Originally Posted by
sheldon
Κάτι τέτοιες αμπελοφιλοσοφικές, ας μου επιτρέψεις, συλλογιστικές με εξοργίζουν αφάνταστα. Προφανώς, ούτε το χαρακτήρα μας, ούτε τις αμαρτίες των γονέων μας επιλέξαμε, οπότε κατηγορηματικά δεν ισχύει το "έχουμε όσα αξίζουμε". Αν ήταν προϊόντα δικών μας επιλογών, τότε να το δεχτώ. Αλλά αυτά τα κληρονομήσαμε με τον ερχομό μας στον κόσμο, δίχως να ερωτηθούμε.
Σαν τι δουλειά να κάνω με τον εαυτό μου δηλαδή; Εννοείς ότι έχω ανυπόφορα ελαττώματα, έτσι; Κοίταξε, δε θεωρώ ότι είμαι τέλειος, αλλά όσο δεν μπορώ να ξέρω τα λάθη μου, πώς περιμένεις να βελτιωθώ; Αν και η διαφορετικότητα δεν μπορεί να αναγνωριστεί σαν λάθος. Και η προαναφερθείσα όλους τους ενοχλεί, ακόμα και τον φορέα της τον ίδιο που υποφέρει εξαιτίας της. Τι νόμιζες ότι επειδή είναι διαφορετικός, δε θα έχει ανάγκη για λίγη ανθρώπινη επαφή; Στο πηγάδι κατούρησε;