Originally Posted by
cookerman
Τα νεότερα είναι πολλά........Τον γνώριζε εδώ και λίγους μήνες αλλά ήρθαν σε ερωτική επαφή μόλις λίγες ημέρες αφού μου είχε φανερώσει πως έχουμε πρόβλημα. Δικαιολόγησε την πράξη της στο ότι θεωρούσε πως πλέον ήμασταν τελειωμένοι ως γάμος και "υπέκυψε"..
... είχε σκοπό να το αποκαλύψει στη ψυχολόγο μας για να τη βοηθήσει να καταλάβει κάποια πράγματα για τη συμπεριφορά και τις πράξεις της για να φύγει από αυτή τη παράνομη σχέση και να δουλέψει για το γάμο μας. Όμως την πρόλαβα, και για μένα αυτό μπορεί απλά να είναι λόγια..
. ..
Είπα πολλά, άσχημους χαρακτηρισμούς εναντίον της, δεν πίστευα ποτέ στον εαυτό μου, πως ενώ με πρόδωσε δεν θα την έδιωχνα, πάντα έλεγα πως η απιστία ήταν το μόνο ασυγχώρητο.
Μετά προτίμησα να ρίξω τους τόνους και να δώσω λίγο χρόνο στο μυαλό μου να δει τί έχει συμβεί πιο καθαρά, κυρίως για χάρη των παιδιών, να αναλογιστω Ίσως και τις ευθύνες μου σε όλο αυτό.Ναι, μέσα στον πόνο μου έψαχνα για ελαφρυντικά.Για ποιον τα έψαχνα δεν ξέρω τελικά...
Η γυναίκα μου διέκοψε τη σχέση της με το τρίτο πρόσωπο και ενημέρωσε για όλα την ψυχολόγο μας και ξεκίνησε και αυτή τις ατομικές συνεδρίες, όπως ανέφερα στην αρχή με σκοπό να βρει επιτέλους τί της συμβαίνει. Πλέον δηλώνει αηδιασμενη με την πράξη της αυτή, αλλά για μένα αυτή η χαρακιά στην ψυχή, την καρδιά και το μυαλό μου έχει γίνει...
....
Το μόνο που άλλαξε ήταν μια πιο ήρεμη στάση της απέναντι μου, χωρίς εντάσεις.. "... Στεναχωριέται (λέει) να βλέπει να δίνω το 200% αυτού που μπορώ και η ίδια να μη μπορεί να ανταποκριθεί..".......
ως για τα παιδιά αλλά και γιατί δε μπορούσαμε να λειτουργήσουμε καθόλου. Αφιερώνουμε μια ώρα την ημέρα να παίζουμε μαζί με τους για να τα ηρεμήσουμε λίγο από την ένταση, όμως η μεγάλη έχει νιώσει ότι κάτι δεν πάει καλά..
Στην τελευταία κουβέντα που κάναμε χθες, όταν για πολλοστή φορά ζήτησα να μου εντοπίσει τον πυρήνα του προβλήματος και τί είναι τελικά αυτό που της λείπει ή την μπερδεύει, μου απάντησε πως της λείπει ο πόθος πια, αυτό που σε ελκύει μαγικά σε κάποιον..Δεν είναι ούτε η εμφάνιση μου το πρόβλημα (θεωρεί μάλιστα πως όσο μεγαλώνω γίνομαι και καλύτερος), ούτε η (τωρινή) συμπεριφορά μου, το σεξ ως πράξη και αποτέλεσμα είναι καταπληκτικό, αλλά το θέμα της είναι "...η έλλειψη του πόθου από τη μεριά της στη σχέση μας. Και είναι κάτι που η ίδια δε βλέπει να αλλάζει μέσα της. Είναι ή η ρημάδα έλλειψη διακοπτη on/off. Τόσα χρόνια είχε σχεδόν παγιώσει το κενό ανάμεσα μας μέσα της και τώρα που είδε πραγματικά το τί αισθάνομαι για αυτή έχει τύψεις για ότι έκανε και για το ότι ενώ με αγαπάει πάρα πολύ δεν αισθάνεται αυτό που αισθάνομαι και εγώ ερωτικά. Θέλει να είμαι εγώ καλά, τα παιδιά καλά αλλά φοβάται πως αν μείνει στο γάμο μας μπορεί να γυρίσει αργότερα πάλι στα ίδια ψυχολογικά.Και τότε ίσως θα βρεθεί πάλι κάποιος άλλος που θα της ανάψει αυτή τη φλόγα που αυτή τη στιγμή δεν έχει μαζί μου.." Αυτά είναι δικά της λόγια..
