Είναι το αμοιβαίο ενδιαφέρον τελικά και τα πράγματα είναι απλούστατα τότε, όπως το περιγράφεις. Αν είναι κάτι που σ άρεσε και δεν υπάρχει αμοιβαιότητα τότε ισχύουν τα όσα γράφω, μπας και δημιουργηθεί η αμοιβαιότητα.
αντε να ανεβαίνουμε σιγά σιγά....καιρός ήταν... :-)
Koιτα απο καιρο αρχισαμε να ανεβαινουμε απλα τωρα εχει μπλεχτει και το επαγγελματικο που με αγχωνει και στο σεξουαλικο με ριχνει λιγο.. τις τελευταιες μερες δεν εχω καθολου διαθεση....εγω που τους προηγουμενους μηνες ημουν στο τερμα... μαλλον συγκυρια θα ναι... αλλα σιγουρα το αγχος σκοτωνει τον ερωτα! ΝΟΜΟΣ...
Αυτο δεν σημαινει οτι δεν κανουμε κινησεις οταν μπορεσουμε...ξενερωσα λιγο γιατι με την μπαργουμαν το παρατησα, και αυτη που μαρεσει ειναι κολλημενη με τον πρωην της αρα πρεπει να δημιουργησω απ την αρχη γνωριμια... οκ θα το κανω...αλλα νομιζα οτι θα χε γινει κατι μεχρι τωρα... η προσπαθεια συνεχιζεται παντος...δεν χωραει αμφιβολια...και σημερα θα βγω και αυριο που ναι αποκριατικο γλεντι στα κλαμπς...μεσα δεν καθομαι!
μήπως δεν έχεις διάθεση λόγω ηλικίας??? :P
Άμα δεν έχεις αποκτήσει την εμπειρία από νωρίς, από την εφηβεία, τότε στη συνέχεια θα υποφέρεις. Φτάνεις μετα στο σημείο σχεδόν να παρακαλάς την καθεμια που μπορεί να μην σου πολυαρέσει για να κάνεις σχέση μαζί της απλά για να μη μεινεις μόνος. Και σπάζουν τα νεύρα να βλέπεις κοπέλες που σ’ αρεσουν και να μην τα καταφέρνεις ούτε να τις προσεγγίσεις ούτε να τις κρατήσεις. Ακόμα και να χάνεις ευκαιρίες μέσα από τα χερια εκεί που έρχονται οι ίδιες και φλερτάρουν.
Για κάποιον που έχει περάσει τετοια κατασταση δεν είναι καθόλου ευκολα τα πράγματα, όποιος δεν ξέρει λέει είναι απλό να γνωρίσεις και να τα φτιάξεις. Είναι να μην μπορείς ούτε καν να βγεις με μια κοπέλα που σου αρέσει για καφέ, όχι να το προχωρήσεις!!.
Απλά κοροϊδεύουμε τους εαυτούς μας για να νοιώθουμε καλά.
Δυστυχώς δεν ήμασταν όλοι τυχεροί και την πατήσαμε άσχημα. Μονο συμβιβασμοί, καθόλου σχέσεις.
Για μενα αυτα ειναι θεματα που πρεπει να τα δουλευουμε με ειδικους γιατι κι εγω τα χω καποιες στιγμες και ειναι κριμα να μας κρατανε πισω βλακειες... Να μου λεγες οτι εχεις καποιο πολυ σοβαρο εμφανισιακο κουσουρι ή κατι το το πολυ εμφανες που σε καθιστα ανικανο να σε πλησιασει οτιδηποτε τοτε να σου λεγα οτι εχεις θεμα....αλλα αφου υποθετω πως εισαι νορμαλ... (αν εχεις κιλα μπορεις τα χασεις, κι αν εχεις νοοτροπια που σε κραταει μπορεις να την αλλαξεις) τοτε βαρα στο ψαχνο... Απλα θελει υπομονη, επιμονη και να μην απογοητευεσαι με τιποτα... αυτο το τελευταιο μακαρι να το χα... αλλα δουλευουμε με οτι εχουμε...οχι μονο οι αντρες...και οι γυναικες το ιδιο... γιατι σκεψου οτι βγαινεις με μια πολυ ωραια... που σαρεσει πολυ... εεε τσουπ στο δρομο πεταγονται αλλες τοσες ωραιες... και εσυ κοιτας...ε ξαφνικα δεν μονοπωλει το ενδιαφερον σου...οποτε σαυτη τη φαση πρεπει κι εκεινη να σε κρατησει κοντα της... δεν ειναι δλδ μονο απ την πλευρα μας οι προσπαθειες...ειναι κι απ τις δυο... 50-50 ειναι τα πραγματα....εγω για καμια δεν ξαναριχνω τον εαυτο μου... ειμαστε κι οι δυο ανθρωποι... ισοτητα τπτ αλλο....Δλδ τι ειναι καλυτερο? Να πεσεις με τα μουτρα σε μια που δεν σαρεσει απο απελπισια? ή να φτιαξεις τον εαυτο σου, να κανεις και λιγο υπομονη και να εχεις αυτη που πραγματικα σαρεσει...? ο δευτερος δρομος ειναι πιο δυσκολος αλλα πιο σωστος πιστευω.... ε και τι να κανουμε ρε συ...? στην εφηβεια τα σκατωσαμε... δεν φταιγαμε απολυτα... μαλλον δεν ειμασταν ετοιμοι... εγω για μενα το χω καταλαβει... ημουν μαλλον πιο παιδι και αρκετα ευαισθητος και η σεξουαλικη πραξη με σοκαρε λιγο ισως λογω της βιαιοτητας που εχει ή ισως επειδη ετσι την γνωρισα απ το πορνο (γιαυτο ειμαι τελειως κατα του πορνο) ... αλλα μια φορα θα ζησουμε... οποτε καλυτερα αργα παρα ποτε... γιατι οταν θα ναι πραγματικα αργα πολλα χρονια απο τωρα, θα ειμαστε με την απορια... μα γιατι τοτε δεν εκανα κατι?? Επισης μου παν και κατι αλλο που συμφωνω... οταν τελικα κατσει η φαση καλα θα εχουμε ξεχασει το ασχημο παρελθον... θα πουμε χαλαλι και θα χαρουμε το παρακατω...
