με παρακολουθουν

Quote:

---

Originally Posted by giorgos panou

καλησπερα Μπου κι απο μενα. Σε διαβαζω σχεδον απο την αρχη, υπηρξα απο τους πρωτους που ειχα συγκινηθει κι ειχα εκφραστει αναλωγος στο προβλημα υγειας σου αλλα και στο ενδοοικογενιακο σου κλυμα. Εχει περασει ομως πολυ καιρος και φενετε μια στασημοτιτα στην ζωη σου! Συγνωμη που στα λεω με τετοιο τροπο αλλα στα λεω ετσι διοτις νομιζω οτι αδικεις τον ραυτο σου! διοτις εχεις πολλες δυναμεις και μπορεις να προχωρησεις στην ζωη σου! Μπορεις να κανεις το επομςνο βημα! μπορεις να βρεις ενα σπιτακι κι να το ενοικιασεις, να εισαι μονη σου, μακρια απο τους δικοους σου!! να εισαι ελευθερη!! να κανεις οτι θες χωρις να εχεις το αγχος το να σου κανει παρατηρησει η μητερα σου!!
Μπου, καντω ,εστω δοκιμαστικα για 2-3 μηνες! και θα με θυμηθεις! σαν αρχισεις να νιωθεις την διαφορα θα συχτιριεσαι μετα που δεν το ειχες κανει τοσα χρονια!! Αν θυμαμαι καλα ειχες μια γευση στο παρελθον, ειχες συζησει με καποιο αγορι για λιγο καιρο? Αρα ξερεις , φαντασου λοιπον να εισαι μονη σου! χωρις καποιον στο κεφαλι σου! Αν κι για αρχη , γι οικονομικους λογους θα μπορουσες να το κανεις, με καποια φιλη σου, διοτις ειναι αλλιως με το αγορι σο κι αλλιως με μια κοπελα!
Τελος, Μπου θα θελα να μου απαντησεις κατις.Ξεκαθαριζω οτι εννοειτε και πιστευω και δεχομαι τα οσα εχεις περασει με την μανα σου, τα οσα λαθοι και την προβληματικη συμπεριφορα απεναντι σου! Αλλα θα θελα να μου πεις, εαν -χτυπα ξυλο! - εαν σου αυμβει κατις σοβαρο, καποιο ατυχημα, γενικα καποιο εκτατο και ασχημο συμβαν, ποιος πιστευεις θα τρεξει στο πλευρο σου??ποιος θα ερθει κι θα δωσει μαχη για να το ξεπερασεις? καποιος φιλος? η φιλη σου? η καποια αλλη?

---

Είσαι σίγουρος ότι διαβασες από την αρχή την ιστορία της? Εγώ είμαι λιγότερο καιρό στο φόρουμ και κάποια από αυτά που προτείνεις δεν μπορούν να γίνουν.
Την τελευταία ερώτηση δεν κατάλαβα.. Επειδή πιστεύεις ότι αυτοι που θα τρέξουν σε μια δύσκολη κατάσταση είναι οι γονείς τι σημαίνει? Ότι θα ανέχεται και θα αντέχει πράγματα που της καταστρέφουν την ψυχική της υγεία? Συμπεριφορές που δείχνουν ότι δεν σέβονται ούτε τον εαυτό τους αλλά ούτε και την ίδια?

Εγώ δεν βλέπω καμία στασιμότητα. Εγώ βλέπω ότι ενώ φοβόταν πως θα μείνει όλα τα μαθήματα, καταφερε και είχε ένα αποτέλεσμα που την ικανοποιει.

Quote:

---

Originally Posted by boo

καλησπερα παιδια και ευχαριστω πολυ για τη βοηθεια σας!




