρονια μου.Quote:
Originally Posted by blackbird
Φωτογραφιες του σκυλου μου εχω δειξει μονο σε 2 ατομα, εκ των οποιων το ενα ησουν εσυ. Στην ταξη οταν μας ζητησαν να περιγραψουμε τον
ή την αγαπημενη μας, τους ειπα οτι θα περιγραψω μια φιλη μου, και περιεγραψα εσενα, οπως σε ειχα δει στις φωτογραφιες που ειχες ανεβασει. Εχω σκεφτει αν με ρωτησει η συμμαθητρια μου να της μιλησω για τις παρεες μου, να της πω οτι εχω μια πολυ καλη φιλη στην Κυπρο που μου εχει σταθει πολλες φορες.
Νομιζεις δεν μου κοστισε περσι οταν αποφασισες να σταματησεις να μπαινεις στο φορουμ; Σε σκεφτομαι σαν ενα πουλι που ερχεται στο παραθυρο μου και μου τραγουδαει γλυκα. Βαζω τροφη για να ξαναρθει και την επομενη μερα, αλλα αυτο ερχεται οποτε εκεινο θελει.
Δεν καταλαβαινω πως μπορεις να λες οτι ολα αυτα τα χρονια ηταν κοροιδια, ο, τι κι αν εγραψα σε ενα ποστ.
Στο πμ εγραψες οτι τραγουδανε στη μεση του δρομου και κανουν θορυβο. Ηθελα να σου ζητησω περισσοτερες διευκρινισεις. Ειναι κακο; Ξεχασα να το κανω στο πμ, και επειδη μου βγαζει συνεχεια μηνυμα οτι πρεπει να διαγραψω μηνυματα για να στειλω, ειπα να το κανω στο θρεντ. Και μπορουσες να απαντησεις εσυ ή οποιος αλλος ηθελε. Δεν αμφισβητησα οτι ισχυουν αυτα που μου ειπες, ουτε ζητησα επιβεβαιωση απο τριτους.Γιατι οι τριτοι που δεν τους ξερω να ειναι πιο αξιοπιστοι απο εσενα; Αυτη ηταν η προθεση και η σκεψη μου και οχι αλλη. Γιατι δε μπορεις να δειξεις λιγη πιστη στο προσωπο μου; Ποτε σε προδωσα; Ποτε σου φερθηκα ψευτικα;
Σε παρακαλω, απαντησε μου.
εφοσον ο Θεος μου εμπιστευτηκε μια τοσο σημαντικη αποστολη εγω δε θα μπορουσα να κανω οτι δε βλεπω και να κοιταξω τον εαυτο μου γιατι ειχα τεραστια ευθυνη πανω μου το τι γνωμη εχουν οι αλλοι για μενα απλα δε με ενδιαφερει οπως και να με χαρακτηρισουν αδιαφορω τους ανθρωπους δε τους εμαθα τωρα τους εμαθα απο τοτε που τους παριστανα τον αμοιρο για να ξεγλιστραω και να με πιστευουν μ αρεσει οσο τιποτα να δοκιμαζω τα ορια μου και να τα ξεπερνω
καλημερα
το γατακι ειναι ακομα χαλια χωρις καμια βελτιωση :(
χθες ο κτηνιατρος του ξαναβαλε ορο, του δωσε κ βιταμινες...δεν μπορει να κανει κατι αλλο μου ειπε κ υποτιθεται οτι χθες ηταν η κρισιμη μερα με την αντιβιωση που επρεπε να δουμε βελτιωση. Απορω πως καταφερνει και ζει ακομα σε αυτη την κατασταση... ουτε νερο δεν πινει τωρα μονος του, ο, τι καταφερνουμε με την συριγγα. Αρχιζω και νιωθω ασχημα οτι τον τυρραναω πια.
