Α και ο γιατρός μου μου είπε ότι η χαλάρωση εχει να κάνει πολύ και με τον τυπο δέρματος του καθένα μας.
Printable View
Α και ο γιατρός μου μου είπε ότι η χαλάρωση εχει να κάνει πολύ και με τον τυπο δέρματος του καθένα μας.
παντως και γω εχω μεγαλη χαλαρωση. Δε με βοηθαει και το δερμα μου που ειναι λευκο και πολυ μαλακο. Σκεφτομαι βασικα μετα την δευτερη εγκυμοσυνη (εχω ηδη ενα παιδακι που γεννησα πριν το sleeve) που την υπολογιζω για του χρονου τετοια εποχη, να κανω κοιλιοπλαστικη. Παραλληλα θα δω σε κτασταση θα ειναι τα ποδια μου και αν υπαρχει κατι ποιο ελαφρυ για αυτα. Εχω πχ ακουσει για λιπογλυπτικη και λιποπλαστικη που γινονται με τοπικη αναισθησια. Απλα επειδη για μενα δεν ειναι του παροντως δεν το χω ψαξει αρκετα ακομη. Εγω ειχα κρεμασμενη κοιλια και πριν το sleeve ακομη και πριν την εγκυμοσυνη, οχι μονο λογω των πολλων φορων που ειχα χασει και ξαναπρει δεκαδες κιλων αλλα και λογω τοπικου παχους στην κοιλια. Οποτε το ειχα στο προγραμμα χρονια τωρα. Πριν ακομη παντρευτω ελεγα οταν ολοκληρωσω την οικογενεια μου θα κανω κοιλιοπλαστικη ο κοσμος να χαλασει.
Προς το παρον θα βγω στην παραλια με ολοσωμο και κανω πολυ περπατημα και βαρακια στα μπρατσα. εχω μικρα αποτελεσματα αλλα και αυτο καλο ειναι :) απο το τιποτα...ελπιζω καποια στιγμη μεχρι τα 36 μου να εχω το σωμα που παντα ονειρευομουν!
καλημέρα καινούργια ζωή! Το κίνητρο που είχα εγώ για να χάσω κιλά δεν ήταν τόσο η εξωτερική εμφάνιση όσο η υγεία. Πάντα ήμουν παχύσαρκη και με πολύ αυτοπεποίθηση. Το πρόβλημα ξεκίνησε όταν έμεινα έγκυος και εκεί συνηδειτοποίησα ότι παίζω με την φωτιά . Μετά την σληβ , οι αιματολογικές μου εξετάσεις είναι τζάμι , όλα τα καλά ανεβαίνουν και τα κακά κατεβαίνουν. Έχω στίγμα και ενω είχα αιματοκρίτη 32, τώρα έφτασα 38,5!!! Δεν υπάρχει! Δεν νιώθω πια ατονία, αδιαθεσία ,κούραση είμαι σε συνεχή εγρήγορση. Παίζω με την κόρη μου , κυλιέμαι στο πάτωμα μαζί της! Δεν με πονανε τα γόνατα και η μέση πια ( καθημερινός εφιάλτης) . Δεν σκάνε πια οι φτέρνες μου ( σχισμές) . Φοράω τακούνια και πετάω!! Περριτό να αναφέρω για τα ρούχα . Φοράω πράγματα που ουτε τα είχα ονειρευτεί. Και ναι θα βγω στην παραλία με μπικίνι φέτος διότι χαλάρωση δεν έχω υποστεί, ελάχιστα πράγματα ( μονο στήθος , αλλά δεν θα βγω και τοπλες οποτε καλύπτεται) Την έχω μια διορθωση στήθους όταν φτασω σε στόχο. Τώρα δεν ξέρω αν θα χαλαρώσω αργότερα διότι έχω δρόμο μπροστά μου. :wink1:
Λαθρεπιβάτης ξανά σ'αυτό το τόπικ. Αναφέρω λοιπόν οτι πριν κανά μήνα έκοψατο μαλλί και σήμερα ξύρισα και μούσι... με μεγάλη μου χαρά διαπίστωσα οτι το κεφάλι μου έχει πλέον ανθρώπινο σχήμα και δε μοιάζει με γουρουνοκεφαλή. Μου έφτιαξε η μέρα λέμε!!!
Καλησπέρα,Φίλιππε!Σου κουρεύω και την κατάληξη.Δε νομίζω να τη χρειάζεσαι πια!