τα παραλες αλλα ευχαριστω πολυ




τι να σου πω βρε ελισαβετ..
ειμαι σαν εκεινα τα παιδακια που βλεπουμε στις ταινιες που τσακωνονται οι δικοι τους και στεκονται στην πορτα και κρυφακουν την κατσταση
σκεφτομαι πολλες φορες μηπως τους δημιουργω εγω την ενταση εστω και αθελα μου λογω της μεχρι τωρα ζωης μου..ειμαι απογοητευτικη σε σχεση με τα παιδια της ηλικιας μου.. τσπ..
ε και μετα καμποσες φορες ερχεται κλαμενη να μου πει για τον πατερα μου
θα ηθελα να βγω για εναν καφε μονη μου οταν γινεται αυτο αλλα δε ξερω πως θα ειμαι αν βγω εξω..
παλιοτερα οταν τσακωνομασταν ολοι μαζι ο πατερας μου πηγαινε να μας χτυπησει δεν το εκανε αλλα με φοβεριζε..
η μανα μου με χτυπουσε με τη μυγοσκοτωστρα μεχρι να φουσκωσει το δερμα απο τα χτυπηματα..
μια αλλη φορα που θυμαμαι ηταν που μας αποκαλεσε τερατα και δε θελω να το θυμαμαι το πηρα βαρυα
αλλη φορα θμαμαι οτι ζητουσε οπλο να μου κανει κακο
στην τελευταια σχεση ειχα απειρες φωνες δε μιλαγα νομιζα η χαζη πως με ηρεμια κα συζητηση θα λυθουν ολα αλλα ειχα αδικο επρεπε να μιλαω και τοτε και γενικοτερα.. νομιζα οτι θα χριαζαμε και δεν το ηθελα.. τσπ

---

Α ρε μπου ακομα κ τους καβγάδες τους πανω σου τους παιρνεις! Δεν φταις εσυ που μαλώνουν! Το οτι μαλώνουν είναι καθαρά δικό τους θέμα και δεν εχει σε τιποτα να κανει με σενα. Το αν ακους να σε αναφερουν μεσα στους καβγαδες τους ειναι άλλο θεμα. Οταν ενα ζευγάρι έχει άλυτα δικα του θεματα που δεν μπορει να διαχειριστεί, το οποιο πρόβλημα βγαινει περισσοτερο στην επιφάνεια οταν ερχονται παιδιά, ποσο μαλλον οταν καποιο απο αυτα παρουσιάσει ενα προβλημα και χρειαζεται παραπάνω βοήθεια ή φροντίδα.

Εγώ πιστεύω πως οι γονείς σου σε αγαπάνε. Με τον δικό τους στρεβλό τρόπο, αλλά σε αγαπάνε και σίγουρα ένα κομμάτι τους νιωθεί τυψεις που δεν μπορούν να σου σταθούν όπως πρεπει και όπως θα θελες. Η δική τους αδυναμία να σταθούν ως γονείς είναι που τους βγαίνει σαν θυμός απέναντι σου όταν σου λένε πχ ότι είσαι τέρας.
Εσυ μπου στην ασθένεια σου στάθηκες και στέκεσαι παλικάρι, εκείνοι είναι αδύναμοι ακόμα και να την αποδεχτούν γιαυτό δεν θέλουν να έρθουν μαζί σου στους γιατρούς, γιαυτό δεν θέλουν να μάθουν τι έχεις και το υποβιβάζουν συνεχώς λέγοντας σου πως απλά είσαι πολύ ευαίσθητη κι άλλες τέτοιες αηδίες. Φοβούνται να αναλάβουν την ευθύνη τους ή να δουν τα δικά τους λάθη στην πορεία του μεγαλώματος σου.

Αυτά όμως όλα είναι έξω από σένα, είναι δικά τους. Αυτοί πρέπει να τα διαχειριστούν και να τα λύσουν. Το πιο λογικό θα ήταν ότι και οι γονείς σου θα χρειαζόταν συνεδρίες πχ ώστε να δυναμώσουν και να ξέρουν πώς να φερθούν και να μπορούν να είναι γονείς κι όχι να έρχεται η μάνα σου και να σου λέει εσένα τα παράπονα της για τον πατέρα σου λες κι εσύ είσαι η μάνα κι εκείνη το παιδί.

Μη δέχεσαι να παίρνεις τις ευθύνες τους και τον ρόλο τους επειδή εκείνοι αρνούνται να το κάνουν. Εσύ έχεις τα δικά σου θέματα να λύσεις και την δική σου ζωή να σκεφτείς.

