ποια επαγγελματα δεν θα κανατε ποτέ

Τη στιγμή που επιχειρεί κάποιος να περιγράψει κάτι τόσο όμορφο και βαθύ, διαπιστώνει ακριβώς πως το βάθος κάποιων συναισθημάτων δεν μπορεί να αποδωθεί/εξακριβωθεί/περιγραφεί με λόγια. Χάνεται όλο το νόημα και η ουσία. Κάποια πράγματα τα νιώθεις, δεν περιγράφονται. Εκεί είναι η μαγεία. Δεν θέλω να τα λερώσω. Προτιμώ να τα νιώθω και με βάση αυτά να μπορώ να ζω έστω μικρές σύντομες στιγμές ευτυχίας. Κίνητρα για να μην φουντάρεις. Γιατί όπως λέει και ο Λειβαδίτης (και εδώ συμφωνώ με την Κύκνο) «...γι αυτό και μέσα σε κάθε ζωή, υπάρχει πάντα κάτι πιο βαθύ απ' τον εαυτό της: η ζωή των άλλων». Αγάπη δεν εννοούμε μόνο την αγάπη ΠΡΟΣ εμάς αλλά ΑΠΟ εμάς. Και αν υπάρχει κάτι εγωιστικό σ' αυτό, είναι ίσως το λιγότερο εγωιστικό συναίσθημα που μπορεί να νιώσει κάποιος. Αγαπάει κάποιος και αυτό τον γεμίζει σαν άνθρωπο, του δίνει κίνητρα, χαρές και αφόρητες λύπες επειδή δεν είναι όλα ρόδινα...οπότε για τον καθένα σημαίνει σίγουρα κάτι διαφορετικό, γι' αυτό δεν υπάρχει ορισμός. Αλλιώς το νιώθω εγώ, αλλιώς ο απέναντι. Όμως εδώ πρέπει να τονιστεί πως δεν αγαπάνε όλοι με τον ίδιο τρόπο και στο ίδιο βάθος, αυτό εξαρτάται από τον άνθρωπο. Για να λέει όμως κάποιος ότι ΑΓΑΠΑΕΙ, τότε σίγουρα για να είναι αγάπη και να υπάρχει κοινή βάση, περιμένω αυτή η αγάπη να κρατάει στο χρόνο και να βάζεις κάποιον πάνω από δικές σου ανάγκες και εγωισμούς. Δεν έχει καθόλου να κάνει με την αγάπη προς τον εαυτό σου, μπορεί να με αγαπώ ή ακόμα και να με σιχαίνομαι αλλά να αγαπάω με όλο μου το είναι κάποιον άλλον και αυτό να με κρατάει στην ζωή. Μπορεί ακόμα να μην περιμένω ΤΙΠΟΤΑ από το άτομο που αγαπάω ή να μην το μάθει ποτέ. Όλα γίνονται, οπότε νιώθω κάπως όταν προσπαθούν να μηδενίσουν κάποια συναισθήματα που δεν καταλαβαίνουν είτε επειδή δεν τα ένιωσαν είτε επειδή δεν μπορούν να περιγραφούν κατάλληλα με λόγια. Ίσως να παρεξήγησα κάτι, δεν ξέρω. Αλλά δεν θέλω να επεκταθώ στο κεφάλαιο συναισθήματα, δεν μπορώ κιόλας να το περιγράψω κατάλληλα και ούτε θέλω. Είναι κρίμα γιατί θα τα δηλητηριάσω. Τα κρατάω για μένα κυρίως αλλά με την πρώτη ευκαιρία τα δείχνω και στους άλλους, ίσως πάλι κάπως... περίεργα... αλλά ας μην επεκταθώ άλλο όμως. Το αφήνω στη φαντασία, ή ακόμα και στην κριτική. Τα συγκεκριμένα συναισθήματα όση κριτική και να δεχτούν εν τέλει είναι η μοναδική κριτική που δεν δέχομαι γιατί τα αναγνωρίζω και είναι το μοναδικό πράγμα που μπορεί να μου δώσει λίγη ευτυχία και συνέχεια σ' αυτή τη γη.

