και το ψιλιαστηκα μόλις άνοιξε το thread... Τέτοιο θέμα θα τραβήξει παρά πολύ... :)
Printable View
και το ψιλιαστηκα μόλις άνοιξε το thread... Τέτοιο θέμα θα τραβήξει παρά πολύ... :)
Όλα αυτά είναι το πρόβλημα μου!Quote:
Originally Posted by mara035
Αλλά αυτό που με πληγώνει περισσότερο είναι ότι δε με δέχονται όπως είμαι και γι αυτό που είμαι. Πρέπει να λέω ψέματα δηλαδή;
Από τη μία θέλετε να σας λένε την αλήθεια, εσείς οι γυναίκες, μόλις όμως σας την πουν ξενερώνετε! Προφανώς κι υπάρχουν πράγματα που δεν αρέσουν σε όλους και δεν είμαστε υποχρεωμένοι να συμφωνούμε με το καθετί.... Αλλά τόσο "άδειασμα", γιατί;
Ναι αλλα όταν εσυ ο ίδιος δε δέχεσαι τον εαυτό σου πως έχεις την απαίτηση να σε δεχτούν οι άλλοι?
Κανείς δεν ειναι τέλειος .. Γιατι πιστεύεις πως όλες οι γυναίκες βραζουν στο ίδιο καζάνι ?
Εγω πάλι εκτιμώ και θέλω να μου λένε την αλήθεια όπως κάνω και εγω .. Και μάντεψε .. Ναι δεν είμαι αρεστή στην πλειοψηφία ...
Επίσης έχει μεγάλη σημασία και ο τρόπος που θα πεις την "αλήθεια" σου ..
Προφανώς και δεν έχεις συναναστραφεί με ανθρώπους που μπορούν να σε εκτιμήσουν.. Και εδω που τα λέμε στην εποχή μας ποια εκτίμηση και πιοες αξίες .. Όλοι κοιτανε να περνάνε καλά ..
Αν λοιπόν δεν ψάχνεις για ουσιαστικές και όχι επιφανειακές σχέσεις γιατι να σε νοιαζει ..
Και ο άλλος που τις ρίχνει τις γκομενες γιατί είναι καλύτερος απο σένα ? Αρέσκεται σε αυτο δεν ζητάει κάτι παραπάνω..
Αν λοιπόν παίζεις με τέτοιους όρους γιατι να λες την αλήθεια ? Λες αυτο που θέλουν να ακούσουν και θα δεις τι ωραίες σχέσεις μιας βραδιάς ..
Αυτά αν δεν ψάχνεις κάτι μόνιμο .. Αλλιώς αν σε γεμίζει αυτο παω πάσο..
Προσπαθώ, αλλά υπάρχουν φορές που περνάω φάσεις αδυναμίας..Quote:
Originally Posted by mara035
Αισθάνομαι πολύ ευάλωτος κι η γνώμη που έχουν οι άλλοι για μένα ή που νομίζω ότι έχουν "καθρεφτίζεται" σε μένα και την κάνω δική μου!
Δεν ξέρω πώς γίνεται αυτό!
Έχω περάσει και φάσεις που με διακατείχε έλλειψη εμπιστοσύνης στον ανδρισμό μου.
Κι εκεί που το είχα ισορροπήσει λίγο, ήρθε η "κατάρρευσή" μου στα 23, που άρχισα να παίρνω αντικαταθλιπτικά...
Αυτά τα χάπια μου μειώσανε τις ορμές και στην αρχή είχα επιβραδυνόμενη εκσπερμάτιση.
Μου' χει μπει από τότε αυτή η ιδεοληψία στο μυαλό, ότι τα φάρμακα θα μου αφήσουνε κουσούρι -ανικανότητα δηλαδή- πάνω στο σεξουαλικό κομμάτι, ότι το πέος μου σε στύση δεν ήταν σκληρό όπως κάποτε... Θέλω να ελπίζω ότι μόλις με το καλό σταματήσω τα χάπια, θα είμαι όπως πρώτα. Κι ενώ ο ψυχίατρος μ' έχει διαβεβαιώσει ότι δε θα γίνει αυτό, εμένα η σκέψη αυτή γυρνάει σα σφίγγα στο μυαλό μου. Η τεχνική που έχω βρει για να αντιστέκομαι σε τέτοιου είδους σκέψεις; Απλά δε σκέφτομαι ή μάλλον δε βάζω τον εαυτό μου σε διαδικασία να σκεφτεί πώς θα ευχαριστήσω καλύτερα μια γυναίκα. Προσπαθώ να το πάρω χαλαρά......
