Γουάι ουδεμία σχέση έχει το πωσ σου φέρονται με την αλήθεια αυτό πρέπει να το ξέρεις γενικά ισχύει για όλη σου τη ζωή και μία που είσαι φοιτητής κ άρα το μέλλον της χώρας μάθε αυτό κι άσε τα γράμματα
Printable View
Γουάι ουδεμία σχέση έχει το πωσ σου φέρονται με την αλήθεια αυτό πρέπει να το ξέρεις γενικά ισχύει για όλη σου τη ζωή και μία που είσαι φοιτητής κ άρα το μέλλον της χώρας μάθε αυτό κι άσε τα γράμματα
Εμενα οι ψ.μου με ειχαν στο φτυσιμο εκτος απο μια που ηταν υστερικη και ευτυχως ξεμπερδεψα πα πα καλυτερα οι αδιαφοροι δεν το συζητω καλυτερα να μπερδευει και το όνομά σου! Εχει βρει κανεις τον τρόπο να μην σκεφτεσαι εναν ανθρωπο; νεφελη σε καταλαβαινω και οι ναρκισσιστες σε βαζουν τοσο μεσα γιατι παιζουν τους απροσιτους δηλ.σου λενε με κερδιζεις σαν βραβειο εμενα που με θελουν τοσες! Εισαι η τυχερη.
Γειά Νεφέλη. Να σου πω ότι αρκετά χρόνια πριν την πάτησα σε κάτι ανάλογο. Και να φανταστείς πήγα σε κάποιο ψυχολόγο χωρίς κάποια μεγάλη ανάγκη.
Διάβασα όλα αυτά που έγραψες σε αυτό το θέμα, ήταν έκπληξη για μένα και μου θύμισε τις παλιές αυτές καταστάσεις καθώς και τωρινές.
Να σου πω το μηχανισμό που έχω καταλάβει εγώ, για το πώς δρούνε αυτά τα άτομα? Στην αρχή προσπαθούν με κάθε τρόπο να το παίξουν καλοί, όσο καλύτεροι γίνεται, και πράγματι συμπεριφέρονται εξαιρετικά καλά. Αλλά αυτή η καλοσύνη γίνεται με προσπάθεια, δεν είναι εσωτερική καλοσύνη. Αφού το άλλο άτομο πιστέψει ότι είναι καλός, τότε αρχίζει σταδιακά, τόσο σταδιακά ώστε να μην φαίνεται, να κάνει τη ζημιά. Αλλά αυτό θα πρέπει να γίνεται όσο το δυνατόν πιο προσεκτικά για να μη γίνεται κατανοητό.
Αν κάποιος την "πατήσει" είναι δύσκολο μετά να συνειδητοποιήσει ότι έκανε λάθος, γι' αυτό επανέρχεται η σκέψη μήπως ήταν καλός? Μετά υπάρχει και το γεγονός της οικειότητας. Είναι μεγάλο πράγμα η οικειότητα, σε παρασύρει.
Νομίζω, ότι θέλει να είμαστε σε εγρήγορση και να καταλαβαίνουμε σε βάθος τι είναι ο άλλος. Κάθε φορά που την έχω πατήσει στη ζωή μου, συνέβη με ανθρώπους που ξεκίνησα να θεωρώ σαν καλούς. Χωρίς να ξεκινήσω με αμφιβολία. Δεν λέω κάποιος να είναι πολύ επιφυλακτικός, απλά να είναι προσεκτικός.
Να σου πω και κάτι ακόμα για να μην αισθάνεσαι άβολα με το γεγονός ότι συνέβη σε εσένα. Ο Χίτλερ κατάφερε να οδηγήσει εκατομμύρια ανθρώπους, ολόκληρα κράτη, το μισό πλανήτη στην απόλυτη καταστροφή.
Σου έστειλα p.m. με ένα μικρό video.
Υπάρχει αυτό το ντοκυμαντέρ, το θεωρώ εξαιρετικό.
https://www.youtube.com/watch?v=sG7rvOsE2ws
Δυστυχώς δεν έχει ελληνικούς υπότιτλους. Το έχω όμως δει στην τηλεόραση με ελληνικούς υπότιτλους.