Καλημέρα.. Εσύ κάνεις αυτό που πολλοί δεν θα έκαναν οπότε να νιώθεις περήφανη με τον εαυτό σου..Quote:
Originally Posted by elisabet
Γιατί δεν τον κρατάει μέσα? Όταν είναι σε τέτοια κατάσταση τους κρατάνε μέσα. Ενέσιμη αντιβίωση, αντισώματα, βιταμίνες.. Και να τον κρατήσουν μέσα με ορο. Αυτοί ξέρουν και τρόπο να τον ταισουν..
τωρα θα τον ξαναπαωQuote:
Originally Posted by george1520
οχι δεν νιωθω καλα με τον εαυτο μου. Αν τον ειχα παει απτην πρωτη μερα που τον ειχα δει να μην ειναι πολυ στα καλα του τωρα θα χε γλιτωσει, Επισης αν δεν ανεβαλλα συνεχεια να τον παω για εμβολια ισως δεν αρρωσταινε.
Ίσως όμως να μη το έπαιρνες και καθόλου.. Είναι κι αυτό ένα σενάριο.. Κάνεις ότι μπορείς με τα δεδομένα που έχεις. Άλλοι δεν θα προσπαθούσαν καν να βοηθήσουν.Quote:
Originally Posted by elisabet
Απλα πες του γιατρού να δώσει περισσότερη σημασία γιατί με αυτά που λες δεν τον βλέπω να τον νοιάζει κι πολύ.
Καλημέρα Ελισάβετ!Quote:
Originally Posted by elisabet
Ξέρουμε τι ακριβώς έχει το γατάκι;
Όρεστη άνοιξε τα πμ να σου πω κάτι ή σβήσε ένα δύο μηνύματα να σου απαντήσω εκεί. Δοκίμασα τώρα και δεν μου δείχνει αν ήρθε.
Ελισάβετ, σίγουρα περιμέναμε να καλυτερεύσει ΑΛΛΑ το ότι ζει ακόμα δεν δείχνει πως είναι δυνατό; Ίσως χρειάζεται περισσότερες μέρες για να ανταποκριθεί ο οργανισμός του. Είναι πολύ μικρό και χρειάζεται φροντίδα.
Το επόμενο θέμα μου εδώ θα πρεπε να ναι τέλμα. Θα απευθύνεται σε όσους σας έχουν μικρά παιδιά ώστε να τα φυλάξουν με καλή ανατροφή να μην πάθουν τα ίδια που πάθαμε όλοι όσοι είμαστε εδώ, τουλάχιστον εγώ.
Τέλμα, δηλαδή μετά που συνειδητοποίησες το πρόβλημα κάνεις απέλπιδες προσπάθειες με εφόδια ότι κατόρθωσες να αποκομίσεις ενώ ήσουν μέσα στο ψυχολογικό βούρκο, οι οποίες προσπάθειες, διαπιστώνεις και εμπεδώνεις ότι όλες τους αποτυγχάνουν. Έτσι δεν έχεις πλέον κουράγιο και αισιοδοξία για άλλες προσπάθειες. Η δε ζωη προτιμάει τους πιο νέους. Η απραξία, αποτέλεσμα της εμπέδωσης - διαπίστωσης οδηγεί σε κατάπτωση διότι άσχημο πράγμα να μην έχεις κάτι να προσπαθείς να πετύχεις που θα σε ανεβάσει.
Τα ψυχολογικά μολύνουν τον τρόπο σκέψης, ιδίως την απόδοση στις διαπροσωπικές σχέσεις και στην επαγγελματική σταδιοδρομία. Ο καθένας που σε συναντά σε αντιμετωπίζει με βαση αυτό που του δείχνεις το οποίο δεν είναι τίποτα αλλο παρά ο μολυσμένος σου τρόπος σκέψης.