Να τους μιλούσες παίζει; Θα καταλάβαιναν τίποτα λες; Αν ας πούμε τους έλεγες ευθέως οτι εγώ την ώρα που τσακώνεστε φορτίζομαι τόσο που μετά πρέπει να αυξήσω τα φάρμακα μου γιατί έχω συμπτώματα. Καμιά φορά η αλήθεια σώζει, όσο κι αν πονάει. Δεν θέλουν να ακουν για την ασθένεια σου , αλλά τι θα γινόταν αν προσπαθούσες να τους σοκάρεις μπας και καταλάβουν τι πόνο σου προκαλούν;

μπου θα σου πω το κουφό τη τελευταια φορα που εκανα αυξηση στα φαρμακα, απο 400 στα 600 μγ σολιαν πριν κανα μηνα οι γονεις μου τσακωθηκαν μπροστα μου και ξαφνικα ακουσα κορακια να κραζουν μες το σπιτι ειχα φωνες..........

Quote:

---

Originally Posted by george1520

Να σου πω boo έχω διαβάσει τόσα ποστς σου και δεν βρήκα τιποτα "προβληματικό" σε σένα.. Ότι και να βλέπουν οι άλλοι σε εμάς δεν σημαίνει ότι ισχύουν. Ο κάθε άνθρωπος βλέπει ότι είναι ικανός να δει και τίποτα περισσότερο.. Οπότε δεν φταις κάπου εσύ. Αυτοί φταίνε για όλα όσα πέρασες και περνάς. Μόνο αυτοί!!!!!! Αν ήταν σε θέση να καταλάβουν τον αγώνα που κάνεις και κυρίως να δουν ότι τα καταφέρνεις θα σε θαύμαζαν. Αλλά δεν είναι ικανοί να το κάνουν. Δεν ξέρουν πως! !
Εγώ πλέον χρησιμοποιώ τον μπαινακης και το βγαινακης. Ναι μεν ακούω τις φωνές αλλά όπως μπαίνουν, βγαίνουν.. Σιγά μην τους αφήσω πάλι να μου καταστρέψουν την ψυχική μου υγεία. Το κάνανε όσο ήμουν παιδί και το πλήρωσα όταν ενηλικιώθηκα. Κάνω τον αγώνα μου, είμαι στο τέλος και δεν θα αφήσω κανένα τοξικό άνθρωπο να με πάρει στο μηδέν. Αυτό να σκέφτεσαι και σίγουρα θα βρεις χίλιους τρόπους να μην επηρεάζεσαι από κανένα!

---

εχεις δικιο σε αυτο που λες γιωργο. κανεις δε μπορει να καταλαβει τι αγωνα κανει καποιος αλλος.. και οχι μονο σε ατομα μεσα στην οικογενεια αλλα και γενικοτερα.
ολα ξεκινησαν απο το σχολειο. κατι γινοταν εξ αρχης σε εμενα. δε με εκαναν παρεα ημουν μονη σχεδον εκτος απο μια φιλη που πασχιζα να μην τη χασω κι αυτην.
στο γυμνασιο δεχομουν μπουλινγκ αλλα δε με ρωτησαν ποτε ποτε ομως πως ηταν σημερα στο σχολειο.το μονο που με ρωταγαν ηταν πως τα πηγες στα μαθηματα σημερα και αυτο ηταν ολο.
ετσι στα 16 εμφανιστηκαν τα ψυχωτικα ομως δεν ηξερα τοτε οτι αυτα ηταν προβλημα και τα περναγα στο ντουκου...
τσπ..
δυσκολο το μπαινακης βγαινακης ομως.. πως το καταφερες? δε σου πηρε χρονο να το καταφερεις? δηλαδη θελω να πω στους τσακωμους τι εκανες? κλεινοσουν στο δωματιο?φωναζες κι εσυ? πως το καταφερες αυτο?

Quote:

---

Originally Posted by thanosP

Παίζει ψυχωσικο επεισόδιο με θετικα τριπάκια(παραισθησεις ψευδεσθησεις)και οχι μονο αρνητικα bad trip με καχυποψιες και άλλα σεναρια τετοια???καμια εμπειρια??

