Originally Posted by
sheldon
Γιατί είμαι άδικος με τον εαυτό μου;
Γιατί οποιοσδήποτε άνθρωπος που παλεύει με τον εαυτό του καθημερινά και αγχώνεται και θέλει να βελτιώνεται και προβληματίζεται όπως εσύ, είναι φύσει αδύνατον να είναι για φτύσιμο. Και επειδή εσύ θεωρείς ότι είσαι για φτύσιμο, έχω τη γνώμη ότι γίνεσαι άδικος με τον εαυτό σου.
Σάμπως με ξέρεις;
Nop...δεν ξέρω ποιος είσαι..αλλά μπορεί και να σε ξέρω απλά να μην το ξέρω :-)
Με έχεις συναναστραφεί καθόλου για να έχεις άποψη κατά πόσον οι αυτοχαρακτηρισμοί μου ανταποκρίνονται στην αλήθεια; Δεν προτίθεμαι να πείσω για τίποτα τον εαυτό μου, αλλά εκθέτω γεγονότα.
Δε σε έχω συναναστραφεί αλλά από τα γραφόμενά σου και επειδή έχω επαρκή δείκτη ευφυϊας για να τα κρίνω, θεωρώ ότι είσαι ένα συγκροτημένο άτομο το οποίο αυτοαδικείται και περιχαρακώνεται ενίοτε μέσα στους ίδιους του τους αυτοχαρακτηρισμούς.
Χαίρω πολύ, νομίζεις πως δεν έχω προσπαθήσει να αλλάξω αυτά τα πέντε σημεία; Αν τα είχα καταφέρει, σίγουρα δε θα κάναμε αυτή τη συζήτηση τώρα.
Σου έχει περάσει από το μυαλό ότι τα πέντε αυτά σημεία που θες να αλλάξεις απαιτούν μια "εξελικτική διαδικασία" και μια ωριμότητα η οποία μπορεί να πάρει χρόνια? (κοινώς, πρέπει να πήξει το μυαλό)...υπάρχουν άραγε ποτέ στιγμές που νιώθεις περήφανος για το ελάχιστο που πέτυχες? ή πάντα ζητάς από τον εαυτό σου το τέλειο, χωρίς ούτε μια επιβράβευση σε αυτόν?
Και δεν καταλαβαίνω, ποια είναι τα συμπεράσματα που ανάγω σε αξιώματα;
μια γενική εικόνα που μου δημιουργήθηκε αποτύπωσα..αν βρω συγκεκριμένο χωρίο που να το αιτιολογεί θα στο παραθέσω.