Δεν ξέρω..Quote:
Originally Posted by mara035
Αλλά δεν έχω βρει, όχι γυναίκα, αλλά ένα φίλο -πραγματικό όμως, όχι να λέμε βλακείες να περνάει η ώρα- να με δεχτεί όπως είμαι κι αυτό με τρομάζει περισσότερο......
Το λέω μόνος μου, αλλά όχι με το "καλημέρα" σας, φυσικά!Quote:
Originally Posted by mara035
Ένας σύντροφος δε πρέπει να γνωρίζει το σύντροφό του;
Να τα ξέρει όλα;
Άμα είναι να κρύβομαι κι από τον άνθρωπό μου, τότε ποιο το νόημα;
Να περνάμε καλά;
Καλό είναι κι αυτό, δε λέω...
Αλλά κάτι πιο ουσιαστικό απαιτεί πιο μεγάλη εμπιστοσύνη.
Είχα σχέση , με ένα παιδί πού πριν από εμένα, πήγαινε σε studio. ( Τα studio επειδή πρώτη φορά τα ακούω με αυτήν την έννοια , είναι τα δωμάτια με γυναίκες σωστά? )Quote:
Originally Posted by GiannisNik3
Να σου πω κάτι , να έχεις κατά νου , σχετικά με την ειλικρίνεια .. Πριν κάνω σχέση με το πρώην μου (πια) , είχα διαγνωστεί με ψυχικά προβλήματα , ψυχαναγκασμό κατάθλιψη κ.α. μαζί με φάρμακά πού παίρνω. Θεώρησα τίμιο , να το ξέρει. Ε λοιπόν , ο συγκεκριμένος το είπε σε όλους . Όχι όταν χωρίσαμε αλλά κι όταν ήμασταν μαζί. Όμοιοι του με αντιμετωπίζουν , ως "προβληματικό κορίτσι" ή "τρελή" . Να σημειώσω , ότι μένω σε επαρχία και σήμερα είμαι 26 χρονών. Βίωσα ρατσισμό κι έκανα να βγω 1 χρόνο από το σπίτι μου ! Φέτος τα Χριστούγεννα βγήκα, μετά από αυτό.Quote:
Originally Posted by GiannisNik3
Ναι, αυτά είναι..Quote:
Originally Posted by xristinaxrkd
Λυπάμαι πολύ...Quote:
Originally Posted by xristinaxrkd
Και γιατί παρακαλώ είναι πιο προβληματικός αυτός που έχει κάτι και παίρνει το χ ή ψ φάρμακο κι όχι εκείνος που ξέρει ότι έχει και δεν παίρνει τίποτα ή δεν πάει στον ψυχίατρο, από φόβο μην του κολλήσουνε την "ταμπέλα"......
Αθάνατη ελληνική πραγματικότητα!
Να λένε τον ψυχίατρο ακόμη "τρελογιατρό"!
Ξέρεις πόσους νέους - και νέους ωραίους τώρα- έχω πετύχει στον ψυχίατρο εκεί που πάω;
Κι εμένα η δικιά μου, μόλις χωρίσαμε, φρόντισε να με "διαφημίσει" καταλλήλως στον περίγυρό της επειδή ήξερε ότι έπαιρνα Seroxat.Quote:
Originally Posted by xristinaxrkd
Το παιζε ανεκτική, όσο ήμασταν μαζί, μετά όμως τα βγαλε όλα στη φόρα....
Και μου λεγε θυμάμαι άκουσον άκουσον "νομίζεις ότι θα μπορέσεις να γίνεις ποτέ κανονικός άνθρωπος, χωρίς τα φάρμακα;"
Ακούς λίγο;
Κανονικός άνθρωπος!