Σε ολους συμβαινει αυτο καποιες στιγμες Νεφελη. Η συμπεριφορα του καθρεπτιζεται πανω σου, αναηκαστικα θες δε θες αρχιζεις και φερεσαι κι εσυ απεναντι του στο ιδιο μοτιβο και αυτέςοι αναμνήσεις της δικής σου συμπεριφορας σου φαινονται τωρα ενοχες.
Ενοιωθες ασχημα και ψυχολογικα χαλια? Ενοιωθες να δινεις αφοσιωση και περνεις ενα μηδεν? Αν ναι καλα εκανες και χωρισες και πολυ εκατσες.
το σπουδαιοτερο ειναι να μην νιωθει κανεις ενοχες για οτι συνεβει.οι ναρκισσοι ψαχνουν να βρουν συνεξαρτημενα ατομα (co-dependents)ατομα δλδ που εχουν ελλειμμα αγαπης -πιθανον απο την παιδικη ηλικια -και προσκολλωνται στους αλλους ωστε να <εξασφαλισουν >την αγαπη που δεν ελαβαν.τα <θυματα >ειναι ατομα με ευαισθησια ενσυναισθηση και πολλες φορες ενοχικα. το σπουδαιο δεν ειναι να νιωθει κανεις ενοχες αλλα να ανακαλυψει γιατι επετρεψε στον ναρκισσο να εισβαλλει στην ζωή του και να παραβιασει τα χαλαρα ορια που το ιδιο το θυμα ειχε θεσει εξαρχης
ναι για οσους εχουν ευχερεια στα αγγλικα ειναι εξαιρετικος ο sam vaknin.-και ναρκισσος και ο ιδιος μιλαει εκ των εσω !!-Eπισης πολυ καλος και επεξηγηματικος ειναι και ο richard grannon-spartanlifecoach -αλλα και η danamorning star και το καναλι της thriveafterabuse.
[QUOTE=Nefeli28;692921]Και σκεψου να εχεις "επιτρεψει" στον ναρκισσο να εισβάλει στη ζωη σου, γιατι αυτη ηταν η δουλεια του αφου ηταν θεραπευτής...
και ποιος σου είπε ότι και αυτοί δεν είναι άνθρωποι με αδυναμίες ακόμα και αρρωστιες; επειδη ενας ηταν προβληματικος δε θα το βαλουμε κατω.ο λα βελτιώνονται αρκεί απλά υπα χει πείσμα και θέληση και επιμονή .
Ολα αυτα οσον αφορά τις υπολοιπες "κανονικες" σχέσεις των ανθρωπων. Γιατί οταν πεφτεις σε νάρκισσο θεραπευτη κι εχεις πάει για να αποβαλεις το θεμα των ενοχων σου, δεν μπορείς να πεις οτι το θεμα δεν ειναι οι ενοχες. ΑΥΤΟ ηταν το προβλημα και το αιρημα μου για θεραπεία.
Επισης τα χαλαρα ορια που εβαλε το θύμα εδω δεν βρισκουν ανταποκριση, γιατι ο ασθενής εκ των πραγματων θα αφεθεί στα...εμπειρα χερια του θεραπευτή.
Αλιμονο σε όσους ετυχαν τετοιο λαχειο.
...............................
Λουλουδι μπορει να εχεις ναρκισσιστικη συμπεριφορα η οποια οποια ειναι αποτελεσμα αλλων διαταραχων. Συνήθως η συμπεριφορα αυτη ειναι αμυντικη απλως για να προστατεύσεις τον εαυτο σου μη σε εκμεταλλευτουν απο την αδυναμη θεση που βρισκεσαι.
Ολοι βγαζουμε καποια τετοια συμπεριφορα αναλογως πως μας εχουν φερθει παλιοτερα.
Καθαρα ναρκισσιστικη διαταραχη ειναι κατι αλλο χειροτερο, διοτι αυτοι δεν θεωρουν οτι εχουν προβλημα. Αν δεν καλυψεις αυτο που θελουν σε πετανε και σε ξεχνανε την ιδια στιγμη.