---

παιζει ναι τουλαιστον εμενα μου εχει συμβει.. ενοιωθα για κανενα 2βδομαδο πως ημουν ο μεσσιας και οτι εχω ερθει για να σωσω τον κοσμο..

Quote:

---

Originally Posted by giorgos panou

καλησπερα Μπου κι απο μενα. Σε διαβαζω σχεδον απο την αρχη, υπηρξα απο τους πρωτους που ειχα συγκινηθει κι ειχα εκφραστει αναλωγος στο προβλημα υγειας σου αλλα και στο ενδοοικογενιακο σου κλυμα. Εχει περασει ομως πολυ καιρος και φενετε μια στασημοτιτα στην ζωη σου! Συγνωμη που στα λεω με τετοιο τροπο αλλα στα λεω ετσι διοτις νομιζω οτι αδικεις τον ραυτο σου! διοτις εχεις πολλες δυναμεις και μπορεις να προχωρησεις στην ζωη σου! Μπορεις να κανεις το επομςνο βημα! μπορεις να βρεις ενα σπιτακι κι να το ενοικιασεις, να εισαι μονη σου, μακρια απο τους δικοους σου!! να εισαι ελευθερη!! να κανεις οτι θες χωρις να εχεις το αγχος το να σου κανει παρατηρησει η μητερα σου!!
Μπου, καντω ,εστω δοκιμαστικα για 2-3 μηνες! και θα με θυμηθεις! σαν αρχισεις να νιωθεις την διαφορα θα συχτιριεσαι μετα που δεν το ειχες κανει τοσα χρονια!! Αν θυμαμαι καλα ειχες μια γευση στο παρελθον, ειχες συζησει με καποιο αγορι για λιγο καιρο? Αρα ξερεις , φαντασου λοιπον να εισαι μονη σου! χωρις καποιον στο κεφαλι σου! Αν κι για αρχη , γι οικονομικους λογους θα μπορουσες να το κανεις, με καποια φιλη σου, διοτις ειναι αλλιως με το αγορι σο κι αλλιως με μια κοπελα!
Τελος, Μπου θα θελα να μου απαντησεις κατις.Ξεκαθαριζω οτι εννοειτε και πιστευω και δεχομαι τα οσα εχεις περασει με την μανα σου, τα οσα λαθοι και την προβληματικη συμπεριφορα απεναντι σου! Αλλα θα θελα να μου πεις, εαν -χτυπα ξυλο! - εαν σου αυμβει κατις σοβαρο, καποιο ατυχημα, γενικα καποιο εκτατο και ασχημο συμβαν, ποιος πιστευεις θα τρεξει στο πλευρο σου??ποιος θα ερθει κι θα δωσει μαχη για να το ξεπερασεις? καποιος φιλος? η φιλη σου? η καποια αλλη?

---

καλησπερα γιωργο
συζουσα για 7 χρονια με 2 σχεσεις και αλλο 1 χρονο με φιλη..το εχω κανει αυτο το βημα που λες. στην τελικη ομως περισσοτερα ηταν τα αρνητικα παρα τα θετικα..
μονη μου θελω να μεινω αλλα δεν εχω λεφτα να το κανω οταν παιρνω 300ευρω και το πιο φτηνο σπιτι κανει 220 αν ψαχτεις για μηνες. γινεται χαμος με τα airbnb και επειδη οι φοιτητες δε βρισκουν σπιτι ετσι βαρανε τις τιμες. και μετα λογαριασμοι? εξοδα δικα μου προσωπικα?
δε γινεται δυστυχως.
αφου οι δικοι μου δε μπορουν να με βοηθησουν σε αυτο.
βασικα δε θελουν κιολας. η μανα μου μου λεει πως ολα τα παιδια γυρνανε σπιτι τους πλεον ετσι οπως εχει η κατασταση..
οποτε δεν παιζει βοηθεια..

τωρα δε ξερω που αλλου βλεπεις στασιμοτητα σε εμενα.. κανω οτι μπορω και δε μενω αδρανης οσο δυσκολα κι αν ειναι. το παλευω οσο μπορω..

