Νομίζω πως το "πρόβλημα", αν κάποιος μπορεί να το πει έτσι, είναι ότι ξεκινήσατε όπως είπες με μία ερωτική σχέση, με το κρεβάτι σας δηλαδή στο 7. Όταν η καθημερινότητα με τα δικά της επιπρόσθετα βάρη (την οικονομική στένωση του πυλωρού, τις συμπληγάδες των συγκρούσεων και τις τριβές, την εκ των πραγμάτων απαραίτητη προσήλωση στο παιδί, που απαιτεί 24/7 από τους γονείς του φροντίδα και κάλυψη των αναγκών του στα πρώτα του χρόνια), νομίζω πως ήταν φυσικό να ξεχάσετε κάπου να είστε εραστές, που είναι πολύ διαφορετικό από τους ρόλους μάνα/πατέρας, εργαζόμενος, διαχειριστής των οικονομικών/νοικοκύρης, γιατί θέλει μία ελευθερία στην έκφραση και ένα παιχνίδι, μία διάθεση για παιχνίδι και γήτεμα του άλλου που εσείς στη διαδρομή χάσατε. Ποτέ δεν είναι αργά για να την ξαναβρείτε την παιχνιδιάρικη διάθεση, και δεν χρειάζονται 300 ευρώ. Άκου λεφτά ρε στην εποχή που ζούμε! Επειδή όμως για μια γυναίκα ο σαρκικός έρωτας έχει μεγάλη εγκεφαλική συμμετοχή, νομίζω θα είναι καλύτερα για σένα τα πράγματα αν δε νιώθεις θυμό για το σύντροφό σου, γιατί μετά είσαι αμφιθυμική όσον αφορά το κρεβάτι σας. Η σεξουαλική μας ζωή αποτυπώνει καλύτερα από κάθε άλλον τομέα την εξέλιξη της σχέσης μας και την ικανοποίηση, την αρμονία ανάμεσα στους συντρόφους, οπότε καλά κάνεις Αντζίκ και προτείνεις έναν σεξολόγο!