Άρα με καταλαβαίνεις . Συμπέρασμα : Πρώτα προστάτευσε και σεβάσου , εσένα κι έπειτα τους άλλους. Μάθε να σε αγαπάς! Από τα μηνύματα σου , διακρίνω 2 πράγματα , α) χαμηλή αυτοεκτίμηση και β) ανάγκη να είσαι σωστός απέναντι στους άλλους, επειδή εσύ νιώθεις αδικημένος. Μέσα από την προσπάθεια πού κάνεις να τα βρεις με τον εαυτό σου , μάθε να σε αγαπάς περισσότερο. Τί θα πει ωραίος κι άσχημος , ψηλός κοντός κι άλλα τέτοια.... Όλοι είμαστε διαφορετικοί ,κι αυτή είναι η ομορφιά μας. Μην μιλάς εύκολα , για το προσωπικά σου . Δεν είναι ανάγκη να ξέρουν όλοι τί έχεις και τι κουβαλάς. Βλέπεις πόσο ανθρωποφάγοι , γινόμαστε εμείς οι "άνθρωποι"...Quote:
Originally Posted by GiannisNik3
Κοντός είμαι...Quote:
Originally Posted by xristinaxrkd
Οκ, αφού θες να ακούσεις λοιπόν θα σου πω.Quote:
Originally Posted by GiannisNik3
Νομίζω οτι το πρόβλημα σου είναι οι ταμπέλες. Βάζεις ταμπέλες στους άλλους και βάζεις και στον εαυτό σου.
Επειδή είδα που ανέφερες κάπου και για εκκλησίες κτλ, θεωρώ οτι καταπιέστηκες πολύ ως παιδί, στην ηλικία που έπρεπε να κοινωνικοποιηθείς και να κάνεις σχέσεις με κοπελες (όχι απαραίτητα σεξουαλικές, αλλά κοινωνικές/φιλικές σίγουρα), εσύ καταπιεζόσουν από "πρέπει" και ηθικολογίες. Φαντάζομαι οτι αυτή θα ήταν μια φάση που έκρινες άλλους, που δεν είχαν την ίδια συμπεριφορά με σένα. Αυτό είναι κλασσικό δείγμα όταν καταπιεζόμαστε, να κρίνουμε τους άλλους για αυτά που ενδόμυχα θα θέλαμε να κάνουμε εμείς αλλά οι πεποιθήσεις μας, δεν μας το επιτρέπουν.
Και νομίζω και τώρα που δεν είσαι πια σε αυτη τη φάση , ακόμα αυτές οι πεποιθήσεις υπάρχουν μέσα σου και σε κατηγορείς. Γιαυτό εκλαμβάνεις τα πάντα ως αρνητική κριτική ακόμα και αυτά που οι άλλοι σου λένε καλοπροαίρετα.
Όταν μια γυναίκα σε αποφεύγει ευγενικά, θα έπρεπε να χαίρεσαι για την ευγένεια της και να δέχεσαι οτι δεν γίνεται να αρέσουμε σε όλους κι αυτό δεν μας κάνει ούτε άχρηστους, ούτε μη φυσιολογικούς. Ούτε κάνει τους άλλους αχάριστους ή δεν ξέρω γω τι άλλο που δεν μας εκτίμησαν. Απλά δεν αρέσουμε σε όλους, είναι τόσο απλό.
Αυτά που κανουν οι άλλοι για τα οποία διαμαρτύρεσαι και σε ενοχλούν, είναι στην ουσία αυτά που σε ενοχλούν στον εαυτό σου. Λες πχ οτι οι άλλοι σε αντιμέτωπισαν με ρατσισμό, γιατί αντιμετωπίζεις κάποιο πρόβλημα, ή γιατί δεν είσαι μοντέλο ή αρκετά πλούσιος κτλ αλλά κι εσύ κάνεις ακριβώς το ίδιο. Χωρίζεις τους ανθρώπους σε κατηγορίες, άλλες είναι βούζες (?), φυσιολογικοί, μη φυσιολογικοί, πλούσιοι, τυχεροί που τα έχουν όλα κτλ κτλ
Ξεκόλλα από όλα αυτά και πέταξε τις ταμπέλες όσο είναι νωρίς. Ο καθένας είναι οτι είναι για τον εαυτό του κι αυτό αρκεί. Οι άλλοι θα αρχίσουν να σε συμπαθούν και να σε πλησιάζουν όταν εσύ αρχίσεις να συμπαθείς λίγο τον εαυτό σου.
Η αλήθεια είναι ότι οι "ταμπέλες", που λες, όσο παράδοξο κι αν ακουστεί με βοηθούν στο να κατανοήσω καλύτερα τον κόσμο.Quote:
Originally Posted by elisabet
Ή τουλάχιστον είναι μέρος της προσπάθειάς μου αυτής, έστω και στραβής!