Quote:

---

Originally Posted by george1520

Είσαι σίγουρος ότι διαβασες από την αρχή την ιστορία της? Εγώ είμαι λιγότερο καιρό στο φόρουμ και κάποια από αυτά που προτείνεις δεν μπορούν να γίνουν.
Την τελευταία ερώτηση δεν κατάλαβα.. Επειδή πιστεύεις ότι αυτοι που θα τρέξουν σε μια δύσκολη κατάσταση είναι οι γονείς τι σημαίνει? Ότι θα ανέχεται και θα αντέχει πράγματα που της καταστρέφουν την ψυχική της υγεία? Συμπεριφορές που δείχνουν ότι δεν σέβονται ούτε τον εαυτό τους αλλά ούτε και την ίδια?

Εγώ δεν βλέπω καμία στασιμότητα. Εγώ βλέπω ότι ενώ φοβόταν πως θα μείνει όλα τα μαθήματα, καταφερε και είχε ένα αποτέλεσμα που την ικανοποιει.

---

συμφωνω μαζι σου γιωργο.. καποιοι σκοτωνουν απο υποτειθεμενοι αγαπη.. πρεπει να φτασουμε ως εκει?
και να πω οτι στην 1η μου νοσηλεια επρεπε να περασει 1.5 μηνας για να ερθει η μανα μου να με δει.. και που με ειδε απλα ορμησε στους φιλους μου γιατι πιστευει οτι αυτοι εφταιξαν που επαθα οτι επαθα..

Quote:

---

Originally Posted by elisabet

Α ρε μπου ακομα κ τους καβγάδες τους πανω σου τους παιρνεις! Δεν φταις εσυ που μαλώνουν! Το οτι μαλώνουν είναι καθαρά δικό τους θέμα και δεν εχει σε τιποτα να κανει με σενα. Το αν ακους να σε αναφερουν μεσα στους καβγαδες τους ειναι άλλο θεμα. Οταν ενα ζευγάρι έχει άλυτα δικα του θεματα που δεν μπορει να διαχειριστεί, το οποιο πρόβλημα βγαινει περισσοτερο στην επιφάνεια οταν ερχονται παιδιά, ποσο μαλλον οταν καποιο απο αυτα παρουσιάσει ενα προβλημα και χρειαζεται παραπάνω βοήθεια ή φροντίδα.

Εγώ πιστεύω πως οι γονείς σου σε αγαπάνε. Με τον δικό τους στρεβλό τρόπο, αλλά σε αγαπάνε και σίγουρα ένα κομμάτι τους νιωθεί τυψεις που δεν μπορούν να σου σταθούν όπως πρεπει και όπως θα θελες. Η δική τους αδυναμία να σταθούν ως γονείς είναι που τους βγαίνει σαν θυμός απέναντι σου όταν σου λένε πχ ότι είσαι τέρας.
Εσυ μπου στην ασθένεια σου στάθηκες και στέκεσαι παλικάρι, εκείνοι είναι αδύναμοι ακόμα και να την αποδεχτούν γιαυτό δεν θέλουν να έρθουν μαζί σου στους γιατρούς, γιαυτό δεν θέλουν να μάθουν τι έχεις και το υποβιβάζουν συνεχώς λέγοντας σου πως απλά είσαι πολύ ευαίσθητη κι άλλες τέτοιες αηδίες. Φοβούνται να αναλάβουν την ευθύνη τους ή να δουν τα δικά τους λάθη στην πορεία του μεγαλώματος σου.

Αυτά όμως όλα είναι έξω από σένα, είναι δικά τους. Αυτοί πρέπει να τα διαχειριστούν και να τα λύσουν. Το πιο λογικό θα ήταν ότι και οι γονείς σου θα χρειαζόταν συνεδρίες πχ ώστε να δυναμώσουν και να ξέρουν πώς να φερθούν και να μπορούν να είναι γονείς κι όχι να έρχεται η μάνα σου και να σου λέει εσένα τα παράπονα της για τον πατέρα σου λες κι εσύ είσαι η μάνα κι εκείνη το παιδί.

Μη δέχεσαι να παίρνεις τις ευθύνες τους και τον ρόλο τους επειδή εκείνοι αρνούνται να το κάνουν. Εσύ έχεις τα δικά σου θέματα να λύσεις και την δική σου ζωή να σκεφτείς.

