εγώ καταλαβαίνω γιατί την έχω πατήσει με την μη εχεμύθεια των ανθρώπων που επικοινωνούσα, και επικοινωνώ. αυτό που λες σε κάποιον κατι και σε βαριέται μεν αλλά θα σε κουτσομπολέψει με την πρώτη ευκαιρία -εσένα το βαρεμένο- σα να μιλάει για σταρ της τηλεόρασης, καμία αίσθηση ότι είσαι άνθρωπος κι εσύ και έχεις συναισθήματα και ανάγκες.
σε ξένο πες τα αν μπορείς, σε ένα μπάρμαν/μπαργούμαν; ή γραμμή βοήθειας αν υπάρχει ψυχολογικής υποστήριξης; το καλό εκεί είναι ότι στην πρώτη περίπτωση θα σε θυμάται μόνο ο μπάρμαν και στην δεύτερη περίπτωση αν διαρεύσουν πληροφορίες που σε αφορούν μπορεί να βρουν τον μπελά τους.
αλήθεια, κι εσύ για τους ίδιους λόγους δεν εμπιστεύεσαι τους άλλους; όντως το να καταπιέζεσαι μια μέρα δεν θα σου βγει σε καλό.