Ω! μάθετε να ρισκάρετε ξανά. Γυρίστε πάλι σ΄ αυτή την εποχή της παιδικής μας ζωής, όπου όλα ήταν ένα τεράστιο, υπέροχο μυστήριο που το εξερευνούσαμε. Μπείτε μέσα. Πέστε στον εαυτό σας:
"θέλω να μάθω τα πάντα. Θέλω να νιώσω, να αγγίξω, να γευτώ, να καταλάβω τα πάντα και, αφού δεν έχω χρόνο να τα κάνω όλα στην ζωή μου, πρέπει ν' αρχίσω από τώρα".
Ζήστε την κάθε στιγμή σαν να ήταν η τελευταία σας, γιατί μπορεί πραγματικά να είναι. Πολύς κόσμος βλέπει τον θάνατο σαν ένα φονιά. Έχω φτάσει σ' ένα σημείο που έχω υπογράψει ειρήνη με το θάνατο. Τον βλέπω σαν μια πολύ θετική δύναμη, γιατί μου διδάσκει ότι ο χρόνος μου είναι περιορισμένος και γιατί δεν κάνει κόλπα. Ποτέ δεν μας κρύφτηκε. Αν είναι κρυφός, είναι γιατί εμείς τον κρύψαμε. Κανείς δεν θα βγει ποτέ ζωντανός απ' αυτόν τον κόσμο. Ξέρετε όμως ότι μερικοί από μας πιστεύουν πως είναι δυνατό και κάτι τέτοιο; Ενεργούμε σαν να ζούσαμε αιώνια. "Ω, άσ' το αυτό, θα το κάνω αύριο". "Πάντα ήθελα να κάνω ορειβασία. Θ' αρχίσω αύριο". Αύριο ίσως να μην μπορείς.
Οι μαθητές μου λένε: "Όταν τελειώσω το σχολείο, θα έχω καιρό να διαβάσω".
Εγώ τους λέω: "Δεν θα το κάνεις! Αν δε διαβάσεις τώρα, δεν θα το κάνεις ποτέ".
Τώρα είναι η στιγμή. Μην περιμένεις το αύριο για να πεις σε κάποιον πως τον αγαπάς. Κάν' το τώρα. Ξάφνιασέ τον. Πάρε υπεραστικό τηλέφωνο:
"Μαμά, εσύ; Ο Φελίτσε είμαι. Ξέρω πως είναι τρεις το πρωί, μα ήθελα να σου πω ότι σ' αγαπάω".
Αν δεν πάθει συγκοπή, θα της χαρίσεις μια από τις πιο σημαντικές στιγμές της ζωής της.
Πέφτω συνεχώς πάνω σε ανθρώπους που λένε:
"Αφού το ξέρει πολύ καλά".
Ναι, ίσως το ξέρει. Εσύ όμως έχεις βαρεθεί ποτέ να το ακούς;
Πες το τώρα. Υπάρχουν χιλιάδες τρόποι να το πεις. Άπλωσε το χέρι σου και άγγιξε την. Αγκάλιασέ την. Πες της το. Γύρνα σπίτι και ξύπνησε τα παιδιά: "Ε, ξυπνήστε! Σας αγαπώ, σας αγαπώ, σας αγαπώ-".
"Θεέ και Κύριε, η μαμά τρελάθηκε!"
"Ακριβώς, τρελάθηκα!"
Ένα από τα σπουδαιότερα χαρίσματα μας είναι το χάρισμα της συγγνώμης. Σας συγχωρώ που είσαστε λιγότερο από τέλειοι. Θα απαιτήσω την τελειότητα από όλους την ημέρα που θα γίνω κι εγώ τέλειος. Δεν κινδυνεύετε λοιπόν! Γι΄ αυτό γιορτάστε τον εαυτό σας και την ανθρώπινη υπόστασή σας με χαρά και θαύμα και μαγεία. Και παράλληλα μ' αυτό γιορτάστε και τους άλλους. Ω, δεν φανταζόσαστε πόση χαρά μου δίνει να γιορτάζω τη δική σας ύπαρξη! "
Απόσπασμα από το "Να ζεις, ν' αγαπάς και να μαθαίνεις" (σελ. 161-163
Researcher,
«««««Εγώ τους λέω: "Δεν θα το κάνεις! Αν δε διαβάσεις τώρα, δεν θα το κάνεις ποτέ".