Να τους μιλούσες παίζει; Θα καταλάβαιναν τίποτα λες; Αν ας πούμε τους έλεγες ευθέως οτι εγώ την ώρα που τσακώνεστε φορτίζομαι τόσο που μετά πρέπει να αυξήσω τα φάρμακα μου γιατί έχω συμπτώματα. Καμιά φορά η αλήθεια σώζει, όσο κι αν πονάει. Δεν θέλουν να ακουν για την ασθένεια σου , αλλά τι θα γινόταν αν προσπαθούσες να τους σοκάρεις μπας και καταλάβουν τι πόνο σου προκαλούν;

---

καλησπερα ελισαβετ
και μονο που με βλεπουν να παιρνω φαρμακα με βγαζουν προβληματικη.. το εχω ακουσει σε καβγαδες.. λεγανε το παιδι σου χαπακωνεται και δε μπορει να τα καταφερει οπως τα αλλα μας παιδια ή καθεται και ζωγραφιζει για να κανει ψυχοθεραπεια?(ειρωνικα).. και ποιος φταιει που χαπακωνεται? εμεις? κλπ κλπ
με αγαπανε αλλα το δειχνουν με εναν δικο τους λαθος για εμενα τροπο. πχ οταν μιλαω με τη μανα μου για κατι που την απασχολει με αποκαλει φιλη της.. και δε λεω..χαιρομαι αν την κανω να νοιωθει καλα γιατι περναει δυσκολα αλλα η ψυχολογος και εσεις εδω μου εχετε πει πως δεν πρεπει να χανεται το οριο γονεα παιδιου.. δεν πρεπει να ακουω τα αναμεταξυ τους προβληματα και να με βαζει και εμενα στη διαδικασια να στρεφομαι κατα του πατερα μου ή οτιδηποτε αλλο για αυτους.
το ειχα πει στη μανα μου οτι δε μπορω να σας ακουω καθε μερα να τσακωνεστε μου κανει κακο.. ε για καμια εβδομαδα δεν τους ακουγα μετα παλι τα ιδια.. δεν αλλαζουν μυαλα και τροπους.

Quote:

---

Originally Posted by pavlosla

μπου θα σου πω το κουφό τη τελευταια φορα που εκανα αυξηση στα φαρμακα, απο 400 στα 600 μγ σολιαν πριν κανα μηνα οι γονεις μου τσακωθηκαν μπροστα μου και ξαφνικα ακουσα κορακια να κραζουν μες το σπιτι ειχα φωνες..........

---

καταλαβα..
τωρα ειμαι βεβαιη πως εχουν μεριδιο ευθυνης οι τσακωμοι..
τωρα τσακωνονται οι δικοι σου?

Όταν ήμουν μικρός ήμουν ήσυχος και γενικά δεν αντιδρούσα σε τίποτα.. Απλά ερχόμουν σπίτι και ξεσπουσα. Μια μέρα λέω Καλύτερα να μετανιώσω που μιλησα και είπα κατι που με ενοχλει πάρα να μην μιλάω και να στεναχωριέμαι. Από τότε άρχισα να αντιδραω. Παντα είχα παρέες και γενικά ανήκα στους "γνωστούς" του σχολείου αλλά επέλεγα να κάνω παρέα με αδύναμους. Προσπαθούσα να δώσω αυτά που δεν μου έδιναν οι γονείς μου. Ασφάλεια, προστασία, κατανόηση κτλ. Εμένα δεν ήρθαν ποτέ να ρωτήσουν για τους βαθμούς και γενικά για το πως πάω στα μαθήματα του σχολείου. Ούτε θυμάμαι να με βοηθούσαν στο διάβασμα. Δεν θυμάμαι να με ρώτησαν ποτέ "είσαι καλά? ". Μια απλή ερώτηση. Πιστεύω πως αυτό που με άφησε όρθιο είναι ότι γενικά είμαι αντιδραστικός και πεισματάρης.
Όταν μαλώνουν και είμαι σπίτι απλά πάω στο δωμάτιο μου και ανοίγω την τηλεόραση ή ακούω μουσική. Δεν με ενδιαφέρει πλέον τι λένε μεταξύ τους όταν μαλώνουν. Προσπαθώ όσο μπορώ να μην μαλωνω μαζί τους και γενικά τους αποφεύγω. Έχω σκοπό να ξανά φύγω και να μείνω μόνος μου γιατί το σπίτι είναι η κόλαση μου.
Γενικά ξέρω πως όταν κάποιος ή κάτι ρίχνει την ψυχολογιας μας τότε το μυαλό βρίσκει χώρο να κάνει τα δικά του.. Είναι όμως εκείνη η στιγμή που λες ότι δεν θα του επιτρέψεις να το κάνει. Το μυαλό είναι δικό μας και δεν γίνεται να μας οδηγεί αυτό αλλα εμείς..