Πέρα από τις τρίχες,το μήνυμα που δείχνεις να στέλνεις στον εαυτό σου και τον περίγυρο είναι
πως δε νιώθεις πλέον την ανάγκη να κρύβεσαι!Βγαίνουμε λοιπόν από τη ντουλάπα και το απολαμβάνουμε!
Δεν έχεις άδικο, βέβαια κυρίως με τον εαυτό είχα/έχω πρόβλημα εγώ, κατά τ'άλλα σ'όποιον αρέσουμε. Την κατάληξη τη κρατάω, δείχνει μεγαλοπρέπεια :P
Καλα ειναι τελειο το θεμα μπραβο Γιαννα μας!!!:roll:
Τι να προτοπω δεν εχω χασει τα κιλα μου,αλλα ποση δυναμη μου εχετε δωσει και ελπιδες με ολα αυτα που λετε.Καταρχας δεν θα φοβαμαι πως θα πεθανω καποια στιγμη μονο και μονο απο το παχος μου,θα αγοραζω φτηνα ρουχαλακια κι εγω γιατι τωρα που θελω να παρω το σκεφτομαι,γιατι ειναι απλησιαστα:sniff:Θα καθομαι σε οποια καφετερια να ΄ναι και οχι σε αυτη που εχει μεγαλες καρεκλες ήκαναπεδες,θα παιζω και θα χορευω ακομα πιο πολυ με το παιδακι μου,δεν θα νομιζοει οποιος μαθαινει πως εχει νεανικο διαβητη,οτι τον εχει επειδη ειμαι εγω παχυα,οσοι την βλεπουν με μαγουλακια(αν εχει μεχρι τοτε)θα λενε ειναι μικρουλα θα ψηλωσει και δεν θα νομιζουν πως εγω την μπουκωνω,δεν θα την κοροιδεψουν ποτε ταπαιδακια για την μαμα της,που χοντρηή αδυνατη η Αννα την λατρευει,γιατι να πληγωθει?Τα αστεια μου εν θα ειναι πια για το παχος μου,που ολοι γελανε και λενε πως ειμαι φοβερη που αυτοσαρκαζομαι,τι να κανω?
Θα μπορω κι εγω να παιξω στις νεροτσουληθρες και οχι μονο να κοιταω και θα κανω μπανιο,οχι μονο με μπικινι,αλλα και με ολοσωμο και με μεγαλη μου χαρα,εφου τωρα με το ζορι κανω μπανιο και μολις βγω ντυνομαι,θα βγαινω με τον αντρα μου και δεν θα σκεφτομαι πως μπορει να τον κοροιδευουν και να λενε πωςειναι ετσι αυτος με αυτηκαι τα γνωστα,πολλα πολλα πολλα ακομη που ολοι ξερετε και που μπυ δωσατε δυναμη πως καποια στιγμη στη ζωη μου ισως και να τα ζησω.Ευχομαι να μην σας χαλασατο θεμα,αλλα ειχα την αναγκη να τα πω καπου.Και παλι σας ευχαρισττω!!!
Καλημέρα,Τάκη μου!Πολύ καλά έκανες και μοιράστηκες το βάρος σου μαζί μας!
Λυπάμαι για την κοκέτα cupid μας,που έχει παιδικό διαβήτη,αλλά δεν είναι άξιο απολογίας.
Όσοι τυχόν σου το καταλογίζουν είναι ανόητοι,δεν τους εκτιμούμε κι η γνώμη τους δε μας αφορά!
Θα ελευθερωθείς κι εσύ από το επιπλέον βάρος στο σώμα σου σύντομα,ωστόσο ελπίζω εντωμεταξύ
κάτι ν'αλλάξεις στον τρόπο που σκέφτεσαι ώστε να απαλλαγείς από το πιο δυσβάσταχτο βάρος της ψυχής σου.
