Καλημέρα.Χθες διάβασα το μήνυμά σου προς το βραδάκι αλλά δεν ήμουν σπίτι και πίστεψε με,ανυπομονούσα να βρεθώ πάλι σήμερα στο δωμάτιο μου για να σου απαντήσω.Να ξεκινήσω με το να σου πω οτι και εγώ θεωρώ τις συζητήσεις μας φοβερά εποικοδομητικές.Υπάρχει διάλογος αλλά και αντίλογος,κάτι το οποίο με κάνει να προβληματίζομαι σχετικά και με την "άλλη όψη του νομίσματος" σε διάφορα θέματα που συζητάμε.Όπως σου έχω πει,μου είχε λείψει τέτοιου είδους επικοινωνία,συνήθως με το περίγυρό μου που αναγκαία συναναστρέφομαι είμαι επιφανειακή,τυπική,δείχνω οτι είμαι καλά -κανείς δηλαδή δε μπορεί να φανταστεί τι είδους "κενές",σκοτεινές μέρες βιώνω- και δε μιλάω καθόλου για τα ενδιαφέροντα μου ή τους κόσμους μου.Είναι φορές που απλά βρίσκομαι σε μια παρέα και μπορεί να περάσει αρκετή ώρα χωρίς να πω λέξη,να είμαι εκεί αλλά να ταξιδεύει το μυαλό μου αλλού.Βέβαια,αυτό μάλλον συμβαίνει επειδή δεν έχω βρει ακόμη ανθρώπους που να ταιριάζουν πραγματικά σε εμένα.Πάντως ήθελα να σου πω οτι μερικές προτάσεις σου με επηρεάζουν και με ταρακουνούν.Να,όπως αυτή ας πούμε "έχω μάθει πολλά πράγματα να τα μασάω .. ενώ δεν είμαι." ή αυτή "ώρες ώρες νιώθω ότι προσπαθώ να ξεφύγω απ τον εαυτό μου." Ειδικά στο οτι προσπαθείς να ξεφύγεις από τον εαυτό σου είναι κάτι στο οποίο ταυτίζομαι σε μεγάλο βαθμό.Είναι στιγμές που σκέφτομαι κάποιες συμπεριφορές ή κινήσεις μου και με πιάνει ένα σφίξιμο, θέλω απλά να ανοίξει η γη να με καταπιεί.Και εγώ πάντως φοβάμαι μη γίνομαι φορτίο ή βάρος και υπάρχουν φορές που με πιάνουν κάτι τρελές ανασφάλειες και τότε είναι που γίνομαι κουραστική επειδή επιμένω να ρωτάω κοντινούς μου ανθρώπους αν αντέχομαι και άλλα παρόμοια.Γενικά,συνήθως μόνη μου υποβαθμίζω τον εαυτό μου ενώ οι άλλοι μπορεί να μην έχουν κανένα θέμα μαζί μου.
Τις μέρες που ξυπνάω και δε "μπαίνει" από το μπατζούρι το φως του ήλιου,η διάθεση μου αυτόματα γίνεται πιο μελαγχολική.Χθες βέβαια δεν με επηρέασε τόσο ο καιρός.Το απόγευμα ήμουν έξω και μου άρεσε το σκηνικό,έβγαζε μια καφκική ατμόσφαιρα.Τέτοιες μέρες -όπως και τη σημερινή- τις συνδυάζω με τέτοιου είδους κομμάτια : https://www.youtube.com/watch?v=PMAB3r6EjcM .Πιάνουν ακριβώς το feeling του "ψυχρού" καιρού,ειδικά αν βρέχει κιόλας.Το συγκεκριμένο κομμάτι είναι από τα πολύ πολύ αγαπημένα μου.Παρατήρησε το synthesizer,έχει ένα τόσο νοσταλγικό τόνο που ειδικά το καλοκαίρι που είχα "δεθεί" με το συγκεκριμένο δίσκο,μου έφερνε δάκρυα στα μάτια.Ο τραγουδιστής ήταν επιληπτικός,αυτοκτόνησε στα 23 του.Γενικά το καλοκαίρι με είχαν "σημαδεύσει" ο συγκεκριμένος δίσκος και η βιογραφία του τραγουδιστή.Παρ'όλο που γνώριζα το συγκρότημα καιρό,πρώτη φορά αισθάνθηκα οτι μπορούσε να με "αγγίξει" πραγματικά η μουσική τους και πλέον έχουν ξεχωριστή θέση μέσα μου.Διαλογισμός,ε? Έχεις βιβλία για πρακτική άσκηση? Μίλησε μου λίγο παραπάνω για αυτό,αν θέλεις.Μου φαίνεται ιδιαίτερα ενδιαφέρον.Εγώ έχω ένα βιβλίο,τη "μυστική καββάλα",το οποίο είναι καθαρά θεωρητικό και αποσκοπεί στη κατανόηση της καββάλας.Δε ξέρω αν γνωρίζεις επί του θέματος,με δυο λόγια η καββάλα είναι ένα αποκρυφιστικό πρακτικό σύστημα ανύψωσης της συνείδησης και μια από τις πρακτικές μεθόδους που χρησιμοποιούν όσοι ακολουθούν αυτό το μονοπάτι είναι ο διαλογισμός.Βέβαια είναι ένα πολύπλοκο σύστημα,όποτε και το βιβλίο είναι δύσκολο,δυσνόητο σε ορισμένα σημεία για τους αρχάριους.Φαντάσου δε το διάβασα ολόκληρο και έχει χρόνο περίπου που ασχολήθηκα,οπότε έχω βασικές,υποτυπώδεις γνώσεις.Πάντως,θαυμάζω τους ανθρώπους που ακολουθούν τέτοια μονοπάτια γιατί χρειάζεται μεγάλη αφοσίωση,πειθαρχεία,υπομον ή και θέληση.