καλησπερα γιωργο!

οταν λες αντιδρουσες τι ακριβως εκανες? ρωταω να παρω και εγω καμια ιδεα..
εγω σκεφτομαι την επομενη φορα να σηκωθω να φυγω απο το σπιτι και να τους παρω ενα τηλ να τους πω οταν ηρεμησετε πειτε μου για να επιστρεψω.
πως το βρισκεις αυτο?
ευτυχως η μανα μου λειπει για μια εβδομαδα οποτε ειναι καπως πιο ηρεμα τα πραγματα αν εξαιρεσεις πως προσπαθει να σου επιβαλλεται γιατι μονο αυτος εχει δικιο...
αυτο με το "τι κανεις" το εχω παραπονο κι εγω.. γι αυτο απο παιδι δεν τους ανοιγομουν να τους πω καποιο θεμα μου καποιο προβλημα μου μια στεναχωρια μου οτιδηποτε.

Quote:

---

Originally Posted by boo

καλησπερα γιωργο!

οταν λες αντιδρουσες τι ακριβως εκανες? ρωταω να παρω και εγω καμια ιδεα..
εγω σκεφτομαι την επομενη φορα να σηκωθω να φυγω απο το σπιτι και να τους παρω ενα τηλ να τους πω οταν ηρεμησετε πειτε μου για να επιστρεψω.
πως το βρισκεις αυτο?
ευτυχως η μανα μου λειπει για μια εβδομαδα οποτε ειναι καπως πιο ηρεμα τα πραγματα αν εξαιρεσεις πως προσπαθει να σου επιβαλλεται γιατι μονο αυτος εχει δικιο...
αυτο με το "τι κανεις" το εχω παραπονο κι εγω.. γι αυτο απο παιδι δεν τους ανοιγομουν να τους πω καποιο θεμα μου καποιο προβλημα μου μια στεναχωρια μου οτιδηποτε.

---

Μιλάω για έξω στην ζωή.. Εκεί άρχισα να αντιδραω όταν με πληγωναν. Σπίτι άργησα να αντιδρασω γιατί πάντα ζητιανευα την αγάπη που ποτέ δεν πήρα. Θυμάμαι μια μέρα με έσπασε στο ξύλο η μάνα μου και πήγα στο δωμάτιο μου και έγραψα σε ενα χαρτί "σε μισώ" και το έβαλα στο κρεβάτι της. Και? Εμένα αν μου έγραφε το παιδί μου κάτι τέτοιο θα ένιωθα άχρηστος.. Αυτή καμια συγκίνηση.

Δοκιμασε το αλλά δεν ξέρω αν θα τους αγγίξει. Εσύ ξέρεις συναισθηματικά πως είναι.. Εμένα πχ είναι συναισθηματικά ανάπηροι και θα έβλεπαν αυτη την συμπεριφορά σαν μια ακόμη αντίδραση μου.
Θα σε συμβούλευα να σταματήσεις να ασχολησε μαζί τους και να δεις την ζωή σου και πως θα βγεις δυνατή από αυτό που περνάς. Έχεις μεγαλώσει, ξέρεις τι γονείς έχεις και μην περιμένεις πλέον να αλλάξουν. Να έχεις πάντα στο μυαλό σου ότι εσύ είσαι διαφορετικη και προσπαθείς κάθε μέρα να γίνεις καλύτερος άνθρωπος. Πρέπει να δυναμώσεις. Οι άνθρωποι που αγαπούν τον ευατο τους και διεκδικούν ότι τους αξίζει είναι αυτοί που προχωράνε. Μόνο έτσι θα γίνεις ευτυχισμένη.