Πόση ενοχή κουβαλάς,πόση ντροπή...είναι τόσο κρίμα!Είσαι πανέμορφη κι είμαι σίγουρη πως οι δικοί σου
δε σ'αγαπούν τυχαία.Μην υποτιμάς όσα υπέροχα είσαι κι όσα μοναδικά εμπνέεις στους άλλους για μια ενδεχόμενη
αρνητική σκέψη ή ακόμα και σχόλιο του κάθε τυχάρπαστου,που προτιμά να εντοπίζει σκιές στις ζωές των άλλων
προκειμένου να υποτιμήσει το σκοτάδι πίσας,που ο ίδιος ζει.Και σε παρακαλώ πολύ σταμάτα ν'αυτοσαρκάζεσαι αν δε σου βγαίνει
χιουμοριστικά αλλά αμυντικά με την ελπίδα να προλάβεις τα χειρότερα.Μην τους το επιτρέπεις άλλο να σε ωθούν να σου φέρεσαι
τόσο κακοποιητικά.Τα μάτια είναι ο καθρέφτης της ψυχής,όχι η κοιλιά και τα μπούτια!Κι η δική σου ψυχή λάμπει!Δεν το βλέπεις;
Φιλιππα κανείς δεν είναι λαθρεπιβάτης σε αυτό το τοπικ και αν συμφωνειτε μπορώ να διαφοροποιησω το όνομα
"Πως άλλαξε(και αλλάζει) η ζωή μας μετά την απώλεια βαρους με ή χωρίς επέμβαση";
Αν συμφωνείτε το αλλάζω! Καλοδεχουμενες και άλλες ιδέες!!!
Μμμμμμμμμμμμμμμ...Το μάθαμε τώρα...Ήταν να μη μάθεις πως κάποιο τόπικ συνηθίζει αλλαγές τίτλου...Quote:
Originally posted by yannaki
Φιλιππα κανείς δεν είναι λαθρεπιβάτης σε αυτό το τοπικ και αν συμφωνειτε μπορώ να διαφοροποιησω το όνομα
"Πως άλλαξε(και αλλάζει) η ζωή μας μετά την απώλεια βαρους με ή χωρίς επέμβαση";
Αν συμφωνείτε το αλλάζω! Καλοδεχουμενες και άλλες ιδέες!!!
Εχω καλή δασκάλα!:saint:
:P
Ασχετως εσυ τι λες δεν θα ήταν πιο σωστό να μπορουν να πουν όλοι το πως άλλαξε η ζωή τους με την μεγάλη απώλεια βαρους; Η να το αφήσουμε όπως είναι;
Ναταλακι μου με αφησες αφωνη ,για μια ακομη φορα αγγιζεις καρδιες.
Αυτο με τον αυτοσαρκασμο δεν το ειχα σκεφτει ποτε δεν γινεται παντα απο αμυνα,αλλα τις περισσοτερες φορες,ποσο δικιο εχεις,ποσο δικιο εχεις για ολα κι ευχαριστω πολυ πολυ.
Καλα ασε δεν μπορω ακομη να ξεπερασω το Τακη και καθε φορα που το βλεπω πεθαινω στα γελια:D:D
φιλια πολλα πολλα!!!!!
Φιλάκια πολλά κι από μένα,Τάκη μου κι ευχές για όνειρα γλυκά!
Ακόμα δεν κοιμήθηκες που χθες μέσα στη μαύρη νύχτα μας έγραφες ποστς;
Μα πόσο λίγο κοιμάστε εσείς οι μάνες,σύζυγοι,εργαζόμενες κλπ κλπ;
Έχετε μεταλλαχτεί σε βρυκολακάκια;Γρήγορα στο κρεβατάκι σου!Τρέχα!
Γιαννούκα μου,εσύ είσαι ο τιτλοθέτης του τόπικ.Όπως και να το κάνεις η ουσία δεν αλλάζει.
Όποιος νιώθει την ανάγκη να γράψει την εμπειρία του σχετικά με απώλεια βάρους χωρίς να έχει καταφύγει
σε επέμβαση,θέλω να πιστεύω πως ούτως ή άλλως νιώθει πως μπορεί να συμμετέχει κι εκείνος.
Δεν είμαστε κλίκα,δεν κάνουμε διακρίσεις,δε συζητάμε εδώ για τις λεπτομέρειες του χειρουργείου.
Το πώς άλλαξε η ζωή μας ως συνέπεια της αλλαγής του σώματος,πώς νιώθουμε σχετικά κλπ.
είναι κάτι που αφορά όλους όσους βιώνουν παρόμοια εμπειρία ανεξάρτητα από τον τρόπο που έφτσασαν εκεί.
Αδαμαντια τωρα διαβασα το μυνημα σου κ κλαιω... χιχι το εχει η μερα σημερα,να δω θα στερεψουν ποτε! σε νιωθω πολυ! κ κανω περιπου ιδιες σκεψεις κυριως για το παιδακι μου αλλα κ για τα υπολοιπα,γενικως νιωθω εξωγηινη... σαν να κοιταω τη ζωη κ να μην μπορω να την ζησω... ευχομαι να τα καταφερουμε φιλεναδα κ σε μερικα χρονια να ειναι αυτα παρελθον