Καλό βράδυ και από μένα. Πρωινό ξύπνημα!

Quote:

---

Originally Posted by Natalia_sups

..Μακ, αιντε ντιλ, που ειναι τα 150 χιλιαρικα; Η μ'αλλα λογια ν'αγαπιομαστε πεταξες την εξυπναδα σου και αυτο ηταν; :P

---

Δεν ηταν εξυπναδα , ενα πειραμα ηταν να δω αντιδρασεις , ................μην δαιμονοποιουμε το χρημα , το οποιο παρεπιπτοντως αγοραζει και καλυτερη περιθαλψη ( οχι υγεια , βλ. Σουμμαχερ ) , και φυσικα δεν εννοουσα οτιτα παααααντα αγοραζονται , ο σεβασμος δεν αγοραζεται , η υποληψη ουτε , για την αγαπη/ερωτα , το ανεφερα , δεν αγοραζεται , οι γνησιοι φιλοι , δεν αγοραζοναι , .................απλα δεν καταλαβαινω για τι πλαναται στο θρεντ , οτι το ναχεις χρημα , σου προσθετει αγχος , ειναι ' ΄κακο ΄δλδ το χρημα .......εξαρταται απο την χρηση που του κανεις , καλος υπηρετης , κακος αφεντης , σου κανει την ζωη πιο ευκολη , δεν εχεις κανα αφεντικο να στα ζαλιζει , περνας καλυτερα αγοραζοντας και πραματα που σε διασκεδαζουν , κανεις την δουλεια που σαρεσει , που αν σαρεσει δεν ειναι δουλεια, ειναι διασκεδαση .......... .........σωστα αναφερει η Ελισαβετ , οτι οποιος πιστευει οτι το χρημα αγοραζει τα παντα , θα πουλαγε και τα παντα γι αυτο ....αυτο συμμβαινει οταν το χρημα γινεται αυτοσκοπος , που σενα τετοιο κοσμο ζουμε , μια και 1% πληθυσμιαια κατεχει το 50% του παγκ. πλουτου ....ειναι εξουσια το πολυ χρημα , και οποιος αρεσκεται στην εξουσια , πρεπει ναχει και το αναλογο χρημα ............
ακομη και το shopping therapy , εχει αποδειχτει οτι διαθετει αγχολυτικες ιδιοτητες ........
και απο ενα ( χαμηλο ) οριο περιουσιας , η μηνιαιου εισοδηματος , τα 8-9.000 ευρω/μηνα , εχει αποδειχτει με μελετες , οτι το περαν αυτου , δεν πρσθετει διολου στην ευτυχια , ως εκει προσθετει..........
εκτος αν εισαι διαταραγμενος , πχ , μεγαλομανης , εξουσιοφρενης , κ.ο.κ. , και εισαι εις θεση να δικρινεις ποιος σε πλησιαζει για τα χρηματα σου , απο πολλους ' εχοντες ' επιθυμητο ( αρεσκονται στην ' αυλη ' ) , και ποιος για τον ιδιο σου τον εαυτο .......
Αngelos ..

Quote:

---

Originally Posted by Natalia_sups

Αμα το κανεις αυτο τοτε δεν αγαπας τον εαυτο σου...και αμα δεν αγαπας τον εαυτο σου καλα καλα πως μπορεις να αγαπας τον αλλον; Οταν βαζεις καποιον πανω απο τον εαυτο σου βασικα ειναι απλα μια απελπισμενη προσπαθεια να πεις "αγαπα με" και "σκοτωνομαι να σου δειξω ποσο σ'αγαπω και γινομαι χαλι γιατι πιστευω οτι διαφορετικα δεν αξιζω την αγαπη σου και την προσοχη σου, ενω ετσι ισως μου τα δώσεις σε ανταλλαγμα"....
(εδω οπου γραφω "αγαπη" εννοω ο, τι φανταζομαστε συλλογικα ως κοινωνια οτι την αποτελει, ξερω γω η αποδοχη, η φροντιδα το προδερμ το δεσιμο το νιαξιμο μπλα μπλα)...
Περιμενω τον επομενο ορισμο :P
Θα δω τα μηνυματα αυριο αν εχετε καμια καλη ιδεα...καληνυχτα :)