Τώρα είναι η στιγμή. Μην περιμένεις το αύριο για να πεις σε κάποιον πως τον αγαπάς. Κάν' το τώρα. Ξάφνιασέ τον.»»»»»
Έχεις δίκιο, η αναβολή, γνώρισμα της φοβίας και χαμηλής αυτοπεποίθησης μας στερεί από ανεπανάληπτα πράγματα στη ζωή, μας αποστερεί απο την αγάπη των άλλων την οποία περνουμε αφού πρώτα δώσουμε απλόχερα τη δική μας αγάπη.
(σου χα στειλει και γω ένα απόσπασμα με ίδια κεντρική ιδέα ως προς το να ενεργούμε άμεσα και χωρίς φόβο).
Καλή μας μέρα:) Τα λέμε:)
Mιας και μας επιασε το Λογοτεχνικο μας, οριστε η επιστολη Του Γκ.Γκ. Μαρκεζ οταν εμαθε οτι πασχει απο καρκινο και του μενει λιγη ζωη ακομα.
"Αν ο Θεός ξεχνούσε για μια στιγμή ότι είμαι μια μαριονέτα φτιαγμένη από κουρέλια και μου χάριζε ένα κομμάτι ζωή, ίσως να έλεγα όλα αυτά που σκέφτομαι, αλλά σίγουρα θα σκεφτόμουν όλα αυτά που λέω εδώ. Θα έδινα αξία στα πράγματα, όχι γι αυτά που αξίζουν, αλλά γι αυτό που σημαίνουν. Θα κοιμόμουν λίγο, θα ονειρευόμουν πιο πολύ, γιατί για κάθε λεπτό που κλείνουμε τα μάτια, χάνουμε εξήντα δευτερόλεπτα φως.
Θα συνέχιζα όταν οι άλλοι σταματούσαν, θα ξυπνούσα όταν οι άλλοι κοιμόταν. Θα άκουγα όταν οι άλλοι μιλούσαν και πόσο θα απολάμβανα ένα ωραίο παγωτό σοκολάτα!
Αν ο Θεός μου δώριζε ένα κομμάτι ζωή, θα ντυνόμουν λιτά, θα ξάπλωνα μπρούμυτα στον ήλιο, αφήνοντας ακάλυπτο όχι μόνο το σώμα αλλά και την ψυχή μου. Θεέ μου, αν μπορούσα, θα έγραφα το μίσος μου πάνω στον πάγο και θα περίμενα να βγει ο ήλιος. Θα ζωγράφιζα μένα όνειρο του Βαν Γκογκ πάνω στα άστρα ένα ποίημα του Μπενεντέτι κι ένα τραγούδι του Σερράτ θα ήταν η σερενάτα που θα χάριζα στη σελήνη. Θα πότιζα με τα δάκρια μου τα τριαντάφυλλα, για να νοιώσω τον πόνο από τα' αγκάθια τους και το κοκκινωπό φιλί των πετάλων τους...
Θεέ μου, αν είχα ένα κομμάτι ζωή... Δεν θα άφηνα να περάσει ούτε μια μέρα χωρίς να πω στους ανθρώπους ότι αγαπώ, ότι τους αγαπώ. Θα έκανα κάθε άνδρα και γυναίκα να πιστέψουν ότι είναι αγαπητοί μου και θα ζούσα ερωτευμένος με τον έρωτα. Στους ανθρώπους θα έδειχνα πόσο λάθος κάνουν να νομίζουν ότι παύουν να ερωτεύονται όταν γερνούν, χωρίς να καταλαβαίνουν ότι γερνούν όταν παύουν να ερωτεύονται! Στο μικρό παιδί θα έδινα φτερά, αλλά θα το άφηνα να μάθει μόνο του να πετάει. Στους γέρους θα έδειχνα ότι το θάνατο δεν τον φέρνουν τα γηρατειά αλλά η λήθη. Έμαθα πως όλοι θέλουν να ζήσουν στην κορυφή του βουνού, χωρίς να γνωρίζουν ότι η αληθινή ευτυχία βρίσκεται στον τρόπο που κατεβαίνεις την απόκρημνη πλαγιά.
Έμαθα πως όταν το νεογέννητο σφίγγει στη μικρή παλάμη του, για πρώτη φορά, το δάχτυλο του πατέρα του, το αιχμαλωτίζει για πάντα. Να λες πάντα αυτό που νοιώθεις και να κάνεις πάντα αυτό που σκέφτεσαι. Αν ήξερα ότι σήμερα θα ήταν η τελευταία φορά που θα σ έβλεπα να κοιμάσαι, θα σ αγκάλιαζα σφιχτά και θα προσευχόμουν στον Κύριο για να μπορέσω να γίνω ο φύλακας της ψυχής σου. Αν ήξερα ότι αυτή θα ήταν η τελευταία φορά που θα σ έβλεπα να βγαίνεις από την πόρτα, θα σ αγκάλιαζα και θα σου δινα ένα φιλί και θα σε φώναζα ξανά για να σου δώσω κι άλλα.