Ήταν ένας μεσήλικας με ποδήλατο που περίμενε σε διάβαση πεζών (λίγα μετρά από κυκλικό κόμβο) αλλά δεν πάτησε το κουμπάκι. Σταμάτησα και τον άφησα να περάσει αλλά από την δίπλα λωρίδα ερχόταν αυτοκίνητο πολύ γρήγορα και το μαλακισμένο άρχισε να κορνάρει. Παρακολουθούσα τον άνθρωπο που ήδη ήτανε στη μέση του δρόμου και δεν μπορούσε να κινηθεί πιο γρήγορα. Το αυτοκίνητο πέρασε ξυστά από δίπλα του. Γαμώτο τι σκατά έχουν στο κεφάλι τους; Και διάβαση πεζών να μην υπήρχε, μετά από κυκλικό κόμβο γιατί τρέχεις και γιατί δεν σταματάς να περάσει ο άνθρωπος με ασφάλεια τον δρόμο; Κόντεψε να σταματήσει η καρδιά μου.
ΡΕ συ Γιώργο, μια χαρά είναι ο κτηνίατρος αλλά δεν μπορεί να κάνει κάτι αλλο ο άνθρωπος. Του δωσε ενεσιμη αντιβιωση, του δινει βιταμινες καθε μερα, του βαζει ορο, κατι αλλες ενεσεις που δεν ξερω τι ειναι... ο ορος πχ κανονικα ενδοφλεβια δεν μπορει να μπει σε τοσο μικρο γατακι, δεν μπορει να βρει φλεβα, ενεσιμα του το δινει την ποσοτητα που πρπεει οταν τον πηγαινω, δεν είμαι Αθηνα, ενα μικρο κτηνιατρείο εχει και θεωρώ κανει ο, τι μπορει. Τον βλεπω οτι ενδιαφερεται, εκατο τηλεφωνα με πηρε να ρωταει τι γινεται.
Κυκνε, αυτη την γριπη των γατιων εχει που προφανως δεν πηρα χαμπαρι νωριτερα και τον επιασε πολυ. Κι οταν το χα πρωτοβρει παλι αυτη ειχε αλλα το χαμε προλαβει τοτε και αντεδρασε καλα στην αντιβιωση. Τωρα δυστυχως...απλα τον ταλαιπωρουμε νομιζω.
blackbird σ ευχαριστω, ναι κι ο κτηνιατρος απορησε σημερα πώς ζει ακομα, ειπε οτι ειναι δυνατος γιαυτο το προσπαθουμε ακομα. Αλλα νιωθω πολυ άσχημα, του δινω νερο με το ζορι και αντιδρα πολύ, σα να μου λεει οτι δεν θελει πια.
Καταλαβαίνω πόσο άσχημο πράγμα είναι να μην έχεις δίπλα σου κατάλληλους ανθρώπους σε κρίσιμες στιγμες αποφάσεων. Καταλαβαίνω πόσο άσχημο παιχνίδι παίζει η χαμηλή αυτοεκτίμηση και η καταστροφικότητα, ως ψυχαναγκασμοί. Αυτά τα δυο μου έχουν κοστίσει σε συγκεκριμένες κρίσιμες στιγμές, με απλά λόγια έκανα μεγάλα λάθη, λάθος επιλογές τις οποίες πληρώνω. Ακόμα κι αν εκείνες τις στιγμές κάποιο καμπανάκι μέσα μου, μου έλεγε μην το κάνεις αλλά κάνε αυτό, η ένταση και η βεβαιότητα των ψυχαναγκασμών αυτών αλλά και η έλλειψη κατάλληλων ανθρώπων με έσπρωχναν στην λάθος επιλογή. Επίσης, τώρα που τείνω να ανεξαρτητοποιηθώ από το να θέλω ανθρώπους δίπλα μου και καλές κουβέντες, η έλλειψη ή ύπαρξη κατάλληλων ανθρώπων είναι άνευ νοήματος.
Κανείς δεν θα σε αδικήσει, κανείς δεν θα σε βλάψει αν δεν βλάψεις, αν δεν αδικήσεις πρώτα εσύ τον εαυτό σου.
Οι καλές ευκαιρίες δεν επιστρέφουν. Απλά το απωθημένο για το λάθος σε σπρώχνει σε προσπάθειες που οδηγούν σε αποτελέσματα τα οποία θεωρείς ως επανόρθωση, στο τέλος όμως οι προσπάθειες αυτές αποτυγχάνουν ενώ αυτό που σου έμεινε είναι η κόπωση.
