Πώς πείθεις καποιον κοντινό σου να λάβει βοηθεια;

Γιωργο, δεν ξερω πια αν υπαρχει αυτο που λεμε νορμαλ ή μη.
Τις δικες μου ευθυνες τις αναγνωριζω σχεδον μια προς μια κ με τη βοηθεια της ψυχοθεραπειας ανακαλυπτω νεες διαστασεις του προβληματος καθε φορα.
Αν η ευθυνη ειναι ολη δικη μου, ναι, να το δεχτω. Θα με βοηθησει να αποδεχτω την εκβαση αυτης της καταστασης.
Μα η δικη του μεριδα ευθυνης; Εχει το ακαταλογιστο εκεινος; Δε νομιζω.
Δεν επιζητω να "αθωωθω" απο ενα ατυπο αγνωστο ακροατηριο ομως μου φερεται σαν εκεινος να με δικασε κ καταδικασε ερημην μου κ απλως μου ανακοινωσε την ποινη. Ετσι ακριβως ενιωσα οταν μου δηλωσε για απολυτως συμβατικη συγκατοικηση κ λευκο γαμο.
Συνοπτικες διαδικασιες κ μια ετυμηγορια χωρις συνδεση με τα γεγονοτα.
Φυσικα ειμαι υποχρεωμενη να τον αφησω να φυγει.
Και για λογους δικης μου αξιοπρεπειας κ για το καλο των παιδιων.
Ποιος μενει με το ζορι εκει οπου του χουν τελειωσει ολα;

Ψαχνοντας το φορουμ για περισσοτερες πληροφοριες περι απλων ή πιο συνθετων διαταραχων,
βρεθηκα στο παρακατω θεμα με τιτλο "Μαγνητικος διακρανιακος ερεθισμος"
https://www.e-psychology.gr/forum/th...BF%CF%82/page2

Διαισθητικα και μονο μού εκανε ενα ξεκαθαρο κλικ ο τιτλος μιας και εδω κι ενα μηνα ο συζυγος,
αναμεσα στα υπολοιπα που ζει ιδιωτικα και μακρυα μου, επισκεφθηκε εναν νευρολογο της Αθηνας,
τον οποιο του τον συστησαν απο την πολη μας, προκειμενου να γνωματευσει μια προσφατη μαγνητικη που ειχε κανει. Η μαγνητικη εγινε επειδη πριν 3 χρονια ειχε βρεθει μια κυστη στην επιφυση και εχρηζε παρακολουθησης αλλα και γιατι εχει πονοκεφαλους καθημερινα εδω κι ενα 6μηνο (το διαστημα ακριβως που μου ζητησε να ζουμε συμβατικα και ιδιωτικα εν μεσω γαμου).
Η μαγνητικη εδειξε την αρχικη κυστη ιδια οπως πριν, αλλα ανιχνευσε και την εμφανιση μιας ακομα
περιοχης ως ισχαιμικης, που παλια δεν φαινοταν.