---

Καλημέρα! :)

Κάτσε γιατί τώρα μπερδεύτηκα... :confused: Εγώ μόνο ατομικά μπορώ ν' απαντήσω για το πως βλέπω την αγάπη...όσο γι' αυτό που λες θεωρείς ότι είναι αδύνατον ν' αγαπάς τον εαυτό σου αλλά ν' αγαπάς κάποιον άλλον περισσότερο;

Ζαλισμένες σκέψεις από τον αγουροξυπνημένο κύκνο... :p

Καλημέρα deep! Χαίρομαι που συμφωνούμε... :)

Quote:

---

Originally Posted by Κύκνος

Καλημέρα! :)

Κάτσε γιατί τώρα μπερδεύτηκα... :confused: Εγώ μόνο ατομικά μπορώ ν' απαντήσω για το πως βλέπω την αγάπη...όσο γι' αυτό που λες θεωρείς ότι είναι αδύνατον ν' αγαπάς τον εαυτό σου αλλά ν' αγαπάς κάποιον άλλον περισσότερο;
... :p

---

Καλημερα Κυκνε , κατ εμε , αυτο δεν γινεται , τοτε αυτο που βιωνεις δεν ειναι αγαπη , ειναι εξαρτηση ...................

Quote:

---

Originally Posted by Macgyver

Καλημερα Κυκνε , κατ εμε , αυτο δεν γινεται , τοτε αυτο που βιωνεις δεν ειναι αγαπη , ειναι εξαρτηση ...................

---

Καλημέρα Macgyver...

Καλά, ότι έχω μια τάση προς την εξάρτηση από τους ανθρώπους που αγαπώ πολύ την έχω δεν το αρνούμαι...
Αλλά εγώ έτσι το έχω νιώσει στο παρελθόν, τι να πω...άβυσσος η ψυχή του ανθρώπου...

Γιατρός, αν και είμαι νοσηλεύτρια,( δασκάλα μου αρέσει και γενικώς καθηγήτρια), μοναχή , κομμώτρια, μανικουρίστα- πετικιουρίστα, φυσιοθεραπεύτρια, δικηγόρος, πολιτικός, καθαρίστρια.

Quote:

---

Originally Posted by Macgyver

Δεν ηταν εξυπναδα , ενα πειραμα ηταν να δω αντιδρασεις , ................μην δαιμονοποιουμε το χρημα , το οποιο παρεπιπτοντως αγοραζει και καλυτερη περιθαλψη ( οχι υγεια , βλ. Σουμμαχερ ) , και φυσικα δεν εννοουσα οτιτα παααααντα αγοραζονται , ο σεβασμος δεν αγοραζεται , η υποληψη ουτε , για την αγαπη/ερωτα , το ανεφερα , δεν αγοραζεται , οι γνησιοι φιλοι , δεν αγοραζοναι , .................απλα δεν καταλαβαινω για τι πλαναται στο θρεντ , οτι το ναχεις χρημα , σου προσθετει αγχος , ειναι ' ΄κακο ΄δλδ το χρημα .......εξαρταται απο την χρηση που του κανεις , καλος υπηρετης , κακος αφεντης , σου κανει την ζωη πιο ευκολη , δεν εχεις κανα αφεντικο να στα ζαλιζει , περνας καλυτερα αγοραζοντας και πραματα που σε διασκεδαζουν , κανεις την δουλεια που σαρεσει , που αν σαρεσει δεν ειναι δουλεια, ειναι διασκεδαση .......... .........σωστα αναφερει η Ελισαβετ , οτι οποιος πιστευει οτι το χρημα αγοραζει τα παντα , θα πουλαγε και τα παντα γι αυτο ....αυτο συμμβαινει οταν το χρημα γινεται αυτοσκοπος , που σενα τετοιο κοσμο ζουμε , μια και 1% πληθυσμιαια κατεχει το 50% του παγκ. πλουτου ....ειναι εξουσια το πολυ χρημα , και οποιος αρεσκεται στην εξουσια , πρεπει ναχει και το αναλογο χρημα ............
ακομη και το shopping therapy , εχει αποδειχτει οτι διαθετει αγχολυτικες ιδιοτητες ........
και απο ενα ( χαμηλο ) οριο περιουσιας , η μηνιαιου εισοδηματος , τα 8-9.000 ευρω/μηνα , εχει αποδειχτει με μελετες , οτι το περαν αυτου , δεν πρσθετει διολου στην ευτυχια , ως εκει προσθετει..........
εκτος αν εισαι διαταραγμενος , πχ , μεγαλομανης , εξουσιοφρενης , κ.ο.κ. , και εισαι εις θεση να δικρινεις ποιος σε πλησιαζει για τα χρηματα σου , απο πολλους ' εχοντες ' επιθυμητο ( αρεσκονται στην ' αυλη ' ) , και ποιος για τον ιδιο σου τον εαυτο .......
Αngelos ..