Έφαγε?......Quote:
Originally Posted by elisabet
Ελισάβετ, κάνεις ότι καλύτερο μπορείς κι ότι περνάει απ' το χέρι σου... Εύχομαι να ζήσει το γατάκι αλλά ακόμα κι αν φύγει θα έχει φύγει μες τη φροντίδα κι όχι πεταμένο στο δρόμο και πίστεψε με τη νιώθει τη φροντίδα σου... Να το χαϊδεύεις κιόλας, θα το νιώσει κι αυτό...Quote:
Originally Posted by elisabet
Το ότι ζει ακόμα είναι το πιο σημαντικό. Και μένα ο ίδιος ο κτηνίατρος παραξενεύτηκε που σώθηκε γιατί δεν μου έδωσε καμιά ελπίδα. Εσύ συνέχισε να το φροντίζεις. Δεν ξέρεις ποτέ τι θα γίνει. Έχει δίκαιο η Κύκνος. Μπορεί να νιώθει την αγάπη σου και γι' αυτό να κρατιέται ακόμα. Επίσης μην κατηγορείς τον εαυτό σου. Δεν μπορούσες να το φανταστείς. Κάνεις ότι καλύτερο μπορείς, το φροντίζεις και αυτό έχει σημασία.Quote:
Originally Posted by elisabet
οχι ούτε καν νερο δεν δεχεται να πιει, μονο ο, τι καταφερνω με την συριγγα κι αυτό ελαχιστο μη φανταστεις.Quote:
Originally Posted by george1520
Μια τελευταία ερώτηση. Η γλώσσα και τα ούλα τι χρώμα εχουν?Quote:
Originally Posted by elisabet
δεν ξερω ρε Γιωργο σα να ασπρισαν μου φαινεται σχεδον, οχι παντως κοκκινο ζωηρο. αφου εχει αφυδατωθει πως θα τανQuote:
Originally Posted by george1520
Γιατί δεν τον κράτησε μέσα? Ένα γατάκι που είχα πάρει και ήταν χάλια.. Τράβηξε με μια μεγάλη σύριγγα κονσέρβα.. Την έβαλε σε ένα σημείο στο στόμα και του την τάισε.. Πήγε όλη κάτω..Quote:
Originally Posted by elisabet
Εσύ θα κάνεις ότι μπορείς.. Αν τα καταφέρει καλώς. Αν όχι δεν πειράζει. Εσύ προσπάθησες και με το παραπάνω!!
Αυτό το έκανε κ οταν τον πήγαινα Γιώργο. Προσπαθούσε να τον ταΐσει, σημερα εγώ δεν τον άφησα να το κάνει γιατί δεν άντεχα να βλέπω πια να τυρρανάμε έτσι το γατί. Αρνιόταν να καταπιεί ακόμα κ όταν του βάζαμε στο στόμα, το κρατούσε απλα.Quote:
Originally Posted by george1520
Το γατάκι πέθανε τελικά σήμερα. Είχα αποφασίσει να τον πήγαινα για ευθανασία το βράδυ μόλις θα γυρνούσα απτην δουλειά. Όσο είχε την διάθεση έστω να πίνει νερό θα το τραβούσα όσο πήγαινε, όταν ένα ζωάκι όμως αρνείται ακόμα και το νερό σημαίνει πως δεν θέλει άλλο, κουράστηκε. Έτσι το καταλαβαίνω εγώ. Μετά το ταλαιπωρούμε μόνο και μόνο επειδή θέλουμε εμείς.
Δεν πρόκειται να ξανασχοληθώ με γατιά. Όσα είναι έξω ήδη, θα συνεχίσω να τα ταίζω αλλά δεν πρόκειται να ξανακάνω τίποτα άλλο. Στεναχωρήθηκα πολύ με το γατάκι και κυρίως κατάλαβα ότι δεν πρέπει να αναλαμβάνω περισσότερα από όσα μπορώ να φροντίσω γιατί μετά έχω και τύψεις από πάνω.