Οι ναρκισσοι δεν καταλαβαινουν οτι ειναι ναρκισσοι. Ουτε το παραδέχονται οτι εχουν καποια διαταραχή. Ειναι υπερανω διαταραχών και λοιπών κοινων θνητών πραγματων
Το κακο ειναι οτι καταστρεφουν κόσμο. Τους ανιδεους, συναισθηματικους, ευαισθητους κλπ ανθρώπους. Καποιοι δεν το παιρνουν χαμπάρι ποτέ, καποιοι μπαινουν στο νοημα οταν ειναι ηδη αργα κι εχει γινει η ζημια. Καποιοι αλλοι, αρεσκονται μαζοχιστικα στην κακοποιηση του νάρκισσου.
Ο καθενας με τις επιλογες του
"Ο πιο αποτελεσματικος τροπος να δεις τον αλλον απο ψηλά, ειναι να τον ριξεις κατω"
Συνθημα, σημαία και ύμνος τους
Ο θανατος του ναρκισσου ερχεται οταν δει οτι δεν μπορει να σε ριξει στο επιπεδο του η πιο χαμηλα. Θα σε υποτιμησει μεχρι να σε δει να τσαντιστεις, μεχρι να σε δει να τον υποτιμας εσυ και να σου βγαλει ιατρικο πορισμα και αρα... δε μου κανεις.
Εγω μολις την ψιλιαστηκα ημουν χαλαρος και δεν πηρα ποτε τηλεφωνο. Οταν με επερνε απαντουσα και συναντιομουν αν ηθελε. Ακομη κι αυτο το χρησιμοποιησε να μου πει οτι εχω ψυχολογικα προβληματα οπως ολοι οι αλλοι βεβαια.
Απαντηση ψυχραιμη: Καταρχας εσυ ασχολεισαι μαζι μου εγω δε σε ενοχλησα, ερχομαι απλα επειδη σε λυπαμαι και κατα δεύτερον δεν δεχομαι ιατρικα πορισματα απο εναν ταμεια πχ ( τυχαιο το ταμειας) παρα μονο απο γιατρο. Οποτε θες παμε μαζι σε γιατρο να μας δει και τους δυο.
Σηκωθηκε και εφυγε.
Πιστεψε με με αυτο που εγραψα αν το διαβασει καποιος μπορει να φανει οτι εγω ειμαι ο φουλ προβληματικος ο εκδικητικος κτλ. Αλλα μιλαμε για υποτιμητικη συμπεριφορα της που την εντοπιζα σε πολυ κοσμο εξω και πολλα αλλα. Ακομη κι αυτο που ειπα με πονο το ειπα γιατι δεν ακριβως ναρκισσος, αλλα προβληματα ειχε αλλα εβγαζε ακραιο ναρκισσισμο πολλες φορες. Καπως ομως επρεπε να καταλαβει οτι το παιχνιδι ελαβε τελος.
Ρε παιδια και νομιζα μονο εγω τα τραβαω.......τουλαχιστον εγω το κανω απο αμυνα επειτα απο πολλες σφαλιαρες. Ισως και αυτοι να εχουν πληγωθει πολυ και να εχουν υψωσει ενα τειχος τι να πω, ομως κι εγω εχω πληγωθει πολυ αλλα δεν εγινα ναρκισσος, παρα μονο τωρα λιγο και η συμπεριφορα μου μονο οπως ειπε ο GeorgeGr1. Μηπως ειναι για λυπηση (οι ναρκισσοι);
Λυπαμαι, δεν μπορω να τους λυπηθω. Μου εχουν γ***σει τη ζωη. Εμενα ποιος με λυπαται και με καλύπτει οταν κανω μαλακιες; Εχω κι εγω τη διαταραχη μου, οπως πολυς κοσμος. Δεν τη χρησιμοποιω για να τη βγάζω λαδι. Δεν κρυβομαι πισω απο αυτη, ουτε κανενας ποτέ με υπερασπίστηκε επειδη ειμαι ενας καημενος αρρωστος ανθρωπος.
