Καλησπέρα boo.
Στεναχωριέμαι να ακούω ανθρώπους να περνάνε δύσκολα αλλά τα περνάω και εγώ και καταλαβαίνω.
Ξέρω ότι είναι δύσκολο να πιστέψεις το οτιδήποτε απλά εγώ θα πω την γνώμη μου.
Στο παρελθόν (από τα 15 μέχρι και πριν από 2 χρόνια -είμαι 36-) ήμουνα τίγκα στα ψυχωτικά.
Ήταν η εποχή που ήμουν ο "μακακας" για όλους και κυρίως για τον εαυτό μου.
Φοβόμουνα τι θα πει ο άλλος για μένα,τι λάθος μπορεί να έχω κάνει
η να κάνω και να χάσω τον άλλον και ένιωθα ότι όλα εξαρτώνται από μένα για τα πάντα.Από οικογένεια,φίλους,σχέσεις.
Και έτσι γέμισα άγχος για τους άλλους τελικά και δεν άξιζαν και μια.
Και κάπως έτι γεμίζοντας άγχος για τα πάντα η ΙΔΨ φούντωσε τα πρώτα μου ψυχωτικά.
Να μην τα πολυλογώ νόμιζα ότι με έχει στείλει ο θεός στον κόσμο να βασανιστώ για αυτόν όπως ο χριστός,έβλεπα στο δωμάτιο μου αγίους,την παναγία να κρατάει αγκαλιά τον χριστό,περίμενα επί 2ώρες κοιτώντας τον τοίχο να εμφανιστεί ένας μπλε σταυρός που αν δεν σχηματιζόταν νόμιζα ότι δεν θα ξυπνήσω την επόμενη μέρα.Νόμιζα ότι θα πεθάνω στα 33 μου όπως και χριστός.
Δεν μπορούσα να βγω από το σπίτι γιατί και ο παραμικρός ήχος μου έκοβε τα γόνατα και σχεδόν έπεφτα κάτω.
Πήγα πολύ αργά σε ψυχίατρο και μου είπε πως έχω ΙΔΨ σε σημείο ψυχωτικών.
Όχι ότι δεν πήγαινε το μυαλό μου αλλά η διάγνωση με τρόμαξε και με φόβισε.Πήρα φαρμακευτική αγωγή αλλά δεν με έπιανε (χρειαζόμουνα άλλα φάρμακα γιατί τελικά χρόνια αργότερα,πρόσφατα δλδ διαγνώστηκα με σχιζοσυναισθηματική διαταραχή,παίρνω πια σωστή αγωγή και είμαι εντάξει-σχετικά-).
Τότε λοιπόν ήταν που από τα πολλά ψυχαναγκαστικά και τα ψυχωτικά κουράστηκα.Όσο κι αν φαίνεται δύσκολο είπα
μέσα μου...Ε αι στο καλό πια δεν αντέχω να ζω έτσι.Και παρόλο που μου ήταν αφόρητα δύσκολο έκοψα τους ψυχαναγκασμούς και τις φοβίες,έκανα στην άκρη με μεγάλη δυσκολία το άγχος μου και μετά από λίγες μέρες κάτω από πολύ πίεση (γιατί ήταν θέμα που με βασάνιζε χρόνια) βέβαια σταμάτησα να κάνω οτιδήποτε έκανα.Δεν άντεχα να ζω σε έναν άλλο κόσμο.
Τα είχα καταφέρει.
Πριν 2 μήνες άρχισα να έχω κάθε βράδυ ταχυκαρδίες σε σημείο να μην μπορώ να κοιμηθώ και να φοβάμαι.
Πήγα στο νοσοκομείο μου έκαναν καρδιογράφημα,υπέρηχο και ακτινογραφία για να δουν αν έχω κάποιο πρόβλημα στην καρδιά.
Χωρίς να ξέρουν ότι έχω κάποιο ψυχιατρικό πρόβλημα ο γιατρός που με εξέτασε μου είπε η καρδιά σου
είναι μια χαρά απλά πρέπει να διώξεις το άγχος σου.Αυτό είναι το πρόβλημα.
Λίγες μέρες μετά που γύρισε ο ψυχίατρος μου πήγα αμέσως και του είπα τι έχει συμβεί.
Άκουσα την ίδια απάντηση.Έχεις πνιγεί από το άγχος (γιατί είχα κάποια θέματα που με άγχωναν).
Βάλαμε κάτω ένα ένα τα θέματα που με άγχωναν,μου έδωσε λύσεις με ηρέμησε και απο εκείνη την ημέρα
(μαζί με αγχολυτικά) το θέμα σταμάτησε.
Το άγχος και οι φοβίες μπορούν να φουντώσουν μια κατάσταση.Και ειδικά σε εμάς που έχουμε τα δικά μας θέματα.
Και στα γράφω όλα αυτά γιατί θεωρώ(ίσως και να κάνω λάθος) πως όλες αυτές οι σκέψεις παρακολούθησης και εξωγήινων
σε αγχώνουν συνεχώς.Ξέρω ότι είναι δύσκολο αλλά τα έχω καταφέρει και πιστεύω ότι μπορείς κι εσύ.
Σταμάτα να αγχώνεσαι για την παρακολούθηση σταμάτα να αγχώνεσαι για τους άλλους.Βρες δύναμη και
κάντα στην άκρη όσο δύσκολο κι αν είναι αυτό.Βάλτα κάτω και διώξε σιγά σιγά ένα ένα πράγμα που σε αγχώνει.
Πες μέσα σου πως δεν αξίζει να ζω έτσι και η ζωή μου είναι δική μου επιλογή.Γιατί στην τελική βρε κορίτσι έχουμε μια ζωή να
ζήσουμε και δεν είναι παντοτινή.Δεν είναι κρίμα ένα άγχος και οι φοβίες μας να μην μας αφήνει να την απολαύσουμε?
Και ξαναλέω οτι ξέρω πόσο δύσκολο είναι να γίνει αλλά κάποια στιγμή πρέπει να αγαπήσουμε τον εαυτό μας
να βρούμε δύναμη και κουράγιο και να πολεμήσουμε για ότι μας σκλαβώνει.
Όσο αφορά τους γονείς σου μην φοβάσαι,είναι οι άνθρωποι που σε γέννησαν,σε αγαπάνε,σε νοιάζονται και είναι δίπλα σου.
Δεν είναι ξένοι.Μην φοβάσαι καθόλου.Σε αγαπάνε και κάνε και εσύ το ίδιο για αυτούς.Προσπάθησε το κι αυτό.
Αλήθεια εμφανισιακά (αλήθεια να μου πεις) μοιάζεις σε κάποιον απο τους 2 σου γονείς?Σου έχουν πει κάποια άτομα
ότι μοιάζεις?Θα ήθελα την απάντηση σου.
Πίστεψε και αγάπα τον εαυτό σου,διώξε με όποιο τρόπο μπορείς τις φοβίες σου και θα δεις πως θα ζεις καλύτερα.
Να 'σαι καλά και προσπάθεια!