Λυπάμαι πολύ Ελισάβετ, ευχόμουν να τα καταφέρει αλλά δυστυχώς δεν έπιασε η ευχή μου... Πάντως δεν πρέπει να νιώθεις τύψεις, είσαι άδικη με τον εαυτό σου, έκανες ότι μπορούσες...Quote:
Originally Posted by elisabet
Σ ευχαριστώ Κύκνε...Quote:
Originally Posted by Κύκνος
Την Δεύτερα το βράδυ ήρθε και νιάουριζε έξω από την πόρτα μου για να τον βάλω μέσα. Το έκανε μερικές φορές αυτό γιατί τον είχα ξεχωρίσει από τα άλλα έξω που ταίζω κι είναι το μοναδικό που έβαζα και μέσα. Το έβαλα μέσα, είχα δουλειά στο γραφείο κι έκατσε στα πόδια μου κάμποση ώρα και χουζουρευε...ξέρεις αυτό που κάνουν τα γατάκια σα να σε ζυμώνουν. Κάποια φάση το κατέβασα επειδή μου έχωνε τα νύχια του κι εγώ είχα δουλειά που έπρεπε να τελειώσω και πήγε σε ένα χαρτόκουτο που είχα από κάτι που είχα αγοράσει και χώθηκε μέσα. Τον ξέχασα εκεί. Το πρωί που ξύπνησα θυμήθηκα ότι είχε κοιμηθεί μέσα , κοίταξα κι ήταν ακόμα στο χαρτόκουτο. Εκεί τον είδα ότι δεν ήταν πολύ στα καλά του. Δεν έδωσα σημασία όμως. Ήμουν βιαστική με τα δικά μου, σκέφτηκα πως απλά είναι υπνωμένος ακόμα κι είναι έτσι και τον έβγαλα έξω. Το μεσημέρι που επέστρεψα και πήγα να τα ταίσω, αυτός δεν εμφανίστηκε. Εκεί το συνδύασα με το πρωινό και υποψιάστηκα πως κάτι θα έπαθε γιατί από το φαγητό δεν έλειπε ποτέ. Μόλις τον φώναζα ερχόταν σφαίρα. Το έψαξα , δεν τον βρήκα πουθενά. Έτσι χάθηκε μια κρίσιμη μέρα. Η επόμενη φορά που τον είδα ήταν Τετάρτη πρωί που ήταν ήδη χάλια και τον πήγα κτηνίατρο.
Οπότε δεν το λέω έτσι το ότι φταίω. Όντως φταίω. Αν είχα δώσει 2 λεπτάκια παραπάνω την Τρίτη το πρωί πριν φύγω για να τον δω πως θα κινηθεί έξω, θα είχα δει ότι δεν είναι καλά. Για να μην συζητήσω ότι όλο έλεγα ότι θα τον πάω για εμβόλια κι όλο στον δρόμο ήμουν. Όταν έχεις να ασχοληθείς με εκατό πράγματα και λείπεις ενα σωρό ώρες απτο σπίτι, δεν μπορείς να αναλαμβάνεις και τόσα ζώα. Έπρεπε από μικρό όταν το βρήκα και το σώσαμε ήδη μια φορά να το χαμπαριάσω αυτό και να φροντίσω να βρω κάποιον να το δώσω που θα το φρόντιζε όπως έπρεπε. Εγώ και ήθελα να το κρατήσω και δεν μπορούσα να ασχοληθώ αρκετά.
Ναι αλλά τώρα ότι έγινε έγινε... Δεν ωφελεί σε κάτι να κατηγορείς τον εαυτό σου... Κι είμαι σίγουρη ότι το πλασματάκι ένιωθε την αγάπη και δεν έφυγε παρατημένο πουθενά χωρίς ένα χάδι...Quote:
Originally Posted by elisabet