---

Εγω δεν δαιμονοποιησα το χρημα, δε διαφωνω σε κατι απο οσα λες...συμφωνω βασικα.
Και αυτο ακριβως με την εξαρτηση που λες λσε αλλο μηνυμα ειναι που προσπαθησα να εξηγησω χτες αλλα καταληγω να θεωρουμαι κυνικη η δε ξερω τι...
Εντωμεταξυ δεν βλεπω και τροπο να το δεις το θεμα χωρις να καταληξεις σε καποια μορφη εξαρτησης...στο πυρηνα ολων των ανθρωπινων συνδιαλλαγων, κινητρων πραξεων, αυτο ειναι ολο κι ολο...εξαρτηση και αναγκη. Οσο και αν το σερβιρουμε με ομορφα λογακια και χρυσοσκονη...

"Ο φόβος είναι επειδή δεν υπάρχει συγκεκριμένος ορισμός για τη λέξη "αγάπη" κι όταν μας τη λένε δεν ξέρουμε τι εννοούνε. Άμα εγώ σου πω σ' αγαπάω θα εννοώ ότι ό,τι και να γίνει θα θέλω το καλό σου. Κάποιος άλλος θα εννοεί "έχω τόση μεγάλη εξάρτηση από εσένα που αν κάνεις κάτι που δεν γουστάρω είμαι ικανός να περάσω την ζωή μου στην φυλακή για να σε καταστρέψω".

Γενικά η αγάπη είναι μια πολύ ευγενική λέξη που την χρησιμοποιεί ο κόσμος για να δικαιολογήσει τα πιο ποταπά και προβληματικά συναισθήματα."

Το διάβασα κάπου και μου άρεσε. Ε και επειδή ορισμός δεν υπάρχει, επειδή λίγοι αγαπάνε και την "χρησιμοποιούν" (ή ακόμα και χωρίς εισαγωγικά όπως η χειριστικότητα) ή λόγω εξάρτησης, λογική την βρίσκω την "κυνικότητα". Χαλάρωσε ρε Νατ, εγώ μαζί σου είμαι. Πανέξυπνη είσαι και σε νιώθω κιόλας. Αλλά δεν θέλω να μηδενίσω το μοναδικό όμορφο συναίσθημα που νιώθω μέσα μου και να επιστρέψω στην ματαιότητα, έτσι δεν ζω και δεν λειτουργώ. Αν και αυτό το όμορφο συναίσθημα εφόσον είναι δυνατό/αληθινό και καθόλου κενό νοήματος τις περισσότερες φορές σε πονάει βαθιά αν βλέπεις/αντιλαμβάνεσαι τους ανθρώπους που αγαπάς να υποφέρουν. Κίνητρο όμως μπορεί να είναι και το ότι εσύ δεν αποχωρείς για να μην πονέσουν. Αν θέλουμε ντε και καλά να βάλουμε λέξεις και λογικές εξηγήσεις σε οποιοδήποτε συναίσθημα, ας τις βάλουμε.