Πηγε στο νευρολογο, του εκανε οπως μου ειπε μια εξεταση με ενα μηχανημα με ηλεκτροδια
και περιμενε καποιες μερες για γνωματευση. Του ειχα ζητησει να μου πει την ονομασια της εξετασης
και αρνηθηκε. Μπαινω στη διαδικασια να υποθεσω μηπως ονομαζεται ετσι η μεθοδος.
Οταν επεμενα να τον συνοδευσω στον νευρολογο αυτο για να του παραθεσω ολη τη σειρα των συμπτωματων του, οπως τα ζω εγω διπλα του, τοτε ηταν που εκανε εκρηξη οργης και με εσπρωξε κλπ, ζητωντας αργοτερα συγγνωμη και ρωτωντας με αν πιστευω οτι πασχει απο κατι.
Μπορει να πηγε να κανει θεραπεια αντι για απλως διαγνωση και να μου το κρυβει;
Θα ηθελα τοσο να του του δωσω την πληρη εικονα
της συμπεριφορας του συζυγου ωστε να μπορεσει να γινει η πιο ολοκληρωμενη θεραπεια.
Μαλιστα σκοπευα να παρω κρυφα αδεια απο τη δουλεια και να τον συναντησω στο ιατρειο του
νευρολογου χωρις να του το πω, για να μην το βιωνει μονος του, πραγμα που τελικα καλυτερα που δεν εγινε αφου η επισκεψη μετατεθηκε για αλλη μερα.
Επισης ενω σε καποιες στιγμες εβλεπα οτι ηθελε στηριξη και προσφερομουν να ειμαι διπλα του, σε εργαστηρια
εξετασεις κλπ αρνιοταν με πεισμα κι εγωισμο. Υποθετω οτι το εκανε για να μη φανει
οτι με εχει αναγκη στα δυσκολα ενω ο ιδιος ειχε αποφασισει να πορευτει χωρις εμενα.
Βρεθηκα ακομα και να πρεπει να απολογουμαι σε συγγενεις που δεν τον συνοδευα στους γιατρους,
αλλα εκεινος εξοργιζοταν κι εξαπελυε τις γνωστες βρισιες, ηταν απαγορευτικο για μενα.
Παντως ειναι εντυπωσιακο οτι επιμενει να επαναλαμβανει οτι και αυτο και οποιοδηποτε προβλημα
υγειας του παρουσιασθει οφειλεται αποκλειστικα σε μενα. Ακομα κι αν πεθανει, εγω θα φταιω λεει.
Και μενω κοκκαλο.
Ενας νευρολογος ασχολειται με το κομματι συμπεριφορας ενος ατομου;
Συσχετιζω τωρα και με κατι που μου ειπε η δικη μου ψυχολογος, βασει μιας περιγραφης που εκανα
για εκεινον, οτι δινει την εντυπωση οτι εχει λαβει συμβουλη ψυχολογου/ειδικου ο συζυγος χωρις να μου το λεει.

Να προσθεσω οτι λιγο πριν παραπονεθει για καθημερινους πονοκεφαλους, μεσα στο καλοκαιρι δλδ,
ηθελε να κανει αντισυμβατικα πραγματα, δλδ σκεφτοταν να κανει τατουαζ, εβαλε σκουλαρικι στο αυτι, ενω ποτέ μεχρι τοτε δεν ειχε δειξει οτι θα το εκανε. Οχι οτι ειναι κατι σημαντικο ενα σκουλαρικι, αλλα στα 40κατι σου, σε μια παρορμητικη αποφαση της στιγμης, ισως ειναι.
Επαναλαμβανε συχνα οτι θελει να ζησει σαν να ειναι 15 χρονων και οτι γι αυτο το λογο να μην τον πιεζω.
Πώς μπορει ολ' αυτα να συσχετιζονται; Κριση ηλικιας;

Φοβαται επισης για την οποιαδηποτε πιθανη ασθενεια που μπορει να εχει οτι μπορει να πεθανει εξαιτιας αυτης και κυριως εξαιτιας μου.
Επαναλαμβανει φωναζοντας οτι ισως να εχει ελαχιστα χρονια ζωης εν οψει αρα προτιμαει να τα ζησει οπως εκεινος επιθυμει.
Για μενα επισης λεει με παθος οτι δεν τον αγαπαω. Αφου δεν τον δεχομαι οπως ακριβως ειναι με τα ελαττωματα και τις ατελειες, δεν τον αγαπαω. Για κεινον η αγαπη φανταζει σαν την μητρικη αφοσιωση, ετσι εχω καταλαβει. Φυσικα ποτέ δεν επεκταθηκε αναλυοντας τετοια θεματα. Πετάει μια ατακα, ενα παραπονο με παθος και οργη και μετα ο,τι καταλαβα-καταλαβα.

Ειστε πεντε χρονων κι οι δυο κ αγαπιεστε τελοσ

Quote:

---

Originally Posted by elis

Ειστε πεντε χρονων κι οι δυο κ αγαπιεστε τελοσ

---

Πιστευω οτι ειναι απολυτως αληθεια.

υποθετω οτι ο λογος που εξοργιζοταν ητα επειδη πχ θα εκανες καπιο κολπο για να τον συνετισεις οπως πχ να του πεις θα παρω την επιμελεια των παιδιων και θα φυγω και αυτος θα εγινε ταυρος εν υαλοπωλειο και τωρα δε θα ξερει που να ξεσπασει για να ηρεμισει μετα

εσυ μπορει να σκεφτεσαι πχ ε και τι θα παθει θα ταλαιπωρηθει λιγο απλως αυτος ομως το βλεπει αυτο σαν εχθρικη ενεργεια η πιστευει οτι το κανεις για να το πολεμισεις η για να τον διωξεις απο τον χωρο σου.