Αν ήξερα ότι αυτή θα ήταν η τελευταία φορά που θα άκουγα τη φωνή σου, θα ηχογραφούσα κάθε σου λέξη για να μπορώ να τις ακούω ξανά και ξανά. Αν ήξερα ότι αυτές θα ήταν οι τελευταίες στιγμές που σ έβλεπα, θα έλεγα "σ αγαπώ" και δεν θα υπέθετα, ανόητα, ότι το ξέρεις ήδη. Υπάρχει πάντα ένα αύριο και η ζωή μας δίνει και άλλες ευκαιρίες για να κάνουμε τα πράγματα όπως πρέπει, αλλά σε περίπτωση που κάνω λάθος και μας μένει μόνο το σήμερα, θα ήθελα να σου πω πόσο σ αγαπώ κι ότι ποτέ δεν θα σε ξεχάσω, Το αύριο δεν το έχει εξασφαλίσει κανείς, είτε νέος είτε γέρος. Σήμερα μπορεί να είναι η τελευταία φορά που βλέπεις τους ανθρώπους που αγαπάς.
Γι αυτό μην περιμένεις άλλο, καν το σήμερα, γιατί αν το αύριο δεν έρθει ποτέ, θα μετανιώσεις σίγουρα για τη μέρα που δεν βρήκες χρόνο για ένα χαμόγελο, μια αγκαλιά, ένα φιλί και ήσουν πολύ απασχολημένος για να κάνεις πράξη μια επιθυμία. Κράτα αυτούς που αγαπάς κοντά σου, πες τους ψιθυριστά πόσο πολύ τους χρειάζεσαι, αγάπα τους και φέρσου τους καλά, βρες χρόνο για να τους πεις "συγγνώμη", "συγχώρεσε με", "σε παρακαλώ". "ευχαριστώ" κι όλα τα λόγια αγάπης που ξέρεις.
Κανείς δεν θα σε θυμάται για τις κρυφές σου σκέψεις. Ζήτα απ τον Κύριο τη δύναμη και τη σοφία για να τις εκφράσεις. "
carrie !!!!!!,
Απ τη μια βαζεις ένα απόσπασμα που μιλά όλο για αγάπη και συγνώμη και και απ την άλλη εσύ η ίδια κρατάς κακία και δεν συγχωράς τους άλλους βαζοντας στο κάτω μέρος του μηνυματος σου κάτι που σου πε ο Konstantinoss;
Δηλαδή δεν συγχωρείς; Δηλαδή αυτοαναιρείσαι; Δεν τα εφαρμόζεις αυτά τα τόσο ωραία που παραθέτεις;
Φίλε από εμφάνιση εγώ Δόξα σοι ο Θεός!!! πολλοί με ζηλεύουν, αλήθεια. Το πρόβλημα είναι να φτιάξουμε και συ και γω σα χαρακτήρες, δηλαδή παραπάνω τόλμη και αυτοπεποίθηση ώστε να βρούμε κάτι πραγματικά μας αρέσει, παρά την απειρία και ανωριμότητα κλπ της εφηβίας. Εκεί δηλαδή που υστερούμε.
http://www.youtube.com/watch?v=VIAVxVYHha8
το παραθετω εδω jim
γιατι μιλησες καποτε για παιδια
και γιατι ολοι κρυβουμε ενα παιδι μεσα μας
αλλα και γιατι μιλα πολυ ωραια και σκεφτομαι πως μια συζητηση με ενα τετοιον ανθρωπο θα ηταν κατι που θα σε ελυνε πολυ
και εμενα επισης βεβαια
δες λιγο πως μιλαει :)
Για ονομα του Θεου! Δεν εχω απολυτως τπτ να συγχωρησω στον Κωνσταντινο, δε με πειραξε καθολου, εγω μαλλον τον πειραξα. Στην υπογραφη μου το εβαλα για να μη με παιρνουν σοβαρα εδω μεσα, ουτε να παιρνω εγω σοβαρα τον εαυτο μου. Θα αφαιρεσω παντως οτι το ειπε ο Κωνσταντινος μην τυχον τον προσβαλλει.