Από κρισναμούρτι( γράφω αποσπάσματα, δεν μπορώ κατεβατά )

Η αγάπη γεννιέται όταν δεν υπάρχει τοίχος ανάμεσα σε σένα και στον άλλο, όταν τους ανθρώπους που συναντάς τους παρατηρείς χωρίς να τους κρίνεις, όταν κοιτάς μια βάρκα με ανοιχτά πανιά να κυλάει στο ποτάμι και απλώς θαυμάζεις την ομορφιά της.Μην αφήνετε τις προκαταλήψεις σας να σας εμποδίζουν να παρατηρείτε τους ανθρώπους.

O νους που εξασκείται να αγαπήσει είναι ανίκανος να αγαπήσει

Μέσα σε ένα ήσυχο νου γεννιούνται σπουδαία πράγματα, και ο ήσυχος νους δεν αποκτιέται με προσπάθεια, έλεγχο, πειθαρχία..

Όταν υπάρχει αγάπη μπορεί να υπάρξει θυμός? και γιατί θυμώνουμε με κάποιον όταν τον αγαπάμε με την συνηθισμένη δήθεν αγάπη ? δεν είναι επειδή δεν παίρνουμε αυτό που θέλουμε από εκείνον?έτσι δεν είναι? .........

Είναι φυσικό να αγαπάς όταν είσαι νέος αλλά αυτό καταστρέφεται σύντομα από τους γονείς, τον δάσκαλο , τον κοινωνικό περίγυρο.Για να διατηρηθεί αυτή η αθωότητα χρειάζεται πολύς κόπος, απαιτείται πολλή νοημοσύνη, ενόραση.

Μόνο ο αθώος νους ξέρει τι είναι αγάπη............

Όταν κλαίτε για τον αδελφό σας που πεθαίνει κλάψτε για αυτόν, είναι πολύ εύκολο να κλάψετε για τον εαυτό σας επειδή πέθανε, επειδή τον χάσατε.προφανώς κλαίτε γιατί αγγίχτηκε η καρδιά σας, αγγίχτηκε από λύπηση του εαυτού σας, και η αυτολύπηση αυτή σας κάνει σκληρό , σας κλείνει , σας κάνει αδρανή και ηλίθιο...όταν κλαίτε πάντα για σας είναι αυτό αγάπη?

Η αγάπη δεν μπορεί να αναπτυχθεί μέσα από την σκέψη.

Υπάρχει σύγκριση εκεί που υπάρχει αγάπη?

Όταν προσπαθείς με πειθαρχία και θέληση να αγαπάς η αγάπη φεύγει από το παράθυρο..

Πως λοιπόν θα ανακαλύψω τι είναι αυτή η φλόγα που τη λέμε αγάπη, όχι πως θα την εκφράσω σε κάποιον αλλά τι σημαίνει αυτή η ίδια?πρώτα από όλα θα απορρίψω ότι λέει για αυτήν η εκκλησία, η κοινωνία, οι γονείς, οι φίλοι, τα μέλη του φόρουμ :p, ότι λένε τα βιβλία γιατί θέλω να ανακαλύψω εγώ τι είναι ...



Και κάτι ακόμα

Αγάπη είναι ο ιδρώτας στο μπλουζάκι σου
Τα σχισμένα τα τσιγάρα στο τασάκι σου
η σκόνη στα παπούτσια που φοράς
τα κομμένα νύχια που πετάς
η λάμψη των ματιών σου
το σουσάμι απ' το κουλούρι
στις σχισμούλες των δοντιών σου
Αγάπη είναι εσύ

χαχαχχχαχαχαχχαχαχχααχαχα χαχχαχαχαχχαχαχαχχαχαχχα

Quote:

---

Originally Posted by Κύκνος

Καλημέρα Macgyver...

Καλά, ότι έχω μια τάση προς την εξάρτηση από τους ανθρώπους που αγαπώ πολύ την έχω δεν το αρνούμαι...
Αλλά εγώ έτσι το έχω νιώσει στο παρελθόν, τι να πω...άβυσσος η ψυχή του ανθρώπου...