Η ψυχολόγος λέει πως για όλα είναι νωρίς, θα πρέπει να εχω/εχουμε υπομονή.
Όταν ρώτησα τη γυναίκα μου αν θέλει να χωρίσουμε μήπως έτσι της εκμαιεύσω μια απόφαση που απλά δε μπορεί να ξεστομίσει το αρνήθηκε γιατι "σε αγαπάω πολύ" αλλα "δε μπορεί να μου κάνει κι άλλο κακό και σε μένα και στα παιδιά" και "δε θέλω να πάρω μια τέτοια απόφαση, δε μπορώ".. Προφανώς στην παρούσα φάση δε μπορώ ούτε εγώ, και της το εξήγησα. Είμαστε γατζωμενοι ο ένας στον άλλο.
Σκέφτομαι πως φοβάται να κάνει το βήμα λόγω των παιδιών, των οικονομικών δυσκολιών αλλά και γιατί δεν είναι σίγουρη για το αν τελικά είναι μη αναστρέψιμη η κατάσταση της έλλειψης πόθου. Εγώ της έδωσα χρόνο να το δουλέψει με την ψυχολόγο αλλά της έδωσα να καταλάβει πως οποία απόφαση παρθεί είναι οριστική. Αν δεν είναι, εγώ δε θα μπορέσω να προχωρήσω στη ζωή μου έχοντας το μυαλό μου εκεί..
Επιπλέον χθες συμφωνήσαμε πως αφού απολαμβάνουμε το σεξ μαζί να λειτουργήσουμε ως fuck-buddies. Έχω ξεκαθαρίσει στο μυαλό μου πως είναι απλά σωματικό, δε θα πρέπει να σημαίνει κάτι παραπάνω για μένα εκτός αν η ίδια μου έλεγε κάτι διαφορετικό. Και για αυτή είναι καθαρά σωματικό. Σκέφτομαι πως ίσως αυτό το σεξουαλικό παιχνίδι θα επαναφέρει τον χαμένο πόθο..ή θα τα μπερδέψει ακόμα χειρότερα. Ίσως οι περισσότεροι (ίσως και η ψυχολόγος μου) θα μου πείτε πως όντως είναι λάθος, όμως τη θέλω..
Η ψυχολόγος μου αφού ενημερώθηκε και από τους δύο ξεχωριστά για ότι έγινε τις προηγούμενες μέρες και για την επιθυμία μου να πολεμήσω και να αφήσω πίσω το θέμα της απιστίας, στην τελευταία ατομική συνεδρία μου, μου είπε πως δε χρειάζεται πολύς καιρός για να ξεκαθαρίσουν όλα (με όλα τα ενδεχόμενα ανοιχτά) ίσως η απιστία να λειτουργήσει θετικά για μια ενδεχόμενη επανασύνδεση ή πάλι αρνητικά για ευνόητους λόγους, είναι θέμα διαχείρισης αφού έχουν μπει πολλές παράμετροι που μας επηρεάζουν και τους δύο πλέον.... Απλά έγιναν πολλά πολύ γρήγορα και θα χρειαστεί λίγο επιπλέον χρόνος ώστε να βρούμε την άκρη στο κουβάρι μας και να αντιμετωπίσουμε την νέα πραγματικότητα μπροστά μας ωστε να κινηθούμε μαζί για μια φορά προς μια κοινή κατεύθυνση..
Ρίχνω πολλές ευθύνες στον εαυτό μου που ήμουν αυτός που ήμουν και με τρώνε οι τύψεις μου καθημερινά. Σκέφτομαι πόσο διαφορετικά θα μπορούσαν να είναι όλα.. Έκανα χοντρές μλκς, το τίμημα όμως είναι για μένα πολύ βαρύ, ακόμα δε μπορώ να το αντέξω,,,,,
Ολα αυτά είναι μια περίληψη, ξέρω πως πολλοί θα με έχετε ήδη χαρακτηρίσει τουλάχιστον θύμα (για να μην πω τα χειρότερα), που διαλέγει τον δύσκολο (αδιέξοδο;; ) δρόμο..