Δεν ξέρω, πολλές φορές δεν μπορώ να ξεχωρίσω αν ο άλλος απέναντί μου είναι καλός ή κακός...
Πώς θα ξέρω;
Πιστεύεις ότι τώρα είναι αργά;Quote:
Originally Posted by elisabet
Ενδόμυχα ίσως, ποτέ όμως φανερά!Quote:
Originally Posted by elisabet
Η αλήθεια είναι ότι έχω αυτό το κόμπλεξ του να θέλω να πουλήσω μούρη στους άλλους, σε αυτά τα θέματα (γκόμενες κλπ)! Το' χω απωθημένο!
Κι αυτό γιατί μια ζωή έβλεπα τους άλλους πιο μπροστά από μένα και κόμπλαρα.........
Θυμάμαι όταν πρωτοείδα την ταινία "Σπάιντερμαν".
Πήγαινα δευτέρα Γυμνασίου.
Ταυτίστηκα με τον Πήτερ Πάρκερ, πλήρως!
Για πολύ καιρό φαντασιωνόμουν ότι κάτι "μαγικό" γινότανε και άλλαζε η ζωή μου!
Και από ντροπαλός και κοινωνικός παρίας γινόμουν ο σούπερ ήρωας και γιατί όχι και ο "γαμάω" της υπόθεσης!!
Quote:
Originally Posted by elisabet
Εγω μεχρι και πριν λιγο καιρο δεν ειχα πάει με τετοια γυναικα γτ ήθελα να βρω κοπέλα και να μην πάω ποτε εκει. Τίποτα δεν εγινε. Δε ξερω αν ειναι το '30 αλλα για μενα ετσι είναι. Βεβαια και τωρα που πηγα το μονο που κατάφερα ειναι να απογοητευτω... αλλα ακόμα και ετσι δεν αλλάζει το γεγονός πως είναι δυσκολο να βρεις σεξ. Ισως σε κάποιους που εχουν πολυ αυτοπεποιθηση και ότι αλλο ειναι αυτο που σας αρεσει να είναι κάτι πανέυκολο, αλλα για κάποιον που δε το έχει τότε για αυτόν ειναι μονόδρομος. Σαν να έχει σταματησει ο χρόνος στο '30...
Quote:
Originally Posted by GiannisNik3
ΤΙΙΙΙ;
Ηταν καλό; πως ήταν;
Το βλέπεις κι εσύ λοιπόν;Quote:
Originally Posted by archangel
Άρα με καταλαβαίνεις.....
Σκέψου και το άλλο... Πόσοι έχουν την ψυχική αντοχή να ρισκάρουν (γιατί εδώ μιλάμε για ρίσκο) το χρόνο τους και την ψυχική τους υγεία και να δίνουν "εξετάσεις" , προκειμένου να απολαύσουν το σεξ; Πόσοι; Εγώ ξέρω κάποιον, που δεν ήθελε να πάει σε στούντιο - ήθελε με την αξία του να....- λες κι εμείς που πήγαμε είμαστε κι εγώ δεν ξέρω τι....... και προσπαθούσε, δεν του έβγαινε και ήταν για μεγάλη περίοδο μισογύνης..... Ευτυχώς εγώ πήγαινα τότε, εκεί που πήγαινα και είχα χαλαρώσει! Το ακριβώς αντίθετο από αυτόν ήμουνα... Όχι μισογύνης, αλλά φιλογύνης!
Archagel δυστυχώς η αλήθεια είναι ότι όταν μερικά πράγματα δεν γίνουν στην ώρα τους, μετά γίνονται όλο και πιο δύσκολα.Quote:
Originally Posted by archangel
Δεν ξέρω πως ήταν η δική σου εφηβεία και γιατί δεν κοινωνικοποιήθηκες τότε ώστε να μπεις στη διαδικασία των σχέσεων... φαντάζομαι ήσουν ντροπαλός ή δεν έτυχε... μεγαλώνοντας είναι λογικό αυτό να δυσκολεύει για έναν και μόνο λόγο. Γιατί χαμηλωνει ακόμα περισσότερο η αυτοπεποίθηση, μεγαλώνει το άγχος, δημιουργούνται ίσως φοβίες.