Γέλασα λίγο με το "ακούγομαι σαν preacher" ! Έχεις απόλυτο δίκιο σε όσα μου γράφεις στη συγκεκριμένη παράγραφο σχετικά με τη διατροφή συναρτήσει της ψυχολογίας.Και εγώ αισθάνομαι πως όταν ηρεμήσω περισσότερο μέσα μου,όλα μου τα βήματα και οι κινήσεις θα είναι περισσότερο συνειδητές και προσεγμένες.Αλλά χρειάζεται καιρός μέχρι να φτάσω σε ένα καλό επίπεδο ψυχολογίας.Οι "δαίμονες" μου με τυραννούν ακόμη,άλλες φορές περισσότερο και άλλες λιγότερο.
Έμεινα λίγο με την απάντηση του καθηγητή.Μάλλον όλοι έχουν το ίδιο μότο!Εκείνη τη μέρα εκεί που προσπαθούσα να υποστηρίξω τη θέση μου,αυτή ακριβώς την ερώτηση άκουσα από τον αντιπαθέστατο καθηγητή του εργαστηρίου.Βέβαια,απάντησ α και ανάλογα.Ενώ παλιότερα,απλά θα έβαζα τα κλάματα ή δε θα μιλούσα.Μου είχε συμβεί πέρυσι σε ένα άλλο εργαστήριο που μια καθηγήτρια με προσέβαλε και αντί απλά να αδιαφορήσω και να μην ασχοληθώ,εβάλα τα κλάματα.Οκ,μπορεί να σου φαίνεται περίεργο,αλλά είμαι αρκετά ευαίσθητη και μερικές φορές με επηρεάζουν περισσότερο από όσο θα έπρεπε ή χρειαζόταν κάποια πράγματα.Πλέον το δουλεύω όμως και όταν πάνε να με "πατήσουν", μιλάω με ύφος και αυστηρότητα.Χαίρομαι που το έχω καταφέρει αυτό.
Ούτε εγώ ακούω πάντως ελληνική μουσική.Ελάχιστα πράγματα.Εκ των οποίων και αυτό το συγκρότημα : https://www.youtube.com/watch?v=CeT12TYjv_k .Όλο ευχάριστα πράγματα σου στέλνω σήμερα! Όντως το κομμάτι που σου έστειλα χθες,το σκεφτόμουν και εγώ οτι έχει κάτι αισθησιακό.Τέτοια πράγματα ακούω συνήθως όταν θέλω να χορέψω και να αφεθώ.Πραγματικά μου αρέσει πολύ αυτή η αμοιβαία ανταλλαγή μουσικών ακουσμάτων,γιατί διευρύνω και εγώ το κόσμο μου.Πέρα από αυτό όμως το να ακούω κομμάτια που μου στέλνεις,είναι ένας τρόπος να σε γνωρίσω καλύτερα,να γνωρίσω τι σε εκφράζει,τι σε γοητεύει,με τι ταυτίζεσαι.Χαμογελούσα όσο άκουγα το κομμάτι που μου έστειλες.Παρομοίως μου βγάζει κάτι γλυκό,αιθέριο,αγγελικό αλλά παράλληλα και κάτι συγκινητικό.Δηλαδή αν το άκουγα κάποια στιγμή που θα ήμουν άσχημα ψυχολογικά,είμαι σίγουρη οτι θα βούρκωνα.Α,ναι.Σχετικά με τη σειρά που μου ανέφερες,δεν τη γνωρίζω.Αξίζει λες? Πάντως,το bojack horseman με έχει συνεπάρει και ένας από τους λόγους είναι οτι έχει πολύ ρεαλισμό μέσα.
Καλό σαββατοκύριακο εύχομαι.
