Originally Posted by
Caba
Εμενα το βασικο μου προβλημα που μου δημιουργησε ακομα και ψυχοσωματικα ειναι η φιλη μου. Αυτο με οδηγησε στο να εχω τοσο μεγαλη αναγκη να τα πω καπου. Εκεινον τον εχω αφησει πισω. Δεν μπορω να τον βοηθησω δεν θελω ουτε ηθελα να γινω η νοσοκομα του. Ηθελα καποιον που να θελει να ειναι αναλαφρος με τη ζωη.
Παντως εκανα πολυ καλα και νομιζω οτι δεν βρεθηκε τυχαια στο δρομο μου αυτο το φορουμ .
Θα ηθελα να πω οτι 2 μερες τωρα νιωθω πολυ καλυτερα. Κοιμηθηκα, ξεκουραστηκα, βεβαια απο την πιεση εχω ενα τρομερο πονο στο αυτι αλλα χαλαλι. Καμια σχεση ο πονος αυτος με τον αλλο που ειχα.
Νιωθω οτι ανασαινω διαφορετικα ενα βαρος εφυγε και σαν να το αισθανθηκαν και οι αλλοι που με ξερουν αρχιζουν και με αναζητουν.
Μονο ενα μεγαλο ευχαριστω σε ολους....