Πλακα κανεις... Πολλοι σε ζηλευουν και καθεσαι εδω μεσα και παπαρολογεις? Κι εγω μαζι δλδ...! Αμα μου πεις οτι εισαι και λιγο αγαθουλης (οπως ειμαι εγω) τοτε ειναι σαν να εχω απεναντι μου το ειδωλο μου στον καθρεπτη... Ρεεεεεε φυγε τωρα απ το σπιτι, παρε ενα φιλ σου πατε για καφε, και πιασε κουβεντα στην πρωτη που θα δεις να σαρεσει... οχι ομως στημενος σαν γυφτικο σκεπαρνι... χαλαρα τελειος και να σαι χαμογελαστος...και αφου εισαι ντροπαλος μετετρεψε το σε χαριτωμενη αμηχανια....τις τρελαινει αυτο γιατι παραδεχεσαι την αδυναμια σου αλλα δρας παρολο που υπαρχει και προσπαθεις να την διακωμωδισεις (ε ειμαι δαιμονιοςς!!!!) Εμεις θα τα λεμε να δινει δυναμη ο ενας στον αλλον... εχω και αληθινους φιλους που ειναι ακριβως ετσι...στο φουλ εμφανισιμοι και στο φουλ ηττοπαθεις!!! και τελικα αποδιωχνουν τις κοπελες γιατι απ τον πολυ φοβο βγαινουν ως σνομπ...
Πολυ σωστα αυτα που λες... και μαλιστα μου κανει τρομερη εντυπωση που ατομα μεγαλυτερα απο μενα ακομα δεν το εχουν παρει πρεφα...
Το βιντεακι που μου στειλες βρισκει πολλες εφαρμογες πανω μου... παντα ενιωθα ενοχικα απεναντι τους...αλλα και απεναντι στην κοινωνια ενιωθα και νιωθω ενοχικα ιδιαιτερα οταν πινω και περναω καλα και εκφραζομαι ελευθερα...
Η πραξη ειναι λιγο πιο δυσκολη απ τα λογια αλλα δεν παυουν τα λογια αυτα να εκφραζουν κατι το πολυ αληθινο... Χθες ημουν με την κοπελα (αυτη που βγηκαμε το "πρωτο" ραντεβου) και πηγαμε ολοι μαζι παρεα 10 ατομων για φαγητο και μετα για ποτο... στο φαι καθοταν μακρια μου... στο ποτο ομως μοιραια ηρθε ο ενας κοντα στον αλλον...ενω μου λεει θελει χρονο (χθες μαλιστα μου πε πως τον ξεπερασε αλλα θελει να μεινει λιγο καιρο μονη) απ την αλλη μιλανε τα κορμια.... κι εγω καθε φορα που την πλευριζω μετα νιωθω ασχημα και πως την πιεζω...αλλα δεν μπορω να αντισταθω ρε παιδια...!!! Απ τις ελαχιστες φορες που χορεψα....και μονο μαζι της εννοειται... μα ξερεις τι ειναι να την πλησιαζω και να νιωθω εκεινη την ζαλη που νιωθεις οταν πας να "αναπαραχθεις" - οι αντρες το νιωθουμε για τις γυναικες δεν ξερω πως το νιωθουν - να κρατιεμαι με τα 1000 ζορια...να αγκαλιαζομαστε...εγω να ειμαι σα θηριο στο κλουβι...να το καταλαβαινει... να την πιανω απ την μεση και να μην θελω να την αφησω με τπτ... και μετα να μου λεει θελω χρονο..??? Αφου το βλεπεις οτι παει μονο του, τι στο καλο το σταματας... σε μια φαση τη ρωτησα χυμα...δεν με γουσταρεις πια?? και το απεκλεισε... μουτρωσε κιολας!! Ολη μερα εχω σκαλωσει και σκεφτομαι το ιδιο πραγμα και ποσο γαματα θα περασουμε αν ξεκολησει.... ξερω οτι της ειναι γρηγορα ολα... αλλα ο αλλος ειναι παπαρας....πρωτον γιατι αφησε τετοια κοπελα και δευτερον γιατι εμεις θα δεσουμε πολυ καλυτερα! ειναι τοσο βεβαιο ρε γαμωτο!!! Μια αγκαλια της και με εκτιναζε στον εβδομο ουρανο... ηξερα παντα οτι ειμαι συναισθηματικος τυπος κι οτι οταν εβρισκα αυτο που θα με τρελαινε θα κολλαγα... το ξερα παντα οτι θα γινει ετσι...ε ας γινει...ας γινει στο φουλ να καουμε ζωντανοι να τελειωνουμε! Κι ας γκρεμοτσακιστουμε... εχω παει σε κολομπαρα... με κουκλαρες,, ποτε δεν μαρεσε η φαση...στο πορνειο ξερετε ολοι τι εγινε... με την μικρη ουτε κρυο ουτε ζεστη απλα σαρκα....ε με αυτην τωρα δεν μπορω να το εξηγησω... και που σας γραφω γιαυτο βαριανασαινω και χτυπαει η καρδια μου δυνατα... μιλησαμε και το πρωι παλι με μυνηματα...ξερουμε τι παιζει και κρατιομαστε... δλδ εγω οχι...εκεινη....
Διαβαζοντας λοιπον το μυνημα μου σου σκεφτηκα να παω να την αρπαξω τωρα ρε πστ μου!!! ΤΩΡΑ...κι οτι γινει!!! Απ την αλλη ομως δεν θελω να την πιεσω...και φοβαμαι μην προτιμα εκεινον απο μενα...σαυτη την περιπτωση θα ταν να κανει κατι παρα τη θεληση της κι αυτο εμενα δεν μαρεσει... αμα νιωθω οτι την πιεζω για να ναι διπλα μου ξενερωνω.... ΑΑΑΑΑΑΑΑ!!!!!!!! τι με συμβουλευετε?