Και στην τελικη δεν εχω καταστρεψει ανθρώπινες ψυχες οπως εκαναν οι ναρκισσοι σε μενα. Εγω τον ειχα μεσα στο σπιτι, μετά τον βρηκα σε μια φιλη και με τη γκαντεμιά που με δέρνει ή με το μαλακομαγνητη δεν ξερω, επεσα και σε νάρκισσο θεραπευτή.
Όχι δεν λυπαμαι. Εξοργιζομαι, θυμαμαι, θυμωνω, προσπαθω για το καλυτερο και προχωρώ.
Καλώς ή κακώς δεν είναι για λύπηση,γιατί παίζουν πολύ άσχημα με τις ζωές των άλλων.
Και εκεί που ετοιμαζόμουν να σου πω ότι αδικείς και υποτιμάς τον εαυτό σου,γράφεις κάτι ολόσωστο και θετικό.
Έτσι πρέπει να σκέφτεσαι.
Έχω ανοίξει και εγώ πάντως ένα θέμα για νάρκισσους.
Υπάρχουν τόσοι άνθρωποι που ζούν σε κάποια δυστυχία. (Στην ουσία οι περισσότεροι, αλλά ας μην δούμε τώρα πόσο ποσοστό είναι). Γιατί όλοι αυτοί οι άνθρωποι δεν μπορεί να βρει ο ένας τον άλλον και να αλληβοηθηθούνε? Παρά αντίθετα, σε όλες τις σχέσεις -οποιουδήποτε τύπου σχέσεις- υπάρχει κάτι που οδηγεί σε κακό? Τι είναι αυτό που κάνει όλους εμάς τους ανθρώπους να ζούμε τη δυστυχία μας και να μην μπορούμε να πούμε "εντάξει, έχουμε πληγωθεί, την έχουμε πατήσει, ας καθήσουμε τώρα να τα δούμε όλα αυτά και να συνεργαστούμε να βοηθηθούμε να τα ξεπεράσουμε"?
Νομίζω ότι είναι η αλλαζονεία. Μια σκέψη κάνω, που δεν έχω δώσει την απάντηση ακόμα.
Δεν είναι θεμα συνεργασίας το να μπορεσει ο ανθρωπος να αφησει πισω του τα ασχημα και να προχωρήσει παρακατω. Αυτό ειναι θεμα προσωπικης δουλειας, εκπαιδευσης και επιλογής. Μπορεις να προσπαθησεις να δεις κατι κακο που σου συνεβη ως μια ευκαιρία για μαθηση-εξελιξη-προοδο ή μπορεις να μεινεις στη λιμνουλα σου να κλαις και να οδυρεσαι γι'αυτο που σου συνεβη για το υπόλοιπο της ζωης σου.
Καλο και κακο, δικαιο και αδικο υπαρχει και θα υπάρχει παντα στις σχεσεις των ανθρωπων. Ο καθενας μας επιλεγει απο ποια μερια θα κοιτάζει τα πραγματα.
Αυτο ειναι η επιλογη του για το πως θα προχωράει. Κι ειναι κατι που δεν αφορα τη συνεργασια του με τους αλλους. Ειναι προσωπικος αγωνας.
Αφού λες ότι δεν χρειάζεται η συνεργασία, γιατί να κάθεσαι να τα κουβεντιάζεις εδώ και να μην καθήσεις μόνη σου να κάνεις την απαιτούμενη προσωπική δουλειά?
Νομίζω ότι υπάρχει μια αντίφαση σε αυτό που λες ότι χρειάζεται να κάνει κανείς με αυτό που κάνεις.
Σαν να θεωρεί κάποιος ότι έχει ή πρέπει να έχει την απαιτούμενη δύναμη για να κάνει ότι θέλει. Βλέπω ότι είναι σχεδόν αδύνατο να έχει κάποιος από μόνος του την απαιτούμενη δύναμη, αντίθετα είναι οι άλλοι στους οποίους βασιζόμαστε για να έχουμε τις δυνάμεις που χρειάζονται.