επισης του ζητας συνεχως αποδειξεις για το οτι πηγε στους γιατρους και του θυμιζεις αστυνομικο και οπως βλεπεις για αυτο εγινε εξαλος.

Oχι, εγινε το ακριβως αντιθετο, απειλησε οτι θα τα παρει απο μενα.
Γιναμε....νταξει...γυαλια-καρφια.
Αλλη μερα, με ηρεμια τον ρωτησα γιατι επιμενει να υπερβαλλει ετσι.
Μου απαντησε οτι φοβαται μηπως τα παρω και φυγω μακρυα.
Δλδ εντελως παραλογος φοβος εφοσον ξερει πως ουτε εχω πού να
παω μα και τη λιγη βοηθεια που μπορω να εχω, την εχω εδω στην πολη
που ζουμε. Επισης, δεν θα τιμωρουσα ουτε τα παιδια μου ετσι, να στερηθουν εναν πατερα που ηταν πολυ δοτικος και που περιμενω
οτι ανακτωντας τις δυναμεις του θα μπορεσει να ξαναασχοληθει μαζι
τους οπως παλιοτερα.
Σε ο,τι πω ή δεν πω, σε καθε μου βλεμμα εισπραττει την απειλη.

Δλδ τον μεγαλυτερο φοβο του καθε φορα τον βιωνει σα να εχει πραγματωθει με αποτελεσμα να τον προκαλει πολλες φορες κ να μην το συνειδητοποιει.
Αυτο βεβαια παλι δεν θα κατσει να το ακουσει απο μενα.
Απο εναν τριτο ισως.

Εντάξει εγώ κατάλαβα τα πρώτα χρόνια τον είχες θεό κι ο καημένος δεν ήξερε από γυναικεσ κ ψαρωσε πάσχεις από απομυθοποίηση κι είναι ασθένεια της εποχής κ του τρόπου που μεγαλώνετε οι γυναίκες θα σου πω την αλήθεια η μέση Ελληνίδα είναι ανώτερη πνευματικά από το μέσο άντρα αλλά δεν έχει αυτοπεποίθηση δηλαδή όταν θα είσαι πάλι μόνη σου θα δυσκολέψουν τα πράγματα κ τότε να σε δω θα σου πω τι κάνουμε εμείς οι σχιζοφρενεισ πρέπει να επιβιωνουμε μόνοι μας δηλαδή όλα πρέπει να τα διεκπεραιονουμε μόνοι μας τις φιλίες μας τις σχέσεις μας οι γιατροί μας εκπαιδεύουν με τις ομαδικές θεραπείες κλπ κι εκεί φαίνεται η πραγματική σου αξία κ δύναμη αν μπορείς ότι μπορείς εγώ πρωσοπικα ξεκίνησα από το μηδέν όταν τα είχα χάσει όλα μετά συνιθησα αν χωρίσεισ θα χάσεις τη ζωή σου κ θα πάρεις μια άλλη ζωή που μπορεί να είναι χειρότερη

Α βρε Ελις. Σωστο σε βρισκω. Δεν πιστευω οτι ειναι καλυτερο να ζει καποιος χωρις αυτον που αγαπαει.
Αλλα χωρις διορθωση κι εγω κι αυτος τι μελλον να χουμε μαζι;

Καλά εγώ σ λέω το μετά θα είναι πολύ χειρότερο στα δεκαοχτώ όταν ήσουν μπορούσες να ζήσεις μόνη σου μπορούσες μπορείς να χωρίσεισ αν όχι δεν μπορείς

ομως του δινεις συνεχως την εντυπωση οτι εισαι ικανη για ολα μαλον επειδη ετσι σε συμβουλεψαν οι ψυχολογοι και αυτος τα παιρνει οταν το κανεις αυτο

μπορει πχ αυτο να στο ειπαν οι ψυχολογοι να το κανεις με την εξηγιση οτι ετσι υπεθεταν οτι θα υποκυψει και θα παει σε αυτους.