H ελλειψη επιθυμιας συνεχιζεται μαζι με μια γενικη ξενερα... εχω κολλησει με το προσωπο λετε?? Ετσι ειναι οταν ερωτευεσαι? Θυμιζει καταθλιψη ενα πραγμα??? Σε μια φαση σημερα τη θυμηθηκα και ψιλοβουρκωσα...
Επισης μου βγαινει ορεξη να πιω αλκοολ... αν και δεν θα βγω σημερα
Τζιμ αμα ηταν ολα ευκολα δε θα τα εκτιμουσες τοσο! Αγαπη διχως πεισματα δεν εχει νοστιμαδα! Εσεις οι αντρες ουτως η αλλως θελετε να ειναι δυσκολο το κυνηγι γιατι τοτε εχει μεγαλυτερη αξια το τροπαιο! Ο επιμενων νικα! Το θεμα ειναι αν θες να επιμεινεις ή οχι!
γιαυτο σου λεω οτι εχει σημασια αν θες να επιμεινεις ή οχι, γιατι αν θες και επιμεινεις θα ανακαλυψεις τι εχει μες στο μυαλο της κι αν μπορει να συμβει κατι, δεν ξερουμε σιγουρα τωρα τι μπορει να συμβει ομως! Αν δεν θες, πας για αλλα.
Για αλλα παω συνεχως και οπουδηποτε... :) Εφοσον μου ειπε μην με περιμενεις τι αλλο να κανω εγω?? Εξαλλου εκεινη δεν ξερει εγω ποσο επειγομαι!!! Θελω να πω πως αν ερθει τωρα και μου πει παρατα οποιαδηποτε αλλη εχεις για μενα το κανω ανετα...επειδη ομως προς το παρον μου χει πει οτι γουσταρει αλλα επιθυμει να μεινει λιγο μονη και δεν θελει να με κρατησει πισω αν κατι αλλο εμφανιστει τοτε εννοειται πως ψαχνομαι γενικως... γιατι που ξερω εγω οτι οταν περασει η περιοδος που θελει να ναι μονη, δεν βρει αλλον?? Δεν θελω να βγω και μαλακας στο τελος...επισης δεν αντεχω αλλο χωρις κοπελα...εφοσον γευτηκα λιγο το ποσο ωραιο ειναι πραγματικα δεν εχω αλλη υπομονη... μαυτην βρισκομαστε παρεα ολοκληρη και προσπαθω συνεχεια να κρατιεμαι χωρις να την αγκαλιαζω... κι οταν το κανω μετα μετανιωνω γιατι την πιεζω... απ την αλλη δεν ξερω ρε πστ μου!! Να το κανει επιτηδες για να με δοκιμαζει??? Ειναι τα νευρα μου τεντωμενα και παιζει βιολι απο πανω τους εναμιση μηνα τωρα!!!
Επισης παρατηρησα κατι που με ενοχλει εδω και πολυ καιρο...πολυς κοσμος..ιδιαιτερα οι "ματσο" αντρες του περιβαλλοντος μου με αντιμετωπιζουν λιγο σαν παιδακι... μου απευθυνουν τον λογο ως τζιμακο... ή ξερω γω μου δινουν την αισθηση οτι δεν με εμπιστευονται... πανω απο ολα ο πατερας μου ... ποτε δεν με εμπιστευτηκε για βαρια χειρωνακτικη δουλεια...το ενοχλητικο ειναι οτι εγω ξερω και την ηλικια μου και τις δυνατοτητες μου αλλα επειδη συχνα ειμαι νωχελικος ή βαριεμαι δεν σημαινει οτι δεν μπορω...με εκνευριζει πολυ οταν με υποτιμουν...οντος συμβαινει ή ειναι στην φαντασια μου?
Δεν με στενοχωρεις... η γλωσσα του σωματος της αλλα λεει... τουλαχιστον γιατι δεν καθεται να μου το πει.. δεν θα παρεξηγηθω... αν θα πρεπε γιατι περιμενω τοσο καιρο... αλλα εστω και τωρα για να μην το κανει ενδηλο παει να πει πως γουσταρει αλλα δεν εκδηλωνεται... και ειναι και πολυ ντροπαλη κιολας... απ την αλλη δεν ξερω τι να σου πω... εγω με την μικρη ξεκαθαρισα αμεσως....δεν καθισα να την τυρανισω.... μαυτην δεν ξερω αν πρεπει να νευριασω ή να κανω υπομονη... αλλα τωρα σε λιγο θα παω να την βρω ολη την παρεα... και θα κανω καποια κινηση με αλλη μεσ το μαγαζι...θελω να δω αντιδρασεις...
Σηριαλ εχει καταντησει γαμω την τρελα μου!!! Δεν γινεται κατι να παει σωστα απ την αρχη να τελειωνουμε?? Λες να την ξενερωσα με την απειρια μου??? Εκνευριστηκα τωρα!!!