α εγω εδω και 2 χρονια πανω κατω αρχισα να υπερασπιζω την αποψη μου στους εξω και σε αυτο εχω πολυ δρομο μεχρι να τα καταφερω σε ικανοποιητικο επιπεδο. γενικα τα κραταω μεσα μου και δεν ειμαι καθολου για τσακωμους ειναι αυτη η φοβια που εχω μην χασω τον αλλον και φοβαμαι γενικοτερα τους τσακωμους.. αλλα θα σε ακουσω. θα κανω αυτο που σκεφτηκα.. θα φυγω απο το σπιτι οταν ξανερθει η μανα μου και αρισουν παλι τα ιδια. ελπιζω να τους αγγιξει αν και θα ειναι επιθετικοι απεντι μου.. τσπ. δε νομιζω να καταλαβουν. ειναι αυτο που ειπες συναισθηματικα αναπηροι..

πραγματικα λυπαμαι πολυ για οτι εχεις περασει και μπραβο σου που καταφερες να τα φερνεις βολτα μεσα σε ολα αυτα..
μπραβο σου!
ελπιζω να τα καταφερω κι εγω..

Μα αυτό ειναι το βασικό πρόβλημα, ότι φοβάσαι πως αν μιλήσεις θα χάσεις τον άλλον. Δεν πάει έτσι όμως.. Ο άλλος είναι δίπλα μας γιατί μας έχει αποδεχτεί και όχι επειδή σκύβουμε το κεφάλι. Ποιον θα θαυμαζες? Αυτόν που σκύβει το κεφάλι και στεναχωριέται ή αυτόν που μιλα όταν τον ενοχλεί κάτι?
Αλλαγη στην ζωή σου και στην ψυχολογία σου θα δεις όταν πιστέψεις στον εαυτό σου.
Ευχομαι να βοήθησα :).

φωνες σε πηραν χαμπαρι θα φας ξυλο θα σε σκοτωσουν θα σε σκοτωσουν ξερουν ξερουν ξερουν εισαι ηλιθια ανικανη
θα με παρακολουθουν αυριο στη σχολη με εχουν παρει χαμπαρι ξερουν τι σκεφτομαι
ξερουν για εμενα
ξερουν οτι τους ξερω τι κανουν θα με σκοτωσουν

εισαι ηλιθια αχριστη θα πεθανεις εσυ φταις μη μιλα σκασε ηλιθια αχρησστη

εισσαι ηλιθια αχρηστη αχρηστη εισαι ηλιθια ηλιθια ηλιθια θα σε σκοτωσουν εισαι ηλιθια μας πηρανε χαμπαρι ηλιθια ηλιθια ηλιθια

μπου αυτά σου λενε οι φωνες;

Ξερεις γιατί ήρθαν....τις ξέρεις πια, μην φοβάσαι. Επειδή αγχώθηκες και ζορίστηκες εμφανίστηκαν, θα φύγουν πάλι.

Δεν είσαι ούτε άχρηστη ούτε ηλίθια.

Χαζομάρες λένε μπου. Χαζομαρες. Είσαι έξυπνη, ξέρεις να μιλήσεις και ξέρεις και τι σου γίνεται. Ας τες να λένε. Μέσα σου ξέρεις τι εισαι!!!

ετσι
θα με σκοτωσουν τιμωρουμαι επειδη ξερουν οτι τους ξερω
με εχει κοψει κρυος ιδρωτας. θα με σκοτωσουν μου το λενε δεν πρεπει να τους κοιταω στα ματια θα με σκοτωσουν πρεπει να ειμαι μονη μου μακρθα πο τους αλλους δε πρεπι να με βλεπουν στα ματια.πρεπι να κρυφτω εισαι ανικανη μου το λενε θα με βαλουν σε ενα βαν με φιμε τζαμια για να με ανακρινουν μεχρι να παραδεχτω οτι τους ξερουν να κανουν πειραματα και να με σκοτωσουν εισαι ηλιθια που@ανα εισαι οτι χειροτερο υπαρχει ηλιθια μαλακ@μενη θα σε σκοτωσουμε