Ο περισσότερος κόσμος έχουμε μια εικόνα για τον εαυτό μας. Ότι, παρόλο που θα πληγωνόμαστε, θα μας κακομεταχειρίζονται εμείς θα πρέπει να τα αντέχουμε όλα αυτά χωρίς να παθαίνουμε τίποτα και θα πρέπει να έχουμε τις δυνάμεις και τις αντοχές να είμαστε σωστοί. Είναι παράλογη αυτή η εικόνα.
Η εικόνα αυτή κάνει το πλήγωμα να γίνεται διπλό.
Συζητωντας σε ενα φορουμ, δεν φαντάζομαι να πιστευεις οτι συνεργαζεσαι για να αυτοβελτιωθεις ή να κανεις την κοινωνία μας καλύτερη.
Ειναι τουλάχιστον αστειο.
Επισης το να βασίζεσαι στους αλλους δεν ειναι η καλυτερη τακτικη για να βοηθησεις τον εαυτο σου. Μονο εσυ μπορεις να βοηθήσεις τον εαυτο σου. Εαν δεν εμπιστευτεις τις δυνάμεις σου και εξαρτιεσαι απο την αγαπη και το ενδιαφέρον των αλλων για να εισαι και να νιωθεις καποιος, το παιχνιδι ειναι χαμενο. Σαφως και ολοι μας εχουμε την επιθυμία και αναγκη να ειμαστε αρεστοι και να μας αγαπούν, αλλα εαν δεν τα βρεις πρωτα με τον εαυτο σου και περινενεις απο τους άλλους να σε αγαπησουν, θα εισαι δυστυχισμένος.
Η συνεργασια και αναπτυξη σχεσεων με τους αλλους, ειναι στοιχεια που σε ολοκληρώνουν σαν ανθρωπο, δεν σε διαμορφωνουν αυτα. Ειναι καθηκον του καθενός ξεχωριστά να βρει εναν κωδικα επικοινωνιας πρωτα με τον εαυτο του,να τον κατανοησει, να τον αγαπησει, ετσι ωστε να είναι σε θέση να τον προσφερει και στους αλλους και να αναπτύξει υγιεις και όμορφες ανθρωπινες σχεσεις.
Νεφέλη,μια μέρα είπα στα μούτρα ενός νάρκισσου/ψωνισμένου ότι είναι τέτοιος,συν ότι δεν είναι το σπουδαίο άτομο που φαντάζεται και τα έχασε.
Άρχισε να λέει πως δεν ξέρω τι μου γίνεται,χώρια ότι είχε χάσει το χρώμα του.
Τέτοια αντιμετώπιση θέλουν μάλλον.
Νεφελη, ας πουμε οτι εχεις δικιο οτι δεν ειναι για λυπηση οι ναρκισσοι. Εσυ ομως, γιατι να πρεπει να εισαι παντα η σωστη οταν εχεις πληγωθει; Συμφωνω με το γιαννη. Οταν λες αυτοβελτιωση και τετοια πως πιστευεις αλλιως οτι πρεπει να γινει; Για μενα αυτοβελτιωση, ειναι να βαζεις τον καθενα στην θεση του, ετσι το 'χω σκεφτει. Και τον εαυτο σου. Αλλιως δεν μπορω να βρω κατι αλλο.........Γιατι να λυπομαστε διπλα εμεις που εχουμε πληγωθει, και να δεχομαστε το πληγωμα και να ειμαστε σωστοι και επιπλεον να κανουμε και προσωπικο αγωνα; Γιατι;
Για μενα το μονο που μπορουμε να κανουμε οσοι εχουμε πληγωθει ειναι να μην αφηνουμε κανεναν να μας πληγωνει πλεον και να βαζουμε καθεναν στη θεση του με οποιον τροπο, αρκει να τον βαζουμε στη θεση του. Για παραδειγμα, αν καποιος εχει ξεφυγει κατα ενα ποσοστο 50%, καλο ειναι να τον "πληγωνουμε" ενα 50% για να ερθει στα ισια του αν χρειαστει με αυτον τον τροπο. Αν το επαθε επειδη πληγωθηκε τοτε να τον συνεφερουμε. Δεν ξερω τι απο τα δυο ειναι σωστο, το να παλευουμε ομως συνεχως εμεις και οι αλλοι μονο να μας πληγωνουν δεν ειναι λυση........