Κοιτα δεν ειναι απαραιτητο οτι σε υποτιμουν, μπορει απλα να σε διακρινουν με καποιες ιδιαιτεροτητες, χωρις θετικο η αρνητικο προσημο μπροστα. Π.χ. μπορει να εισαι ο τζιμακος γιατι εισαι το μοναχοπαιδι και μοναχογιος, ο κανακεμενος, ο εξυπνος και σπουδαγμενος, της θεωριας λοιπον κι οχι της πραξης. Μπορει να εισαι μιρκοτερος στην ηλικια απο αλλα ξαδερφια π.χ., μπορει εχεις την εικονα του καλου παιδιου. Δεν ημουν μπροστα, δεν ξερω πως το λενε, υποθεσεις κανω!
τζιμ δε θελω να σε απογοητευσω αλλα υπαρχει και μια περιπτωση το σωμα να ανταποκρινεται στις γυναικες αλλα το μυαλο να λεει οχι και να μην το αφηνει τελικα το σωματικο να φτασει παραπερα... Π.χ. και εμενα μου αρεσε καποτε ενας αλλα ηξερα οτι δεν τον θελω για σχεση και γιαυτο δεν ηθελα να του κατσω κοινως.. τρελαινομουν οταν με αγγιζε αλλα ελεγα οχι οχι οχι δε γινεται τπτ παρακατω..
δεν μπορει να αρεσουμε σε όλους και σίγουρα δεν θα σου έλεγε ποτε κατάμουτρα πως δεν της βγήκε. Ξέρεις, το περίεργο είναι να βρίσκουμε αμέσως ανθρώπους που ταιριάζουμε. Το σύνηθες είναι να μη ταιριάζουμε. τώρα, για το σπάσιμο που σκέφτεσαι να κάνεις μου φαίνεται πως εκεί φαίνεται όλη η απειρία σου.
άμα δεν σε θέλει, το να στραβώσει εγωιστικά και να σου δώσει για λίγο σημασία θα είναι ντελως φεικ και τελείως απατηλό.
Ειλικρινα καμια φορα δεν βγαζω ακρη με σας!! Ακου τωρα να θελει το σωμα και οχι το μυαλο!! τα ψυριζετε ολα και τα θελετε στην εντελεια! Γι αυτο καταληγετε με μαλακες που σας πληγωνουν στο τελος! Και μετα οι αντρες ειναι γουρουνια, ειναι εκμεταλλευτες και λοιπα μελω! Καταλαβετε κατι: πρεπει να μην φοβαστε να πειραματιζεστε και να ακολουθειτε τους αντρικους ρυθμους. Ο αντρας δοκιμαζει και φευγει. Εσεις και να κατσετε μια φορα σε εναν δοκιμαστικα σας φαινεται οτι υπογραφετε κανα συμβολαιο!! Εσεις χανετε να το ξερεις... Και πανω απ ολα ταλαιπωρειτε εμας που παμε χαλαρα και βλεπουμε
Οπως και να χει οτι και να μαι πρεπει να σεβαστουν το γεγονος οτι ειμαι 27 χρονων αντρας και απαιτω καποιο σεβασμο σαν αυτον που δειχνω. Αν μικροδειχνω δεν σημαινει τιποτα. Σπουδασα, πηγα φανταρος, θα μπορουσα να χω οικογενεια τωρα... Ανεργος δεν ειμαι απο επιλογη... Κι ουτε μαρεσει να με χαρτζηλικωνει ο πατερας... Πιστευω εχω δωσει πολυ αερα που θα πρεπει να παρω πισω... Ελπιζω να το κανω ψυχραιμα γιατι εχω πολλα απωθημενα και στο σοι και στους κυκλους τους φιλικους... Απλα αντιλαμβανομαι , μπορει λαθεμενα, οτι με θεωρουν αβουλο ον και με πειραζουν αλλα πανω απ ολα με θεωρουν καραγκιοζη και αναξιο να αναλαβω ευθυνες... Και μου το δειχνουν πολυ προσβλητικα καποιες φορες... Ιδιαιτερα τα παιδια που ειχαν σχεσεις απο νωρις
Φίλε jim, διάβασα κάποια σημεία του post σου, δε μπορώ να πω ότι τα διάβασα όλα γιατί ο χρόνος μου είναι περιορισμένος, γι΄ αυτό και μπορεί να μου διαφεύγουν κάποια πράγματα για να σχηματίσω πιο ολοκληρωμένη γνώμη για την προσωπικότητά σου. Εχω να πω τα εξής σχετικά με το θέμα σου:
1) Μην αναλύεις υπερβολικά τα πράγματα. Ειδικά οι άντρες το έχετε αυτό και είναι πολύ βολικό. Πάρτα λίγο ξόφαλτσα. Δεν θα ισιώσεις εσύ τα στραβά του κόσμου, ούτε θα φτιάξεις την αδικία. Οποια σκέψη σε τρελλαίνει απλά προχώρα και βγάλτη από το μυαλό σου με μια άλλη.