---

Κλημερα , κι εγω εχω μια εξαρτηση απο ανθρωπους οπου αγαπω , αλλα σε καμμια περιπτωση δεν τους αγαπω περισσοτερο απ τον εαυτο μου ......

Quote:

---

Originally Posted by Natalia_sups

Εγω δεν δαιμονοποιησα το χρημα, δε διαφωνω σε κατι απο οσα λες...συμφωνω βασικα.
Και αυτο ακριβως με την εξαρτηση που λες λσε αλλο μηνυμα ειναι που προσπαθησα να εξηγησω χτες αλλα καταληγω να θεωρουμαι κυνικη η δε ξερω τι...
Εντωμεταξυ δεν βλεπω και τροπο να το δεις το θεμα χωρις να καταληξεις σε καποια μορφη εξαρτησης...στο πυρηνα ολων των ανθρωπινων συνδιαλλαγων, κινητρων πραξεων, αυτο ειναι ολο κι ολο...εξαρτηση και αναγκη. Οσο και αν το σερβιρουμε με ομορφα λογακια και χρυσοσκονη...

---

Οχι , δεν το δαιμονοποιησες .............κυνικη δεν εισαι ......υπεραναλυτικη εισαι , που οποιος υπεραναλυει , καταληγει ναμπερδευεται κι ο ιδιος , για μενα παντα , εγω τα βλεπω πιο απλα ........ το τι βρισκεται στον πυρηνα των ανθρωπινων πραξεων , εξαρταται απο το ατομο , πολλα βρισκονται , αλλα διαφερει η βαρυτητα του καθε χαρακτηριστικου , απο ανθρωπο σε ανθρωπο ....

Quote:

---

Originally Posted by Natalia_sups

Δειξε μου εναν που την εχει. Και δωσε μου ορισμο.

---

Ειχα δει μια εκπομη πριν χρονια κ μου χε κανει εντυπωση!ηταν μια ψυχολογος η οποια ελεγε οτι αγαπαω καποιον σημαινει οτι χαιρομαι οταν αυτος περναει καλα!δλδ αν η σχεση σου απατησει κανονικα πρεπει να χαρεις γτ ο δικος σου περασε καλα!!!δεν νομιζω να χαιρεται κανενας με αυτο!μπορει να ειναι λιγο ασχετο το σχολιο μου αλλα αυτο σκεφτηκα διαβαζοντας ολ αυτα!
Εγω προσωπικα δεν μπορω να δωσω μια ακριβης απαντηση στο τι ειναι αγαπη!γτ παιζουν κ αλλα πραγματα οπως η αναγκη μας για καποιον η εξαρτηση κ.α!

Quote:

---

Originally Posted by cube

Από κρισναμούρτι( γράφω αποσπάσματα, δεν μπορώ κατεβατά )

Η αγάπη γεννιέται όταν δεν υπάρχει τοίχος ανάμεσα σε σένα και στον άλλο, όταν τους ανθρώπους που συναντάς τους παρατηρείς χωρίς να τους κρίνεις, όταν κοιτάς μια βάρκα με ανοιχτά πανιά να κυλάει στο ποτάμι και απλώς θαυμάζεις την ομορφιά της.Μην αφήνετε τις προκαταλήψεις σας να σας εμποδίζουν να παρατηρείτε τους ανθρώπους.

O νους που εξασκείται να αγαπήσει είναι ανίκανος να αγαπήσει

Μέσα σε ένα ήσυχο νου γεννιούνται σπουδαία πράγματα, και ο ήσυχος νους δεν αποκτιέται με προσπάθεια, έλεγχο, πειθαρχία..

Όταν υπάρχει αγάπη μπορεί να υπάρξει θυμός? και γιατί θυμώνουμε με κάποιον όταν τον αγαπάμε με την συνηθισμένη δήθεν αγάπη ? δεν είναι επειδή δεν παίρνουμε αυτό που θέλουμε από εκείνον?έτσι δεν είναι? ..........