Κάνεις βήματα όμως! Και από όσο σε έχω δει εδώ μέσα δεν μου δίνεις καθόλου την αίσθηση του "προβληματικού". Μια χαρά παιδί φαίνεσαι και κοινωνικός και με τα χόμπι σου και με χιούμορ και απ όλα! Σου έχω πει ποιο νομίζω ότι είναι το λάθος που κάνεις και χαλάει η ιστορία.
Κατά τη γνώμη μου καλά έκανες και πήγες και στο στουντιο γιατί κι αυτό ως βάρος το κουβαλούσες που δεν είχες καθόλου εμπειρία. Νομίζω οτι τώρα θα είσαι πιο χαλαρός και πιο άνετος την επόμενη φορά :)
Φυσικά και όχι!Quote:
Originally Posted by GiannisNik3
Quote:
Originally Posted by elisabet
χαχαχαχαχαχαχαχαχαχαχαχαχ αχαχαχαχαχαχαχαχαχαχαχαχα χαχαχαχαχαχαχαχαχα
Συγνωμη που γελάω ελισαβετ μου αλλα αυτο ειναι πολυ αστείο. Υπάρχουν γυναίκες για όλους; Δεν ειναι απλησίαστα; Σε πιο πλανητη;
Εγω μια ζωη τωρα βλέπω να πηγαίνουν με τους ιδιους και τους ίδιους. Να τους κολλανε ακομα και αν ειναι παντρεμενοι. Και αν πάει κάποιος ανυπαντρος να τους κολλησει να τον βρίζουν. Ειχα κολλησει σε κοπέλα που ειχε κάτσει σε παντρεμένο γτ ηταν σοβαρός λεει (πολυ σοβαροι οι παντρεμένοι σαρανταρηδες που κολλανε σε 20χρονα) ενω λεει εγω δεν ήμουν σοβαρός επειδη εκανα μερικες φορες χιουμορ για να γελαει (επειδη σας αρέσουν οι άντρες με χιουμορ).
Ε, εκείνη την περίοδο που το βίωνα κι είχα ανάγκη περισσότερο για αυτοεπιβεβαίωση, έπαιρνα ευχαρίστηση. Αλλά, όπως σου είπα, η αυτοεπιβεβαίωση ήταν το ζητούμενο! Κι αυτό το καταλαβαίνω τώρα! Θεωρούσα το σεξ σαν την άθληση ένα πράγμα.... Κάτι, το οποίο χρειάζεται εξάσκηση!Quote:
Originally Posted by archangel
Τώρα πια, από τότε που ακολουθώ φαρμακευτική αγωγή για ιδεοψυχαναγκαστικές διαταραχές οι επισκέψεις μου εκεί έχουν ελαττωθεί δραματικά! Κι αυτό, γιατί αντλώ αυτοπεποίθηση από άλλα πράγματα....
Archangel, απ' ότι καταλαβαίνω έχεις κι εσύ μπόλικες "περιπτώσεις" στο βιογραφικό σου.....Quote:
Originally Posted by archangel
Quote:
Originally Posted by GiannisNik3
Απο μικρος είχα ταυτιστει μαζί του κι εγω. Ακομα και τωρα περιμενω να γίνει κάτι και να γίνω σουπερ.
Πιθανων όσο θα ζω θα περιμένω κάτι να γίνει
Προσπαθώ, αλλά έρχομαι αντιμέτωπος με το γεγονός ότι αρκετοί έχουν προχωρήσει, μέχρι και παιδιά έχουν! Αισθάνομαι, σα να μου υπενθυμίζουν χωρίς να το θέλουν τη δικιά μου μειονεξία και λάθος να μείνω πίσω σε αυτά! Τελικά ό,τι σε φοβίζει πρέπει να το αντιμετωπίζεις εκείνη τη στιγμή! Νόμιζα ότι σα μεγάλωνα θα γινόμουν πιο θαρραλέος, χωρίς να κάνω δουλειά με τον εαυτό μου, αλλά έκανα λάθος!Quote:
Originally Posted by elisabet
Τι πήγε στραβά σε μενα;
Οι ορμόνες μου με έκαναν να ωριμάσω αργότερα;
Τι έφταιξε;
23 χρόνων ήμουν θυμάμαι και στα θέματα "γυναίκες" αισθανόμουν σα 13-14!
Ένιωθα ότι περνούσα μία άλλη εφηβεία!
