βρε mithe, οι κρισεις πανικου πανε χερι χερι με την καταθλιψη κ ολες οι αγχωδεις διαταραχες.εγω οταν επαθα κρισεις πανικου μικρη αμεσως μετα απο 1 μηνα παρουσιασα κλινικη καταθλιψη.επισης 1 μηνας κ 2 μηνες περιπου ψυχοθεραπεια δεν ειναι τιποτα.θελει πολυ χρονο ολο αυτο.παρε ενα βιβλιο που λεγεται "ειναι καλο να νιωθω ασχημα" ή ενα αλλο που λεγεται "εγω κ αυτο".διαβασε γι αυτο που σου συμβαινει. επισης σκεψου οτι πριν μια εβδομαδα δεν πηγαινες ουτε γυμναστηριο.τωρα πας εστω κ με το ζορι.αυτο δεν ειναι προοδος?σημειωνε καθε εβδομαδα τι κανεις παραπανω.
οι κρισεις πανικου δεν ειναι τιποτα.ερχονται σε τρελλαινουν για λιγη ωρα κ μετα φευγουν.το συναισθηματικο κενο κ οι εμμονες που αφηνουν κ οι φοβιες ειναι τα χειροτερα.ομως ετσι συμβαινει σε οσους το εχουν παθει.δεν εισαι φαινομενο ,ουτε κατι περιεργο κ διαφορετικο.ολοι οσοι εχουν παθει κρισεις πανικου ετσι νιωθουν.
μετα νιωθεις ημιτρελλος αδειος κενος, φοβασαι τα παντα ακομα κ τον ιδιο σου τ ον εαυτο.φοβασαι οτι θα κανεις κακο σε σενα κ στους αλλους.διαβασε γι αυτο που εχεις.ενημερωσου .θα σε αποφορτισει να διαβασεις για τις κρισεις πανικου κ την καταθλιψη.κ οχι απο το νετ.παρε ενα βιβλιο που εχει να κανει με αυτο.
πηγαινε στο βιβλιοπωλειο κ ρωτα εν αναγκη.μη ντρεπεσαι.
θα σου πω ενα πραμα που μου ειχε πει πρωτη φορα ο ψυχοθεραπευτης μου οταν πηγα εκει πανικοβλητη, διαλυμενη χωρις στοχο κ μονο φοβο μεσα μου, μου ειπε το εξης "σε ακουω να μιλας για ενα τερας που σε βασανιζει κ δεν σε αφηνει πια να απολαυσεις την ζωη σου, σε ακουω να μιλας για ενα κενο, πραγματικα ομως εχεις σκεφτει οτι αυτο το τερας εισαι εσυ η ιδια? εχεις σκεφτει οτι αυτο που σου συμβαινει εχει καποιο λογο?ειναι το παιδι που εχεις μεσα σου παραμελησει κ διαμαρτυρεται τωρα? γιατι δνε το ακους?γιατι δεν το αφηνεις να εκφραστει?αν το αφησεις να βγαλει τον πονο του τοτε μονο θα ησυχασει, ακουσε το".
απο κεινη την στιγμη αποδεχτηκα την κατασταση.πηγαινα σε παρεες κ ελεγα "γεια σας , ειμαι η ταδε κ παθαινω κρισεις πανικου, το παλευω αλλα δεν ειναι ευκολο, αν με δειτε να φευγω ξαφνικα μην απορησετε, απλα επειδη θα πιεζομαι μπορει να φυγω". κανεις δεν με κοροιδεψε, κανεις δεν με ειδε περιεργα.ολοι σεβαστηκαν αυτο που μου συνεβαινε γιατι πρωτα απο ολα το σεβαστηκα εγω. απο κει κ περα ειχα μπει σε εναν καλο δρομο.εκατσα με τον ψυχοθεραπευτη μου , δουλεψα κ βγηκα ενας αλλος αλλα καλυτερος ανθρωπος.
κακα τα ψεμματα.το στρες ειναι αμυνα.σε κατι που δεν μας αρεσει.οταν πιεζομαστε.οταν φευγει το στρες κ καθαρισει το κεφαλι τοτε βγαινουν οι πραγματικες επιθυμιες μας.τα λεω να τα ακουω κ γω που ακομα κ παλι κ τωρα κ μετα απο τοσα χρονια παλι πανικοβληθηκα.πολυ απλα γιατι ολα αυτα σε κανουν κ υποφερεις.αλλα πιστευω οτι συμβαινει γιατι μετα πολυ απλα γινεσαι καλυτερος ανθρωπος.