2) Το θέμα της δουλειάς συνέχιζε να το παλεύεις. Αν κατάλαβα καλά είσαι άνεργος ή μήπως δεν κατάλαβα καλά; Απλά και μια δουλειά χαμηλότερη από τις προσδοκίες σου ίσως σου δώσει αυτοπεποίθηση, ίσως γνωρίσεις καινούργιους ανθρώπους,΄ανοίξεις καινούργιους ορίζοντες στη ζωή σου. Καλό είναι στη φάση που είσαι να κάνεις λίγο εργασιοθεραπεία. Να μην έχεις δηλ. χρόνο να σκεφτείς γύρω από τα προβλήματα που σε απασχολούν γιατί θα είσαι κουρασμένος π.χ. από την εξαντλητική δουλειά.
3) Μη φοβάσαι να πας με κορίτσια επί πληρωμή. Δεν είναι καθόλου κακό ή παρακμιακό. Ισα, ίσα αν το δεις σωστά θα σε ανεβάσει κιόλας. Σεξ χωρίς συναίσθημα. Γιατί μήπως η σχέση που θα έκανες με κοπέλες της ηλικίας σου είναι με συναίσθημα; Οι περισσότερες, σε πληροφορώ, είναι επιφανειακές και στηρίζονται μόνο στο βόλεμα
4) Να σκέφτεσαι ότι υπάρχουν άνθρωποι mε προβλήματα που δεν παιρνούν από το χέρι τους να λυθούν (π.χ. υγείας). Εσένα αν το παλέψεις θετικά το θέμα, πιστεύω είναι ζήτημα χρόνου να δούμε έναν άλλο jim. Aλλωστε η ζωή είναι ένας αγώνας. Για άλλους περισσότερο για άλλους λιγότερο αλλά ναι είναι αγώνας.
5) Να προσέχεις την εμφάνισή σου και το ντύσιμό σου και τα κιλά σου. Επιφανειακό μεν αλλά λειτουργεί.
6) Να μή φοβάσαι την απόρριψη από κοπέλες. Ακόμα και αν σε απορρίψει κάποια φερόμαστε με καλοσύνη και ευγένεια και προχωράμε παρακάτω. Και να ξέρεις ότι "μόνο αυτός που χτυπάει μια πόρτα έχει πιθανότητα να του ανοίξει"
Αυτά τα ολίγα. Και κάνε καμία παραγγελία μέσω internet καμιά ωραία αλλοδαπή. Μια χαρά θα περάσεις και θα απομυθοποιήσεις τη φάση. Η αρχή είναι δύσκολη. Και δεν θα σου τα πρήξει κιόλας αυτή με τις απόψεις της ούτε θα σου ζητάει γάμους και παιδιά. Δες το λίγο διαφορετικά
Πως ειναι δυνατον να συμβαινει κατι τετοιο?? ΠΩΣ?? Και καλα οκ...ας πουμε οτι ειναι αυτη η περιπτωση... γιατι δεν μου το ξεκοψε απ την αρχη? Γιατι σημαδια εδωσε και δινει πολυ χοντρα...αλλα ολο μελι μελι και τηγανιτα τιποτα!!
Οχι φιλε/φιλη δεν βγαζω θυμο για την καρυ... βγαζω αγανακτηση, απογοητευση και μια γαμημενη απορια γιατι πρεπει τα γαμημενα τα πραγματα να τα κανουν τοσο γαμημενα πολυπλοκα!!!! Ενα κι ενα κανει δυο... ή θελω ή δεν θελω.... εγω ειπα πως ηθελα και μεχρι τωρα δεν εχω κανει πισω... και βεβαιως για μια ακομα φορα που εμπιστευομαι την σταθεροτητα και την μπεσα των ανθρωπων πεφτω πανηγυρικα εξω!!!! Ιδιαιτερα αυτη απο χαζοκοριτσα... Αλλα ας οψεται πως μου τα χει φερει η ζωη! Γιατι αν ηταν κανας αλλος θα την ειχε κανει κομπολοι τωρα...
Εχεις δικιο σαυτα που λες... Διαφωνω μονο στον αγοραιο ερωτα... δεν θελω να την ξαναπατησω... μπορει οπως λες να ειναι βολεματικες οι σχεσεις στην ηλικια μας (προσωπικα δεν το πιστευω απολυτα) αλλα οσο να ναι υπαρχει η ανθρωπινη επαφη... αν δεν τα καταφερεις στην αρχη η κοπελα σου θα σε καταλαβει... κι αυτη η ελλειψη βιασυνης ειναι που με χαλαρωνει... η ******* θελει να τελειωνεις εδω και τωρα και εγω θα κομπλαρω ειναι βεβαιο... Και για ωραιες αλλοδαπες που λες ειναι πολλα τα λεφτα αρη... εδω προσπαθω να βρω κανα 50 ευρω να παω σε ψυχολογο και μου λες για πουτανες του 200ευρου?
Ναι ειμαι και ανεργος και παρθενος και αγχωτικος και απο φτωχη οικογενεια και ανωριμος και εγωιστης και κοντευω τα 30... θες κι αλλα?? Ειμαι στα ορια νευρικου κλονισμου ή εκρηξης θυμου και το μοναδικο που με κραταει απ το να κανω μεγαλη φασαρια ειναι η γυμναστικη...