Originally Posted by
Ξωτικό
Δωρα και οποιαδηποτε Δωρα...
εαν διαβασεις προσεκτικα το ποστ 34 του θεματος, χρησιμοποιω πρωτο πληθυντικο προσωπο, αρα βαζω κι εμενα μεσα και δεν με εξαιρω...
Καποιος που εχει γραψει κατι λογω υγειας η χρησης ουσιας πχ, εχει στην τελικη το συγχωροχαρτι απο πολλους εδω...Ομως αν το καλοσκεφτεις, οσοι απο εμας εχουμε γραψει η θα γραψουμε κατι χωρις αυτες τις δυο προυποθεσεις, δεν εχουμε καν αυτη τη δικαιολογια, ουτε προς εμας τους ιδιους ουτε προς τα εξω...Αρα αν καποιον συνεφερε το σβησιμο, θα ηταν τους εξυπνους που κανουν λαθη μιιιιιιιιια στο τοσο και τους χαλαει το πρεστιζ...Ιματζ που εχουν οι ιδιοι για εαυτους αλλα ως φαινεται και μελη απο το φορουμ (εξου υποθετω και ο τιτλος απο σενα, των 'εξυπνακιδων").
Ντροπη νιωσαμε και θα νιωσουμε πολλοι λοιπον, και μαλιστα χωρις την ασφαλιστικη δικλειδα ασθενειας που να συγχωρει συγκεκριμενες γραφες, η υφος...
Ομως, επειδη στο φορουμ γινεται διαλογος και δεν ειναι μπλογκ που καθενας γραφει την αποψη του και δατς ιτ, το να σβησουμε-αλλαξουμε κατι στο οποιο μετα βασιστηκε μερος της συζητησης, ειναι οχι μονο λαθος αλλα και αδικο ως προς αυτους που συμμετειχαν στη κουβεντα οσο και στον οποιο αναγνωστη αργοτερα που θα αποκτησει απατηλη εικονα.
Πχ: μπαινω εγω και σε βριζω η σε προσβαλλω τελος παντων. Και εσυ, παλευεις να σταθεις στο υψος σου και ναι μεν μου απαντας, αλλα με τονο ηπιο. μετα σβηνω εγω το χωσιδι. Τι μενει;;; μια αμυνα δικια σου, χωρις να φαινεται ως τετοια ,μιας και αμυνα επιτρεπει η αδικη παρουσα επιθεση. Ετσι, ξαφνικα αφαιρειται η προυποθεση αμυνας, δλδ η επιθεση μου και η αμυνα σου γινεται η επιθεση. δεν ειναι αδικο; Για σενα; για τον τριτο που διαβασει τη κουβεντα και δη εσενα πχ να σφαζεις με βαμβακι μεν, αλλα να σφαζεις; χωρις να υπαρχει τελικα κατι που να το δικαιολογει;;;; Μετα λοιπον δεν εχει υπαρξει αδικια απο πλευρας μου; οχι μονο ημουν δειλη στην αποδοχη συνεπειων της πραξης μου, οχι μονο πλανεψα τον τριτο που διαβαζει παραποιωντας τα γεγονοτα(με αποκρυψη ) αλλα παρουσιαζω εσενα ως την αδικη που μου επιτιθεται...
Στην ψυχοθεραπεια ενας καλος βοηθος ειναι το γραπτο.Θελει τετραδιακι...Για πολλους λογους, εις εκ των οποιων ειναι οτι μπορεις μετα να ανατρεχεις, να βλεπεις λαθη σου, αστοχιες και ακομα ακομα και σημεια στα οποια τελικα,κοιτα να δεις!, αλλαξες, βελτιωθηκες γιατι πχ πλεον δεν αντιδρας οπως παλια.
Η διαγραφη, επεξεργασια παλαιοτερων μηνυματων μας, ειναι παγιδα.Σαν τη ληθη...Κι αν πραγματικα θελουμε να αλλαξουμε, να βελτιωθουμε, να βοηθησουμε και να βοηθηθουμε, η ληθη δεν ειναι βοηθος αλλα εχθρος. Ακομα ακομα και μονο για την συγχωρεση του εαυτου μας για λαθη μας η λαθη των αλλων...Ξεχνας οτι τα εκανες, ξεχνας οτι τα εκανα...σκοπος ειναι να θυμομαστε, να μαθαινουμε .
Θα αναφερθω λιγο στο ασθενεια και οχι κακοκεφια...Εγω λοιπον, πασχω απο καταθλιψη...και διαβαζω ενα θεμα καποιου μελους ενω ειμαι στις μαυρες μου. Και απαντω, συμβουλευω το μελος που ζητησε βοηθεια. Και εκεινη τη μερα λοιπον ολα τα βλεπω μαυρα....και μαυρη θα ειναι και η τοποθετηση μου...
Μερες μετα, λεω αμαν!πηρα ανθρωπο στο λαιμο μου, τι καθησα και του πα, μεσα στην απαισιοδοξια μου, Θεε μου;;;
δεν μετανιωνω;;;δεν ντρεπομαι;;; δεν ειναι αυτος για σενα λογος να θελω να σβησω το μηνυμα μου; γιατι οχι; εγω σου λεω πως μια χαρα ειναι. Οπως και ο καθε λογος που ο καθενας εχει για να θελει να αλλαξει κατι απο το χθες...
Ειμαι μελος που ΠΑΣΧΕΙ...Δεν ειμαι ουτε ειδικος, ουτε απλα ειδα φως και μπηκα για να περνα η ωρα μου και να το παιζω ξυπνια σε κοιμισμενους. Νοσω και ακολουθω αγωγη...δεν μιλαω εκ του ασφαλους και σαφως δεν μιλω κανοντας την εξυπνη διοτι δεν με θεωρω τετοια. Ομως πιστευω πως γραφω σε φορουμ συμπαραστασης και βοηθειας. Και εφοσον πιστευω πως απο τα λαθη μας μας δινεται η ευλογια της ευκαιριας και της επιλογης, συγχωρα με αλλα θα υποστηριζω την ελλειψη δυνατοτητας παροχης ληθης και απατηλης αισθησης βελτιωσης η ανυπαρξιας λαθους. Θελω ολοι μας να εχουμε τα λαθη μας εδω για να εχουμε την ευκαιρια να μετανοησουμε, να αλλαξουμε, να διορθωθουμε, να μας αναγνωρισουμε εστω και μεσα απο αυτα. Να δουμε τα δυνατα μας σημεια και τις αδυναμιες μας.Συγχωρα με λοιπον αλλα και σε σενα ακομα πιστευω και ελπιζω και θα διεκδικησω-υπερασπιστω αυτο σου το δικαιωμα.