Μόνο ο αθώος νους ξέρει τι είναι αγάπη.....α

---

Οι Κρισναμουρτηδες Κιουμπ ., λειτουργουν σε αλλο επιπεδο , σε πολλα σημεια ακατανοητο για μας , ισως ναναι και λαθος ο τροπος λειτουργιας τους ...............θυμαμαι μια ιστορια μεναν γκουρου , καθισμενο στην ακρη του ποταμου , σταση λωτος ( οχι σαν να λεμε σταση Κολιατσου ) , και τον ρωταιει καποιος , Γεροντα, ποιο ειναι το νοημα της ζωης ?
Α , το νοημα της ζωης παιδι μου , ειναι οπως το ποταμι κυλαει αργα αργα , με τα φυλλα να επιπλεουν , τα κλαδια νακουμπουν το νερο ................... τι λες , Γεροντα , αυτο ειναι ενα απλο ποταμι, δεν ειναι το νοημα της ζωης ....δεν ειναι ? ρωταει εντρομος ο Γεροντας ...............................ε , αυτη ιναι η γνωμη μου για τα ακαταλαβιστικα των ' ψαγμενων ' κι υπερανω .....

Quote:

---

Originally Posted by cube

Από κρισναμούρτι( γράφω αποσπάσματα, δεν μπορώ κατεβατά )

Η αγάπη γεννιέται όταν δεν υπάρχει τοίχος ανάμεσα σε σένα και στον άλλο, όταν τους ανθρώπους που συναντάς τους παρατηρείς χωρίς να τους κρίνεις, όταν κοιτάς μια βάρκα με ανοιχτά πανιά να κυλάει στο ποτάμι και απλώς θαυμάζεις την ομορφιά της.Μην αφήνετε τις προκαταλήψεις σας να σας εμποδίζουν να παρατηρείτε τους ανθρώπους.

O νους που εξασκείται να αγαπήσει είναι ανίκανος να αγαπήσει

Μέσα σε ένα ήσυχο νου γεννιούνται σπουδαία πράγματα, και ο ήσυχος νους δεν αποκτιέται με προσπάθεια, έλεγχο, πειθαρχία..

Όταν υπάρχει αγάπη μπορεί να υπάρξει θυμός? και γιατί θυμώνουμε με κάποιον όταν τον αγαπάμε με την συνηθισμένη δήθεν αγάπη ? δεν είναι επειδή δεν παίρνουμε αυτό που θέλουμε από εκείνον?έτσι δεν είναι? .........

Είναι φυσικό να αγαπάς όταν είσαι νέος αλλά αυτό καταστρέφεται σύντομα από τους γονείς, τον δάσκαλο , τον κοινωνικό περίγυρο.Για να διατηρηθεί αυτή η αθωότητα χρειάζεται πολύς κόπος, απαιτείται πολλή νοημοσύνη, ενόραση.

Μόνο ο αθώος νους ξέρει τι είναι αγάπη............

Όταν κλαίτε για τον αδελφό σας που πεθαίνει κλάψτε για αυτόν, είναι πολύ εύκολο να κλάψετε για τον εαυτό σας επειδή πέθανε, επειδή τον χάσατε.προφανώς κλαίτε γιατί αγγίχτηκε η καρδιά σας, αγγίχτηκε από λύπηση του εαυτού σας, και η αυτολύπηση αυτή σας κάνει σκληρό , σας κλείνει , σας κάνει αδρανή και ηλίθιο...όταν κλαίτε πάντα για σας είναι αυτό αγάπη?

Η αγάπη δεν μπορεί να αναπτυχθεί μέσα από την σκέψη.

Υπάρχει σύγκριση εκεί που υπάρχει αγάπη?

Όταν προσπαθείς με πειθαρχία και θέληση να αγαπάς η αγάπη φεύγει από το παράθυρο..

Πως λοιπόν θα ανακαλύψω τι είναι αυτή η φλόγα που τη λέμε αγάπη, όχι πως θα την εκφράσω σε κάποιον αλλά τι σημαίνει αυτή η ίδια?πρώτα από όλα θα απορρίψω ότι λέει για αυτήν η εκκλησία, η κοινωνία, οι γονείς, οι φίλοι, τα μέλη του φόρουμ :p, ότι λένε τα βιβλία γιατί θέλω να ανακαλύψω εγώ τι είναι ...