Ο μαγνητικός διακρανιακός ερεθισμός δεν είναι εξέταση, είναι μία μέθοδος θεραπείας της κατάθλιψης μέσω της μαγνητικής διέγερσηςκάποιων περιοχών του εγκεφάλου.
Αυτή τη θεραπεία την είχε κάνει ο άντρας μου και χρειάζεται αρκετές συνεδρίες για να έχει αποτελέσματα. Επιπλέον, δεν είναι με ηλεκτρόδια.
Μήπως ο νευρολόγος του έκανε ηλεκτρομυογράφημα;

Quote:

---

Ενας νευρολογος ασχολειται με το κομματι συμπεριφορας ενος ατομου;
Συσχετιζω τωρα και με κατι που μου ειπε η δικη μου ψυχολογος, βασει μιας περιγραφης που εκανα
για εκεινον, οτι δινει την εντυπωση οτι εχει λαβει συμβουλη ψυχολογου/ειδικου ο συζυγος χωρις να μου το λεει.

Να προσθεσω οτι λιγο πριν παραπονεθει για καθημερινους πονοκεφαλους, μεσα στο καλοκαιρι δλδ,
ηθελε να κανει αντισυμβατικα πραγματα, δλδ σκεφτοταν να κανει τατουαζ, εβαλε σκουλαρικι στο αυτι, ενω ποτέ μεχρι τοτε δεν ειχε δειξει οτι θα το εκανε. Οχι οτι ειναι κατι σημαντικο ενα σκουλαρικι, αλλα στα 40κατι σου, σε μια παρορμητικη αποφαση της στιγμης, ισως ειναι.
Επαναλαμβανε συχνα οτι θελει να ζησει σαν να ειναι 15 χρονων και οτι γι αυτο το λογο να μην τον πιεζω.
Πώς μπορει ολ' αυτα να συσχετιζονται; Κριση ηλικιας;

---

Δεν αποκλειεται να τον εχει συμβουλεψει καποιο ατομο. Οχι απαραιτητα ψυχολογος ή ψυχιατρος. Μπορει να εχει συζητησει με καποιο ατομο διεξοδικα το ποσο τον καταπιεζεις, οτι εισαι επικριτικη και παρεμβατικη σε ολα και να εχει μεταφερει αυτη την πεποιθηση οτι "Τον εχεις αρρωστησει" και να αποφασισε αντι να κανει αυτοκριτικη, να κανει εφηβικη επανασταση. Θα του περασει, ΑΝ τον αφησεις και λιγο ησυχο...

Quote:

---

Originally Posted by αλεξανδρος_77

ομως του δινεις συνεχως την εντυπωση οτι εισαι ικανη για ολα μαλον επειδη ετσι σε συμβουλεψαν οι ψυχολογοι και αυτος τα παιρνει οταν το κανεις αυτο

μπορει πχ αυτο να στο ειπαν οι ψυχολογοι να το κανεις με την εξηγιση οτι ετσι υπεθεταν οτι θα υποκυψει και θα παει σε αυτους.

---

Δυστυχως υπηρξε στιγμη που φερθηκα ως ικανη για ολα. Στο παρελθον σε μια πολυ συγκεκριμενη περισταση.
Ειναι σα να περιμενει τα παντα - προς το κακο- απο εμενα ασχετως αν μετρανε κοντα 2 10ετιες απο τοτε.
Γνωριζοντας πια τον εαυτο μου δεν με θεωρω ικανη για ολα. Εκεινος ομως πληγωθηκε κ δεν ξεχνα ποτέ.

Αχ βρε terpsis, δεν τα λες όλα από την αρχή να έχουμε συνολική εικόνα.
Σύμφωνα με αυτά που έγραψες πιο πάνω, θα πρέπει οπωσδήποτε να συναντηθείς με τον νευρολόγο του. Υπάρχει περίπτωση όοοολο αυτό που περνάτε και η συμπεριφορά του να οφείλεται σε πραγματική πάθηση στον εγκέφαλο.
Τί να συζητάμε τώρα; Μία πάθηση στον εγκέφαλο μπορεί να σου αλλάξει εντελώς την προσωπικότητα. Το πρώτο πράγμα που έπρεπε να κάνεις!

το ξερω Κασσανδρα μου. ομως μου απαγορευει καθε αναμειξη.