Και είπα να πάω νωρίς σήμερα για ύπνο (αν συνεχιστεί αυτό το βιολί σε λίγο θα κοιμάμαι κάθε δύο μέρες) (και βλέπουμε...). Στάκα να τα γράψω γιατί παγώσανε και τα χέρια μου απ' το κρύο).
Αυτό που θα σε κάνει να μην χωρίσεις ποτέ από το ταίρι σου θα πρέπει να είναι η αγάπη (βαθιά και αληθινή) στην οποία μετατρέπεται ο έρωτας σιγά σιγά και όσο περισσότερο μαθαίνεις και ζεις κοντά στον άνθρωπό σου. Η πραγματική αγάπη αντέχει στο χρόνο, αλλιώς δεν είναι αγάπη. Και καμία σχέση δεν έχει με το γάμο. Τι με εμποδίζει να αγαπώ και να συμβιώνω με έναν άνθρωπο χωρίς να υπάρχει απαραίτητα γάμος; Και τι με εμποδίζει να αγαπώ μέχρι να πεθάνω κάποιον που ή δεν μ' αγαπάει ή ακόμα αγνοεί τα αισθήματα που τρέφω γι' αυτόν; Η αγάπη είναι θυσία και προσφορά και δεν ζητά ούτε περιμένει ανταλλάγματα. "Δώσε και θα λάβεις"... Όταν μεγαλώσεις θα το συνειδητοποιήσεις. Είσαι πολύ νέος ακόμα! :)
Άει στο καλό σου, συγκινήθηκα τώρα... Και πριν με πνίξουν τα δάκρυα και μου φύγουν και τα χέρια απ' το πληκτρολόγιο να σε ευχαριστήσω ΔΗΜΟΣΙΑ για τη χθεσινή βοήθεια. Το ότι κατάφερα "μια τρύπα στο νερό" οφείλεται αποκλειστικά και μόνο στη δική μου μικρομεσαία (έως μικροανύπαρκτη) αντιληπτική ικανότητα. Εσύ έδωσες (γνώση) και πήρες (το ίδιο) (απ' τους άλλους, όχι από μένα). Άμα δώσεις κι αγάπη, ε, δε νομίζω να πάρεις σκόρδα (αν και, τώρα που το σκέφτομαι, μια χαρά είναι κι αυτά αν θέλεις να φτιάξεις τζατζίκι και σου λείπουν).