Κι ένας θείος μου, που είναι θεολόγος και της Εκκλησίας, είναι 45 χρόνων και δεν έχει πάει ποτέ με γυναίκα, διότι θεωρεί αμαρτία τις προγαμιαίες σχέσεις........
Quote:
Originally Posted by elisabet
Αυτο είναι αληθεια. Ισως αν πηγαινα απο τα 18 μου να ειχα καταφερει κάτι ως τωρα.
Ειχα απο μικρός μεγαλο πρόβλημα μπουλινγκ στο Δημοτικο. 3 σχολεια αλλαξα. Οσοι δεν με έδερναν δε με έκαναν παρέα για να μην φανε κι αυτα ξυλο. Μόνο μερικά κορίτσια με έκαναν παρέα κι αυτό λίγο.
Και στο Γυμνάσιο ειχα λιγο πρόβλημα αλλα ήταν λίγο, παρόλα αυτα είχα μια φοβία στο να κάνω φίλους.
Ευχαριστω :) Κανω βηματα αλλα είναι πολυ μικρα (babysteps) και είμαι πολυ μεγαλος πια. Με αυτο το ρυθμο θα κάνω πρωτη φορα κανονικη σχέση στα 50 μου..... και αυτο με αγχωνει πολυ.
Οχι ακριβως στουντιο... δεν εχουμε τέτοια εδω που είμαι... αλλα τουλάχιστον μου έφυγε αυτο το βάρος
Quote:
Originally Posted by GiannisNik3
Το ρωτάω γιατι θα ήθελα να ζησω μια φορα κατι τετοιο. Ειχα φίλο στο στρατο που μου είχε πει πως ειχε κάνει με την ξαδερφη του (δεν θυμάμαι αν ηταν 2η ή 3η) και μια φίλη της. Ηταν για μια φορα λεει μόνο γτ πάντα τον γούσταρε εκείνη και ήθελε να του το κάνει δωρο ο_Ο. Δε ξερω αν ήταν αληθεια ή ψέμματα, για αυτο σε ρωταω για να δω αν αυτο που μου είπε πως αισθάνθηκε ταιριάζει με αυτα που αισθάνθηκες εσυ.
Σούπερ μπορεί να μη γίνεις, όμως μπορείς να "τελειοποιήσεις" τον εαυτό σου μέχρι εκεί που τον παίρνει!Quote:
Originally Posted by archangel
Εμένα με βοηθάει η δουλειά μου!
Εργάζομαι με παιδιά και μου κάνουν πολύ καλό!
Έχουν μία αθωότητα, μία ανιδιοτέλεια, μία ειλικρίνεια....
Παίζει να' ναι η μοναδική κατηγορία ανθρώπων, με τους οποίους μπορώ να συνεννοηθώ χωρίς παρεξηγήσεις!
Πόσο χρονών είσαι;Quote:
Originally Posted by archangel
Εγώ 28.
Η πρώτη μου φορά ήταν στα 22.
Αυτό το bullying είναι έγκλημα τελικά!
Με την ξαδέρφη του;Quote:
Originally Posted by archangel
Τι μου λες τώρα;
Quote:
Originally Posted by GiannisNik3
29 και σε 2 μηνες 30....
η πρωτη μου φορα ηταν πριν λιγο καιρο.... ουτε μηνα....
μεγαλο εγκλημα
Δε θα γινω εε?! Κρίμας.... :ΡQuote:
Originally Posted by GiannisNik3
ναι. κι εγω με τα μικρα τα πάω καλυτερα... μπορω να κάνω καλη παρέα μαζί τους...
Quote:
Originally Posted by GiannisNik3
Ναι. Ετσι μου είπε. Τον γουσταρε λεει απο μικρη και πηγε μαζί τους μια βραδιά με την φίλη της.