Και κάτι ακόμα

Αγάπη είναι ο ιδρώτας στο μπλουζάκι σου
Τα σχισμένα τα τσιγάρα στο τασάκι σου
η σκόνη στα παπούτσια που φοράς
τα κομμένα νύχια που πετάς
η λάμψη των ματιών σου
το σουσάμι απ' το κουλούρι
στις σχισμούλες των δοντιών σου
Αγάπη είναι εσύ

χαχαχχχαχαχαχχαχαχχααχαχα χαχχαχαχαχχαχαχαχχαχαχχα

---

Κιουμπ μπραβο...εισαι απλα θεα! Πολυ ωραια η παραθεση σου, πολυ ενδιαφερουσα, πολυ ξεκαθαρη θεση και πολυ to the point.
Μπορω ανετα να το κατανοησω ετσι, βγαζει νοημα και μπορω να το δεχτω. Ωστοσο στη πραξη μας οδηγει εν μερει παλι σε αυτο που εγραψα και πριν...οτι δεν γινεται να υπαρχει εφαρμογη ενος τετοιου ιδανικου στις ανθρωπινες σχεσεις, τις γνωστες, τις καθημερινες των ενηλικων...ποιος δεν σκεφτεται/αναλυει κατι οταν αντιμετωπιζει εναν ανθρωπο μπροστα του; Ποιος δε βγαζει τα συμπερασματα του/δεν κανει τις υποθεσεις του; Ποιος δεν θελει κατι; Με οσο πραγματικα αγαθο η ασυνειδητο τροπο και αν τα κανει και οσο αγαθα και αν ειναι τα κινητρα καποιου δεν παυει να ισχυει οτι τα κανει και οτι εχει αυτα τα κινητρα...εν τελει δηλαδη παντα στον εαυτο μας επιστρεφει ολο αυτο και στο τι μας προσφερει. Και αυτο ειναι κατι αλλο, δε μπορει να ειναι αγαπη...για αυτο γραφω ξανα και ξανα "αναγκη". Ισως ειναι η λαθος λεξη αλλα ειναι οτι πιο κοντινο μπορω να σκεφτω σε αυτο που θελω να εκφρασω.
Ακομα και οταν νοιαζομαστε για καποιον και θελουμε να ειμαστε δοτικοι με αυτο τον ανθρωπο παλι δικη μας αναγκη ειναι για να νιωθουμε καλα μεσα μας, επειδη οπως γραφεις στη παραθεση σου εκει που λεει τι δενειναι η αγαπη, κριναμε, αποφασισαμε, σκεφτηκαμε...δεν θα το καναμε για οποιον να ναι...
Και ελα μου ομως που με τον εναν η τον άλλον τροπο ολοι ειμαστε "οτι να ναι" στο ενα πραγμα η το αλλο, ανθρωπινως ατελεις...
Και εκει ακομα χειροτερα...αρχιζουμε και ζυγιζουμε, παζαρευουμε...τι μας κανει και τι οχι. Ολοι το κανουν θελουν δε θελουν, ειτε το συνειδητοποιουν ειτε οχι... Αυτο δεν μπορει να ειναι αγαπη. Αυτο ειναι μια αδιαμφισβητητα ωραια καμια φορα, ευχαριστη κοινωνικη συμβαση που ονομαζουμε "αγαπη" και γεμιζουμε τα κενα με το μυαλο και τη φαντασια μας.
Και απλα δεν μπορεις να δραπετευσεις απο αυτο.
Αν ειναι να αγαπας ετσι απλα βιωματικα οπως περιγραφεις στο κειμενακι που παραθετεις τοτε δεν γινεται να αγαπας τον εναν και οχι τον άλλον...η τους αγαπας ολους η δεν αγαπας κανεναν (εφοσον η κριση πεταει απο το παραθυρο)...αυτο το νοημα βγαζω απο τα γραφομενα σου (η του κρισναμουρτι τελοσπαντων :P)...
Καλα για τα τελευταια που γραφεις δε μπορω να πω με καλυψες απολυτα, χαχαχαχαχαχα