Αυτός τότε δουλευε μπαρμαν και μετα την δουλεια τις πηγε σπίτι της ξαδέρφης που έγινε και ότι έγινε
Τι νομίζεις ήταν πραγματικά ερωτευμενος μαζι σου, πως το καταλαβαινες; Ηταν αυτος ο λόγος που τον εμπιστευτηκες;Quote:
Originally Posted by xristinaxrkd
Ακομη και ερωτευμενος να ηταν ομως και να μην ήθελε να διαδοσει τιποτα, όταν ερθει ο χωρισμος, αν ερθει, δεν ξερεις πως θα αντιδρασει ο αλλος. Ο ψυχολόγος τι σου ειχε πει, να το πεις σε μια ενδεχόμενη σχέση;
Δεν ειναι ομως οτι το ειπε. Ο τροπος ειναι. Αν ελεγε εχω μια κοπελα που την πιανει μια μελαγχολια που κ που κ σκεφτεται, ομως κανει προσπαθεια κ το παλευει, τοτε ολοι οι γνωστοι του θα σε βλεπανε με συμπαθεια. Το ειπε υποτιμητικα και σε βλεπανε σαν 'τρελη'. Που μυαλο να κατσει να σκεφτει ο κοσμος. Δεν ειναι ρατσισμος βασικα, βλακεια ειναι..
Ε ηρέμησε!Quote:
Originally Posted by archangel
Δε σε πήραν και τα χρόνια!
Νέο παιδί είσαι!
Αλίμονο, αν νιώθαμε μεγάλοι από τώρα....
Άσχετα με το τι έχουμε περάσει....
Αυτό που χρειάζεται είναι να βάλεις ρεαλιστικούς στόχους και να προσπαθείς να τους πετυχαίνεις βήμα, βήμα.... Τότε θα έχεις την αίσθηση ότι "ανεβαίνεις"! Το καλό πράγμα αργεί να γίνει. Αρκεί να έχεις επικεντρωμένο το μυαλό σου εκεί!
Quote:
Originally Posted by GiannisNik3
Ναι καταλαβαινω.
Οπως καταλαβαινω και εκεινο τον φίλο σου. Τελικα καταφερε τίποτα;
Ειχα διαβασει ενα βιβλιο για εναν αντρα που μιλουσε για το πως κατακτουσε τις γυναικες ευκολα. Ειχε παει με πάνω απο 300 γυναικες μεσα σε 5 χρόνια. Ελεγε πως οι γυναικες ειναι σαν ενα ψαρι (δε θυμαμαι πιο ψαρι). Το συγκεκριμενο ψαρι αν εμφανιστουν 2 πανομοιότυπα αρσενικα και μια θηλυκιά πάει με τον έναν απο τους δυο, τότε όλες οι θηλυκιες θα πανε με τον ιδιο και καμια με τον αλλον γτ όλες θα πουνε, αφου παει αυτη με αυτον σήμαινει πως αυτός εχει κάτι που ο αλλος δεν εχει.
ποσο αληθες ειναι αυτο δε ξερω, ελπιζω να ειναι βλακειες.
Quote:
Originally Posted by GiannisNik3
Εχω φλερταρει στα 29 μου χρόνια πανω απο 300 γυναικες και εχω φάει άλλες τόσες απορριψεις.
Εντάξει. Στο τέλος βρήκε μια κοπέλα κι αυτός.Quote:
Originally Posted by archangel
Και μου φάνηκε πιο ήρεμος την τελευταία φορά που τον είδα.
Βέβαια, μου υπογράμμισε ότι οι απόψεις του για τις γυναίκες δεν έχουν αλλάξει!
Άμα διαβάζεις τέτοια βιβλία, φίλε μου, κάηκες!Quote:
Originally Posted by archangel
Παράτα τα!
Και παράτα και τ' αντρικά περιοδικά και όλες τις άλλες "συμβουλές" τέτοιου τύπου....
Απευθύνονται σε ανθρώπους με συγκεκριμένη ιδιοσυγκρασία, που άλλη δουλειά δεν έχουν από το να είναι όλη μέρα έξω και να "χτυπάνε" γκόμενες!
Άκου ψάρια και μπούρδες.....
Και μόνο αν αισθάνεσαι μετά το διάβασμα τέτοιων βιβλίων άσχημα, αυτό από μόνο του πρέπει να σε κάνει να τα κόψεις!
Κάτι τέτοιες μαλακίες λέγανε και οι PUA (pick up artists), που ισχυρίζονται ότι μπορούν να έχουν όποια γυναίκα θέλουν στο κρεβάτι τους, ακόμα και παντρεμένες..... Ο διαχειριστής της ιστοσελίδας έλεγε ότι έχει πάει με 200 γυναίκες, για την πλάκα του!
Καλά φιλαράκι, βγάλε μας μια φωτογραφία τη φάτσα σου να τη βλέπουμε και άσε τις κομπορρημοσύνες, ανωνύμως........